เจ้าสาวจำยอมกับมหาเศรษฐีลึกลับ
นาทีต่อมา เขารู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ “นี่เป็นของปลอมผมยืมมาจากเพื่อนอีกที” เขา
ออกแล้วเก็บเอาไว้ใน
่งยิ้มให้และก้าวถอยหลังพร้อมกับ
เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ข
้ว่ามันคงเป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายอย่
ะชูจี้คิดว่าลู่เหยี่ยนอาจจะทำเรื่อง
ะกูลหลินคบผู้ชายหลายคน แถมยังออกไปเที่ยวกับผู้ชายไม่ซ้
ยังไม่เริ่มอีกล่ะคะ?” น้ำเส
่มให้รู้จักก็แล้วกันค่ะ” เธอพูดเสียงแปร๊น “นี่แฟนของฉันเองค่ะ เป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทฉีจิน
ิ้มให้อย่
นกับการเยาะเย้ยถากถางของชูเสวแล้ว “จริงค่ะ เราควรทำความรู้จักกันเอาไว้ แต่แฟน
สวก็หน้าชา รอยยิ้มบนใบห
ะนำลู่เหยี่ยนให้เข้าทำงานที่บริษัท ฉีจิน กรุ๊ป ได้นะ หากเขาไม่เก่งด้านเทคนิค ให้เขาทำงาน อย่างพวก เสิร์ฟชา ทำค
คุณครับ” เขายิ้มอย่างสุภาพออกมา “ผมเคยชินกับการเตร็ดเตร่แล้วน่ะครับ บั้นท้ายของผมคงไม่อาจ
ู่เหยี่ยนตาขว้าง ก่อนจะกลับมานั่งที่เ
็เดินทางมาถึง และง
ต่สิ่งของจำเป็นพื้นฐานเท่านั้น เธอรู้สึกว่าสิ่งของต่าง ๆ เพิ่งถูกนำมาวางไว้ไม่นานมานี้ เพื่องานแต่งโดยเฉพาะ
าใช้จ่ายในสิ่งท
ดูไม่ดีเท่าไร” ลู่เหยี่ยนยักไหล่อย่
็นระเบียบเรียบร้อยดีค่ะ เ
สนามหน้าบ้านก็ดูเรียบร้อย ภายในบ้านก็ดูสะอาดสะอ้าน แต่ว่ามันกลับไม่รู้สึกเหมือนอยู่
ี้ไม้ แล้วก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออก เธอจ้องมองร่างกายของเขา และเห็น
และก็พบกับแววตาที่สะท้อนความวิตกกังวลของชูจี้ เขาหยุดและเดินตรงเข้าไ