icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

HOOD X MANIA จีบเเบบผู้ชายฮาร์ดคอ

บทที่ 10 EP.10 เปราะบาง (1)

จำนวนคำ:7456    |    อัปเดตเมื่อ:30/09/2022

ท : ฉ

พ้เหล้านะ

งกระแทกโต๊ะทันทีจนผมตกใจ คิดว่าเธอเป็นอะไรไป ที่แท้ก็แค่แพ้เ

ับพราว ผมไม่คิดว่าเธอจะได้ยิน แต่เอาจริงๆ ผมก็

น้องๆ ของผมมันมีญาติบางคนที่มีอาการแบบนี้ มันรู้ดี เวล

่วง อาการไม่เหมือนกัน” ผมหันไปสำรวจนิ้ง เธอไม่มีผื่นขึ้นแต่แ

หายใจ

เข้าใ

ปนอนข้างใ

ผมพูดเพราะไม่อยากให้คนอื่นมากังวลแทน ในขณะที่ไอ้เดี่ย

ว่าเธอมาที่นี่กับผมเพราะอะไร “ถ

ค่อยๆ เอื้อมมือมาเกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าของเธอออกอย่างเบามือ ตอนแรกผมคิด

แง เธอเป็นห่วงผ

น่าร

น ก่อนที่จะค่อยๆ ดันหัวของเธอให้ซบลงที่ไหล่ของผม แล้วคะนิ้งก็คว้าแขนของผมม

้งเพ้อเป็นประโยค แล้วผมพยายาม

.

ชอบนะ..

งไห้ออกมา น้ำตาของเธอเปื้อนแขนเสื้อขอ

ือนจะระเบิด ผมแน่ใจว่าคนที่เธอพูดถึงคือตัวเอง

อก็แค

ละเม

เล็กๆ ของเธอขึ้นอุ้มทันที คนอื่นๆ มองมาเหมือนรู้ว่าผมจะไม่กินต่อแล้วเลยไม่ได้รั้งให้อ

มจะพา

จะไปส่งนิ้ง

ึกมาตลอดทาง จนผมอุ

่ใช่ห

ือนรู้ว่านี่ไม่ใช่ห้องของเธอ ร่างเล็กเกาะผมเอา

กลิ่นเหล้า แต่คนตัวเล็กที่กอดผมเป็นลูกลิงกลับส่า

เองว่าหนูแล้วกอดรอบคอของผมเอาไว้แน่น จนประโยคต่

สลับกับร้องไห้อย่างไม่รับรู้จนหน้าแดงก่ำไปหมด ผมนั่งลงบนเตี

คะนิ้งก็เริ่มจิกเ

้าเจ็บปวดแล้วสะอื้นออกมาจนตัวสั่นไปหมด “พ

.

นูอยากอย

.

ูดมันอีกด้วยปากของผม ร่างเล็กครางเสียงแผ่วกลับมา ตัวของเธอกระตุกหลายคร

ร้า คะนิ้งอ่อนแอ แต่เธอ

ูบที่หน้าผากของเธอเบาๆ

ยุดสะอื้นทันที แต่กลับกอดผมแน่นขึ้นอีกจนผมเ

บตาอยู่ ปากเล็กๆ นั่นแนบอยู่กับต้นคอผม พอเธอพู

าให้หนูไปอย

อเ

ที่กำลังดีใจ คะนิ้งเหมือนสงบลง ร่างเล็กเริ่มผ่อนลมหายใจสบายๆ เหมือน

้ต

ผมรักนิ้

คะนิ้งไม่ยอ

บ้หน้าร้องไห้เหมือนเด็กๆ จนผมต้องนอนกับเธอเงียบๆ แล้วมันก็น่าเสียดาย

วยความรู้สึกที่ว่าม

าะฉ

มเลื่อนลงมาที่แก้มของเธอแล้วลูบมันเบาๆ คะนิ้งครางในลำคออย่างไม

่ยอมผละริมฝีปากออก คะนิ้งสะอึกในระหว่างที่ผมจะขยับตัว ผมผละ

ยังอยู่ แต่เพราะผมของน

ัวเล็กขยับตัวนิดหน่อยมันก็ร่นออก ผมเห็นไหปลาร้าข

ุ๊กตาก็

่เธอยังไม่มีสติและเรายังไม่ได้คบกัน เธอไม่ยอมปล่อยชายเสื้อผม แม้แต่

ใบหน้าลงกับต้นคอผม เราหันหน้าเข้าหากัน แล้วมันก็เป็นค

กับเส้นผมของเธอ

จะไม่ปล่อยเธอไปจน

์ท : ฉ

้เช้า แสงสว่างลอดผ่านห

ใครบางคนกอดเอาไว้แน่น ฉันขยับตัวน

วานเ

้าเบาๆ ฉันมองไม่ชัดเลยเพราะห้องมันมืดมาก ไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาที่ห้อง

กว่าเดิมอีกล่ะ แถมยังตัว

มมือเลย ดูสั้นเหมือนทรงผมของผู้ชาย แต่ยังไม่ทันได้

อย่าแ

่ใช่ส้มห

เริ่มปะติดปะต่อทุกอย่างได้แล้วว่าเมื่อคืนฉันเผลอดื่มเหล้าเข้าไปอึกใหญ่จนคอพับไป แ

ดฉันเอาไว้แบบน

ะโยคต่อไปจะทำให้ฉันเบิกตากว้าง “เมื่อคืนพอ

. ฉั

นกอดเขาเ

นา” ฉันพูดเสียงอ้อมแอ้

อ เ

่เห็นต้องม

ผิดเอ

็ปล่อย

ตัวใหญ่กว่ากลับกอดฉันแน่นขึ้นอีกจนจมอยู่กับอกเขา คางของฉลามดุเกยอยู่บนศีร

ก็เ

ขาถามออกมาตรงๆ จนฉันเหวอ

หล้ามาก

ูงทำสีหน้าเซ็งนิดหน่อย ก่อนที่จะผุดลุกขึ้นพร้อมกับขยี

น่าร

บนั้น เเต่พอเขาหันกลับมามอง อยู่ดีๆ

วบลง ในขณะที่ลมหายใจที่เป่าอยู่ที่หลังใบหูของฉั

็เปล่า”

ขึ้นมา พร้อมกับสัมผัสจากมือหนาที่ลูบ

อนหัวใจหยุดเต้น ฉลามดุมองฉันด้วยแววตาที่อ่อนโยนจนฉันคิดไม่ถึงว่

แล้วมองฉันเหมือนรู้อะไรบางอย

.

ตเธอ” เขาเริ่มพูดออกมาตรงๆ แล้วเลื่อนมือลงมาแ

.

ว่ามันเป็นเธอ

ู่ดีๆ น้ำตามันก็เอ่อคลออยู่ที่ดวงตาทั้งสองข้า

้แต่คนที่ไม่ใช่ครอบครัวที่แท้จริงของฉัน ถึงฉันจะไม่ใช่ลู

ั้งฉันกลับรู้สึกว่าตัว

ังไง... แต่ครอบครัวนั้นก็เป็นของพวกเ

ีแค่คุณพ่อที่แสนดีและอบอุ่น ฉันรักท่านมาก เราม

อยากกลับไปอยู่ในบ้านหลังเล็

ี่เห็นว่าฉันร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ฉันเอามือทั

อยโฮออกมาแล้วสะอึกสะอื้นเป็นเด็กๆ เอาหลังมือเช็ดน้ำตาจนแสบหน้าไปหมด ใ

ฉันเอา

อย่าร้

ขะ...

ว่าฉันมีพร้อมทุกอย่าง แต่จริงๆ แล้วฉันไม่ได้คิดแบบนั้นเลย ฉันอยากร้องไห้เวลาอยู่ต่อหน้าครอบค

นเป็นครอบครัวแท้ๆ ของฉัน แต่ฉัน... ฉันไม่มีค

ดความคิดของฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้ผลักเขาออกเพราะรู้สึกว่าตัวเ

.

บหน้าลงกับเสื้อของเขา ฉันสะอื้นจนตัวโยน จนร่างสูงต้องผละออกแล้วดึงชายเสื

้องไห้ต่อหน้าเขา แต่พอร่างสูงผละมือออก ฉันก็เอื้อมมือสั่นๆ ไป

ขาดี อย่างมากก็ได้แค่แ

นค้างไว้ในขณะที่จะแตะปลายน

ได้หลีกหนีมือของเขา

ีไปนั่งที่ปลายเตียงโดยที่หันหลังให้ฉัน ฉันมองเขาอย่างงุนงง

วเรากลับไปอา

งักไปเมื่อเขาป

ต่

พร้อมกับคว้าผ้าเช็ดตัวที่อยู่ใกล้มือส่งให้ฉันโดยที่ไม่มองหน้า ฉันรั

ทว่

คว้าข้อมือ

ที เขามองฉันด้วยแววตาที่ฉันมองไม่ออกว่าเขากำลังคิด

าใจ สายตานั้นเลื่อนลงไปยังฝ่ามือเล็กๆ ของฉั

.

เลยได้ม

ที่จะก้มหน้ามองพื้

ขาทำให้ฉันรู้สึก

ากเลยนะ ยิ่งเมื่อกี้ที่เขาทำให้ฉันรู้สึกว่าเขาปกป้องฉันได้ ฉันก็คิดว่าฉันก็ย

ว่า

พยายามพูดให้เขารู้สึกแย่น้อยที่สุด “แต่

.

ึ้นเมื่อพูดประโยคนี้ แต่มันเป็นความจริงนะ ฉันอย

กไปตามตรงว่าฉันยังไม่ได้รักเขา แต่พอฉันพูดจบประโยคหลัง

คาดหวังอะไร แล้วคว้าข้อมือของฉันมาจับเอาไว้หล

ฉันพย

อโดนเขาต้อน หลบสายตาเขาตอนที่ฉลามดุส

. แบบไม่ได้

ัง

ดพูดถูกไปหมด แล้วยิ่งชะงักเมื่อจู่ๆ ฉลามดุก็ผุดลุกขึ้นมายืนอยู่ตรงหน้าฉัน ก่อนที่ต

” เขาย้ำ “พูดแ

.. อ

ากว้างเมื่อเขาต่อรอง แถมข้อต่อรองของเขามันก็

..

่เหมือนเดิมแล้วจับแก้มฉันส่ายไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว แต่แววตาของฉลามดุกลับมีความรู้สึกอื่นปะป

.

็นผู้ชายร้

ไม่อยาก

วฉันก็พยักหน้าหงึกห

..

งอีก แล้วจู่ๆ ก็ผละมือออกเมื่อฉ

ันที เขานี่ขี้

ขึ้นมาอีก แต่คราวนี้สายตาของเขาตรึงฉันไว้จนฉันได้แต่ยืนมองเขานิ่งๆ สี

.

่ข้างลำตัว ฉลามไม่ได้จับมือฉันไว้ ไม่ได้แตะมือลงที่ไหล่หรือส่วนไหนในต

.

ากเลิกคุยกับเรา

.

ะฉันพูดไม่ออก แววตาของเขามันดูเศร้าๆ ฉลามไม่ยิ้มออกมาเลย ในเวลานี้

ทำให้เขาเจ็บหรือรู้สึกแย่ อยู่ดีๆ ก็คิดแบ

ขา แต่ไม่ได้พูด

ื้

ิ้มกลับมา เขาแค่ดันไหล่ฉันให้เดินไปด้านห

หมุนตัวเดินเข้าห้องน้ำไป แต่ก็ไม่ได้หันไปมองว่าเ

งไม่แน่ใจในควา

บฉลามดุฉันก็ไม่รู้อะไรเลย

ท : ฉ

่เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ แล้วนั

ถึงต้องไปเ

ย ความจริงแล้วผมปวดหัวตุบๆ ตั้งแต่ตอนที่นิ้งร้องไห้ออกมาพอผมถามเธอถึงเรื

องตัวเอ

ตัวลงนอนหงายบนเตียง ถอนหายใจหนักออกมา ไม

เลยได้ม

เธอรัก คุยกันยังไม่ถึงเดือน เค้าจะไปเอา

ด้รักฉลามเลย ม

.

่คุยกับใครน

้งจะตอบกลับมาว่า

ว คนมันจะรักมันบังคับกันไม่ได้ คงต้องรอเวลา

ลังคิดอะไรเงียบๆ อยู่คนเดียว โทรศัพท์อยู่ในกระเป๋ากางเกงของผม

นว่าใครส่งมา ผมไม่ได้ตั้งล็อกหน้าจอไว

ฉลาม เ

ทำยังไงก็ได้ แ

w :

: ตอ

อโทษนะ ตอ

ได้โ

ถึงที่เธอโทรมาหาผมทางไลน์เพราะผมเปลี่ยนเบอร์ใหม่หนีเธออีก ผมไม่ใช่คนใจดำก

้แต่จะรั้งทั้งๆ ที่เจ็บแทบตาย แต่พอ

ด้สนใจ

ักน

ะออกมาเคลียร์ก็ไม่มีเรื่องจำเป็นอะไรต้องพูด

ในขณะที่เสียง

าไหร่ อยากรู้ว่าพราวจะพิมพ์อะไรส่งมาอ

ส่งมาใหม่ของเธอก

อยากเจอก

: ที่ไ

ปวดหัวทันทีที่เห็นข้อความถูกส่งเข้ามาจาก

ใช่

คนจริง

มัน ทันทีที่ผมส่งข้อความกลับไป โท

ป็นเบอร์แปลกที่ผม

รู้จัก เพราะผมไม่ค่อยเมมเบอร์ใครน

ทันที แต่ต่อมาก็ชะงักเมื่อได

เวร

ผมได้ยินเสียงแค่นหัวเราะก็เลยมองเลยไปยังประตูห้องน้ำ นิ้งยัง

อนเก่าหน่อยเหรอ เมื่อก

ต่เกริ่นอะไรไร้สาระ ผมเลยเลือกที่จะเข้าเรื่องเอง “

รงเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ใค

กเปิดมาก แน่จริงเอาตัวมึงเอง

ดีๆ มันก็พูดถึงเรื่องพราวขึ้นมา เอาจริงๆ มันเป็นแผลเมื่อหลายปีก่อน ถึงผมจะไม่ได้สนใ

นของจริงแล้ว แขนเจ็บอยู่แต่แล้วไงวะ ผมไม่อยากให้ม

วนะที่จะตัวต

ผมตอบไ

ย็นลงก่อนที่จะออกไปเจอมันวันนี้ แต่ผมรู้ มันไม่ได้กลัว มันก็แค่จะต่อรอง [มึงรู้จักผู้หญิง

ว้างทันที

คะนิ้งได้ยังไง แล

ยุ่งก

่ยอมหยุดพล่าม ผมไม่คิดว่ามันจะใช้นิ้งเป็นข้อต่อรอง แค่

ช่เรื่องที่ต้องลากคนอื่นเข้ามา” ผมกระชากเสีย

่ยวด

.

ผมรู้ว่ามันแค้นเรื่องที่ผมไปถล่มกลุ่มมันกับอีกเรื่องหนึ่ง... หลายเรื่องในอดีตที่มันเกิดข

ะไ

ผมนิ่งฟัง แต่เดาได้ไม่ยากว่ามันกำลังจะพูดถึงเรื

.

าถ้าผู้หญิงคนนี้รู้แล้วเขา

.

] ผมกำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดขึ้นเป็นริ้วที่หลังมือ ผมไม่ชอบให้ใครตอกย้ำเรื่องเก่าๆ เป็นใครก็ไม่อ

หี้ยอ

ะ ไว้เสร็จกูจะ

าละวาดในห้อง นิ้งยังอยู่ในห้องผม ผมไม่อยากให้เธอรู้ แล้วก็ไม่อยากดึงเธอ

ดของมึงมันปกปิดใ

ทำไมต้องย้ำบาปของผม มันผ่านไปนานแล้ว ชีวิตคนมันเอากลับคืนมาไม่ได้ แล้วมันก

ักระตวาดกลับมา ตอนนี้อารมณ์ของมันคงเดือดพอๆ

.

ึงทีละคนไง ขนาดพ่อแม่มึงเองเค้าย

.

มาแทนที่พราว ทุกอย่างก็เหมือนถล่ม ผมไม่อยากเสียเธอไป แค่นี้ก็มากพอแล้วว่ะ พ่อแม่ไม่เชื่อใจผม พราวก็ท

อัก.

ถูกตัดสายทิ้งไปแล้วกำมันแน่น

ล้

ป็นเสี่ยงๆ และตกลงสู่พื้น ในขณะที่คะนิ้งจะเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำพอดี

้าออกรุนแรงแล้วทำเหม

็นปกติ เธอมองผมแล้วไล่มองซากโทรศัพท์บนพื้นเหม

. เปล

ออยากจะพูดอะไรต่อจากนั้น คะนิ้งสะดุ้ง แ

ใจหนักออ

งทำท่าจะเก็บโทรศัพท์ให้ผมอย่างเก

เธอหันมามองผมแล้วพยักหน้าหงึกหงักอย่างว่าง่า

ๆ เตียงอย่างรีบร้อนทันที แล้ว

็เอาแต่กึ่งลากกึ่งจูงเธอโดยไม่ยอมพูดอะไร แต่ผมตอบไม่ได้... เ

หาไอ้เล้ง ทันทีที่ม

่าทีไม่เข้าใจ คะนิ้งเองก็ทำสีหน้าเหมือนเธอมึนงงกับเรื่องนี้เหมือนก

็นว่าสีหน้าของผมใ

็นเหมือนพ่อแม่ของ

เปิดรับโบนัส

เปิด