icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

แนบรักสลักใจ

บทที่ 2 Chapter 2

จำนวนคำ:1587    |    อัปเดตเมื่อ:22/09/2022

้ทันที ไม่เป็นการยากสักนิดในการสืบเสาะหาตัวคนทำ เขาปล่อยให้มันได้ใจ ลำพองฮึกเหิมกับสิ่

อดโชกส่งกลิ่นคาวคละคลุ้ง ในสมองของเขาราวหลุดเข้าไปอีกโลก ที่มีแค่เขากับมัน เขารู้

ั้ง เนิ่นนาน พอๆ กับสภาพยับเยินของผู้ทุรยศที่ทำเอาผู้ชายตัวโตในห้องเ

เข้า เขาส่งมีดคืนชายฉกรรจ์คนหนึ่งก่อนรับสาย ไม่กี่วินา

วพวกที่หนีไปได้หมดแล้ว คุ

าให

รอบครัวไอ้เหี้ยนี่อยู่ที่

ยเฉพาะอดีตผู้ดูแลกาสิโน มันคาดไม่ถึงว่าครอบครัวที่เ

่จร

่บังอาจมาทำร้ายพ่อแม่เขา ทำให้คมคายกระตุก

ก็

ม่

นคาวเลือดคละคลุ้งโกดัง เลื่อนโทรศั

งแน่ไอ้ค

ออกห่าง เอ่ยเสียงเย็น “แต่มึงควรอยู่ อยู่รอดูว่าพ่อมึงตายยังไง แ

ว์! ไอ้

คั่งแค้น ค

้มันตาย

้องตายให้ช้าที่ส

่นสนุกกับม

าใจสารนั้นเป็นอย่างดี ม

ไอ้คาร์ล! กู

ื่อเสียงร้องโหยหวนเจ็บแค้นของมันดังขึ้น นับครั้งไ

วยเลือด...

ชื้อสายตะวันตกเดินออกจากโกดัง ล้วงบ

อีก สักวันเขาต้องรู้แน่ ขอให้พวกมัน

ไม่เอาพวกมันไว้แน่

การด

บคุณ

้อยหลังร่างสูงสง่าก้าวออกไปจากโกดังแล้ว เขาหันไปสั่งงานกับคนอื

างสูงหยุดยืนใต้ต้นมะม่วงใหญ่ห่

ใครๆ เรียกมันว่าคฤหาสน์ พรั่งพร้อมด้วยข้าทาสบริวารและเครื่องอำนวยความสะดวก ในวั

ันหัน เขาไม่มีโ

ัวตึกถ้าไม่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวเบาๆ หลังต้นไม้

ยสิบเก้าปีนั่งกอดเข่าโ

ลิ

จิ้มลิ้มหันมา ดวงตาเรียวสวยเบิกเล็กน้อยเมื่อเจอเขา

ณคา

อะไรต

่อก้าวเข้าหาอีกก้าวจึงข่มร่

ล่า

ๆ ว่าถูกแฟนทิ้งขณะท้องอ่อนมาหางานทำ แม่เขาสงสารจึงรับไว้ และเมื่อหล่อนคลอดลูกออกมาเป็นเด็กผู้หญิง พ่อและแม่ที่มีเขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวจึงให้ความเอ็นดูเด็กน้อยกำพร้าคนนี้มากถ

้ มัลลิกากานต์ยังได้รับคว

ัวเ

.

าวรื้นในดวงตา ถ้อยค

าหลบอยู่คนเดีย

จะหลบไปมุดใต้เตียงไม่ก็หนีมาแอบในสวน เขาที่โตกว่าสิบปีพลอยเอ็นดูไปด

ก่อนที่เขาจะมองเห็นเลือด จึง

ต้อง

... เมื่อผู้อุปก

ำลังจะก้าวเข้าบ้าน ไม่มีเสียงร้องไห้ แค่เสื้อที่ค่อยๆ ถูกขยุ้มจนแน่น คมคายรับรู้ถึงจ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 Chapter 1 2 บทที่ 2 Chapter 2 3 บทที่ 3 Chapter 34 บทที่ 4 Chapter 4 5 บทที่ 5 Chapter 5 6 บทที่ 6 Chapter 6 7 บทที่ 7 Chapter 7 8 บทที่ 8 Chapter 8 9 บทที่ 9 Chapter 9 10 บทที่ 10 Chapter 10 11 บทที่ 11 Chapter 11 12 บทที่ 12 Chapter 12 13 บทที่ 13 Chapter 13 14 บทที่ 14 Chapter 14 15 บทที่ 15 Chapter 15 16 บทที่ 16 Chapter 16 17 บทที่ 17 Chapter 17 18 บทที่ 18 Chapter 18 19 บทที่ 19 Chapter 19 20 บทที่ 20 Chapter 20 21 บทที่ 21 Chapter 21 22 บทที่ 22 Chapter 22 23 บทที่ 23 Chapter 23 24 บทที่ 24 Chapter 24 25 บทที่ 25 Chapter 25 26 บทที่ 26 Chapter 26 27 บทที่ 27 Chapter 27 28 บทที่ 28 Chapter 28 29 บทที่ 29 Chapter 29 30 บทที่ 30 Chapter 30 31 บทที่ 31 Chapter 31 32 บทที่ 32 Chapter 32 33 บทที่ 33 Chapter 33 34 บทที่ 34 Chapter 34 35 บทที่ 35 Chapter 35 36 บทที่ 36 Chapter 36 37 บทที่ 37 Chapter 37 38 บทที่ 38 Chapter 38 39 บทที่ 39 Chapter 39 40 บทที่ 40 Chapter 40 41 บทที่ 41 Chapter 41 42 บทที่ 42 Chapter 42 43 บทที่ 43 Chapter 43 44 บทที่ 44 Chapter 44 45 บทที่ 45 Chapter 45 46 บทที่ 46 Chapter 46 47 บทที่ 47 Chapter 47 48 บทที่ 48 Chapter 48 49 บทที่ 49 Chapter 49 50 บทที่ 50 Chapter 50 51 บทที่ 51 Chapter 51 52 บทที่ 52 Chapter 52 53 บทที่ 53 Chapter 53 54 บทที่ 54 Chapter 54 55 บทที่ 55 Chapter 55 56 บทที่ 56 Chapter 56 57 บทที่ 57 Chapter 57 58 บทที่ 58 Chapter 58 59 บทที่ 59 Chapter 59 60 บทที่ 60 Chapter 60 61 บทที่ 61 Chapter 61 62 บทที่ 62 Chapter 62 63 บทที่ 63 Chapter 63 64 บทที่ 64 Chapter 64 65 บทที่ 65 Chapter 65 66 บทที่ 66 Chapter 66 67 บทที่ 67 Chapter 67 68 บทที่ 68 Chapter 68 69 บทที่ 69 Chapter 69 70 บทที่ 70 Chapter 70 71 บทที่ 71 Chapter 71 72 บทที่ 72 Chapter 72 73 บทที่ 73 Chapter 73 74 บทที่ 74 Chapter 74 75 บทที่ 75 Chapter 75 76 บทที่ 76 Chapter 76 77 บทที่ 77 Chapter 77 78 บทที่ 78 Chapter 7879 บทที่ 79 Chapter 79 80 บทที่ 80 Chapter 80