เรื่องวาบหวิวของหนุ่มสาวชาวออฟฟิศ “ว๊าย! บอสเล่นอะไรคะ” หญิงร้องอย่างตกใจ แต่ใจเต้นรัว บอสจะเอาจริงเหรอ ตอนนี้เธอนั่งบนตักบอส แผ่นหลังแนบแผ่นอกของเขา มือใหญ่โอบมาตะปบหน้าอกของเธออย่างรวดเร็ว เสื้อผ้าเสียดสีเนื้อทำให้เธอคับยุบยิบและเสียวซ่านจนอยากครางออกมา “ผมไม่เล่นหรอกนะ”
มือเรียวทาบบนบานกระจกขนาดใหญ่ตรงหน้า ภาพที่ดวงตากลมโตมองเห็นคือใบหน้าของหญิงสาวอายุยี่สิบที่ซ่อนความอิดโรยไว้ด้วยการเมคอัพหนาจัดจ้าน “ปาลิดา” หรือ “กอหญ้า” ถอนหายใจเบาๆ แล้วค่อยๆ ปลดวิกผมสีชมพูออกจากศีรษะปล่อยผมยาวสลายกลายหลัง อาจเพราะรัดผมแน่นไปจึงรู้สึกปวดหัวตุบๆ หรือเพราะเสื้อผ้าที่มันรัดรูปเน้นทรวดทรงก็ไม่รู้
“ขอชุดไม่โป๊ไม่สั้นก็ได้ชุดรัดรูปมาจนได้”
ปาลิดาโคลงศีรษะไปมา เช็ดเครื่องสำอางออกจากใบหน้าแล้วก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสือยืดตัวหลวมๆกับกางเกงยีนสบายๆ สำรวจข้าวของของตัวเองแล้วเตรียมตัวกลับที่พัก เสร็จงานแล้วไม่มีอะไรดีไปกว่าได้กลับบ้าน
“ได้อาบน้ำอุ่นคงดีขึ้น”
หญิงสาวพึมพำกับตัวเองพลางเก็บข้าวของเครื่องใช้เล็กๆ น้อยๆ ที่วางอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งขนาดใหญ่ เสียงประตูเปิดออกเรียกสายตาของเธอให้หันไปมองอย่างรวดเร็ว
“ของขวัญจากแฟนคลับให้กอหญ้าจ๊ะ”
“ขอบคุณค่ะพี่ชมพู่”
หญิงสาวยิ้มเหนื่อยๆ แต่ก็ยื่นมือไปรับช่อดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่มาไว้ในวงแขน เธอพลิกอ่านการ์ดที่แนบมาด้วยแล้วดึงมันออกใส่ในกระเป๋าสะพายของตัวเองรวมกับใบอื่นๆ ที่เธอเก็บมาไว้แล้ว
“นี่ค่าแรงจ๊ะ”
ปาลิดายกมือไหว้รับซองสีขาวมาใส่ในกระเป๋าตัวเองโดยไม่ได้เปิดซองดูข้างในเลย เพราะความไว้ใจที่มีต่อพี่ชมพู่คนนี้ พี่ชมพู่เป็นเสมือนผู้จัดการเรื่องงานให้เธอมาหลายปีแล้ว
“พี่ชมพู่หักในส่วนของพี่แล้วใช่ไหมคะ”
“จ๊ะ ไปพักผ่อนเถอะช่วงนี้เดินสายทุกวัน วันละหลายที่เหนื่อนแย่เลย”
ชมพู่เป็นสาวประเภทสองที่อายุสามสิบต้นๆ แต่แต่งหน้าแต่งตัวเหมือนคนอายุยี่สิบนิดๆ เขาเป็นคนคอยดูแลคิวงานให้พริ้ตตี้หลายคน แค่คนที่เขาถูกใจก็คือปาลิดาหรือชื่อในวงการคือ ‘กอหญ้า’ ซึ่งเป็นชื่อเล่นของปาลิดาเอง ‘กอหญ้า’ เป็นพริ้ตตี้สาวแสนลึกลับ แต่นิสัยดีไม่ค่อยมีเรื่องทะเลาะกับใครให้ปวดหัว
“กอหญ้ากลับก่อนนะคะ”
หญิงสาวยกมือไหว้ลาแล้วหอบช่อดอกไม้และกระเป๋าใส่ของส่วนตัวออกมาที่รถเก๋งคันเล็กของตัวเอง มันเป็นรถมือสองอายุมากกว่าสิบปีแต่สภาพยังดีอยู่ ปาลิดาเอาทุกอย่างใส่เบาะหลังรถแล้วเดินมาที่ฝั่งคนขับ เธอรู้สึกเหมือนมีใครมองอยู่จึงหยุดเหลียวมอง ในลานจาดรถไม่มีใคร เธอก็ยักไหล่แล้วเข้าไปนั่งในรถ
“ได้มีวันหยุดกับเขาเสียที”
ปาลิดาบอกกับตัวเองแล้วสตาร์ทรถ หลายเดือนมานี่ทำงานแทบไม่มีวันหยุด วิ่งรอกหลายงาน เธออยากกลับบ้าน บ้านจริงๆของเธอไม่ใช่อพาร์เม้นต์รูหนูที่เธออยู่ ใครเลยจะรู้ว่าเบื้องหลัง “กอหญ้า” เนตไอดอลชื่อดังที่คนรู้จักมากมายนั้น แท้จริงเป็นใครกันแน่
หญิงสาวขับรถกลับมาที่พักก็เกือบตีหนึ่งเข้าไปแล้ว เธอชินกับการทำงานอย่างนี้ มันเป็นอย่างนี้มาสองปีแล้ว และที่ต้องทำแบบนี้เพราะเธอจำเป็นต้องใช้เงินก้อนโตในการผ่าตัดรักษาโรคหัวใจของแม่
“สามแสนเลยหรือคะ”
เธอคุยกับพ่อเลี้ยง พ่อแท้ๆทิ้งเธอกับแม่ไปตั้งแต่เธออายุสิบกว่าขวบ หลายปีหลังจากนั้นแม่ก็แต่งงานใหม่ เธอย้ายออกมาเช่าห้องอยู่พร้อมกับส่งตัวเองเรียนในระดับปริญญาตรี
“จะเอายังไงยัยกอหญ้า”
บ้านของเธอไม่ได้มีทรัพยสินอะไรนัก จะไปกู้ยืมเงินก็ไม่มีสินทรัพย์ค้ำประกัน ครอบครัวใหม่ของแม่ก็แค่ค้าขาย แม่ของเธอขายแกงถุงในตลาดนัด มีพ่อเลี้ยงช่วยอีกแรง เธอไม่ได้มีปัญหาพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยงเหมือนคนอื่น แต่ก็ไม่ได้สนิทสนมอะไรนัก
ตอนนั้นหญิงสาวกลับมาที่ห้องพักด้วยการมึนงงและสับสน เธอจะหาเงินที่ไหนมารักษาแม่ได้นะ ช่วงนั้นทำงานในร้านสะดวกซื้อ เพราะใช้วุฒิม.6สมัครงานจึงมีเงินเดือนไม่มากนัก รายได้ก็พอแค่เลี้ยงตัวเองไปวันๆ ขณะที่สับสนกับปัญหาที่เกิด เธอเปิดอินเตอร์เนทหาแหล่งเงินกู้นอกระบบ รวมทั้งหางานพิเศษทำ จนบังเอิญเจอบอร์ดหาพริ้ตตี้ไปทำงาน
“ทำงานเป็นชั่วโมงเหรอ”
ปาลิดาอ่านรายละเอียด เธอไม่มั่นใจหรอกว่าตัวเองจะได้งานนี้ ก็ที่เธอเห็นพวกพริ้ตตี้ต้องสวยๆ หุ่นดีๆ แต่เธอ...กอหญ้าไม่เคยเห็นตัวเองสวยเลยสักนิด ตัวเธอสูงกว่าเพื่อนร่วมรุ่นด้วยซ้ำไป ทำให้เธอชอบเดินหลังค่อม ผิวก็ไม่ขาว หน้าอกหน้าใจก็ไม่ค่อยมี มันเป็นเหตุผลที่เธอมักใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ๆเสมอ
“เอาวะ ลองดู”
บทที่ 1 จุดเริ่มต้น
02/04/2023
บทที่ 2 2 คนอย่างรสิน
15/04/2023
บทที่ 3 ผมชื่อรสิน
15/04/2023
บทที่ 4 คนแก่เอาแต่ใจ
15/04/2023
บทที่ 5 นี่เมีย เอ๊ย แฟนผม
15/04/2023
บทที่ 6 คืนนั้น...
15/04/2023
บทที่ 7 กระวนกระวาย
15/04/2023
บทที่ 8 ดอกไม้สวยเหมาะกับผู้หญิงสวยๆ
15/04/2023
บทที่ 9 เหมือนกำลังพูดกับเด็กเล็กๆ
15/04/2023
บทที่ 10 คุณนอนเตียงผมได้นะ
15/04/2023
บทที่ 11 ทำงานอะไรมาก่อน
16/04/2023
บทที่ 12 งานใหม่
16/04/2023
บทที่ 13 รุ่นน้อง
16/04/2023
บทที่ 14 ใจดีกับพี่แบบนี้
16/04/2023
บทที่ 15 ปลอบใจรุ่นน้อง
16/04/2023
บทที่ 16 หัวใจก็สั่นไหว
17/04/2023
บทที่ 17 ผมผิดเอง
17/04/2023
บทที่ 18 แสดงให้เขารู้ว่าเราต้องการเขามากแค่ไหน
17/04/2023
บทที่ 19 รู้สึกหงุดหงิด
17/04/2023
บทที่ 20 ทำงานกับผม ต้องลุยเต็มที่
17/04/2023
บทที่ 21 หมายถึงเรื่องอะไรคะ
17/04/2023
บทที่ 22 อย่าดื้อ
17/04/2023
บทที่ 23 งานแบบไหน
17/04/2023
บทที่ 24 ยุ่งมากถึงมากที่สุด
17/04/2023
บทที่ 25 คุณกินอะไรผมกินด้วย
17/04/2023
บทที่ 26 แบบนี้เรียกว่ามีความรักสินะ
17/04/2023
บทที่ 27 เจ้านายใจดีจริงๆนะ
17/04/2023
บทที่ 28 มารับคุณไง
17/04/2023
บทที่ 29 อย่ากลัว
17/04/2023
บทที่ 30 ผมอยากทำให้คุณมีความสุข
17/04/2023
บทที่ 31 ตามใจเขาทุกอย่าง
17/04/2023
บทที่ 32 บอกผม คุณต้องการอะไร
17/04/2023
บทที่ 33 กระซิบเบาๆ
17/04/2023
บทที่ 34 น้ำต้มผักก็ยังว่าหวาน
17/04/2023
บทที่ 35 ไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นครับ
17/04/2023
บทที่ 36 ยิ้มเขินอาย
17/04/2023
บทที่ 37 ครั้งแล้วครั้งเล่า
17/04/2023
บทที่ 38 อย่าทำแบบนั้น
17/04/2023
บทที่ 39 แกมันดื้อ
17/04/2023
บทที่ 40 ผมควรบอกคุณว่าผมรักคุณมากแค่ไหน
17/04/2023
หนังสืออื่นๆ ของ เพลงมีนา
ข้อมูลเพิ่มเติม