Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บ๊ายบาย ที่รักของฉัน

บ๊ายบาย ที่รักของฉัน

Axel Bob

4.5
ความคิดเห็น
132K
ชม
335
บท

เจียงซุ่ยแต่งงานกับยู่จินเฉินมาเป็นเวลาสามปี เธอยอมทำงานบ้านทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งซักผ้า ทำอาหาร และถูพื้น แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาสลายลงได้ เธอเริ่มตระหนักและตัดสินใจหย่ากับผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจมาเป็นเวลาสามปี เพื่อให้เขาได้ไปอยู่กับผู้หญิงที่เขารักจริง หลังจากที่เธอหย่าแล้ว คนในแวดวงไฮโซล้วนรอดูเรื่องตลกของเธอและล้อเล่นกับเธอว่า"เจียงซุ่ย ทำไมถึงหย่ากับคุณยู่น่ะ" เจียงซุ่ยยิ้ม"เพราะฉันจะกลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลไง ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรกับฉันหรอก" อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอ วันรุ่งขึ้น ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลกปรากฏตัวในข่าวและกลายเป็นว่าเป็นภรรยาเก่าขอยู่จินเฉินด้วย ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากการหย่าร้าง ยู่จินเฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดคนนั้นซึ่งกำลังถูกรายล้อมไปด้วยหนุ่มหล่อไฮโซมากมาย ใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที "คุณเจียง คุณรวยขนาดนี้ ควรหาแฟนที่มีฐานะเสมอกันสิ อย่างผมนี่ ผมยอมให้ทุกอย่างที่ผมมีให้คุณนะ"

บทที่ 1 เซอร์ไพรส์

ในค่ำคืนที่มืดมิด เจียงซุ่ยเดินอย่างประหม่าไปที่หน้าห้อง เธอดึงชายชุดนอนผ้าแพร ฝ่ามือเต็มไปด้วยเหงื่อ

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสวมชุดนอนที่โป๊แบบนี้ ข้างในมันโล่งมากจริง ๆ

ลมหนาวที่พัดมาเป็นระยะ ๆ ทำให้เธอตัวสั่นเล็กน้อย

เธอให้กำลังใจตัวเอง

จะกลัวอะไรล่ะเจียงซุ่ย!

ผู้ชายที่อยู่ข้างในก็เป็นอยู่จินเฉิน สามีที่เธอแต่งงานมาได้สามปีแล้ว นี่มันเป็นเรื่องที่สามีภรรยาควรจะทำกัน!

เจียงซุ่ยเอามือตบใบหน้าที่ค่อนร้อนผ่าวของตัวเองเบา ๆ เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ พยายามควบคุมหัวใจที่กำลังเต้นอย่างแรงเอาไว้ จากนั้นก็เคาะประตู

มีชายคนหนึ่งเดินออกมา เขาตัวสูงใหญ่ หน้าตาดูเคร่งขรึม โครงหน้าคมชัด ริมฝีปากเม้มเล็กน้อย เขาหล่อราวกับเป็นเทพบุตรที่เพิ่งหลุดออกมาจากภาพวาดสีน้ำมันในยุคกรีกโบราณอย่างไรอย่างนั้น

“ดึกแล้ว คุณมีธุระอะไร?”

เสียงของชายคนนั้นเย็นชามาก สายตาของเขาดูเหมือนกับกำลังมองคนแปลกหน้าคนหนึ่งอยู่

ความกล้าหาญที่เจียงซุ่ยได้รวบรวมไว้ เกือบจะหายไปในชั่วพริบตา

“จินเฉิน คุณจำได้ไหมว่าวันนี้เป็นวันอะไร?”

ยู่จินเฉินขมวดคิ้ว “มีอะไรก็พูดมาตรง ๆ ”

ความคาดหวังในแววตาของเจียงซุ่ยค่อย ๆ กลายเป็นความผิดหวัง แต่เธอก็ยังคงฝืนยิ้มเอาไว้

“วันนี้เป็นวันครบรอบงานแต่งงานสามปีของเรา ดูเหมือนว่าช่วงนี้คุณจะยุ่งมาก แต่ไม่เป็นไร ฉันเตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้คุณ!”

ทันทีที่พูดจบ ผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินออกมาจากด้านหลังของยู่จินเฉิน แล้วก็เดินมาหยุดอยู่ข้าง ๆ เขาอย่างเป็นธรรมชาติ แถมเธอยังยิ้มทักทายเจียงซุ่ยด้วย

“คุณเจียง ฉันชื่นชมคุณมานานแล้ว เมื่อก่อนฉันเคยได้ยินจินเฉินพูดถึงคุณอยู่บ้าง นี่เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่เราได้พบกัน”

ผู้หญิงคนนั้นดูสวย และใสซื่อ คำพูดคำจาของเธอช่างอ่อนโยน และนุ่มนวล ดวงตาคู่นั้นของเธอราวกับว่ามันสามารถสื่อสารได้ ทำให้คนที่เห็นอดจะรู้สึกเอ็นดูเธอไม่ได้

แต่ทว่าร่างกายของเจียงซุ่ยกลับเริ่มทำงานผิดปกติ มือและเท้าของเธอเย็นและชาไปหมด เธอยืนตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ ไม่ได้ขยับเขยื้อนใด ๆ

“เสิ่นเมิ่งหนิง ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

แม้ว่าพวกเธอจะไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน แต่การมีอยู่ของผู้หญิงคนนี้มันเป็นเสมือนเมฆดำที่คอยปกคลุมการแต่งงานของเธอมาตลอด

ในบ้านหลังนี้มีร่องรอยที่เสิ่นเมิ่งหนิงทิ้งเอาไว้ในทุก ๆ ที่ ทุกคนในตระกูลยู่เตือนเธอว่า เสิ่นเมิ่งหนิงต่างหากคือผู้หญิงในใจของยู่จินเฉิน ส่วนเธอเป็นเพียงแค่เครื่องประดับที่ยู่จินเฉินเลือกจะแต่งงานด้วยเท่านั้น

เมื่อเห็นชุดเซ็กซี่ของเจียงซุ่ย เสิ่นเมิ่งหนิงก็ลดสายตาลงอย่างละอายใจ

“จินเฉิน ฉันมารบกวนพวกคุณรึเปล่า?”

เจียงซุ่ยออกโรงปกป้องตัวเอง เธอพูดขึ้นมาเสียงแข็งว่า “ใช่ หรือว่าคุณดูไม่ออกเหรอ?”

ใบหน้าของเสิ่นเมิ่งหนิงซีดลงทันที “ฉันขอโทษนะคะ คุณเจียง คุณอย่าโกรธเลยนะคะ เดี๋ยวฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ”

เธอพูด และเตรียมจะจากไปทันที ยู่จินเฉินขมวดคิ้ว และมองไปที่เจียงซุ่ย

“เมิ่งหนิงเป็นแขกนะ เจียงซุ่ย ช่วยสำรวมท่าทีของตัวเองด้วย”

เจียงซุ่ยที่ยืนอยู่หน้าประตูอย่างโดดเดี่ยว ใจเธอจมดิ่งลงไปเรื่อย ๆ เธอรู้สึกอับอายราวกับถูกเปลื้องผ้าออกหมด

ทั้ง ๆ ที่เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา แต่การแต่งงานมาสามปี เธอไม่ได้รับเกียรติใด ๆ จากตระกูลยู่ และยู่จินเฉินเลย

ยู่จินเฉินยุ่งอยู่กับงานตลอด ไม่ค่อยได้กลับบ้าน หรือต่อให้กลับมา เขาก็นอนแยกห้องกับเธอมาโดยตลอด

ตอนนี้เธอยังมาเห็นผู้หญิงคนอื่นอยู่ในห้องของเขาอีก แล้วก็ยังบอกไม่ให้เธอโกรธ นี่มันอะไรกัน?

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ความทุ่มเททั้งหมดของเธอ ความอดกลั้นทั้งหมดของเธอ และความคาดหวังทั้งหมดของเธอ เวลานี้มันกลับกลายเป็นเพียงเรื่องตลกเรื่องหนึ่งเท่านั้น

เจียงซุ่ยจ้องมองไปที่ยู่จินเฉินด้วยความสิ้นหวัง “แล้วฉันล่ะ?”

ความอดทนของยู่จินเฉินค่อย ๆ หมดลงเรื่อย ๆ “หยุดสร้างปัญหาได้แล้ว เมิ่งหนิงต้องพักผ่อน คุณต้องการเงิน หรือของขวัญล่ะ เดี๋ยวผมจะชดเชยให้”

เธอมองไปที่เสิ่นเมิ่งหนิง เห็นอีกฝ่ายมองเธออย่างได้ใจ ความอดทนที่เจียงซุ่ยพยายามฝืนกลั้นไว้ สุดท้ายก็ระเบิดออกมา

“ยู่จินเฉิน คุณเข้าใจบ้างไหมว่าสิ่งที่ฉันต้องการมาตลอดมันไม่ใช่เงิน!”

หลังจากพูดจบ เจียงซุ่ยก็หันหลังกลับ และจากไปด้วยความผิดหวัง

ยู่จินเฉินมองเธอที่เดินจากไปด้วยความหงุดหงิด แล้วเอานิ้วนวดที่หว่างคิ้ว

“วันนี้เธอเป็นอะไรของเธอเนี่ย?”

เสิ่นเมิ่งหนิงกะพริบตาปริบ ๆ แล้วเธอก็พูดขึ้นมาเบา ๆ ว่า “เธอต้องโกรธฉันแน่ ๆ จินเฉิน ฉันอยากไปขอโทษคุณเจียง”

........

เมื่อเจียงซุ่ยกลับมาที่ห้อง เธอก็เปลี่ยนเสื้อผ้าที่ตั้งใจเตรียมมาอย่างเศร้าใจ จากนั้นก็เอนหลังลงบนเตียงด้วยความรู้สึกที่มันชาไปหมด

ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

แล้วแสงจาง ๆ ในดวงตาของเจียงซุ่ยเป็นประกายขึ้นมา

หรือว่ายู่จินเฉินจะมาหาเธอ?

เจียงซุ่ยจึงรีบกระโดดลงจากเตียง แล้วก็ไปเปิดประตูทันที แต่แล้วเธอกลับเห็นเพียงใบหน้าเจ้าเล่ห์ของเสิ่นเมิ่งหนิงแทน ทันใดนั้นแสงในดวงตาของเธอก็ดับลง

“คุณมาทำอะไรที่นี่?”

เสิ่นเมิ่งหนิงพูดเข้าประเด็นทันที “คุณเจียง ฉันคิดว่าคุณควรจะรู้ดีอยู่แล้วนะ แม้ว่าคุณกับจินเฉินจะแต่งงานกันมาสามปีแล้ว แต่ในใจของเขาก็ยังมีแค่ฉันเท่านั้น ก่อนหน้านี้ฉันต้องไปรับการรักษาตัวที่ต่างประเทศ ด้วยกลัวว่าเวลาของฉันจะหมดลง ฉันจึงยอมปล่อยมือ และปล่อยให้คนที่ฉันรักไปแต่งงานกับคุณ แต่ตอนนี้อาการป่วยของฉันหายแล้ว ฉันหวังว่าคุณจะช่วยเรา โดยการหย่ากับจินเฉินซะ”

เจียงซุ่ยรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจเป็นอย่างมาก แต่ด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรีของเธอ เธอจึงไม่มีทางยอมให้ตัวเองขายหน้าเด็ดขาด

“คุณก็เป็นแค่เมียน้อย แต่จะมาขอให้คนเป็นภรรยาช่วยเนี่ยนะ? คุณไม่คิดว่ามันจะน่าตลกไปหน่อยเหรอ!”

รอยยิ้มบนใบหน้าของเสิ่นเมิ่งหนิงหายไปในทันที “เจียงซุ่ย ช่วยระวังคำพูดของเธอด้วย ฉันไม่ใช่เมียน้อยสักหน่อย เรืองของความรู้สึก คนที่ไม่ถูกรักต่างหากถึงเรียกว่าเมียน้อย!”

เจียงซุ่ยแสยะยิ้มออกมา “ตราบใดที่ฉันยังไม่หย่า ฉันก็ยังถือว่าเป็นภรรยาของยู่จินเฉินอยู่ ซึ่งก็หมายความว่าคุณเป็นเมียน้อย”

คำพูดเหล่านี้ทิ่มแทงหัวใจของเสิ่นเมิ่งหนิงเป็นอย่างมาก เธอจึงแสดงใบหน้าที่เกรี้ยวกราดออกมา

“อย่าชะล่าใจนักเลย เรามาเดิมพันกันไหมล่ะว่า ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฉัน เธอคิดว่าจินเฉินจะปล่อยเธอไปไหม?”

จู่ ๆ ลางสังหรณ์ไม่ดีก็ปรากฏขึ้นในใจของเจียงซุ่ยทันที

“เสิ่นเมิ่งหนิง เธอจะทำอะไร?”

วินาทีต่อมา เสิ่นเมิ่งหนิงก็รีบปรี่เข้าไปหาเจียงซุ่ย แล้วก็ออกแรงลากเจียงซุ่ยไปที่บันได

เจียงซุ่ยที่ไม่ทันตั้งตัว เธอถูกเสิ่นเมิ่งหนิงจับตัวไว้แน่น จนเธอไม่สามารถดิ้นได้

“จินเฉิน ช่วยด้วย! เจียงซุ่ยจะฆ่าฉัน!”

เสิ่นเมิ่งหนิงตะโกนออกมาพลางกอดเจียงซุ่ยเอาไว้แน่น แล้วเธอก็ตกลงไปข้างล่างทันที เจียงซุ่ยที่หลบไม่ทัน เธอถูกคว้าแขนไว้จึงตกลงไปพร้อมกัน

“ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง!”

หลังจากกลิ้งไปนับครั้งไม่ถ้วน เจียงซุ่ยก็ล้มลงไปกระแทกกับพื้นขึ้นสุดท้ายอย่างแรง

ศีรษะของเธอแตกจากการกระแทกอย่างต่อเนื่อง ทำให้มีเลือดไหลออกมา

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากทั่วทั้งร่างกายของเธอทำให้ภาพตรงหน้าของเธอกลายเป็นสีดำไปหมด จากนั้นสติของเธอก็เริ่มเบลอขึ้นเรื่อย ๆ

ก่อนที่จะหมดสติไป เจียงซุ่ยเห็นยู่จินเฉินวิ่งลงมา เขาก้าวข้ามเธอไปอย่างไม่ใยดี แล้วอุ้มเสิ่นเมิ่งหนิงขึ้น จากนั้นก็รีบวิ่งออกไปข้างนอกอย่างร้อนใจ ปล่อยให้เธอนอนจมอยู่ในกองเลือดเช่นนั้น......

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Axel Bob

ข้อมูลเพิ่มเติม
ภรรยามหาเศรษฐี

ภรรยามหาเศรษฐี

โรแมนติก

5.0

เจียงซุ่ยแต่งงานกับยู่จินเฉินมาเป็นเวลาสามปี เธอยอมทำงานบ้านทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งซักผ้า ทำอาหาร และถูพื้น แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาสลายลงได้ เธอเริ่มตระหนักและตัดสินใจหย่ากับผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจมาเป็นเวลาสามปี เพื่อให้เขาได้ไปอยู่กับผู้หญิงที่เขารักจริง หลังจากที่เธอหย่าแล้ว คนในแวดวงไฮโซล้วนรอดูรื่องตลกของเธอและล้อเล่นกับเธอว่า“เจียงซุ่ย ทำไมถึงอย่ากับคุณยู่น่ะ” เจียงซุ่ยยิ้ม“เพราะฉันจะกลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลไง ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรกับฉันหรอก” อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอ วันรุ่งขึ้น ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลกปรากฏตัวในข่าวและกลายเป็นว่าเป็นภรรยาเก่าขอยู่จินเฉินด้วย ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากการหย่าร้าง ยู่จินเฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดคนนั้นซึ่งกำลังถูกรายล้อมไปด้วยหนุ่มหล่อไฮโซมากมาย ใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที “คุณเจียง คุณรวยขนาดนี้ ควรหาแฟนที่มีฐานะเสมอกันสิ อย่างผมนี่ ผมยอมให้ทุกอย่างที่ผมมีให้คุณนะ”

เมีย(เก่า)ฉันเป็นเศรษฐี

เมีย(เก่า)ฉันเป็นเศรษฐี

สมัยใหม่

5.0

เจียงซุ่ยแต่งงานกับยู่จินเฉินมาเป็นเวลาสามปี เธอยอมทำงานบ้านทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งซักผ้า ทำอาหาร และถูพื้น แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาสลายลงได้ เธอเริ่มตระหนักและตัดสินใจหย่ากับผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจมาเป็นเวลาสามปี เพื่อให้เขาได้ไปอยู่กับผู้หญิงที่เขารักจริง หลังจากที่เธอหย่าแล้ว คนในแวดวงไฮโซล้วนรอดูเรื่องตลกของเธอและล้อเล่นกับเธอว่า"เจียงซุ่ย ทำไมถึงหย่ากับคุณยู่น่ะ" เจียงซุ่ยยิ้ม"เพราะฉันจะกลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลไง ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรกับฉันหรอก" อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอ วันรุ่งขึ้น ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลกปรากฏตัวในข่าวและกลายเป็นว่าเป็นภรรยาเก่าขอยู่จินเฉินด้วย ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากการหย่าร้าง ยู่จินเฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดคนนั้นซึ่งกำลังถูกรายล้อมไปด้วยหนุ่มหล่อไฮโซมากมาย ใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที "คุณเจียง คุณรวยขนาดนี้ ควรหาแฟนที่มีฐานะเสมอกันสิ อย่างผมนี่ ผมยอมให้ทุกอย่างที่ผมมีให้คุณนะ"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

Pinkygirl
4.8

ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!

พระชายาสารพัดพิษ

พระชายาสารพัดพิษ

เกาะครีต
5.0

"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"

นักล่าคู่กับหมอมหัศจรรย์

นักล่าคู่กับหมอมหัศจรรย์

test
3.5

เดิมทีฟางจินซิ่วมีอวกาศติดตัวได้เปิดคลินิกการแพทย์แผนจีนในยุคปัจจุบันและเจริญรุ่งเรือง ไม่มีการแข่งขันหนัก และทำงานมีวันหยุด เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่แล้วมีวันหนึ่งที่เธอตื่นขึ้นมากลับข้ามมิติกลายเป็นชาวนาที่ฟมู่บ้านยากจน อีกทั้งได้เจอภัยแล้ง จากนั้นก็โดนขาย โชคดีที่ครอบครัวที่ซื้อเธอแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ เธอไม่ได้ถูกทารุณกรรม แต่ได้รับการดูแลอย่างดี ในยุคแห่งความขาดแคลนอาหาร และมีภัยแล้ง ฟางจินซิ่วตัดสินใจตอบแทนความเมตตาของครอบครัวนี้ แม่สามีป่วยหนัก? สำหรับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอเก็บสมุนไพรและแช่ในสระศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งรักษาเธอให้หายดีภายในไม่กี่นาที ที่บ้านไม่มีอาหาร? ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอไปล่าสัตว์กับครอบครัวและโชคก็เข้าข้างเธอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เหยื่อก็จะตกหลุมพรางเสมอ กินแต่เนื้อสัตว์โดยไม่มีผักหรือ? มันเป็นปัญหาเล็กๆ เทน้ำในสระศักดิ์สิทธิ์เพียงหยดเดียว ก็สามารถปลูกพืชได้ทุกชนิดและกินผักและผลไม้อะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการ ญาติที่อิจฉากำลังมาก่อเรื่องเมื่อเห็นว่าพวกเธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย สำหรับปัญหาเล็กน้อยนี้ เธอเรียกผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งของเธอมาจัดการพวกเขา อะไร คุณถามว่าสามีของฉันทำไมเชื่อฟังได้ขนาดนี้? จงหวี่เดินเข้ามาด้วยสายตาเร่าร้อน "คุณภรรยา ตราบใดเจ้ายอมอยู่เคียงข้างข้าตลอดชีวิต ถึงเอาชีวิตข้าไปข้าก็ยอม"

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

Tripp Zakarison
5.0

อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

l3oonm@
5.0

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

มาชาวีร์
4.7

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
บ๊ายบาย ที่รักของฉัน
1

บทที่ 1 เซอร์ไพรส์

13/06/2023

2

บทที่ 2 ฉันต้องการหย่า

13/06/2023

3

บทที่ 3 เจ้าหญิงน้อยตระกูลเจียง

13/06/2023

4

บทที่ 4 ข้อตกลงการหย่า

13/06/2023

5

บทที่ 5 อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน

09/01/2023

6

บทที่ 6 เริ่มใหม่อีกครั้ง

09/01/2023

7

บทที่ 7 คุณถูกไล่ออกแล้ว

09/01/2023

8

บทที่ 8 ชี้แจง

09/01/2023

9

บทที่ 9 จัดการนัดบอด

09/01/2023

10

บทที่ 10 แค่นแคะอดีตพี่สะใภ้

09/01/2023

11

บทที่ 11 รู้ไหมว่าพี่ชายของฉันเป็นใคร

09/01/2023

12

บทที่ 12 ซักไซ้เอาความ

09/01/2023

13

บทที่ 13 กล้องวงจรปิด

09/01/2023

14

บทที่ 14 การคุกคามทางเพศในที่ทำงาน

09/01/2023

15

บทที่ 15 ยังไม่รีบไสหัวไปให้พ้น!

09/01/2023

16

บทที่ 16 มีเรื่องกันในผับ

09/01/2023

17

บทที่ 17 ต่อต้านหัวหน้า

09/01/2023

18

บทที่ 18 ชอบใคร

09/01/2023

19

บทที่ 19 เพื่อนร่วมงานกลั่นแกล้ง

09/01/2023

20

บทที่ 20 ได้รับโครงการสวนสนุกมาดูแล

09/01/2023

21

บทที่ 21 รับตำแหน่งผู้ดูแล

09/01/2023

22

บทที่ 22 งานเลี้ยง

09/01/2023

23

บทที่ 23 ความวุ่นวายในงานเลี้ยง

09/01/2023

24

บทที่ 24 ใครกันที่ไร้ความรู้?

09/01/2023

25

บทที่ 25 ใช้ลูกไม้เดิม ๆ

09/01/2023

26

บทที่ 26 เปิดโปง

09/01/2023

27

บทที่ 27 แย่งโปรเจกต์กัน

09/01/2023

28

บทที่ 28 รำไม่ดีอย่าไปโทษปี่โทษกลองสิ

09/01/2023

29

บทที่ 29 ฉันว่าอาจไม่ใช่อย่างนั้น

09/01/2023

30

บทที่ 30 ไล่ออก

09/01/2023

31

บทที่ 31 ชนะการประมูล

09/01/2023

32

บทที่ 32 ไปผ่อนคลายที่บาร์

09/01/2023

33

บทที่ 33 ด่าคน

09/01/2023

34

บทที่ 34 เดิมพัน

09/01/2023

35

บทที่ 35 รถแข่ง

09/01/2023

36

บทที่ 36 ชนะแล้ว

09/01/2023

37

บทที่ 37 การคาดเดาของเกียงหม่านหยิง

09/01/2023

38

บทที่ 38 หนังสือทวงถาม

09/01/2023

39

บทที่ 39 ความจริง

09/01/2023

40

บทที่ 40 ที่แท้ก็ยังมีอีกคนอยู่เบื้องหลัง

09/01/2023