เจียงซุ่ยแต่งงานกับยู่จินเฉินมาเป็นเวลาสามปี เธอยอมทำงานบ้านทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งซักผ้า ทำอาหาร และถูพื้น แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาสลายลงได้ เธอเริ่มตระหนักและตัดสินใจหย่ากับผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจมาเป็นเวลาสามปี เพื่อให้เขาได้ไปอยู่กับผู้หญิงที่เขารักจริง หลังจากที่เธอหย่าแล้ว คนในแวดวงไฮโซล้วนรอดูรื่องตลกของเธอและล้อเล่นกับเธอว่า“เจียงซุ่ย ทำไมถึงอย่ากับคุณยู่น่ะ” เจียงซุ่ยยิ้ม“เพราะฉันจะกลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลไง ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรกับฉันหรอก” อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอ วันรุ่งขึ้น ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลกปรากฏตัวในข่าวและกลายเป็นว่าเป็นภรรยาเก่าขอยู่จินเฉินด้วย ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากการหย่าร้าง ยู่จินเฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดคนนั้นซึ่งกำลังถูกรายล้อมไปด้วยหนุ่มหล่อไฮโซมากมาย ใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที “คุณเจียง คุณรวยขนาดนี้ ควรหาแฟนที่มีฐานะเสมอกันสิ อย่างผมนี่ ผมยอมให้ทุกอย่างที่ผมมีให้คุณนะ”
“จินเฉิน วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานสามปีของพวกเรานะ ฉันเตรียมเซอร์ไพรส์เอาไว้ให้คุณด้วย กลับมาได้ไหม?”
หลังจากส่งข้อความไปแล้ว เจียงซุ่ยจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ รอคอยด้วยความคาดหวัง
เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ เจียงซุ่ยคอยเปิดโทรศัพท์ดูเป็นครั้งคราว กลัวว่าตัวเองจะพลาดข่าวสารอะไรไป
แต่ก็เหมือนเดิม เธอไม่เคยได้รับการตอบกลับใด ๆ จากยู่จินเฉินเลย
ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมา เจียงซุ่ยรู้สึกมีความสุขมาก หัวใจเธอพองโตขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ แววตาของเธอเป็นประกายระยิบระยับ
หรือว่า จิ่นเฉินจะกลับมาแล้วเหรอ?
เจียงซุ่ยอดใจรอไม่ไหว รีบไปเปิดประตูทันที
แต่คนที่ยืนอยู่หน้าประตูกลับไม่ใช่ยู่จินเฉิน แต่เป็นบอดี้การ์ดชุดดำของเขาแทน
“คุณผู้หญิง เชิญคุณไปโรงพยาบาลด้วยครับ” หัวหน้าบอร์ดี้การ์ดพูดขึ้นมา
เจียงซุ่ยตกใจ เธอถอยหลังไปเล็กน้อย แต่ก็ยังถูกคนเข้ามาล็อคตัว แล้วก็ลากเธอไปขึ้นรถจนได้
ตลอดทาง ไม่ว่าเธอจะถามอะไร พวกเขาก็ไม่ให้คำตอบเธอเลยสักอย่าง
แล้วรถก็ขับมาถึงโรงพยาบาลด้วยความรวดเร็ว
บอร์ดี้การ์ดชุดดำพาเจียงซุ่ยไปยังหน้าห้องผู้ป่วยห้องหนึ่ง แล้วก็ผลักเธอไปติดกับกำแพง
เจียงซุ่ยยืนพิงกำแพงนิ่งอยู่ในสภาพน่าอนาถ เมื่อเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นยู่โหล น้องสาวของสามีเธอกำลังมองมาที่เธออย่างไม่สบอารมณ์
“ทำไมมาช้าขนาดนี้ล่ะ?”
หัวใจของเจียงซุ่ยเหมือนดิ่งลงไปในเหวลึกทันที “โหลโหล ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ? แล้วทำไมจู่ ๆ บอดี้การ์ดพวกนั้นถึงพาฉันมาที่นี่ล่ะ จินเฉินป่วยเหรอ?”
ยู่โหลมองเธอด้วยสายตารังเกียจ แล้วก็พูดขึ้นมาอย่างตามเรื่องตามราวว่า “พี่ฉันไม่ได้ป่วยหรอก แต่เป็นเพราะไตของเธอกับพี่เมิ่งหนิงเข้ากันได้ดีต่างหากล่ะ วันนี้ ที่ฉันพาเธอมาที่นี่ ก็เพื่อให้เธอบริจาคไตให้พี่เมิ่งหนิงไง”
“อะไรนะ?” เจียงซุ่ยตัวแข็งทื่อ เธอพูดออกมาด้วยความยากลำบากว่า “... นี่คือสิ่งที่จินเฉินต้องการงั้นเหรอ?”
แต่งงานกันมาสามปี เธอรู้มาโดยตลอดว่าในใจของยู่จินเฉินมีแต่เสิ่นเมิ่งหนิงเท่านั้น ตอนที่เสิ่นเมิ่งหนิงป่วย และเข้ารับการรักษาตัวอยู่ที่ต่างประเทศนั้น เขาก็มักบินไปเยี่ยมเธอบ่อยครั้ง บ้านเขาก็ไม่ได้กลับ เมื่อเสิ่นเมิ่งหนิงกลับมา เขาก็รับเธอกลับมาอยู่ที่บ้าน แล้วก็คอยดูแลเธอด้วยตัวเอง
แต่เจียงซุ่ยก็ยังคงหวังว่า สักวันหนึ่งสามีของเธอจะเห็นความดีของเธอบ้าง ด้วยเหตุนี้ เธอจึงคอยดูแลเรื่องงานบ้านทั้งหมด แล้วก็คอยปรนนิบัติรับใช้คนในครอบครัวเขาเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ซึ่งเธอก็ยอมทุ่มสุดตัวทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจ
แต่ครั้งนี้ เขากลับต้องการที่จะช่วยชีวิตของเสิ่นเมิ่งหนิงไว้ ด้วยการเอาไตของเธอไปข้างหนึ่งเนี่ยนะ?
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ
ยู่โหลหลบสายตาของเธอเล็กน้อย จากนั้นก็ทำตัวหยิ่งผยองมากขึ้น “แน่นอนสิ! คนที่พี่ชายของฉันชอบก็คือพี่เมิ่งหนิง ไม่ใช่เธอ! ตอนแรก ถ้าไม่ใช่เพราะคุณย่ารีบร้อนอยากจะอุ้มหลาน แล้วพี่เมิ่งหนิงต้องไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ พี่ชายของฉันจะแต่งงานกับคุณแบบส่งเดชไปทำไมล่ะ ไม่เช่นนั้น เด็กกำพร้าที่มาจากชนบทอย่างเธอ จะเข้ามาอยู่ในตระกูลยู่ได้ยังไง!”
เจียงซุ่ยมองดูริมฝีปากของเธอที่ขยับไปมาด้วยสายตาที่ว่างเปล่า แต่สิ่งที่ยู่โหลพูดนั้น เธอกลับได้ยินไม่ชัด ราวกับว่ายู่โหลพูดมาจากอีกโลกหนึ่งอย่างไรอย่างนั้นแหละ
ยู่โหลเอามือทั้งสองข้างกอดอกเอาไว้ “เธอแต่งงานเข้ามาตั้งสามปีแล้ว แต่กลับยังไม่มีลูกสักคน แถมเรื่องอาหารการกินหรือเรื่องงานบ้าน เธอก็เทียบกับสาวใช้ไม่ติดเลยสักนิด ตอนนี้ถึงเวลาที่จะได้ทำตัวให้มีประโยชน์แล้ว ก็ช่วยรู้จักหน้าที่ด้วย ยอมให้ความร่วมมือ บริจาคไตให้กับพี่เมิ่งหนิงดี ๆ พี่ชายของฉันจะไม่ทำให้เธอเสียเปรียบแน่ มิฉะนั้น หลังจากการรักษาสิ้นสุดลงแล้ว ถ้าพี่ชายของฉันทิ้งเธอไปแต่งงานกับพี่เมิ่งหนิงขึ้นมา เธอก็จะไม่ได้อะไรเลยนะ!”
ตอนที่กำลังจะตอบกลับไป ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าเสื้อของเจียงซุ่ยก็สั่นขึ้นมา
เธอหยิบมันออกมาดู แล้วก็พบว่าเป็นการแจ้งเตือนการโอนเงินผ่านธนาคาร
“... มีเงินโอนเข้ามา 10,000,000”
ยู่จินเฉินโอนเงินให้เธอสิบล้าน!
นี่คือเงินซื้อไตของเธองั้นเหรอ?
เธอควรต้องรู้สึกเป็นเกียรติไหม ที่ไตของเธอมีค่ามากขนาดนี้?
หัวใจของเจียงซุ่ยราวกับถูกเจาะด้วยเข็มเหล็กจำนวนนับไม่ถ้วน ทิ่มแทงเข้ามาจนเลือดไหลชุ่มไปหมด เธอเริ่มรู้สึกร้อย ๆ ที่เบ้าตา มีเพียงแค่ความภูมิใจและความรู้สึกนับถือในตนเองที่เหลืออยู่เท่านั้น ที่ช่วยทำให้เธอไม่ร้องไห้ออกมา
เวลานี้ยู่โหลหมดความอดทนแล้ว เธอกวัดมือเรียกบอดี้การ์ดชุดดำเข้ามา “ดูเธอเอาไว้ให้ดี ฉันจะไปพบหมอก่อน เราจะดำเนินการผ่าตัดทันที อย่าปล่อยให้เธอหนีไปเด็ดขาด”
เธอจงใจพูดเสียงดัง ราวกับว่าเธอกำลังพูดให้เจียงซุยได้ยินโดยเฉพาะ เมื่อพูดจบแล้ว เธอก็จากไปอย่างภาคภูมิใจ
แต่เจียงซุ่ยไม่อยากนั่งรอความตายอยู่เฉย ๆ เธอจึงอาละวาดขึ้นมา ผลักบอร์ดี้การ์ดออก เธอจะไปถามยู่จินเฉินให้มันรู้เรื่องด้วยตัวเธอเอง
เธอเดินโซซัดโซเซ บุกเข้าไปในห้องผู้ป่วย
ในห้องผู้ป่วย เจียงซุ่ยได้เห็นด้วยตาของตัวเองว่า สามีที่เธอคิดถึง กำลังคอยเฝ้าอยู่ข้าง ๆ ผู้หญิงอีกคนอยู่
เสิ่นเมิ่งหนิงเอนตัวอยู่ในอ้อมแขนของยู่จินเฉิน ราวกับเธอเป็นกระต่ายน้อยที่น่าสงสารและน่าเอ็นดูมากอย่างไรอย่างนั้นแหละ
ยู่จินเฉินกอดเธอเอาไว้ ปลอบเธอด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่า “เมิ่งหนิง ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาคุณให้หายดีให้ได้ ผมหาไตที่เหมาะสมได้แล้วนะ คุณกำลังจะหายในไม่ช้านี้แล้ว”
เวลานี้ เจียงซุ่ยรู้สึเหมือนตัวเองตกลงไปในถ้ำน้ำแข็งที่เย็นสุดหัวใจ
บทที่ 1 วันครบรอบแต่งงาน
30/08/2022
บทที่ 2 ตบหน้าคนเสแสร้ง
30/08/2022
บทที่ 3 องค์หญิงน้อยแห่งตระกูลเจียง
30/08/2022
บทที่ 4 ยุติทุกอย่าง
30/08/2022
บทที่ 5 เซ็นชื่อ
30/08/2022
บทที่ 6 คุณอย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกันนะ
30/08/2022
บทที่ 7 โฮสต์คลับ
30/08/2022
บทที่ 8 คืนละเท่าไหร่
30/08/2022
บทที่ 9 คำชี้แจงการหย่า
30/08/2022
บทที่ 10 ใช่เขารึเปล่า?
30/08/2022
บทที่ 11 เพื่อนเก่ากลับมาเจอกันอีกครั้ง
30/08/2022
บทที่ 12 เริ่มต้นใหม่
30/08/2022
บทที่ 13 ตบหน้า
30/08/2022
บทที่ 14 เรียกพี่ชายมา
30/08/2022
บทที่ 15 ซักไซ้เอาความ
09/01/2023
บทที่ 16 กล้องวงจรปิด
09/01/2023
บทที่ 17 การคุกคามทางเพศในที่ทำงาน
09/01/2023
บทที่ 18 ยังไม่รีบไสหัวไปให้พ้น!
09/01/2023
บทที่ 19 มีเรื่องกันในผับ
09/01/2023
บทที่ 20 ต่อต้านหัวหน้า
09/01/2023
บทที่ 21 ชอบใคร
09/01/2023
บทที่ 22 เพื่อนร่วมงานกลั่นแกล้ง
09/01/2023
บทที่ 23 ได้รับโครงการสวนสนุกมาดูแล
09/01/2023
บทที่ 24 รับตำแหน่งผู้ดูแล
09/01/2023
บทที่ 25 งานเลี้ยง
09/01/2023
บทที่ 26 ความวุ่นวายในงานเลี้ยง
09/01/2023
บทที่ 27 ใครกันที่ไร้ความรู้?
09/01/2023
บทที่ 28 ใช้ลูกไม้เดิม ๆ
09/01/2023
บทที่ 29 เปิดโปง
09/01/2023
บทที่ 30 แย่งโปรเจกต์กัน
09/01/2023
บทที่ 31 รำไม่ดีอย่าไปโทษปี่โทษกลองสิ
09/01/2023
บทที่ 32 ฉันว่าอาจไม่ใช่อย่างนั้น
09/01/2023
บทที่ 33 ไล่ออก
09/01/2023
บทที่ 34 ชนะการประมูล
09/01/2023
บทที่ 35 ไปผ่อนคลายที่บาร์
09/01/2023
บทที่ 36 ด่าคน
09/01/2023
บทที่ 37 เดิมพัน
09/01/2023
บทที่ 38 รถแข่ง
09/01/2023
บทที่ 39 ชนะแล้ว
09/01/2023
บทที่ 40 การคาดเดาของเกียงหม่านหยิง
09/01/2023
หนังสืออื่นๆ ของ Axel Bob
ข้อมูลเพิ่มเติม