อุ้มรักเมียลับมหาเศรษฐีเถื่อน

อุ้มรักเมียลับมหาเศรษฐีเถื่อน

B.J.BEN

4.0
ความคิดเห็น
9K
ชม
34
บท

ในวันที่เธอกำลังตั้งครรภ์ชีวิตน้อยๆ อันเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา เขากลับไล่เธอออกจากชีวิตเหมือนผู้หญิงไร้ค่าคนหนึ่ง เธอรักเขานั้นคือเรื่องจริง แต่เขานั้นรักเธอจริงตามปากพูดไหม เธอชักไม่แน่ใจ เพราะแค่ความไว้วางใจที่จะสืบหาความจริงเขากลับไม่ทำ เธอทิ้งทุกอย่างเพื่อยอมเป็นเมียลับให้แก่เขา ยอมให้แม่และน้องของเขาโขกสับสารพัด หากเขาไม่เห็นค่า เธอก็พร้อมที่จะเดินออกมาไม่เหลียวหลัง แต่หากในวันที่เธอเข้มแข็ง ยืนหยัดได้ เขากลับมาอีกครั้งพร้อมขอโอกาส และครั้งนี้เธอไม่ใช่คนที่เป็นฝ่ายถูกเลือก แต่เธอจะเป็นฝ่ายเลือกว่าจะตัดสินใจเช่นไร และเธอจะไม่ยอมให้เขาทำร้ายเธอเป็นครั้งที่สองอีก ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “มีที่หมายใหม่เร็วดีนะ นายเข้มคงชั่วคราวเพราะไม่รวยเท่านายพีรพลอะไรนั่นสินะ” ประโยคที่พูดขึ้นลอย ๆ ทางด้านหลังทำให้เธอหันขวับไปมอง ก่อนที่พรนัชชาจะเดินหนีออกไปจากหน้าห้องน้ำ ไม่อยากเสวนากับคนแบบเขาอีก แดนไทยตามมากระชากแขนของเธอเอาไว้ พรนัชชาก็สะบัดจนหลุด “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน” ประโยคแสนห่างเกินนั้นทำให้แดนไทยหน้าตึง “ทำไมพูดกับผัวเก่าห่างเหินขนาดนั้นล่ะ” แดนไทยเอ่ยถามอย่างเยาะหยัน “ก็แค่ผัวเก่า เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว” เธอตอกกลับพลางเชิดหน้าขึ้น อย่างเย่อหยิ่ง แดนไทยถึงกับชะงักไป เพราะเธอดูเปลี่ยนไปมาก “ตกลงจะเอาคนนี้เหรอ แต่จริง ๆ ฉันก็รวยไม่แพ้นายพีนี่นะ ถ้ายอมมาเป็นนางบำเรอของฉัน ฉันจะให้มากกว่ามัน ให้แบบถึงใจทั้งเรื่องเงินและเรื่องบนเตียง ไม่ต้องลักลอบไปหานายเข้มอีก” เพี้ยะ!!! เสียงเพี้ยะดังขึ้น ใบหน้าของแดนไทยหันไปตามแรงตบ “นี่เธอกล้าตบฉันอย่างนั้นเหรอ” “นี่ยังน้อยไปกับปากโสโครกอย่างคุณ ฉันตัดสินใจถูกแล้วที่เดินออกมาจากชีวิตของคนที่ไม่เห็นคุณค่าของฉัน คุณรู้จักฉันมานานหลายปีแล้วแต่คุณไม่รู้จริงๆ น่ะเหรอคุณแดนไทยว่าฉันเป็นคนยังไง” “ฉันเคยคิดว่าเธอดีไง เลยเชื่อว่าเธอเป็นคนดี แต่ใจของคนเรายากแท้หยั่งถึง ความดีที่แสดงออกมาอาจจะเป็นการเสแสร้งแกล้งทำก็ได้ไม่ใช่เหรอ ฉันเชื่อในสิ่งที่เห็น ถ้าฉันไม่เชื่อนี่แหละแสดงว่าฉันทั้งบ้าและโง่”

บทที่ 1 1

“ชื่นใจจัง” แดนไทยหอมแก้มเมียรักฟอดใหญ่อย่างแสนคิดถึง

“อุ๊ย!” พรนัชชาอุทานออกมาเมื่อได้รับอ้อมแขนอันแสนอบอุ่นกอดรัดมารอบร่างน้อยของเธอ

“คุณแดนกลับมาเมื่อไหร่แล้วคะ”

“ฉันถึงบ้าน กลับมาก็มาหาน้ำเลยนะ” แดนไทย เขมกรหนุ่มวัยสามสิบห้าปีเอ่ยกับเมียสาวที่เขารักสุดหัวใจ

พรนัชชาเป็นเด็กสาวในบ้านที่เขาเห็นมาแต่เล็กแต่น้อย หล่อนเป็นลูกสาวแม่บ้านเก่าแก่ของครอบครัว

เขาหลงรักเธอจึงเฝ้าตามจีบตามหวงและได้เธอเป็นเมียในที่สุด แม้การได้เธอเป็นเมียจะไม่ถูกต้องนัก เพราะมารดาไม่ยอมรับเธอ ด้วยว่าเธอฐานะต่ำต้อยเป็นแค่เพียงลูกสาวแม่บ้านเท่านั้น เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปเพราะมีผู้ชายมาตามจีบเธอมากมาย จึงจับเธอรวบหัวรวบหางเสียตั้งแต่ที่เธอเพิ่งเรียนจบปริญญาตรี

เขาได้เธอเป็นเมียในวันนั้น ถึงแม้ว่ามารดาจะไม่ยอมรับแต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับจนได้ เมื่อเขายื่นคำขาดว่าหากมารดาจะไล่พรนัชชาออกจากบ้าน เขาก็จะตามไปอยู่กับเธอด้วย แล้วจะไม่กลับมาเหยียบบ้านหลังนี้อีก

“คุณดูสิคะ ตาแดนกลับมาแทนที่จะมาไหว้พ่อแม่ กลับไปกกนังเมียยาจกนั่น” ดรุณีกระแทกก้นนั่งลงบนโซฟาราคาแพงด้วยท่าทีหงุดหงิดใจ

“เขาเป็นผัวเป็นเมียกันก็ต้องคิดถึงกันเป็นธรรมดา คุณให้ลูกไปทำงานต่างจังหวัดตั้งหลายวัน”

“คิดถึงยังไงก็ควรต้องมาหาพ่อแม่ก่อนไหมคะ”

“จริงด้วยค่ะคุณแม่ ไม่รู้จะรักจะหลงอะไรนักหนา สงสัยยายน้ำทำเสน่ห์ยาแฝดใส่พี่แดนแน่ ๆ เลยค่ะ” ดาริกาแสดงความคิดเห็น

“เสน่ห์ยาแฝดอะไรกัน เหลวไหล”

“คุณก็อีกคนนะคะ เข้าข้างนังนั่นอยู่ได้ เพราะคุณแอบกิ๊กกั๊กกับแม่ของมันก่อนที่จะแต่งงานกับฉันใช่ไหม”

“จะไปกันใหญ่แล้วคุณ เกดแก้วเขาตายไปตั้งนานแล้วนะคุณ”

“มันตายแล้ว แต่คุณก็ยังคิดถึงมัน ใช่ไหมล่ะคะ คุณตอบฉันมาสิ”

“ผมไปทำงานดีกว่า คุยกับคุณแล้วทะเลาะกันเสียเปล่าๆ” ดรัณเอ่ยขอตัวเพราะไม่อยากทะเลาะกับภรรยาอีก

“ดูคุณพ่อสิคะ ไม่เข้าข้างเราเลย” ดาริกากอดอกเม้มปากอย่างขัดใจแทนมารดา

“แม่อุตส่าห์ส่งตาแดนพี่ของเราไปเรียนต่อเมืองนอกเมืองนา นึกว่าจะได้กับสาวสวยไฮโซ ลูกคุณหนูมีชาติตระกูลฐานะทัดเทียมกัน ที่ไหนได้กลับมาคว้านังน้ำ นังลูกคนใช้เป็นเมีย ดีหน่อยนังนั่นยังไม่เรียกร้องอะไร ถ้าเพื่อน ๆ คุณหญิงคุณนายของแม่รู้ว่าพี่เราน่ะไปคว้าลูกคนใช้มาทำเมียแม่คงเอาปี๊บคลุมหัว” คุณดารุณีถอนใจอย่างหงุดหงิดเพราะลูกชายไม่ได้ดั่งใจ

“ดีที่มันเชื่อคุณแม่ ยอมเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่ในที่ของมัน ถ้ามันขืนบอกใคร ๆ หนูคนแรกละค่ะจะตบมันให้คว่ำเลย หน็อย... มีอย่างที่ไหนเป็นแค่ลูกคนใช้ กินบนเรือนขี้รดบนหลังคาริจะเอาลูกชายเจ้าของบ้านทำผัว น่ารังเกียจที่สุดเลยค่ะ ไม่เจียมกะลาหัว”

“แต่แม่หวั่นใจว่ามันอาจจะไม่หยุดแค่นี้แน่ ตอนนี้มันอาจจะแค่ทำเป็นยอมไปก่อน แต่ถ้าตาแดนรักมันหลงมัน เดี๋ยวมันก็มาเหยียบหัวเรา แม่สังหรณ์ใจว่าจะเป็นแบบนั้นจ้ะ”

“หนูก็คิดเหมือนคุณแม่ค่ะ เราจะต้องทำให้มันกระเด็นออกไปจากบ้านหลังนี้ค่ะ ไหน ๆ มันก็เรียนจบแล้ว จะอยู่เป็นภาระให้เราเลี้ยงดูอยู่อีกทำไม”

“เมื่อก่อนแม่ไม่ไล่มันไปเพราะจะให้มันอยู่คอยรับใช้ แต่แม่ไม่คิดว่าตาแดนจะไปคว้านังชั้นต่ำนี่มาเป็นเมีย”

“เราจะต้องหาทางเฉดหัวมันออกไปจากบ้านหลังนี้ค่ะคุณแม่ ทำให้มันทนไม่ได้ ให้มันไปเองโดยที่ไม่ให้พี่แดนตามมันไปด้วยนะคะ”

“ทำยังไงเหรอลูก แม่ยังคิดไม่ออกเลย”

“ก็กลั่นแกล้งมันไงคะคุณแม่ ให้มันทำงานหนัก ๆ เข้าไว้ เหนื่อยทนไม่ไหวก็ออกไปเองแหละ”

“ดีจ้ะ แต่ต้องทำตอนตาแดนไม่อยู่นะ ขานั้นรักเมียหลงเมียยิ่งกว่าอะไรดี ไม่เห็นหัวพ่อแม่”

“เรื่องนั้นหนูจะจัดการเองค่ะคุณแม่”

รุ่งเช้าของวันใหม่ สองแม่ลูกรอให้สองพ่อลูกออกไปทำงานกันก่อน จึงไปหาเรื่องพรนัชชาที่บ้านหลังน้อย

บ้านหลังน้อยหลังนี้เป็นบ้านหลังที่แดนไทยต้องระเห็จพาเมียรักมาอยู่ด้วย เพราะคุณดรุณีไม่ยอมรับพรนัชชา รังเกียจไม่อยากได้เป็นสะใภ้ จึงไม่อยากให้อยู่ร่วมบ้านด้วย

“สวัสดีค่ะ คุณแม่มาถึงที่นี่มีอะไรให้น้ำรับใช้เหรอคะ”

“ฉันไม่ใช่แม่ของแก อย่าสะเออะมานับญาติกับฉัน ฉันไม่ชอบ”

“ขอบโทษค่ะคุณผู้หญิง”

“แกควรรู้จักที่ต่ำที่สูงด้วย อย่าตีตัวเสมอเจ้านาย คนบ้านนี้เป็นเจ้านายของแกทุกคน ไม่ใช่ว่าลูกชายของฉันเอาแกมากกกอดนอนด้วยไม่กี่ครั้ง แล้วจะมาคิดว่าตัวเองเป็นเมีย เขาก็นอนกับผู้หญิงคนอื่นตามประสาผู้ชาย ถ้านับเป็นเมียเขาก็คงมีเมียเป็นร้อยแล้วกระมัง” ประโยคของแม่สามีที่ไม่ยินดีรับเธอเป็นสะใภ้ทำให้พรนัชชาต้องกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ

ทุกวันนี้เธอทนเพราะแดนไทย หากไม่เพราะรักเขาเธอคงหนีไปอยู่ที่อื่นแล้ว เขาเองก็บอกว่าให้เธออดทน ความดีจะชนะทุกอย่าง ชนะใจมารดาและน้องสาวของเขา

“น้ำขอโทษค่ะ”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
นิยายชุด เจ้าสาวส้มหล่นของท่านประธานพันล้าน

นิยายชุด เจ้าสาวส้มหล่นของท่านประธานพันล้าน

โรแมนติก

5.0

1. เจ้าสาวส้มหล่นของท่านประธานพันล้าน เธอ…หญิงสาวธรรมดาผู้มีหัวใจกล้าหาญ อาสากู้ภัย ช่วยชีวิตชายแปลกหน้ากลางเหตุอุบัติเหตุโดยไม่รู้เลยว่า…เขา คือประธานหนุ่มพันล้าน ผู้เย็นชา สุขุม และเป็นชายที่เธอจะต้องผูกพันไปตลอดชีวิต ค่ำคืนหนึ่งที่ผับ…เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ทำให้ชีวิตของทั้งสองพันเกี่ยวกันแน่น จนกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักที่ไม่อาจย้อนกลับ จาก "ประธานผู้ทรงอิทธิพล" กลายมาเป็น "คนรัก" ที่พร้อมดูแลเธอและครอบครัว จากหญิงสาวธรรมดา กลายเป็น "ภรรยาส้มหล่น" ที่หัวใจของเขายกให้ทั้งดวง แต่เส้นทางนี้ไม่ได้มีเพียงความหวาน ยังมีไฟริษยา ความแค้น และบททดสอบมากมายรออยู่ข้างหน้า ความรักของเขาและเธอจะก้าวผ่านทุกอุปสรรคไปได้หรือไม่ มาร่วมลุ้นไปกับเรื่องราวสุดฟินจิกหมอนที่ทั้งหวาน ซึ้ง เข้มข้น และอบอุ่นหัวใจ 2. หลงใหล เขาหลงรักเธอตั้งแต่วันแรกที่เห็น...จากเด็กสาวผู้ยิ้มสดใสผู้รับทุนการศึกษา กลายเป็นหญิงสาวแสนอบอุ่นที่เข้ามาเติมเต็มหัวใจของเขาในรีสอร์ทกลางขุนเขา ธาวิน ชายหนุ่มเจ้าของรีสอร์ทผู้แอบมอบทุนให้เธอมานานแรมปี นลินฉัตร หญิงสาวธรรมดาที่ไม่เคยรู้เลยว่าผู้ชายคนหนึ่งแอบมองเธอมาตลอดด้วยความรัก เมื่อโชคชะตาพาให้ทั้งคู่กลับมาพบกันอีกครั้ง ในสถานที่ที่โอบล้อมด้วยสายหมอกและกลิ่นดอกไม้ หัวใจสองดวงที่เคยห่างไกล... กลับเต้นเป็นจังหวะเดียวกันอีกครั้งอย่างอบอุ่นและอ่อนหวาน บางที... ความรักที่แท้จริงอาจไม่ต้องการคำสัญญาใหญ่โต แค่ใครสักคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเข้าใจ และมอบ "รีสอร์ทกลางใจ" ไว้ให้ดูแล... ตลอดชีวิต 3. เพลิงพ่ายรัก เมื่อ "เพลิงฟ้า" ชายหนุ่มผู้เย็นชาและเคยผิดหวังจากความรัก ต้องมาเจอกับ "รดา" พยาบาลสาวแสนซื่อ ที่คุณย่าของเขารับเข้ามาดูแลในบ้าน เพียงแรกพบสบตา เขากลับจดจำเธอได้ในฐานะ "ผู้หญิงของเพื่อน" หญิงสาวที่เขาเคยเชื่อว่าเสแสร้งและหวังจับคนรวย! ความเข้าใจผิดในวันนั้น กลายเป็น "เพลิงแค้น" ที่เขาเผาตัวเองให้มืดมิด แต่ยิ่งได้ใกล้ ยิ่งได้เห็น เขากลับพบว่าเธอไม่ใช่อย่างที่คิด เธอคือคนที่มีหัวใจอ่อนโยน ซื่อสัตย์ และยอมเสียสละเพื่อคนอื่นจนหมดสิ้น จากความรังเกียจ กลายเป็นความห่วงหา จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความรักที่ไม่อาจปฏิเสธ เมื่อหัวใจของเพลิงฟ้า "พ่าย" ให้กับผู้หญิงที่เขาเคยดูแคลน ความรักจึงเริ่มต้นขึ้น ท่ามกลางเงาแห่ง

ซีรีส์เจ้าสาวเกาะสวาท

ซีรีส์เจ้าสาวเกาะสวาท

โรแมนติก

5.0

บนเกาะเงียบสงบที่ทอดตัวอยู่กลางทะเลใต้ คือพื้นที่ต้องห้ามของความปรารถนาที่ไม่มีใครล่วงรู้... สิบปีที่เขาเฝ้ารอนับจากวันที่ส่งเธอไปเรียนในเมือง ด้วยเงื่อนไขที่ไม่มีใครรู้ สิบปีที่ไฟราคะสุมอยู่ในใจของ "นายหัวคณิน" ผู้ชายที่เธอเคยเรียกว่า พ่อเพื่อน และเมื่อ "ไหมแก้ว" หวนกลับคืนสู่เกาะที่เคยจากไป เธอไม่อาจคาดคิดเลยว่าตัวเองไม่ได้กลับมาในฐานะ ลูกสาวของคนรู้จัก แต่กลับถูกเรียกว่า "เจ้าสาวที่เขาเลี้ยงไว้เพื่อเป็นของเขาเพียงคนเดียว" ระหว่างคำว่าบุญคุณ กับความปรารถนาอันร้อนแรง ระหว่างคำว่าเจ้าของ กับความรักที่ถูกปลูกฝังผ่านวันเวลา เธอจะหนี... หรือจะยอมจำนนให้หัวใจและร่างกายถูกผูกไว้กับผู้ชายที่รักเธอจนยอมทิ้งทั้งโลกเพื่อแลกกับแค่เธอเพียงคนเดียว...

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

Thacher
5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ฉันหนีไม่พ้นแล้ว

ฉันหนีไม่พ้นแล้ว

Fiona Lynx
5.0

ที่งานหมั้น มู่ซินยวี่ดื่มเหล้าเข้าไปจนรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว เมื่อเห็นเงาร่างที่คุ้นเคย เธอจึงพุ่งเข้าไปหาและจูบอย่างหลงใหล “คุณสามีจ๋า ฉันอยาก...” หลังจากเกิดอะไรบ้าคลั่งมาคืนหนึ่ง เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าชายที่อยู่ข้างกายเธอคือ เสิ่นเจียสวี่ ลูกพี่ลูกน้องนักบินของคู่หมั้น! “ตอดรัดแน่นมาก ชอบมากเลยเหรอ?”พอเสียงแหบ ๆ เบา ๆ นี้ลอยเข้าหูมา ที่น่ากลัวกว่านั้นคือเสียงคู่หมั้น เสิ่นเจียหวิน ตะโกนโวยวายอยู่หน้าประตู เสิ่นเจียสวี่เอาเสื้อสูทคลุมหัวเธอเพื่อพาเธอออกมาแต่ก็ยื่นเงื่อนไขโหดร้าย “มาเป็นกิ๊กของฉัน ไม่งั้น...ลองเดาดูสิว่าตระกูลเสิ่นจะมองเธอเป็นหญิงสำส่อนยังไง ?” มู่ซินยวี่กัดฟันรับข้อเสนอ แค่อยากจะหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้ แต่กลับพบว่าเสิ่นเจียสวี่คือกัปตันเครื่องบินของเธอ ในห้องพักบนเครื่องบินสูงหมื่นเมตร เขาจับเอวเธอ "คิดหนีเหรอ? เที่ยวบินนี้ฉันเป็นเป็นหลัก" เธอกล้ำกลืนเอาไว้เพื่อรักษาบริษัทที่แม่ทิ้งไว้และพ่อที่ป่วยหนักของเธอ แต่กลับได้ยินเสิ่นเจียหวินเยาะเย้ยว่า “คุณหนูที่ตกอับ เล่นสนุกแค่แป๊บเดียวก็เบื่อแล้ว!” และเห็นเขากอดมู่อยู่อู่ น้องสาวบุญธรรม พร้อมทุ่มเงินฟุ่มเฟือย! มู่ซินยวี่รู้สึกใจหาย เอาล่ะ การหมั้นนี้ เธอไม่เอาแล้ว เธอหันหลังไปหาเสิ่นเจียสวี่ที่มีอำนาจมากกว่า “ช่วยฉันถอนหมั้น ฟื้นฟูบริษัท แล้วฉันจะยอมตามใจคุณ” ชายหนุ่มมีประกายตาแห่งความต้องการเป็นเจ้าของ “ตกลง จำไว้ จากนี้ไป เธอต้องเป็นของฉันเท่านั้น” ตั้งแต่นั้น ชีวิตของมู่ซินยวี่ก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ