Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
แด๊ดดี้ที่ไม่ใช่พ่อ

แด๊ดดี้ที่ไม่ใช่พ่อ

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
7.1K
ชม
22
บท

เมื่อคุณแม่กับพ่อเลี้ยงเลิกรากันมินตราเลือกที่จะอยู่กับพ่อเลี้ยงเพราะว่าคุณแม่ติดเหล้าและหนีไปมีผัวฝรั่งที่ต่างประเทศ สาวน้อยสนิทสนมกับคุณพ่อที่ไม่ใช้แม้แต่สายเลือดของเธอ นานวันเข้าความหวั่นไหวก็ก่อเกิดขึ้นในใจของเด็กสาว แต่ที่น่าตกใจคือพ่อเลี้ยงของมินตราเป็นสามพี่น้อง นั่นหมายความว่าก่อนหน้านี้คุณแม่ของเธอมีสามผัวนั่นเอง

บทที่ 1 พ่อคนที่หนึ่ง

แด๊ดดี้ที่ไม่ใช่พ่อ

ตอน พ่อคนที่หนึ่ง

ณ.บ้านไร่ชายทุ่ง

แสงตะวันยามเย็นอาบทุ่งหญ้าเขียวกลายเป็นสีทองอร่าม

สายลมเย็นพัดผ่านพุ่มดอกไม้ปลิวไหว โฮ่ง! ๆ ๆ ลูกหมาไซบีเรียนสองตัวกระโจนไล่เด็กสาวอายุอานามราวๆสิบเก้าปี

ฮิ! ๆ ๆ ใบหน้าเล็กเรียวเงยขึ้นมองท้องฟ้าขณะที่เรือนร่างเล็กบางกางสองแขนวิ่งเท้าเปล่าย่ำยอดหญ้า

"อย่าดึงกระโปรง ลิลลี่ แม็กซี่" ริมฝีปากสีชมพูเล็กบางขยับบ่นขณะที่ดวงตากลมโตสีดำขลับก้มถลึงมองลูกหมาขนฟูสองตัว

"มินตรา มากินข้าวลูก" เสียงคุณพ่อคนแรกเอ่ยอยู่หน้าบ้านทรงนอร์ดิกที่ทำจากอิฐสีแดงสวยสไตล์คลาสสิค

"ค่ะพ่อโรม"

สาวน้อยเอ่ยและก้มจูงลูกหมาน้อยเข้าบ้าน ขณะที่คุณพ่อกำลังตักแกงใส่ชามมาเสิร์ฟเด็กสาวก็ตักข้าวสวยร้อนๆใส่จานรอ

หงิง! ๆ ลูกหมาตัวน้อยทั้งสองขึ้นไปนั่งบนโซฟาแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างราวกับว่าอยากจะออกไปวิ่งเล่นต่อ

"พรุ่งนี้จะไปอยู่กับพ่อชาแล้ว คงคิดถึงมินตราแย่"

"งั้นคืนนี้นอนกับพ่อดีไหม"

พ่อคนโตเอ่ยขณะลงมานั่งตรงข้ามที่โต๊ะอาหาร

"ได้สิคะ" มินตราเอ่ยขณะใช้มือน้อยจับช้อนตักแกงไตปลาร้อนๆใส่จานข้าวพ่อโรม

"ดีใจจัง คืนนี้จะกอดให้หายคิดถึงเลย"

"เหอ ๆ เดี๋ยวสองอาทิตย์หนูก็มาอีก มันไม่นานนี่คะ ทำไมคิดถึงไวจัง"

มินตราเอ่ยขณะเงยมองใบหน้าคมเข้มบาดใจของทหารผ่านศึกยศร้อยโทที่นั่งตรงหน้า

พ่อโรมทั้งหล่อล่ำและผิวแทนคมเข้มราวกับพระเอกหนังบู๊ เธอยังสงสัยอยู่ทุกวันว่าทำไมเค้าถึงลาออกจากราชการทหารทั้งๆที่กำลังไปได้สวย อาจเป็นเพราะว่าพบรักกับคุณแม่ของเธอก็เป็นได้

ง่ำ! งั่ม! ปากสีชมพูขยับเคี้ยว แก้มขาวนุ่มป่องพองขณะที่มองกล้ามแขนคุณพ่อที่มีเส้นเลือดปูดโปน เส้นเอ็นแต่ละมัดของเค้ามองแล้วให้ความรู้สึกสยิวปนใจเต้นแรง

"อย่ากินเลอะปากสิจ๊ะ โตเป็นสาวแล้วนะ"

คุณพ่อบ่นขณะที่ใช้มือใหญ่ยื่นมาลูบเศษอาหารปากสีชมพู พอเค้าดึงมือกลับไปดูดกินเศษข้าวจากปากของมินตราเธอก็ตัวแข็งทื่อดั่งกับไฟฟ้าช็อต

หลังจากอาบน้ำเสร็จสรรพแล้วเด็กสาวก็นุ่งชุดนอนแบบผ้าลื่นบางแขนขายาวแล้วเข้าไปนอนดูทีวีในห้องนอนคุณพ่อ

"ปฏิบัติการวันศุกร์ นายต้องการลูกน้องกี่คน" เสียงวิทยุพ่อดังแว่วมาจากห้องทำงาน เด็กสาวกลับผลอยหลับไปโดยไม่รู้ว่าคุณพ่อของเธอยังคงรับราชการในกองทัพ และเค้าเป็นถึงสายลับระดับหัวกะทิของประเทศ

เวลา 23.00น.

ร่างสูงใหญ่กำยำกำลังวิดพื้นออกกำลังกายทั้งๆที่กำลังดึกสงัด

ฟื่ด! ๆ ๆ เสียงลมหายใจหนุ่มใหญ่ดังกังวานราวกับราชสีห์ในป่าใหญ่ มวลมัดกล้ามแน่นหนับชัดเจนไปทุกส่วนสัด

00.00น.

"หลับไปแล้วนี่นา ไม่ได้นอนคุยกันเลย"

พ่อโรมเอ่ยขณะคลานขึ้นเตียงมานอนข้างเด็กสาวร่างบางอรชร

หนุ่มใหญ่นอนตะแคงกอดกระชับเด็กสาวที่กำลังหันหลังให้เค้าอยู่ มือใหญ่ข้างขวาค่อยๆลูบหน้าท้องแบนราบไล่ขึ้นมายังเต้าน้อยที่แข็งนูนแน่น

อืออ! เด็กสาวหรี่ตาครางเมื่อรู้สึกว่ามีนิ้วโป้งสากๆกำลังวนเขี่ยหัวนมของเธอเบาๆ

"ยังไม่หลับหรือคะ" มินตราเอ่ยกับพ่อโรมราวกับเป็นเรื่องปกติที่เธอมักจะโดนเค้าจับนมเล่น

"กำลังจ๊ะ หนูโตเป็นสาวขึ้นเยอะเลยนะ" คุณพ่อเอ่ยขณะเอาจมูกโด่งๆซุกต้นคอขาวๆ อีกมือนึงลดลงไปลูบจับขาอ่อนเล่นเบาๆ

อือออ! สาวน้อยครางเสียงดังขึ้นเมื่อมือที่สากกร้านจากการทำงานหนักของพ่อบาดขานวลนุ่มของเธอ มันให้ความรู้สึกเจ็บปนสยิวขณะเดียวกันก็คันยุบยิบที่หัวนม

"มันชนตูดหนู" มินตราเอ่ยเมื่อรู้สึกถึงแท่งเอ็นแข็งร้อนของพ่อที่กำลังจิ้มอัดกับตูดของเธอจนเจ็บ

"ขอโทษจ๊ะ ยกขาขึ้นสิจ๊ะ" พ่อโรมเอ่ยและใช้มือที่ลูบขาสอดเข้ามาแล้วจับขาขวาของมินตรายกลอย

ปึ่ก! เสียงแท่งเอ็นยาวโง้งวางพาดขาซ้าย มันยาวจนเลยล้นออกมาข้างหน้า

อุ้ย! มินตราตกใจเมื่อมองผ่านหน้าท้องตัวเองลงไปเห็นปลายแท่งเอ็นคุณพ่อผ่านแสงอันมืดสลัวของพระจันทร์

"ไม่ได้ใส่กางเกงเหรอคะ" สาวน้อยเอ่ยอย่างตกใจ

"อื่ม! ขอนอนแบบนี้แหละนะ" คุณพ่อพยักหน้าตอบและวางขาขวาลงมาหนีบแท่งเอ็นแข็งๆสากๆของเค้าที่แทงผ่านง่ามขาทะลุมาข้างหน้า

"ทำไมทำแบบนี้กับหนูคะ"

"อยากเหรอ"

เด็กสาวเล่นถามตรงๆ แถมยังเอามือลงมาลูบปลายแท่งลำที่กำลังแดงและสั่นหงึกหงัก

"จ๊ะ แต่ไม่คิดจะทำอะไรหนูหรอกนะ แค่มันเป็นไปเองตามธรรมชาติ" พ่อตอบ

"หนูรู้ ก็ไม่มีเมียนี่คะ" เด็กสาวตอบและใช้มือน้อยๆกำคลำส่วนหัวที่บานฉ่ำราวกับดอกเห็ด

"จูบกันได้ไหม" คุณพ่อกระซิบหู แถมยังใช้อีกมือบีบบี้หัวนมน้อยที่กำลังแข็งชูชัน

ขวับ! เด็กสาวเหลียวหลังมามองหน้าหนุ่มใหญ่ในท่านอนตะแคง

จุ๊บ! ๆ ๆ คุณพ่อก้มหน้าประกบปากแดงหนานุ่มกับริมฝีปากสีชมพูเรียวบาง

อืมมม! อือออ! ทั้งสองจูบกันอย่างนุ่มนวลแต่กลับครางและหายใจรดหน้ากันอย่างเร่าร้อน

หมับ! ๆ ๆ สวบ! ๆ ๆ มินตรากำรูดส่วนปลายแท่งเอ็นคุณพ่อขณะที่ท่านก็โยกเอวแทงลำแข็งๆถูผ่านขาสองข้างของเธอที่หนีบกัน

ปรี๊ดดด! ๆ ๆ อึดใจเดียวน้ำขาวที่คาวข้นก็พุ่งออกจากปลายรูลำมาเลอะเต็มมือน้อยๆ

อ๊ายย! มินตราตกใจและเหลียวหน้ากลับ เธอรีบเอามือเช็ดกับผ้าปูที่นอนจนแห้ง จากนั้นรีบพลิกตัวมานอนตะแคงหันหน้าเข้าหาคุณพ่อ

ปึ่ก! ๆ ๆ กำปั้นน้อยๆรัวทุบอกหนุ่มใหญ่ด้วยความโมโหโกรธา

"โอ๊ย! ๆ ๆ ขอโทษ ขอโทษจ๊ะ ยอมแล้ว ๆ นอน ๆ ๆ"

"นอนดีกว่า" คุณพ่อพูดจบก็ดึงร่างน้อยมาซุกอ้อมอก กอดรัดร่างเพรียวขาวนิ่มนุ่มไว้จนหลับไปพร้อมๆกัน

ลำร้อนยังแข็งและจิ้มพุงมินตรา คราบน้ำขาวเลอะติดเสื้อนอนเธอจนเหม็นคลุ้ง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

มาชาวีร์
4.7

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง

เมียร้อนจำยอมรัก

เมียร้อนจำยอมรัก

มาชาวีร์
5.0

"หัวใจ ความรัก และภักดี เขาจะเลือกอย่างไหน" “ไอ้เพชรแกเอาไป นี่เมียแก!” หญิงสาวที่อยู่ในชุดนอนมีร่องรอยฉีกขาด ถูกผลักเข้าไปในกระท่อมเก่าซอมซ่อของพัชระหรือทุกคนเรียกกันว่า เพชร ซึ่งเป็นเพียงช่างคนหนึ่งในไร่ชาของที่นี่ “คุณจันทร์นี่มันอะไรกันครับ” เจ้าของหนวดเคราครอบหน้าหันไปมองคนบนพื้นแล้วหันมาถามนางจันทร์นิล ด้านหลังก็มีลูกน้องของเจ้านายอีกสองคน “นังอ้อนมันร่านไง มันมาอ่อยผัวลูกสาวฉัน ไอ้เพชรฉันยกนังอ้อนให้แกจัดการ” นางจันทร์นิลชี้นิ้วใส่ลูกเมียน้อยของสามีอย่างจงเกลียดจงชัง “จัดการยังไงครับคุณจันทร์” พัชระได้ยินว่าคนที่ตนแอบรักถูกทำร้าย แววตาของเขาก็ประกายแข็งกร้าวขึ้นด้วยความโกรธ “ก็จัดการมันให้เป็นเมียแกซะ เดี๋ยวนี้เลย!” (เมียร้อนจำยอมรัก)

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter
5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
แด๊ดดี้ที่ไม่ใช่พ่อ
1

บทที่ 1 พ่อคนที่หนึ่ง

30/08/2023

2

บทที่ 2 พ่อคนที่สอง

30/08/2023

3

บทที่ 3 พ่อคนที่สาม

30/08/2023

4

บทที่ 4 โดนนวด

30/08/2023

5

บทที่ 5 สองพ่อรวมตัว

30/08/2023

6

บทที่ 6 ลองชิม

30/08/2023

7

บทที่ 7 ท่าพิสดาร

30/08/2023

8

บทที่ 8 อาบน้ำด้วยกัน

30/08/2023

9

บทที่ 9 หวานแหวว

30/08/2023

10

บทที่ 10 ชุดนอนไม่ได้นอน

30/08/2023

11

บทที่ 11 จับปลาสามมือ

30/08/2023

12

บทที่ 12 เปิดยังไงให้ได้ถึงสาม (part1)

30/08/2023

13

บทที่ 13 เปิดยังไงให้ได้ถึงสาม (part2)

30/08/2023

14

บทที่ 14 นอนเล่นทั้งวัน

30/08/2023

15

บทที่ 15 เจ้าหญิงกับเหล่าองครักษ์

30/08/2023

16

บทที่ 16 บ้านไร่ชายทุ่ง

30/08/2023

17

บทที่ 17 งานการไม่ต้องทำ

30/08/2023

18

บทที่ 18 ออกกำลังกาย

30/08/2023

19

บทที่ 19 ความลับคุณพ่อ

30/08/2023

20

บทที่ 20 หนักหน่วงรุนแรง

30/08/2023

21

บทที่ 21 เที่ยวแบบสามคนผัวเมีย

30/08/2023

22

บทที่ 22 เหมาหมดไม่สนผัวใคร end.

30/08/2023