Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ร้านกาแฟซ่อนชู้

ร้านกาแฟซ่อนชู้

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
ชม
3
บท

เรื่องราวของเอมิ ภรรยาสาวสวยของหนุ่มออฟฟิศที่เปิดร้านกาแฟเล็กๆอยู่หน้าบ้าน วันนึงเธอเกิดใจอ่อนกำสารวัตรหนุ่มที่เข้ามาจีบ ยิ่งสามีเย็นชากับเธอยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ลับของเธอกับชายชู้ประทุขึ้นจนหยุดความใคร่เอาไว้ไม่ได้อีกต่อไป

บทที่ 1 กลิ่นกาแฟและความเงียบเหงาในใจ

(เช้าวันหนึ่ง ณ หมู่บ้านเล็กๆ ชานเมือง)

แสงแดดอ่อนๆ ของยามเช้าเพิ่งเริ่มทาบทาลงบนหลังคาบ้านเรือนในหมู่บ้านเล็กๆ อันเงียบสงบ กลิ่นดินชื้นหลังฝนตกเมื่อคืนยังคงลอยอ้อยอิ่งอยู่ในอากาศ ผสมผสานกับกลิ่นหอมกรุ่นของกาแฟคั่วสดใหม่ที่เริ่มลอยออกมาจาก "ละมุนใจ คาเฟ่" ร้านกาแฟเล็กๆ แต่ตกแต่งอย่างอบอุ่น ซึ่งตั้งอยู่หน้าบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ กึ่งกลางหมู่บ้าน

เอมิกา หรือ เอมิ หญิงสาวเจ้าของร้าน วัยยี่สิบปลายๆ กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมเปิดร้าน เรือนร่างอรชรในชุดผ้ากันเปื้อนสีครีมอ่อน เคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว ผมยาวสลวยถูกรวบเก็บเป็นมวยง่ายๆ เผยให้เห็นต้นคอระหงและใบหน้าเรียวรูปไข่ที่แม้จะไม่ได้แต่งแต้มสีสันจัดจ้าน แต่ก็มีเสน่ห์ชวนมองด้วยผิวพรรณละเอียดและดวงตาคู่สวยที่ฉายแววอ่อนโยนอยู่เสมอ

เสียงเครื่องบดกาแฟดังขึ้นเป็นจังหวะ ตามด้วยเสียงเคาะก้านชง และเสียงฟู่ฟ่าของเครื่องทำกาแฟเอสเปรสโซ่คู่ใจ กลิ่นหอมเข้มข้นของกาแฟอาราบิก้าชั้นดีฟุ้งกระจายไปทั่วร้าน ปลุกประสาทสัมผัสและเป็นสัญญาณว่าวันใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว เอมิก้มลงบรรจงวาดลวดลายลาเต้อาร์ตรูปหัวใจลงบนฟองนมนุ่มฟูอย่างชำนาญ นิ้วเรียวขยับอย่างแผ่วเบาแต่แม่นยำ รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากอิ่มเมื่อเห็นผลงานที่น่าพอใจ นี่คือสิ่งที่เธอรักและภาคภูมิใจ – การสร้างสรรค์กาแฟแก้วพิเศษที่มอบความสุขให้ผู้คน

"หอมจังเลยเมียจ๋า" เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง พร้อมกับอ้อมแขนแข็งแรงที่โอบรอบเอวบางจากด้านหลัง เอมิเอียงแก้มซบกับแผ่นอกอุ่นๆ ของ ศิวัฒน์ สามีหนุ่มที่เพิ่งเดินออกมาจากบ้านเดี่ยวหลังร้าน เขาอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตทำงานเรียบร้อย กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ของเขาผสมกับกลิ่นกาแฟ กลายเป็นกลิ่นอายที่คุ้นเคยและทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย

"กาแฟยามเช้าสำหรับคุณวัฒน์ค่ะ" เอมิหมุนตัวกลับมายิ้มหวาน ยื่นแก้วลาเต้ที่เพิ่งทำเสร็จให้เขา

ศิวัฒน์รับแก้วกาแฟไป จิบเบาๆ พลางพยักหน้าอย่างพอใจ "ชื่นใจที่สุด กาแฟฝีมือเมียใครก็ไม่รู้ เก่งจริงๆ" เขาชม วางแก้วกาแฟลงบนเคาน์เตอร์ แล้วโน้มตัวลงหอมแก้มภรรยาฟอดใหญ่ "ตั้งใจทำงานนะ พี่ไปก่อน กว่าจะฝ่ารถติดเข้าเมืองไปถึงออฟฟิศคงสายพอดี เย็นนี้อาจจะกลับดึกหน่อยนะ มีประชุมต่อยาวเลย ไม่ต้องรอนะจ๊ะ"

"ขับรถดีๆ นะคะคุณ" เอมิบอก ยิ้มรับ แต่ในแววตากลับฉายแวววูบไหวเล็กน้อยกับประโยค "กลับดึก...ไม่ต้องรอ" ที่ได้ยินจนคุ้นชิน เธอยืนมองแผ่นหลังกว้างของสามีที่เดินเร็วๆ ออกไปขึ้นรถเก๋งคันหรู ขับเคลื่อนออกไปจากหน้าบ้าน ทิ้งไว้เพียงกลิ่นไอเสียจางๆ และความเงียบที่กลับเข้ามาแทนที่ชั่วขณะ

เสียงกริ่งหน้าร้านดังขึ้น ปลุกเอมิจากภวังค์ พลอยกับมิ้นท์ ลูกจ้างสาวสองคนเดินเข้ามาในร้านพร้อมรอยยิ้มสดใส พลอย สาวน้อยช่างพูด ทักทายเจ้านายเสียงเจื้อยแจ้ว ขณะที่มิ้นท์ สาวเรียบร้อย ยิ้มบางๆ แล้วรีบเข้าไปประจำที่หลังเคาน์เตอร์ ช่วยเอมิจัดเตรียมขนมและเบเกอรี่ที่เพิ่งอบเสร็จใหม่ๆ กลิ่นหอมหวานของเนยและวานิลลาเริ่มเข้ามาผสมโรงกับกลิ่นกาแฟ ทำให้ "ละมุนใจ คาเฟ่" พร้อมต้อนรับลูกค้าคนแรกของวัน

ไม่นานนัก ลูกค้าประจำก็เริ่มทยอยเข้ามา ทั้งข้าราชการที่แวะซื้อกาแฟก่อนไปทำงาน หนุ่มสาวออฟฟิศที่ทำงานในละแวกใกล้เคียง หรือแม้แต่คุณป้าคุณยายที่มานั่งจิบชา พูดคุยกันยามเช้า เอมิกลับสู่โหมดเจ้าของร้านคนเก่ง ต้อนรับลูกค้าด้วยรอยยิ้มและคำทักทายที่เป็นกันเอง จดจำเมนูโปรดของแต่ละคนได้แม่นยำ ชงกาแฟด้วยความใส่ใจ เสียงพูดคุย เสียงหัวเราะ เสียงเครื่องชงกาแฟ ทำให้ร้านเล็กๆ แห่งนี้ดูมีชีวิตชีวา

แต่ท่ามกลางความวุ่นวายนั้น ในบางขณะที่ว่างเว้นจากการรับออเดอร์หรือชงกาแฟ เอมิจะเผลอทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่าง มองดูผู้คนที่ผ่านไปมา มองดูความเงียบสงบของหมู่บ้านที่เธอใช้ชีวิตอยู่มาหลายปีหลังแต่งงาน... ชีวิตที่ดูเหมือนจะสมบูรณ์พร้อม มีสามีที่รัก มีธุรกิจของตัวเองที่ไปได้ดี แต่ลึกลงไปในหัวใจ เธอกลับรู้สึกถึงความว่างเปล่าบางอย่าง... ความรู้สึกเหมือนบางสิ่งบางอย่างขาดหายไปในกิจวัตรที่หมุนวนซ้ำๆ เดิมๆ นี้ กลิ่นกาแฟที่หอมกรุ่นทุกเช้า ไม่อาจกลบกลิ่นอายของความเงียบเหงาที่ซ่อนอยู่ลึกๆ ในใจเธอได้เลย

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม
หลอกลูกเพื่อนมาเล่นกล้าม

หลอกลูกเพื่อนมาเล่นกล้าม

โรแมนติก

5.0

หลังจากโดนผัวทิ้งตอนน้ำหนัก80กิโลแจมก็ผันตัวมาออกกำลังกายดูแลสุขภาพอย่างหนักหน่วง เพียงไม่กี่ปีเธอก็กลายเป็นสาวหุ่นดี แถมยังมีสถาบันฟิตเนสทาบทามให้ไปเป็นเทรนเนอร์สุดสวยประจำยิมเสียด้วย แต่ด้วยการที่ต้องหาลูกเทรนและทำยอดขายช่างยากเย็นไม่ต่างอะไรกับการขายประกัน ล่าสุดแจมเกิดปิ๊งไอเดียใหม่เพื่อหาคนมาเทรนด้วย เธอชอบยั่วยวนลูกชายเพื่อนๆให้มาออกกำลังกายที่ยิมแล้วหลอกกินตับ ไปๆมาๆได้ทั้งคู่นอนได้ทั้งค่าคอมจนกระเป๋าตุง เรียกได้ว่านับแต่นั้นมาแทบไม่มีวันไหนที่เธอได้นอนคนเดียวเลยซักคืน

นี่ฉันเป็นป้าแฝดหื่นแล้วหรือเนี่ย?

นี่ฉันเป็นป้าแฝดหื่นแล้วหรือเนี่ย?

วัยรุ่น

5.0

นาจำต้องเลี้ยงดูลูกติดของน้องเขยเพราะว่าเขากับน้องสาวของเธอนั้นประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต นับแต่นั้นมาฝาแฝดก็มีคุณป้าคนสวยเพียงคนเดียวดูแลตลอดมา พอโตเป็นหนุ่มแล้วพวกเขาก็ชอบเล่นกล้ามและไปแข่งประกวดเพาะกายจนได้รางวัลและเงินมามากมาย คุณป้ายังสาวจึงต้องคอยดูแลอาหารการกินและเสื้อผ้าหน้าผมสองหนุ่มอยู่ตลอดเวลา วันดีคืนดีก็ต้องดูแลเรื่องบนเตียงของพวกเขาด้วย ในเมื่อหนุ่มๆพวกนี้ทั้งคึกคักและแรงดี เรียกได้ว่าเผลอทีไรเป็นต้องถึงเนื้อถึงตัวกับนาทุกครั้งไป แนะนำตัวละคร นา นางเอก อายุ29ปี ด้วยความที่เธอมีเชื้อจีนและหน้าเด็กตัวเล็กขาวจึงดูเหมือนสาววัยรุ่น (สายตาสั้น,เฉิ่ม) อภิวัฒน์ น้องเขยของนา (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) เขาเป็นเสี่ยอายุ38 (มีลูกติดมาจากเมียเก่าสองคนเป็นฝาแฝด) นิน น้องสาวของนา อายุ 28 (เสียชีวิต) ปกป้อง หลานแฝดผู้พี่ อายุ18ปี เล่นกล้าม เพาะกาย เรียนปีหนึ่ง ปราบปราม หลานแฝดผู้น้อง อายุ18ปี เล่นกล้าม เพาะกาย เรียนปีหนึ่ง *หมายเหตุ แฝดทั้งสองเป็นแฝดคนละฝา หน้าตาและนิสัยไม่เหมือนกัน

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

Pinkygirl
4.8

ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
5.0

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ