ถ้าเมียร่าน เมียขอโทษ

ถ้าเมียร่าน เมียขอโทษ

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
197
ชม
16
บท

นางเอกถูกสามีนอกใจแต่กลับแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เธอยอมเป็นเมียโง่เพื่อที่ได้แอบกินตับกับพ่อผัว ลูกเลี้ยง หลานชาย และคนสวนในบ้าน สรุปแล้วเธอเสียสามีไปแค่คนเดียว แต่กลับได้ชู้ในบ้านเพิ่มเป็นสิบๆคน

บทที่ 1 โดนผัวนอกใจเลยวิ่งใส่คุณพ่อ

ถ้าเมียร่าน เมียขอโทษ

ตอน โดนผัวนอกใจเลยวิ่งใส่คุณพ่อ

ตอนสายวันจันทร์ คุณนายสาววัยสามสิบกลางกำลังนั่งไขว่ห้างอยู่ตรงโซฟารับแขก หล่อนมีรูปร่างอิ่มอวบแต่ไม่ดูตันหรืออวบมากเพราะมีช่วงขายาว และแขนเรียว ใบหน้าอิ่มรูปแก้มโต ปากนิดจมูกหน่อย คางงอนสวย

แป๊ก! ๆ ๆ มือน้อยรัวพิมพ์ดีดลงบนคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ครุ่นล่าสุด ดวงตากลมโตกวาดมองบัญชีรายรับของรีสอร์ทต่างๆของคุณพ่อสามีสลับกับมองหน้าจอ

บนผนังห้องรับแขกของบ้านหรูมีรูปสามีและลูกๆอีกสองคน กับหลานชายและพ่อสามี มีสาวสวยหน้าคมนมโตยืนอยู่ตรงกลาง

ถึงแม้เอวาจะมีอายุสามสิบแล้วแต่เธอก็ยังไม่เคยมีลูกจริงๆ เธอเป็นภรรยาคนที่สองของโอภาส สามีที่แก่กว่าถึงเก้าปี ลูกติดจากโอภาสกับสามีเก่าชื่อว่า แทนและไทย แทนเป็นคนโตเรียนมหาลัยปีสี่ ไทยเป็นน้องเล็กเรียนปีสอง ยังมีหลานชายที่เป็นลูกของน้องสาวสามีชื่อว่าอานน เขาอายุ18ปี

ส่วนคุณพ่อสามีชื่อวสินท่านอายุ65ปี ถึงจะเกษียณแล้วแต่มีทรัพย์สมบัติมากมาย เป็นเจ้าของที่ดินหลายแห่ง และยังมีรีสอร์ทอีกเป็นสิบๆที่ซึ่งจ้างคนบริหารให้ ส่วนลูกชายก็บริหารโรงงานทอผ้าต่อจากท่าน

และเหตุนี้เองที่คุณนายสาวสวยอย่างเอวาต้องมานั่งทำบัญชีรายรับจนมือหงิกมืองอให้พ่อสามีตั้งแต่เช้า ท่านไม่ค่อยไว้ใจใครเลยจึงไหว้วานภรรยาของลูกชายให้ช่วยดูแลเรื่องเงินๆทองๆ

บรืน! ๆ เสียงรถsuvแล่นมาจอดหน้าบ้าน ชายหนุ่มสองคนในชุดคลุมดำแขนยาวเดินเข้ามาเคาะประตูห้องรับแขกเพื่อพบคุณนายตามเวลานัดหมาย

"เข้ามาเลยค่ะ" เอวาขานรับ

"ขออนุญาตนะครับ ๆ" สองหนุ่มนักสืบเอกชนโค้งคำนับก่อนจะเปิดประตูกระจกบานเลื่อนเข้ามา ท่วงทีของพวกเขาบ่งบอกเลยว่าคนในตระกูลผู้ดีนี้ได้รับความเคารพจากสังคมมากเพียงไหน

"นั่งเลยค่ะ ว่ามา" คุณนายคนสวยเอ่ยบอกสองหนุ่มโดยที่เธอยังไม่ละสายตาจากจอคอม มือข้างนึงพิมพ์เลข อีกข้างยกแก้วน้ำส้มคั้นมาจิบ

"คือ คุณโอภาสมีเมียน้อยจริงๆครับ" นักสืบคนแรกตอบ

"ว่าแล้ว" เอวาพึมพำโดยไม่สะทกสะเทือนใจใดๆ

"เขามีสามคนครับ คนแรกเป็นเลขา คนที่สองเป็นดารา อีกคนเป็นนักศึกษา เพิ่งซื้อบ้านให้เมื่อเดือนก่อนครับ" นักสืบคนที่สองเอ่ย

เพล๊ง! แก้วน้ำส้มหลุดมือร่วงลงไปแตกเกลื่อนพื้น "คุณครับ คุณเอวา" สองหนุ่มรีบก้มคลานลงมาเก็บเศษแก้วที่อาจบาดเท้าคุณนายคนสวย

อึก! เอวายังสะอื้นในอก จากทีแรกที่มีแผนจะฟ้องเมียน้อย ตอนนี้กลับรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้เป็นต่อเสียแล้ว เธอเป็นรองสาวๆพวกนั้นมาก

"แผนอาจต้องเปลี่ยนไป"

"อะไรนะครับ" สองหนุ่มเงยหน้าถาม

"อ้อ! เปล่าค่ะ คุณวางหลักฐานไว้แล้วไปได้เลยค่ะ ค่าจ้างจะโอนภายในวันนี้นะคะ ขอบคุณมาก"

"ครับ ๆ" สองหนุ่มกอบเศษแก้วใส่กำมือแล้วก้มหน้าโค้งคำนับสาวสวยที่ผิวกายขาวโพลนเหมือนไม่เคยโดนแสงแดดเลย พวกเขาทิ้งซองรูปหลักฐานการพบกันของโอภาสกับเมียน้อยทั้งสามคนเอาไว้ พร้อมเบอร์ติดต่อและที่อยู่พวกหล่อนทั้งหมด

คุณนายเอวานั่งกุมขมับอยู่เกือบครึ่งชั่วโมง เธอรู้ว่าหากฟ้องเมียน้อยสามีต้องเลือกที่จะหย่ากับเธอแล้วไปเเต่งกับเด็กๆพวกนั้นคนใดคนนึงแน่นอน

อีกทางนึงหากเธอกล้าตัดรักกับสามีและฟ้องหย่า ทรัพย์สินเงินทองก็ได้จากเขาไม่ถึงร้อยล้าน เพราะส่วนใหญ่เป็นของท่านวสิน พ่อของสามีเธอนั่นเอง ตัวสามีทำหน้าที่เพียงผู้บริหารโรงงานทอผ้า แต่เจ้าของมรดกที่ดินหลายพันล้านกับรีสอร์ททั่วทุกภาคเป็นคุณพ่อที่เคารพรัก ยังไม่นับรวมกับบ้านหลังนี้ รถหรูต่างๆและสร้อยแหวนเงินทอง เครื่องเงินโบราณที่วางโชว์เต็มบ้าน

"เป็นอีโง่ของสามีก็ไม่เลวเท่าไร ฮิ"

ว่าแล้วคุณนายสาวสวยก็ลุกออกจากห้อง เดินขึ้นบันไดวนสีทองมายังชั้นสี่ของบ้านแล้วเคาะประตูบานไม้ที่สลักลายมังกรน่าเกรงขาม

ก๊อก! ๆ ๆ "คุณพ่อคะ ตื่นรึยังคะ"

"เปิดเข้ามาเลย หนูเอวา"

เสียงชายแก่ที่ฟังดูใจดีขานตอบกลับมา เท่าที่เอวาจำได้ท่านก็รักและเมตตากับเธอเสมอมา ตั้งแต่แต่งเข้ามาร่วมบ้านวันแรกจวบจนวันนี้ท่านวสินยังเรียกเธอว่าหนูตลอดมาไม่เคยเปลี่ยน ทุกเดือนยังให้เงินเดือนใช้เพราะตอบแทนกับที่เธอช่วยทำบัญชี และทุกปีก็มักจะมีของขวัญวันเกิดชิ้นโตให้เมียลูกชายคนนี้ตลอด

"อ้าว! คุณพ่อตื่นนานแล้วเหรอคะ ไม่เรียกหนูล่ะ จะได้ชงกาแฟให้"

เอวาเอ่ยขณะเดินเข้ามาข้างหลังเจ้าสัวที่กำลังก้มหน้าส่องพระอยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่าง เขามีผมขาวและสวมแว่นตา หน้าเหมือนคนเชื้อสายจีน ผิวขาวเหลือง

"รบกวนหนูเปล่าๆ มีอะไรพ่อเรียกคนใช้เอาได้" ท่านวสินตอบโดยไม่หันมองมา ตายังจ้องกล้องส่องพระเครื่องในมือ ตัวพระเก่าแก่และมีราคาถึงแปดหลัก

"ทำอะไรคะ" จู่ๆเมียลูกชายก็เดินเข้ามากอดคอพ่อผัวจากข้างหลัง ด้วยท่าก้มโค้งลงมาแบบนั้นทำให้เต้าใหญ่เท่าหัวเด็กอัดกับท้ายทอยคุณพ่อจนเขาสะดุ้งหน้าสั่น

"หนูเอวา มีอะไรเร่งด่วนงั้นรึ" คุณพ่อสามีเหลียวหลังเงยหน้าถามอย่างงงใจ

"ไม่มีอะไรค่ะ" เอวายิ้มยิงฟันขาวแล้วเดินอ้อมเก้าอี้มายืนหน้าคุณพ่อ ทิ้งตูดงอนใหญ่ลงมานั่งบนตักของท่านแล้วบดหลังกับหน้าอก หล่อนดึงแขนพ่อผัวให้มาโอบกอดเธอแล้วห่องอตัวเล็กอยู่ในอ้อมกอดของเขาเหมือนลูกสาวแท้ๆ

"อูย! หนูเอวา ทำแบบนี้พ่อว่ามันไม่งามเท่าไรนะ"

"กลัวอะไรคะ คุณพ่อกลัวคุณโอภาสรู้เหรอคะ"

"ก็นั่นน่ะซิ" ท่านวสินตอบเสียงสั่นเมื่อโดนตูดงอนนุ่มบดตักจนเป้ากางเกงพอง เลือดหนุ่มสูบฉีดพล่านในรอบยี่สิบปี ใบหน้าขาวตี๋แบบคนจีนแก่ๆมีเลือดฝาดขึ้นจนแดงก่ำ

"หนูไม่ให้สามีรู้หรอกค่ะ เออ! แต่รู้ก็ดีนะคะ คุณพ่อก็รู้ว่าเขาสมควรโดนนอกใจบ้าง" เอวาตอบแล้วดึงหลังมือของคุณพ่อขึ้นมาลูบแก้มนุ่มๆที่เย็นฉ่ำของตัวเอง

"หนูรู้แล้วเหรอ" คุณพ่อตกใจ

"คิดว่าคนฉลาดแบบหนูจะไม่รู้เหรอคะ ว่าสามีนอกใจ" อาวาตอบแล้วดึงมืออีกข้างของพ่อผัวขึ้นมากำเต้าซ้ายตัวเอง

"หนูรู้นะว่าลูกพ่อเจ้าชู้ แต่หนูจะแอบเงียบไว้ หนูไม่อยากอย่าออกไปจากตระกูลนี้ หนูจะแอบนอกใจเขาบ้าง"

"อูย! แล้วหนู หนูเอ เอวาจะทำกับใครล่ะ นอกใจน่ะ"

"กับคุณพ่อไงคะ" สุดสวยบิดเอวหันข้างแล้วเหลียวหลังมาก้มสบตาพ่อผัว

"หือ! จะดีหรือ" คุณพ่อเงยมองใบหน้าอิ่มสวยของเมียลูกชาย เขาตัวสั่นและอยู่ในสภาพเหงื่อตกชุ่มผ้า

"ดีสิคะ หนูไม่ได้มีชู้นอกบ้านซะหน่อย บีบนมหนูสิคะ" เอวาเอ่ยและดึงสองมือของพ่อผัวมากุมเต้านมซ้ายขวา แถมยังเอามือเล็กๆกุมมือใหญ่ของเขาแล้วบีบบังคับให้ฟัดนมของเธอจนเสื้อยับ

"คุณพ่อโกรธที่ควบคุมลูกชายไม่ได้อย่างใจใช่ไหมล่ะ ถ้างั้นโกรธเขาเท่าไรก็บีบนมหนูให้แรงเท่านั้นได้เลยค่ะ"

"หนูดีใจนะคะที่คุณพ่อแคร์จิตใจหนู เพราะรู้ว่าลูกชายมีชู้แต่ก็เก็บไว้และไม่บอกหนู พ่ออยากให้หนูอยู่กับทุกคนอย่างมีความสุข ใช่ไหมคะ"

"หนูสวยและฉลาดจริงๆ เอวา" คุณพ่อเอ่ยและก้มดมลำคอขาวที่ยาวระหงส์ สูดกลิ่นน้ำหอมและกลิ่นกายชุ่มเหงื่อของสาวรุ่นลูกรุ่นหลานเข้าเต็มปอดจนรู้สึกสดชื่นกระชุ่มกระชวย

"ที่พ่อไม่โอนมรดกอะไรให้โอภาสเลยก็เพราะเรื่องนี้แหละ มันเจ้าชู้ ชอบหลอกลวง ไม่ขี้โกงแต่ก็หัวทึ่มไม่ฉลาดทันคน นี่ถ้าหนูเป็นลูกสาวพ่อนะเอวา พ่อยกทุกอย่างให้ไปแล้ว"

เจ้าสัวเอ่ยพลางเฟ้นฟัดเต้านมใหญ่จนเสื้อทำงานเมียลูกยับคามือ

"เป็นลูกไม่ได้ งั้นให้หนูเป็นเมียคุณพ่อดีไหมคะ เป็นลับๆรู้กันแค่สองคน ฮิ! ๆ"

"อ่าส์! รู้ใจพ่อที่สุดเลย ไหนหันมานี่มา" คุณพ่อเอ่ยแล้วประคองร่างอิ่มอวบนุ่มนิ่มหันมามองหน้ากัน

แคว่ก! ๆ เขาฉีกเสื้อทำงานลายลูกไม้สีม่วงของลูกสะใภ้คนสวย ดึงรั้งชั้นในสีชมพูลงจนเต้านมใหญ่ขาวโพลนโผล่ออกมาอวดสายตา

"กินเลยสิคะ หนูยินดีจะเป็นของคุณพ่อค่ะ" เอวาเอ่ยขณะนั่งตักก้มหน้ามองเจ้าสัวผมหงอก เธอลูบหัวเขาด้วยมือซ้ายแล้วถอดแว่นตาออกด้วยมือขวา

จุ๊บ! จ๊วบ! พ่อผัวโยกหน้าอัดบดกับเต้าใหญ่ โยกหน้าอ้าปากคาบหัวนมดูด ขวาที ซ้ายที

อืม! อือ! "คุณพ่อได้เขียนพินัยกรรมรึยังคะ เรามาแก้พินัยกรรมกันดีไหม" เอวาเงยหน้าอ้าปากครางและลูบผมขาว ดันท้ายทอยพ่อผัวเข้าหาตัวจนหน้าเขาบดอัดเต้านบบุบบู้บี้

"อืม! จุ๊บ! ก็ดีนะ พ่อจะทำมันขึ้นใหม่ หนูเอวาอยากได้อะไรก็ขีดๆเขียนๆลงไปเลย ดีไหมลูก"

"เลิกเรียกหนูว่าลูกได้แล้วค่ะ"

"เมียอยากได้อะไรบ้างหละ หึ! ๆ"

"ก่อนอื่น หนูอยากได้เจ้านี่ค่ะ อยากลองนอกใจสามีบ้าง" เอวาตอบแล้วล้วงมือลงไปกำบีบแท่งรักคุณพ่อจนเป้ากางเกงยับคามือ

"อือ! มันแข็งแล้ว หึ! ๆ มันใช้งานไม่ได้มาตั้งนานแล้วนะ แข็งเฉย ฮ่า! ๆ ๆ ๆ" เจ้าสัวหัวหงอกหัวเราะเสียงดังลั่น

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

Pinkygirl
4.8

ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!

รักร้ายจอมทระนง

รักร้ายจอมทระนง

มาชาวีร์
5.0

“แหวนไปไหน” “คะ” หญิงสาวรีบหดมือหนีในทันที “พี่ถามว่าแหวนไปไหน” คริษฐ์ยังย้ำคำถามเดิมแล้วจ้องหน้าคู่หมั้นสาวแบบไม่พอใจ “คืออยู่ที่ออฟฟิศมันต้องล้างแก้วกาแฟบ่อย ๆ รุ้งก็เลยถอดเก็บเอาไว้ค่ะกลัวมันจะสึกเสียก่อน” คำตอบของหญิงสาวค่อยทำให้คริษฐ์รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย “ถ้าถอดออกพี่จะถือว่ารุ้งขอถอนหมั้นพี่นะ” “ก็ไม่ได้ถอนสักหน่อย แค่ถอดเก็บเอาไว้เฉย ๆ” “งั้นก็ใส่เสียสิ เดี๋ยวนี้เลย” คริษฐ์ถลึงตาใส่แกมบังคับ “ใส่ก็ใส่ค่ะ” คนพูดตัดพ้อเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบกระเป๋าด้านข้างมาเปิดเพื่อหยิบแหวนหมั้นของตนออกมาสวมใส่ จากนั้นก็หันหลังมือให้เขาดู “พอใจหรือยังคะ” “ดี” “ว่าแต่พี่คริษฐ์มานั่งรอรุ้งทำไมคะ มีธุระสำคัญหรือเปล่า” หญิงสาววกมาหาคำถามแรกที่เธออยากรู้ แต่เขาดันจุดประเด็นเรื่องแหวนขึ้นมาแทรกเสียก่อน “แม่ให้พี่มาหาคู่หมั้นตัวเองบ้าง” ฟังเขาพูดแล้วรุ้งพรายชักเครียดขึ้นมาหน่อย ๆ “ถ้าคุณป้าพิมพ์ไม่บอกพี่คริษฐ์ก็คงไม่มาหารุ้งใช่ไหมคะ” “แล้วทำไมรุ้งถึงไม่ไปหาพี่เองบ้างล่ะ” “ก็รุ้งกลัวพี่คริษฐ์รำคาญ” บทสนทนาสิ้นสุดลงด้วยความเงียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย คริษฐ์ถอนหายใจเบา ๆ ส่วนรุ้งพรายก็ก้มหน้าต่ำลง ทำไมถึงได้รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก “พี่ไลน์หาอ่านแล้วทำไมไม่ตอบ” คริษฐ์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนหลังจากเงียบมาเกือบหนึ่งนาที “พอดีรุ้งมาอ่านตอนดึกแล้วไม่อยากรบกวนพี่คริษฐ์ค่ะ” “ตอบมาสักคำก็ยังดี อย่าทำเหมือนพี่ไม่มีตัวตนนะรุ้ง จำเอาไว้ด้วยว่าพี่เป็นคู่หมั้นของรุ้ง” “มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้นะคะพี่คริษฐ์” “อะไรกันที่ว่าไม่น่าจะเป็นแบบนี้” “รุ้งว่าเราถอนหมั้นกันดีกว่าไหมคะ ดูพี่คริษฐ์อึดอัดกับการหมั้นของเราเหลือเกิน ขนาดจะมาหารุ้งก็ต้องให้คุณป้าพิมพ์บังคับมาเลย” “แม่ไม่ได้บังคับพี่” “ไม่บังคับก็เหมือนบังคับนั่นแหละค่ะ ตั้งแต่ตอนเด็กแล้วพี่ คริษฐ์แทบไม่เคยขัดใจคุณป้าพิมพ์ได้เลย ถ้ามันเหนื่อยและยุ่งยากมากรุ้งขอถอนหมั้นไปเลยก็ได้ค่ะ” รุ้งพรายดึงแหวนออกจากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางแหมะอยู่ตรงหน้าของเขา คริษฐ์มองแหวนมองคนแล้วอารมณ์ของเขาก็เดือดดาลขึ้น บทจะอยากได้ก็วิ่งตามติดเป็นเงา บทจะสลัดทิ้งก็ง่าย ๆ แบบนี้เหรอรุ้งพราย “ใส่กลับไปเดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มแทบจะกัดฟันพูดออกมา “ไม่ค่ะ อ๊ะ! พี่คริษฐ์จะทำอะไรรุ้งไม่ใส่” รุ้งพรายถูกคริษฐ์กระชากมือมาแล้วจัดการสวมแหวนกลับที่เดิม “ใส่แล้วห้ามถอด ห้ามทำให้แม่พี่เสียใจรู้ไหม” “พี่คริษฐ์!” (รักร้ายจอมทระนง)

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ถ้าเมียร่าน เมียขอโทษ
1

บทที่ 1 โดนผัวนอกใจเลยวิ่งใส่คุณพ่อ

22/04/2025

2

บทที่ 2 นั่งเก้าอี้คุณพ่อ

23/04/2025

3

บทที่ 3 ยั่วลูกชายที่ไม่เคยเคารพ

23/04/2025

4

บทที่ 4 เล่นชู้กับลูกเลี้ยง

24/04/2025

5

บทที่ 5 ขึ้นลูกชายคนโต

26/04/2025

6

บทที่ 6 นั่งเทียนพ่อสามี

27/04/2025

7

บทที่ 7 ลองใจหลานชายจนแตก

27/04/2025

8

บทที่ 8 โดนคนขับรถตอนเมา

29/04/2025

9

บทที่ 9 โดนคนขับรถตอนเมา 2

29/04/2025

10

บทที่ 10 เล่นชู้กับเทรนเนอร์สอนออกกำลังกาย

30/04/2025

11

บทที่ 11 พ่อเบื่อเมียลูกชายคนโตเลยเคลมต่อ

01/05/2025

12

บทที่ 12 โดนลูกเลี้ยงรุมตอก (3p)

02/05/2025

13

บทที่ 13 เพื่อนพาไปโดนหมอนวดกระแทก

04/05/2025

14

บทที่ 14 เหมาบาร์โฮสมารุมกิน (4p)

05/05/2025

15

บทที่ 15 สวิงกิ้งกับหนุ่มๆในบ้าน (4p)

07/05/2025

16

บทที่ 16 แผนการสำเร็จเพราะสามีอยากแต่งงานใหม่

09/05/2025