5.0
ความคิดเห็น
4.8K
ชม
35
บท

เมื่อ 'รมิตา' ต้องมาเป็นเลขาจำเป็นอย่างไม่เต็มใจ เพราะ 'ชัชนนท์' เป็นบอสของเธอ ที่เอาแต่จะหาเรื่องแกล้งเธอตลอดเวลา แต่ทว่ามีอะไรฝั่งใจชัชนนท์กันนะ ถึงได้แกล้งนางเอกของเรา แต่มันมีเรื่องราวอะไรมากกว่านั้น

บทที่ 1 บทนำ Past 1

“ยัยตาบอสเรียกหาแกแน่ะ” น้ำเสียงหวานไพเราะซึ่งเป็นเสียงเรียกจากผู้หญิงที่เพิ่งก้าวขาออกมาจากห้องที่มีป้ายติดหน้าประตูไว้ว่า‘ผู้บริหาร’

ใบหน้าเรียวยาวของหญิงสาว หน้าตาจัดจ้านที่แต่งแต้มไปด้วยเครื่องสำอางสีฉูดฉาด จมูกโด่งจากมีดหมอ ชุดเซ็ทกระโปรงสีแดงสดที่ยาวเหนือหัวเข่า ริมฝีปากบางแต้มด้วยลิปสติกสีแดงสด เหมือนชุดที่เธอสวมใส่ มองต่ำลงมาอีกนิดจะเจอกับรองเท้าส้นสูงสีแดง ปลายหัวรองเท้าเป็นทรงแหลม เจ้าของน้ำเสียงนี้ มีชื่อว่า สุวิมล หรือ มล เป็นเพื่อนร่วมงานของ รมิตา และเธอยังเคยเป็นเพื่อนสมัยเรียนประถม

“หือ เรียกอีกแล้วเหรอ?” หญิงสาวที่นั่งก้มหน้าก้มตา ซึ่งมีแว่นตากรองแสง พร้อมกับใช้สายตาสอดส่องไปตามเอกสารหลายสิบแผ่นที่ตั้งเรียงรายอยู่บนโต๊ะทำงานและยังมีโน้ตบุ๊กประจำตำแหน่งของเธอ หน้าจอมีขนาดสิบสี่นิ้ว สีชมพูเคลือบมุก รมิตาค่อย ๆ เงยหน้ามองเพื่อนสาว พลางขมวดคิ้วทั้งสองข้างเป็นปม ในขณะเดียวกันก็ได้นำมือถอดแว่นตาออกพร้อมกับเก็บมันลงกล่อง

รมิตา หรือ ตา หญิงสาววัยสามสิบสามปีเศษ รูปร่างส่วนสูงเหมือนนางแบบไม่มีผิดเพี้ยน เพราะเธอเคยเป็นถึงดาวโรงเรียนมาตั้งแต่มัธยมปลาย จนจบมหาวิทยาลัย และหญิงสาวยังเป็นเด็กกิจกรรมมาตลอด แถมเป็นเด็กเรียนดีมาตั้งแต่ไหนแต่ไร

เธอเพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะหน้าที่การงานที่มั่นคง หรือฐานะทางบ้านที่พอมีพอกิน แต่ไม่ได้ถึงกับรวย เพราะเธอมาจากเด็กบ้านนอกคนหนึ่งเท่านั้น

บิดาและมารดามาพบรักกันที่กรุงเทพฯ แต่เมื่อท่านทั้งสองมีรมิตา ก็ได้นำเธอไปให้ปู่ ย่า ตา ยาย เลี้ยงจนรมิตาจบประถมปีที่หก หลังจากนั้นหญิงสาวก็ได้ย้ายเข้าไปเรียนที่กรุงเทพฯ แต่เมื่อเธอเรียนจบ ท่านทั้งสองขอย้ายถิ่นฐานกลับไปทำมาหากินที่บ้านนอก

เพราะท่านทั้งสองอยากกลับไปแก่และตายที่บ้านเกิด ถึงแม้ว่าทั้งสองจะรักและคิดถึงบุตรสาวขนาดไหน แม้ว่าจะไม่ได้เลี้ยงมาตั้งแต่เกิด แต่ท่านก็รักและเอ็นดูบุตรสาวของตนไม่แพ้ไปกว่าเด็กที่ถูกบิดาและมารดาเลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก ๆ

“ยัยนี่ แอบป้ายน้ำมันพรายใส่บอสหรือไง ฉันเห็นบอสเรียกใช้แต่แก” สุวิมล ยืนพิงโต๊ะทำงานของรมิตา

“จะบ้าหรือไง ฉันเนี่ยนะจะใช้น้ำมันพรายกับบอส มีแต่บอสจะแกล้งฉันละซิไม่ว่า” รมิตามุ่ยหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ ก็วันนี้เธอถูกบอสเรียกไม่ต่ำกว่าห้าครั้ง แล้วห้าครั้งที่เรียกรมิตาให้ไปทำอะไรบ้าง

รอบที่หนึ่ง เวลาแปดโมงเช้า เรียกรมิตาให้ไปชงกาแฟมาให้

รอบที่สอง เวลาเก้าโมงเช้า เรียกเธอมาเก็บแก้วกาแฟ

รอบทีสาม เวลาเก้าโมงยี่สิบนาที เรียกเธอมาปรับระดับเครื่องปรับอากาศให้เย็นขึ้น

รอบที่สี่ เวลาสิบโมงตรง เรียกเธอมาเพราะกลัวจะลืมชื่อ

รอบที่ห้า เวลาสิบโมงครึ่ง เรียกเธอให้มาปรับระดับเครื่องปรับอากาศให้เย็นลง

“บอสเนี่ยนะจะแกล้งแก” สุวิมลทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ ว่าผู้ชายที่ทั้งหล่อ เท่ส์ ขนาดนี้จะแกล้งพนักงานอย่างรมิตา

“แกไม่เชื่อก็แล้วแต่แก” รมิตาทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นั้น ก่อนจะเดินกระทืบเท้าออกไปจากที่นั่ง

“มาแล้วเหรอ” ชายหนุ่มหน้าตาดูสะอาดสะอ้าน ทรงผมเซ็ตไว้อย่างเนี้ยบ แม้แต่เสื้อสูทที่เขาใส่ ถูกเตารีดเรียบไม่ขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย กำลังนั่งหมุนปากกาอยู่ในมืออย่างคนอารมณ์ดี แต่ผิดกับอีกคนที่หน้าตาเหมือนไปเหยียบอึที่ไหนมา

“บอสเรียกดิฉัน มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ ถ้าไม่มีธุระอะไร ดิฉันขอตัวไปทำงานต่อค่ะ” รมิตาที่เปิดประตูเข้ามาและจะกลับออกไปอีกครั้ง

“เดี๋ยว! คุณกะจะไม่ให้ผมพูดอะไรหน่อยเลยเหรอ ผมเป็นเจ้านายคุณนะ” เขาเรียกให้เธอให้กลับมา

เพี้ยะ!

เส้นสติของรมิตาขาด เจ้าตัวรีบหันหน้าดัง ขวับ! พร้อมกับปล่อยมือออกจากประตูที่มันสามารถปิดได้อัตโนมัติ

“เป็นบอสแล้วยังไงคะ ถึงยังไงบอสก็เป็นพนักงานกินเงินเดือนเหมือนดิฉันอยู่ดีค่ะ” เจ้าตัวว่าพลางนำมือกอดอก พร้อมกับสายตาที่จะกินเลือดกินเนื้อเขาได้ทุกเมื่อ

ชัชนนท์สะอึกคำพูดก้อนโตของหญิงสาวตรงหน้า เห็นเธอตอบโต้มาขนาดนี้ เขาเลยต้องกลับมาทำหน้าเข้มขรึมเหมือนดังเดิม

‘ไม่แกล้งก็ได้ฟร่ะ ผู้หญิงอะไรดุชะมัด’ ชัชนนท์ได้แต่ขบคิดในใจ เมื่อหญิงสาวตรงหน้าแผลงฤทธิ์ใส่เขา แต่ใช่ว่าชายหนุ่มจะกลัวหญิงสาวแม้แต่น้อย

“วันนี้เที่ยง คุณต้องไปทานข้าวกับผม เพราะผมนัดลูกค้าคุยงานไว้ ในช่วงบ่าย” ชัชนนท์ออกคำสั่งกับเธอ พร้อมกับจ้องเข้าไปในดวงตาของรมิตาอย่างไม่วางตา

“หา! ทำไมต้องเป็นดิฉันคะ บอส” หญิงสาวกัดฟันกรอด คนอื่นก็มี ทำไมต้องเป็นเธอ พร้อมกับเอื้อมแขนขยับเก้าอี้ตรงข้ามชัชนนท์แล้วหย่อนก้นลงนั่ง พร้อมกับยกขาขึ้นมาไขว่ห้างอย่างไม่สบอารมณ์

“เพราะคนอื่นไม่ว่าง แต่คุณว่าง ถ้างั้นไปกับผม ไปเก็บข้าวเก็บของซะ เราจะไปกันแล้ว” ชัชนนท์ว่าพลาง พร้อมกับลุกออกจากเก้าอี้

ปัง!

เสียงเก้าอี้ที่รมิตาได้นั่งลงไปเมื่อสักครู่ ตอนนี้มันล้มลงไปนอนกลิ้งอยู่บนพื้นด้วยฝีมือของตัวผู้นั่งนั่นเอง ในขณะที่ชัชนนท์กำลังก้าวขายังไม่พ้นขอบโต๊ะทำงาน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ร้อยเรียงรักเป็นอักษ

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทำใจไม่ให้รัก (พ่อของลูก)

ทำใจไม่ให้รัก (พ่อของลูก)

โรแมนติก

5.0

++ คำโปรย ++ เมื่อเธอท้องกับเขา แต่แม่ฝ่ายชายกลับไม่ยอมรับแถมยังให้ชายคนรักของตนต้องไปแต่งงานของคนอื่นน้องแฝดที่คลอดก่อนกำหนดด้วยสภาวะจิตใจของผู้เป็นแม่จะเป็นอย่างไร +++ เนื้อหาบางส่วน +++ "พะ แพรว... อ๊ายยย" ธิดาเสียหลัก จึงเรียกสายตาของทุกคน พร้อมกับแพรวที่เข้ามาหาร่างของเธอ "กะ แกละ เลือด..." น้ำเสียงสั่นเครือ มองไปบนพื้น ซึ่งเริ่มมีสีแดง ค่อย ๆ ไหลเจิ่งนอง ใบหน้าของธิดาเริ่มไม่สู้ดี เมื่อเพื่อนสาวของตนบอกว่ามีเลือด จึงทำให้ธิดาก้มไปมองด้านล่าง และก็เป็นอย่างที่เห็น "ธะ ธิดา" นันยศลืมไปเลยว่าตนเองอยู่ในฐานะไหน ร่มที่กางแดดบังลมให้กับขวัญเนตร ก็ร่วงหล่นตกพื้น ก่อนจะรีบปีนข้ามรั้ว ปรี่เข้ามาชอนร่างของธิดามาอยู่ในวงแขน "ฉันจะพาธิดาไปโรงพยาบาล ส่วนเธอค่อยตามไป เตรียมของทุกอย่างของธิดาให้พร้อม และอย่าลืมบอกแม่ด้วย" เขากล่าวเสร็จสรรพ ก่อนจะสาวเท้าไปด้านหน้า เช่นเดียวกับที่แพรววิ่งไปเปิดประตูรั้ว "อุ่น!" ตะโกนลั่น ริมฝีปากที่ขบเม้มเข้าหากัน แววตาเบิกโพลง ไม่ชอบใจที่เขาทำอะไรออกนอกหน้า "ถ้ายังเป็นคน ก็หลีกไปซะ ผมจะไม่ยอมให้ลูกในท้องเป็นอะไรเด็ดขาด" น้ำเสียงเข้มของนันยศ ทำให้ขวัญเนตรต้องสะดุ้ง เพราะตั้งแต่ทั้งสองเป็นสามีภรรยา เขาก็ไม่เคยใช้น้ำเสียงแบบนี้กับหล่อนเลยสักครั้ง

ทะลุมิติ...มาเป็นภรรยาเอกของท่านแม่ทัพ

ทะลุมิติ...มาเป็นภรรยาเอกของท่านแม่ทัพ

โรแมนติก

5.0

++ คำโปรย ++ ใครจะไปคิดล่ะว่านางจะเข้าไปอยู่ในซีรีส์ที่ได้ชมก่อนนอน จึงทำให้นางได้ไปพบกับท่านแม่ทัพในสมัยราชวงศ์ชิง ซึ่งมีจักรพรรดิเฉียนหลงเป็นฮองเต้ในสมัยนั้น แถมท่านแม่ทัพผู้นี้เพิ่งจะโดนหักอกมามาด ๆ อีกด้วย *** เนื้อหาบางส่วน *** “เกิดเรื่องแล้วเจ้าค่ะ” เสียงสาวใช้ในเรือนของซูเม่ย ดังขึ้นมาจากด้านนอก พลางรีบปรี่เข้ามาหานายของตน ซึ่งเคยเป็นหัวหน้าสาวใช้ของตนมาก่อน “เจ้าจะเอะอะโวยวายอันใดกัน ข้ากำลังนั่งปักผ้าให้สามี” ซูเม่ยที่กำลังจดจ่อกับผ้าขาวบาง ที่มีไม้ขนาดสี่เหลี่ยมทับผ้าผืนนั้นเอาไว้ พร้อมกับลายผ้าที่มีรอยร่างเส้นไว้บาง ๆ ให้เป็นลายปัก “กะ… เกิดเรื่องใหญ่ที่เรือนภรรยาเอกของท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ” สาวใช้คนดังกล่าวมีใบหน้าที่ตื่นตระหนก พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ “เกิดเรื่องอันใดของเจ้ากัน ข้ากำลังอารมณ์ดี ๆ เจ้ากลับหาเรื่องมาให้ข้าอารมณ์ขุ่นมัว” คิ้วขมวดเป็นปมของซูเม่ยบ่งบอกว่านางไม่สบอารมณ์จริง ๆ เพราะหลังจากที่ท่านแม่ทัพมาให้ความสุขกับนางถึงในอ่างอาบน้ำ นางจึงปักผ้าให้สามีของตนเป็นการตอบแทน ที่อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ลืมนางเสียทีเดียว

สาวน้อย...มือสอง

สาวน้อย...มือสอง

โรแมนติก

5.0

*** เนื้อหาบางส่วน *** ปลายนิ้วหยาบแตะลงบนกางเกงชั้นในของขวัญจิราอย่างเบา ๆ พร้อมกับใช้ปลายนิ้วถูขึ้นลงไปมาระหว่างร่องสาวของเธอ ในขณะที่หญิงสาวนั่งจนตัวเกร็ง เพราะเธอไม่เคยรู้สึกยินดีและเต็มใจขนาดนี้มาก่อน “อ๊า! อ๊ะ! อ๊ายยย” คิรากรถูปลายนิ้วขึ้นลงตามจังหวะจากช้าไปเร็ว จนทำให้หญิงสาวหลุดครางเสียงดังออกมาด้วยความเสียว “พี่ขอนะขวัญ” เขากระซิบบอกหญิงสาวที่ตอนนี้นั่งหลับตาพริ้มพร้อมกับขบเม้มริมฝีปากของตนเพื่อกลั้นความเสียวนั้นเอาไว้ ขวัญจิราพยักหน้าตอบเขาแทน เพียงแค่นั้นเขาก็จับกางเกงชั้นในของเธอหลุดออกจากขาขาว ๆ ของเธออย่างเบามือ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ดั่งลมหวนรัก ตอนพิเศษ

ดั่งลมหวนรัก ตอนพิเศษ

pimchan publication
5.0

เพราะรักเขาตั้งแต่แรกเห็น หล่อนจึงยินยอมแต่งงานกับเขา เพราะถูกบังคับเขาจึงเห็นหล่อนเป็นเศษธุลีดินไร้ค่า แม้เป็นเมียแต่ง หล่อนคิดว่าสักวันหนึ่งเขาอาจจะรักหล่อนตอบกลับมา ไม่มาก... ก็น้อย แต่ไม่นึกว่าเมื่อเขาหลอกให้หล่อนรักเขาสุดหัวใจ เขากลับขับไล่หล่อนออกมาจากชีวิตด้วยเหตุผลว่า เขาไม่รักหล่อน... "เธอเข้ามาในชีวิตฉันง่ายๆ ก็ช่วยออกไปง่ายๆ ด้วยเถอะ" ถ้อยคำเจ็บปวดทำร้ายที่ตามมาหลอกหลอน แม้ในยามที่หล่อนหลีกลี้จากเขามาได้นานเนิ่น ในวันที่หล่อนเข้มเเข็งและอยู่ได้โดยไม่มีเขา ลูกในท้องที่หล่อนปกปิดเขาเอาไว้ กำลังจะทำให้หล่อนกับเขาหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ในวันที่หล่อนไม่ได้รักเขาอีกต่อไปแล้ว ................................................................ “การแต่งงานของเราเกิดขึ้นเพราะฉันถูกบังคับ การที่ฉันไม่ได้รักเธอ มันไม่ใช่ความผิดของฉัน ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจ” ธีภพ วิชญ์วิศิษฐ์ “ความรักของมนอาจจะดูไร้ค่าแต่มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสิ่งเดียวที่มนพอจะให้คุณธีร์ได้ ที่ผ่านมาคุณธีร์แสดงออกเสมอว่าคุณธีร์ไม่ต้องการและทิ้งขว้างมันมาตลอด มันก็ไม่ใช่ความผิดของมนที่สุดท้ายมนจะหมดรัก มนหวังว่าคุณธีร์จะเข้าใจ เหมือนที่มนเคยเข้าใจคุณธีร์” มนพัทธ์ สว่างโชติ

รักใหม่พันล้าน

รักใหม่พันล้าน

Hilarius Erikson
5.0

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

ทางเดินใหม่ของหัวใจ

ทางเดินใหม่ของหัวใจ

Viv Thauer
5.0

เวินอี่ถงได้เห็นความรักอันลึกซึ้งของเจียงยวี่เหิง แต่ก็ได้สัมผัสกับการทรยศของเขาเช่นกัน เธอเผารูปแต่งงานของพวกเขาต่อหน้าเขา แต่เขากลับมัวแต่ง้อชู้ของเขา ทั้งๆ ที่เขาแค่มองดูแวบหนึ่งก็จะเห็น แต่เขากลับไม่สนใจเวินอี่ถงสุดจะทน ตบหน้าเขาอย่างแรง พร้อมอวยพรให้เขากับชู้ของรักกันยืนยาว แล้วเธอก็หันหลังสมัครเข้ากลุ่มวิจัยลับเฉพาะ ลบข้อมูลประจำตัวทั้งหมด รวมถึงความสัมพันธ์การแต่งงานกับเขาด้วย! ก่อนจากไป เธอยังมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขาอีกด้วยเมื่อถึงเวลาที่จะเข้ากลุ่ม เวินอี่ถงก็หายตัวไป บริษัทของเจียงยวี่เหิงประสบปัญหาล้มละลาย เขาจึงออกตามหาเธอด้วยทุกวิถีทาง แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นใบมรณบัตรที่ต้องสงสัยเขาสติแตก “ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่ยอมรับ!”เมื่อพบกันอีกครั้ง เจียงยวี่เหิงต้องตกใจที่พบว่าเวินอี่ถงเปลี่ยนตัวตนใหม่แล้ว โดยข้างกายมีผู้มีอำนาจที่เขาต้องยอมก้มหัวให้เขาอ้อนวอนอย่างสิ้นหวัง “ถงถง ผมผิดไปแล้ว คุณกลับมาเถอะ!”เวินอี่ถงเพียงยิ้มยักคิ้ว จับแขนของผู้มีอำนาจข้างๆ “น่าเสียดาย ตอนนี้ฉันอยู่ในระดับที่นายไม่อาจเอื้อมถึงแล้ว”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
Dear Boss รักนะคะ
1

บทที่ 1 บทนำ Past 1

17/09/2023

2

บทที่ 2 บทนำ Past 2

17/09/2023

3

บทที่ 3 บทนำ Past 3 + ตอนที่ 1 ฐานะของบอส Past 1

17/09/2023

4

บทที่ 4 ตอนที่ 2 ฐานะของบอส Past 2

17/09/2023

5

บทที่ 5 ตอนที่ 3 อาหารมื้อแรก

17/09/2023

6

บทที่ 6 ตอนที่ 4 จูบ Past 1

17/09/2023

7

บทที่ 7 ตอนที่ 5 จูบ Past 2

17/09/2023

8

บทที่ 8 ตอนที่ 6 เนื้อนิ่ม ๆ Past 1

17/09/2023

9

บทที่ 9 ตอนที่ 7 เนื้อนิ่ม ๆ Past 2

17/09/2023

10

บทที่ 10 ตอนที่ 8 หึง

17/09/2023

11

บทที่ 11 ตอนที่ 9 ออกอาการ

17/09/2023

12

บทที่ 12 ตอนที่ 10 น้ำตา Past 1

17/09/2023

13

บทที่ 13 ตอนที่ 11 น้ำตา Past 2

17/09/2023

14

บทที่ 14 ตอนที่ 12 เด็กอ้วน

17/09/2023

15

บทที่ 15 ตอนที่ 13 ความสัมพันธ์ Past 1

17/09/2023

16

บทที่ 16 ตอนที่ 14 ความสัมพันธ์ Past 2

17/09/2023

17

บทที่ 17 ตอนที่ 15 จู่โจม

17/09/2023

18

บทที่ 18 ตอนที่ 16 ความทรงจำอันเลวร้าย Past 1

17/09/2023

19

บทที่ 19 ตอนที่ 17 ความทรงจำอันเลวร้าย Past 2

17/09/2023

20

บทที่ 20 ตอนที่ 18 สมยอม Past 1

17/09/2023

21

บทที่ 21 ตอนที่ 19 สมยอม Past 2 + ความรู้สึกเสียว Past 1

17/09/2023

22

บทที่ 22 ตอนที่ 20 ความรู้สึกเสียว Past 2

17/09/2023

23

บทที่ 23 ตอนที่ 21 โดนของจริง Past 1

24/09/2023

24

บทที่ 24 ตอนที่ 22 โดนของจริง Past 2 + หวง Past 1

24/09/2023

25

บทที่ 25 ตอนที่ 23 หวง Past 2

24/09/2023

26

บทที่ 26 ตอนที่ 24 มือที่สาม Past 1

24/09/2023

27

บทที่ 27 ตอนที่ 25 มือที่สาม Past 2

24/09/2023

28

บทที่ 28 ตอนที่ 26 ปรับความเข้าใจ

24/09/2023

29

บทที่ 29 ตอนที่ 27 ภาษากาย Past 1

24/09/2023

30

บทที่ 30 ตอนที่ 28 ภาษากาย Past 2

24/09/2023

31

บทที่ 31 ตอนที่ 29 เรื่องระหว่างเรา

24/09/2023

32

บทที่ 32 ตอนที่ 30 ความสุข Past 1

24/09/2023

33

บทที่ 33 ตอนที่ 31 ความสุข Past 2

24/09/2023

34

บทที่ 34 ตอนที่ 32 ความจริงและความรัก Past 1

24/09/2023

35

บทที่ 35 ตอนที่ 33 ความจริงและความรัก Past 2 + บทส่งท้าย (ตอนจบ)

24/09/2023