Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
Toxic love สัมพันธ์ร้ายกลายรัก

Toxic love สัมพันธ์ร้ายกลายรัก

fortune_28

5.0
ความคิดเห็น
93
ชม
2
บท

เฮียปล้ำหนูทำไม! ฮืออออ เชี่ย! นี่ฉันพรากผู้เยาว์เหรอ... ไม่จริงน่า บอกมาเธออายุเท่าไหร่แล้วถึง18ปีหรือยัง...

บทที่ 1 บทนำ

"คอลเลคชั่นใหม่สั่งผลิตหรือยัง"

"เรียบร้อยครับนาย ไม่เกินสองอาทิตย์ครับช่างแจ้งมาว่างพร้อมสำหรับงานเปิดตัวแน่นอน"

ตฤณนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเปิดเอกสารตรวจงานไปด้วยเอ่ยถามลูกน้องเกี่ยวกับงานต่างๆ เดือนหน้าบริษัทของเขาจะมีงานเปิดตัวคอลเลกชั่นเครื่องประดับตัวใหม่ ครั้งนี้เขาตั้งใจให้มันออกมาดีที่สุดและคอลเลคชั่นนี้จะต้องเังไกลถึงเวทีระดับโลก

"ดีมาก ที่เกาะล่ะไข่มุกได้หรือยัง"

"กำลังส่งคนไปดูครับผมคิดว่าน่าจะได้ตามกำหนด"

"ดีมาก ฉันจะส่งไข่มุกให้ลูกค้าVIP ทางนั้นให้ราคาสูงมากอย่าให้พลาดล่ะ"

ผู้ช่วยของเขาโค้งตัวเล็กน้อยรับคำสั่ง เห็นเขาแบบนี้เรื่องงานจริงจังมากจนคนรอบข้างไม่อยากเข้าใกล้ ทุกอย่างต้องออกมาดีที่สุดและจะต้องไม่ผิดพลาดแม้แต่น้อย

"ครับนาย"

"ฉันจะกลับบ้านก่อนมีอะไรก็โทรมาแล้วกัน"

"ครับนาย"

ตฤณหยิบโทรศัพท์กับกุญแจรถเดินออกไปจากห้องทำงาน เขาว่าจะกลับบ้านเลยเพราะหลายวันมานี้โหมงานหนักไปหน่อยก็เลยคิดว่าควรจะได้พักผ่อนบ้าง

และเมื่อมาถึงที่บ้านเขาก็จอดรถก่อนจะเดินเข้าไปข้างในตัวบ้าน วันนี้ค่อนข้างเงียบสงบเหมือนไม่มีใครอยู่ที่บ้านเลยเขาเดินไปรอบบ้านก่อนจะชะงักไปเมื่อเจอดาหวันกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้

"อันนี้ต้องย้ายมาตรงนี้คูณกับตรงนี้"

เธอตั้งใจอ่านหนังสือมากเพราะตอนนี้เธอต้องเตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย ตฤณเดินเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเรียบ

"ขยันเชียวนะ"

"เฮีย!"

ดาหวันได้สติเบิกตากว้างก่อนจะรีบเก็บหนังสือเตรียมจะไปที่อื่น ชายหนุ่มดึงมือของเธอเอาไว้ก่อนจะเอ่ยเสียงเบา

"จะไปไหน"

"หนูจะไปอ่านหนังสือในห้องนอนค่ะ"

"ฉันหิวต้องการกินข้าวตอนนี้ บ้านหลังนี้แม่บ้านมีตั้งหลายคนไปไหนกันหมด"

เขามองจ้องหน้าหญิงสาวอย่างหาเรื่อง ดาหวันตัวสั่นอึกอักพยายามดึงมือของเขาออกแต่ไม่เป็นผลเลย

"ไปช่วยคุณหญิงในสวนค่ะเห็นว่าจะทำสวนดอกไม้ใหม่ ถ้าเฮียอยากกินข้าวเดี๋ยวดาหวันทำให้ค่ะ"

"ก็ไปสิรีบๆด้วยฉันหิว"

"ค่ะๆจะรีบไปตอนนี้เลยค่ะ"

หญิงสาวรีบวิ่งไปห้องครัวทำอาหารให้ชายหนุ่มทันที ตฤณมองตามหญิงสาวก่อนจะเดินตามเข้าไปในครัว ชายหนุ่มนั่งที่โต๊ะจ้องหน้าหญิงสาวอย่างกดดันจนเธอตัวเกร็งทำตัวไม่ถูก

"เฮียจ้องดาหวันแบบนี้คือว่า..."

"รีบๆสิฉันหิว"

"ค่ะๆ"

ดาหวันรีบทำอาหารให้ชายหนุ่ม เมนูง่ายๆที่ทำเร็วก็คือสปาเก็ตตี้คาโบนาร่าแบบที่เขาชอบ วัตถุดิบง่ายตามแบบที่เขาชอบใช้เวลาไม่นานด้วย ตฤณเท้าคางมองหญิงสาวที่ตั้งใจทำอาหารให้ก็อมยิ้มออกมาเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเธอจะดูเกร็งๆกลัวๆเขาแต่ก็ทำให้ทุกอย่างที่เขาสั่งแถมยังเถียงเก่งอีกด้วยบางครั้งก็น่าตีชะมัดเลยแหละ

"เสร็จแล้วค่ะ"

ดาหวันรีบเดินมาวางสปาเก็ตตี้คาโบนาร่าให้เขาตรงหน้า ตฤณหยิบส้อมมาลองชิมก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย

"เฉยๆไม่เห็นอร่อยเลย"

"แต่กินไม่หยุดเลยนะคะ"

ดาหวันอมยิ้มอย่างดีใจที่เขาชอบกินอาหารฝีมือของเธอ ชายหนุ่มมองหญิงสาวด้วยสายตาดุเธอยิ้มแห้งออกมาก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่นไม่กล้าสบตาเขาอีก

"ได้ที่เรียนหรือยังคิดไว้ยัง"

"ยังเลยค่ะคือว่าอีกตั้งเป็นปีเลยค่ะยังมีเวลาอีกเยอะเลย ตอนนี้ก็อ่านหนังสือรอไปก่อนถึงเวลาค่อยเลือกคณะที่ชอบค่ะ"

"แม่ฉันมาปรึกษาเรื่องมหาวิทยาลัยของเธอ ฉันว่าเรียนที่เอกชนดีกว่าใกล้บ้านเนี่ยแหละเดินทางสะดวก ส่วนคณะเดี๋ยวฉันเลือกให้เอง"

"แต่หนูอยากเรียนครู...."

"ไปเรียนบริหารแล้วกัน"

ดาหวันเงียบลงทันทีไม่ต่อปากต่อคำกับชายหนุ่มอีก เธอถูกเขาบงการชีวิตและสั่งให้เดินซ้ายเดินขวามาโดยตลอด เธอไม่เคยได้ทำอะไรด้วยตัวเองเพราะมีเขามีคุณหญิงคอยสรรหามาให้ตลอด

"ฉันเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ทำไมถึงไม่เอา"

เขาจ้องหน้าหญิงสาวอย่างต้องการคำตอบ ดาหวันพยักหน้ายอมรับไม่พูดอะไรอีก ความใฝ่ฝันของเธอคือการได้เป็นคุณครูสอนหนังสือ เธอชอบเล่นกับเด็กและอยากจะอยู่กับเด็กมากกว่าเรียนพวกบริหารอะไรทำนองนี้ แต่ในเมื่อเขาเลือกให้เธอคงทำอะไรไม่ได้

"ค่ะ"

"ก็แค่นี้แหละ"

ตฤณก้มหน้ากินสปาเก็ตตี้ต่อจนหมดก่อนจะลุกขึ้นจะไปหยิบน้ำในตู้เย็น ดาหวันตาโตรีบวิ่งไปก่อนเพราะกลัวว่าเขาจะดุเธออีก

"เดี๋ยวหนูหยิบน้ำให้ค่ะ"

เธอเปิดตู้เย็นมองหาน้ำเย็นๆก่อนจะตัวแข็งทื่อเมื่อชายหนุ่มยืนซ้อนหลังของเธอก่อนจะเอื้อมมือมาหยิบน้ำด้วยตัวเอง

"ชักช้า"

ตฤณกระซิบกระซาบอยู่ข้างใบหูของเธอ ดาหวันเงยหน้ามองสบตากับเขากลืนน้ำลายลงคออย่ายากลำบากเพราะรู้สึกแปลกกับสายตาของเขาที่จ้องมองมา

"พรุ่งนี้วันเกิดเธอใช่มั้ย... "

ตฤณยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ไม่มีใครคาดเดาความคิดของเขาได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ดาหวันมองชายหนุ่มด้วยความสงสัยและรอยยิ้มนั้นมันดูร้ายกาจจนเธออดระแวงไม่ได้จริงๆ

"ค่ะ ทำไมเหรอคะเฮียมีของขวัญให้หนูเหรอ"

"มีสิพรุ่งนี้มาเอาที่ห้องฉันเดี๋ยวเตรียมไว้ให้"

เขาเอ่ยออกมาเพียงแค่นั้นก่อนจะยกน้ำเย็นขึ้นดื่มเดินออกไปจากห้องครัวทันที ดาหวันเอียงคอมองชายหนุ่มอย่างสงสัยว่าเขาจะเอาของขวัญอะไรให้เธอ

"เขาจะให้อะไรเรานะปกติไม่เห็นจะมีให้เลย"

หญิงสาวคิดไม่ตกคาดเดาไม่ได้ว่าเขาจะให้อะไรเธอ แต่ก็ช่างเถอะเธอไม่ควรคาดหวังว่าเขาจะให้อะไรเพราะคนแบบนั้นชอบยัดเยียดสิ่งที่ไม่ชอบให้อยู่แล้ว เข้าใจว่าหวังดีแต่เธอเป็นคนไม่ใช่หุ่นยนต์ที่จะทำตามคำสั่งของเจ้านาย เธอมีหัวใจมีความคิดเป็นของตัวเองอยากจะเลือกอะไรให้ตัวเองบ้างไม่ได้เลยเหรอ

"เฮ้อ! เกิดมาจนก็เลยเลือกอะไรไม่ได้สินะ"

หญิงสาวถอนหายใจออกมาอย่างท้อแท้ไม่รู้ว่าอนาคตของตัวเองจะไปจบลงที่ตรงไหน ทุกอย่างมีคนขีดเส้นให้แล้วเธอแค่เดินตามรอยไม่มีสิทธิ์ที่จะเขียนมันขึ้นมาเอง

ตฤณเดินขึ้นมาชั้นบนหยิบโทรศัพท์มากดโทรไปหาลูกน้องของเขา

(สวัสดีครับนายมีอะไรให้รับใช้ครับ)

"ขอสร้อยทองคำขาวเส้นหนึ่ง เอาจี้รูปหงส์นะใส่กล่องของขวัญมาให้ฉันพรุ่งนี้ที่ห้องทำงานนะ"

(ได้ครับนายเดี๋ยวผมจัดการให้)

"ขอบใจมากแค่นี้แหละ"

เขากดวางสายก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย ปกติไม่เคยให้ของขวัญกับดาหวันเลยปีนี้เขาจะให้สร้อยเธอเส้นหนึ่ง หวังว่าจะชอบและจะเชื่อฟังเขามากขึ้นนะ...

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

พระชายาสารพัดพิษ

พระชายาสารพัดพิษ

โรแมนติก

4.9

"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"

สุลต่านร้ายขังรัก ชุด ทัณฑ์ทราย

สุลต่านร้ายขังรัก ชุด ทัณฑ์ทราย

มหาเศรษฐี

4.9

เมื่อองค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ถูกวางยาปลุกกำหนัดในคืนวันอภิเษกสมรส... จิรัชยาเป็นเพียงลูกของนางบำเรอของอัครมหาเสนาบดีประจำมหานครฟาดิลาห์ หน้าที่ของลูกนอกสมรสอย่างหล่อนก็คือคอยรับใช้ ฮันนา ว่าที่องค์สุลตาน่า ความทุกข์แสนสาหัสเดียวในใจของหล่อนก็คือการแอบหลงรักจ้าวผู้ครองแคว้น ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง แต่แล้วความฝันของหล่อนก็เป็นจริง เมื่อหล่อนได้นอนอยู่ใต้ร่างขององค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ แต่คืนนั้นมันเป็นคืนแต่งงานของเขากับฮันนา...! “ยังไม่รีบไสหัวลงไปจากเตียงอีกหรือ!” กายสาวบอบช้ำยังไม่ทันได้ขยับลงจากแท่นบรรทมก็ถูกเขาผลักไสแรงๆ จนกลิ้งตกลงมากองกับพื้นห้องไม่ต่างจากเศษขยะสกปรก น้ำตาแห่งความปวดร้าวไหลพรากออกมาราวกับสายฝน “หม่อมฉัน... ขอประทานอภัยเพคะ หม่อมฉัน...” จิรัชยาพยายามจะอธิบาย แต่เสียงเกรี้ยวกราดขององค์สุลต่านแผดดังก้องขึ้นเสียก่อน หล่อนตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว “เธอกล้ามากนะที่วางยาฉัน!” “หม่อมฉัน... ไม่รู้เรื่องนะเพคะ หม่อมฉัน... ไม่ได้ทำ...” หล่อนสะอื้นได้อย่างน่าเวทนา แต่ก็ไม่ได้รับความเมตตาจากชายผู้สูงศักดิ์เลยแม้แต่น้อย “ถ้าเธอไม่ได้ทำ งั้นก็คงเป็นแม่ของเธอสินะที่ทำ จิรัชยา!”

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

โรแมนติก

5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

โรแมนติก

4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

สวนฟาร์มมหัศจรรย์ยุค80

สวนฟาร์มมหัศจรรย์ยุค80

เมืองแฟนตาซี

5.0

เซี่ยถิงถิง ย้อนเวลากลับมาในวันที่แฟนหนุ่มได้บอกเลิกกับเธอ เด็กสาวที่มากความสามารถจากหมู่บ้านเชิงเขาเล็กๆ ครอบครัวของเธอเป็นเกษตรกรมา 13 ชั่วอายุคน เซี่ยถิงถิงถือว่าเป็นปัญญาชนคนแรกของหมู่บ้าน ตลอดเวลาเด็กสาวที่หน้าตาสะสวยและเรียนดีผู้นี้ เป็นคนที่เชื่อฟังคำสั่งสอนของครอบครัวและค่อนข้างจะหัวโบราณอยู่บ้าง นี่จึงเป็นสาเหตุให้แฟนหนุ่มของเธอมีอันต้องเลิกรากันไปเพราะถิงถิงไม่เคยหลับนอนกับเขา นั่นถือว่าเป็นการหมื่นเกียรติของตัวเธอเอง แต่สาเหตุที่แท้จริงแล้วแฟนหนุ่มของเธอเพียงต้องการเกาะกิ่งไม้สูงเพื่อความก้าวหน้าเพียงเท่านั้น เพียงเพราะถิงถิงมาจากครอบครัวชาวนาในชนบทไม่มีแรงสนับสนุนเขาให้ปีนป่ายขึ้นไปอยู่บนกิ่งไม้สูงได้ตามที่เขาต้องการ เขาจึงต้องหันหลังให้กับถิงถิงเพื่อไปเกาะขาลูกสาวนายทหารยศใหญ่ที่มีฐานะร่ำรวยและพร้อมสนับสนุนเขาในสิ่งที่เขาต้องการ ถิงถิงเองถึงแม้จะเสียใจมาก แต่สำหรับเธอแล้ว ชาวนาแล้วอย่างไร ชาวนาก็ถือว่ามีเกียรติ คุณรังเกียจชาวนาก็อย่ากินข้าวที่ชาวนาปลูกก็แล้วกัน ในเวลาชั่วข้ามคืนจากความรักที่เธอมีให้แฟนหนุ่มแต่ตอนนี้เธอมีเพียงความรังเกียจและเสียใจที่มองคนผิดไปเท่านั้น ถิงถิงตัดสินใจลาออกจากงานและเก็บกระเป๋ากลับบ้านเกิด เธอจะพลิกภูเขาแห้งแล้งที่บ้านเกิดให้เป็นแหล่งอาหาร อันอุดมสมบูรณ์ เธอจะทำให้คนที่ดูถูกเธอได้เห็นว่า เกษตรกรนั้นหาได้ต่ำต้อยไม่ เธอจะต้องร่ำรวยเพราะอาชีพของเธอให้ได้ในสักวันและจะตอกหน้าคนพวกนั้นคืนให้สาสม แต่ที่น่าอับอายที่สุดไม่ใช่ถูกแฟนหนุ่มบอกเลิกในที่สาธารณะ แต่เป็นเธอที่เดินเหยียบเปลือกกล้วยแล้วลื่นล้มหัวฟาดต่างหาก เพราะความโมโหทำให้ไม่ทันได้มองทาง นี่ถือว่าตายด้วยความอับอายและคับแค้นใจมากที่สุด ขอบคุณพระเจ้าที่ให้โอกาสเธอได้กลับมา

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
Toxic love สัมพันธ์ร้ายกลายรัก
1

บทที่ 1 บทนำ

19/10/2023

2

บทที่ 2 Chapter 1

19/10/2023