Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บริษัทรั่ว รับกำจัดรัก

บริษัทรั่ว รับกำจัดรัก

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
98
ชม
15
บท

แนวอีโรติคคอมเมดี้ ความรักผิดบปาป.... เจได จูดี้ จีด้า คือสามคนพี่น้องที่รวมตัวกันตั้งบริษัทกำจัดรัก งานหลักของพวกเขาคือทำให้คนเลิกรากัน

บทที่ 1 ถ่ายรูปสยิว

บริษัทรั่ว รับกำจัดรัก

ตอน ถ่ายรูปสยิว

ยามเช้าฟ้าสลัวค่อยๆกระจ่างแจ้งเผยให้เห็นดวงตะวันสีแดงอุ่น

รถราวิ่งสวนกันไปมา ผู้คนต่างเริ่มต้นชีวิตวันใหม่อย่างคึกคัก

ร้านข้าวแกงผัดอาหารหอมฉุย หนุ่มสาวออฟฟิศแต่งตัวสวยเดินขวักไขว่อยู่ริมฟุตบาท

บนชั้น35ของคอนโดหรูสามห้องนอน มองออกไปรอบด้านเห็นวิวเมืองหลวงที่คราคร่ำไปด้วยผู้คยมากมาย

ฮ้าว! เด็กสาว8ขวบหาววอดๆขณะเดินหลับตาออกมาจากห้องนอนลายคิทตี้ เธอใส่ชุดนอนลายคิทตี้สีชมพูและมีน้ำลายแห้งติดริมฝีปาก

อึ๊บ! จีด้าปีนขึ้นไปนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานในห้องโถงใหญ่ที่อยู่ตรงกลางระหว่างสามห้องนอนแล้วก็เทอาหารเช้าซีเรียลใส่ปากตัวเองก่อนจะเคี้ยวกร้วม ๆ

"ตื่นได้แล้ว จะนอนโกงบ้านกินเมืองไปถึงหนาย" เสียงเด็กสาวดังลั่น

โครมม! หนุ่มเจไดตกใจกลิ้งลงจากโซฟาห้องโถง เมื่อคืนเค้าดูบอลดึกจนหลับคาโซฟาหน้าทีวีไปนั่นเอง

"ตื่นแล้ว ๆ" เสียงจูดี้ สาวสวยวัย20ขานรับน้อง ทว่าเธอกลับพลิกนอนคว่ำแล้วเอาหมอนทับหัวตัวเองไว้

"ถ้าไม่ตื่นมาทำงานพรุ่งนี้เราก็ไม่มีเงินจะจ่ายค่าห้องแล้วนะ" จีด้าตะโกนดุพี่ๆ (ทั้งสามเช่าคอนโดอยู่)

เจใดถอดเสื้อวิ่งเข้าห้องน้ำ จูดี้กลิ้งลงจากเตียงแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าทั้งที่ยังไม่ได้อาบน้ำ

5นาทีต่อมา

"งานง่ายรับเงินแสนเหนาะๆ" จีด้าอ่านหนังสือว่าจ้างของเมียหลวงคนนึ่ง หล่อนต้องการให้หาหลักฐานว่าผัวมีชู้เพื่อจะฟ้องหย่าเอาสมบัติ งานนี้คืองงานจ้างให้ผัวเลิกกับตัวเองนั่นเอง

"แผนเป็นไง ว่ามาเลยจูดี้" เจไดยืนบิดเอวโบกแขนวอร์มร่างกาย

"ตอนนี้พวกเขาอยู่ไหนจีด้า" จูดี้หันไปถามเด็กสาวแปดขวบ

"แปบนะ ขอใช้หมองนั่งมาธิ" จีด้าตอบ

30นาทีต่อมา

จูดี้ขึ้นไปบนดาดฟ้าโรงแรมแห่งนึง เธอถือไม้กอล์ฟและแต่งตัวเหมือนนักกอล์ฟสาว เสื้อรัดรูปกระโปรงขาวยาวเสมอเข่าและหมวกแก๊ปทำให้ดูสวยเท่ห์ไม่เบา

"เร็วๆ พวกเขากำลังจะเอาใส่กันแล้ว" จีด้านั่งอยู่หน้าโต๊ะคอมที่คอนโด เธอหลับตาใช้พลังจิตมองเข้าไปยังห้องโรงแรมชั้น20 (ตรงหน้ามีจอคอมสามจอใหญ่ๆเรียงกันเหมือนห้องทำงานของสายลับ)

"อะไรใส่อะไรจีด้า" เจไดพูดผ่านสมอทอร์คที่สวมไว้ตรงหูขวา เค้ากำลังผูกเชือกร่อนตัวลงจากยอดตึกและทำทีเป็นพนักงานเช็ดกระจกไปด้วย

"ก็เอาใส่กันไง แบบทำลูกน่ะ เร็ว ๆ" เด็กสาวตะโกนใส่ไมค์จนปลายทางสองคนสะดุ้งโหยง

"เข้าแล้ว แหวะ" พูดจบจีด้าก็อ้วกพุ่งใส่จอคอมพิวเตอร์ตรงหน้า

ภาพผู้ชายคร่อมบนตัวสาวพริตตี้โยกกันยับอยู่บนเตียง

วืด! จูดี้วาดวงสวิงหวดลูกกอล์ฟขาวๆลอยละลิ่วปลิวไปยังตึกตรงข้าม

แป๊ก! ลูกกอล์ฟพุ่งไปด้วยความแรงสูง ผมยาวสลวยที่มัดจุกสะบัดปลิวไหวๆ แก้มขาวโตบานออก ริมฝีปากสีชมพูฉีกยิ้มกว้าง

ปุ้งงง! ลูกกอล์ฟกระแทกกระจกโรงแรมชั้น20แบบตรงเผง

"อะไรวะ" เสี่ยใหญ่ผงะออกจากร่างสาวสวย เค้าลุกจากที่นอนแล้วเปิดม่านออกมาดูรอยร้าวของกระจกหน้าต่าง

"ผ้าม่านเปิดแล้ว รีบถ่ายเร็ว" จูดี้ชี้ไปยังชั้น20

เจไดรีบโรยตัวลงจากชั้นบน มือปล่อยไม้เช็ดกระจกแล้วล้วงเอามือถือออกมาจับไว้

"แบร่" เค้าแลบลิ้นใส่เสี่ยใหญ่แล้วถ่ายรูปสาวสวยที่นอนเปลือยบนเตียงแช๊ะ ๆ

แช๊ะ! ๆ กวาดกล้องมายังร่างเสี่ยใหญ่แล้วถ่ายรูปคู่แบบเปลือยเปล่าให้เห็นทั่วทั้งห้อง

"ไอ้บ้า แกทำอะไรวะ" เสี่ยร้องลั่นขณะที่เอาสองมือปิดเจ้าโลกตัวน้อยของตัวเองไว้

"ไปละลุง หวังว่าคงไม่รวยแต่เขือนะครับ" เจไดโบกมือลาแล้วโรยตัวลงไปชั้นล่างเหมือนทหารคอมมานโด

จูดี้ลากไม้กอล์ฟลงไปสตาร์ทรถรอตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ เจไดวิ่งขึ้นรถเก๋งสปอร์ตสีขาวแบบห้าประตูคันเล็ก

บรืนนน! ๆ ๆ จูดี้เหยียบคันเร่งจนล้อลากควันฟุ้ง เอี๊ยด! ๆ ๆ รถแล่นฉิวออกไปดั่งสายฟ้าแลบ

ตอนค่ำ

สามพี่น้องนั่งรวมตัวกันอยู่บนโต๊ะกลางห้องโถงใหญ่ (โต๊ะกลมใหญ่กลางห้องโถงที่ใช้นั่งวางแผนทำงานคือโต๊ะอาหาร โต๊ะเรียนและโต๊ะนั่งเล่น เป็นทุกอย่าง)

"เงินเข้าแล้ว หูว! เจ๊แกโอนมาเกินหรือ แสนสองน่ะ" จีด้าแพล่มออกมาขณะนั่งกดแท็บเล็ตบนตัก

"เงินค่าทิปไง เราทำงานดีน่ะ" เจไดตอบน้อง

"ไม่ใช่ๆ แสนบาทน่ะค่าจ้าง อีกสองหมึ่นน่ะทิปของพี่กับเจได ค่าออกหน้างานไง" จูดี้โกหกน้องเล็ก

"อ้าวเหรอ" จีด้าพยักหน้าแบบเสียดายที่ตัวเองไม่ได้ทิปหนึ่งหมึ่นกับเค้าด้วย

สักครู่ทั้งสามก็สั่งอาหารมาฉลองเต็มโต๊ะ ทั้งเหล้าเบียร์ น้ำอัดลม อาหารทะเล กุ้งเผา ยำปลาหมึก เต็มไปหมด

จีด้าซดน้ำอัดลมจนพุงโต เจไดกับจูดี้ชนแก้วแข่งกันดื่มเหล้าเบียร์จนเมาหนัก

"จะไปไหนจีด้า" สองพี่น้องถามเด็กสาวที่เปลี่ยนใส่ชุดแมงมุมสไปร์เดอร์แมนแล้วแอบย่องไปหน้าประตูห้อง

"ไปขโมยแมว แฮร่ ๆ" จีด้าหันมาตอบก่อนจะชักหน้ากากไอ้แมงมุมคลุมหน้า

"เห้อ! ระวังตัวด้วยล่ะ" เจไดตอบน้องแล้วส่ายหน้า ราวกับเค้าชินไปแล้ว

"เอามาแล้วเลี้ยงให้ได้นะ เลี้ยงตัวเองยังไม่เป็นเลย ซักผ้าทำกับข้าวพี่ทำหมด" จูดี้ตะโกนตามหลังน้องสาวตัวกระเปี๊ยก

"เออ ๆ ให้ขโมยได้ก่อนเถอะน่ะ" เด็กสาวตะโกนตอบแล้วปิดประตูดังปัง เธอวิ่งหายลับไปในความมืดมิดยามราตรี

ไม่ทราบเลยว่าจะไปขโมยแมวของใคร ที่ไหน หรืออย่างไร ทิ้งให้สองพี่นั่งชนแก้วอยู่ด้วยกันแบบสองต่อสอง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

The devil's Lover  เล่ห์รักยัยตัวร้าย

The devil's Lover เล่ห์รักยัยตัวร้าย

Me'JinJin
5.0

ภีม ภีมวัจน์ อภิรักษ์วัฒนกุล ทายาทรุ่นที่ 3 แห่ง AK Group นักธุรกิจหนุ่มที่ได้รับรางวัลผู้บริหารหน้าใหม่ไฟแรงถึง 4 ปีซ้อน อายุ 26 ปี หล่อ รวย รักสนุกแต่ไม่คิดจะหยุดที่ใคร ใบหน้าหล่อเหลาที่แสนเย็นชาคือเสน่ห์ที่ดึงดูดสาวๆให้เข้ามาพัวพันกับเขาอยู่เสมอ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าจบลงเพียงชั่วข้ามคืนเพียงเพราะเขายังไม่เจอคนที่ ถูกใจ จนกระทั่งวันหนึ่งที่โชคชะตาเล่นตลกให้เขาได้พบกับเธอ แม่สาววันไนท์ที่ใช้ลิปสติกเขียนบนใบหน้าของเขาด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย แถมยังเซ็นเช็คให้เขาถึงหนึ่งร้อยล้านบาทพร้อมยิ้มมุมปากบอกเขาว่าคือ ค่าตัว หลังจากวันนั้นเขาได้แต่ I told พระแม่ว่าขออย่าให้ได้พบ ได้เจอกับผู้หญิงคนนี้อีกเลยแต่ใครเลยจะรู้ว่าพระแม่ไม่แยแสต่อคำขอร้องของเขาด้วยซ้ำถึงได้ส่ง ตัวแม่ ตัวมัม มาล่อลวงหัวใจของ เขาให้สั่นไหวและตกหลุมรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น กอหญ้า การต์รวี พิสิฐกุลวัตรดิลก / เกียรติมงคลรัตน อายุ 21 ปี ลูกสาวฝาแฝดคนเล็กของแก้มใส พิสิฐกุลวัตรดิลก สาวน้อยแสนแสบและแสนซน ใครดีมาเธอดีตอบ ใครร้ายมาเธอฟาดกลับคืนหมดไม่สนลูกใครหน้าไหนทั้งนั้น ตัวแม่ ตัวมัมเรื่องความใจกล้า เสียตัวแล้วเสียไปเธอไม่เสียใจแถมเธอยังใจดีเซ็นเช็คค่าตัวให้เขาถึงหนึ่งร้อยล้านบาท พร้อมภาวนาต่อพระแม่ว่าเธอ I told ผู้ชายคนนี้พียงคนเดียวเท่านั้น และใช่พระแม่เห็นใจและเข้าใจเธอถึงได้ส่งเธอให้มาเจอกับเขา ผู้ชายปากร้ายแต่หน้าตาหล่อเหลาที่ทำให้เธอหลงเสน่ห์ของเขาจนอยากจะชวนขึ้นเตียงวันละหลายหน จากความคิดที่เพียงแค่อยากเล่นสนุกกลับกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ยากจะตัดใจและเธอเองก็ไม่เคยคิดที่จะตัดใจ ถ้าเธอล่อลวงหัวใจของเขามาเป็นของเธอไม่ได้ก็อย่ามาเรียกเธอว่าตัวแม่ตัวมัมอีกเลย คำเตือน ⚠️ Trigger Warning นิยายเรื่องนี้มีเนื่อหาการร่วมเพศอย่างชัดเจนรบกวนผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการเสพ

ต้องมนต์บุปผา

ต้องมนต์บุปผา

ซีไซต์
5.0

หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ