Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
อ้อนรักไฟเสน่หา

อ้อนรักไฟเสน่หา

พลอยแก้ว

5.0
ความคิดเห็น
31.5K
ชม
62
บท

แม้จะดูเดียงสาสดใส แต่ใครจะรู้ว่าเธอนั้นแอบซ่อน ความเร่าร้อนไว้ในกาย ใจแข็งนักระวังเจออ้อนรักของ 'น้องอันดา' แล้วใจจะละลาย

บทที่ 1 หนูชอบพี่ค่ะ

อ้อนรักไฟเสน่หา

ตอนที่ 1

(หนูชอบพี่ค่ะ)

(อันดา)

หลังจากจบกิจกรรมรับน้องในวันแรก หลังจากที่ทุกคนแยกย้ายกันไป ฉันรีบเดินเข้าไปดักหน้ารุ่นพี่คนหนึ่ง เขาชื่อพี่แผ่นฟ้า ฉันจดจำใบหน้าและน้ำเสียงที่เย็นชาของเขาได้ดีเลยล่ะ เขาตรงสเปคของฉันทุกอย่างเลย ทั้งความนิ่งขรึม น้ำเสียงที่เวลาพี่เขาพูดออกมา มันทำให้ฉันที่ได้ยินนั้นรู้สึกดีไม่น้อย แต่ฉันรู้ดีอยู่ในอกว่าพี่เขาน่ะไม่ได้ชอบฉันหรอก แต่ในเมื่อฉันชอบ ฉันก็จะตื้อไปเรื่อย ๆ จนกว่าฉันจะเหนื่อยไปเอง

"พี่ชื่ออะไรคะ" ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาชื่ออะไร แต่ฉันก็อยากจะถาม ก็แค่คนมันอยากคุยด้วย เลยใช้เป็นข้ออ้างเท่านั้น

"ตอนพี่แนะนำตัวในกิจกรรมน้องไม่ได้ฟังหรือไงครับ" แม้จะดูท่าทางเหมือนกับพี่เขาไม่อยากจะคุยกับฉัน แต่ก็ยังมีคำพูดเพราะ ๆ ทิ้งท้าย ฉันชอบรุ่นพี่คนนี้จัง

"น้องอันดาไม่ได้ยินค่ะ อยู่ท้ายแถวตั้งไกล ได้ยินไม่ชัดค่ะ" ฉันฉีกยิ้มกว้าง แล้วพูดบอกเขาออกไปอย่างโกหก ก็บอกแล้วไงว่าแค่อยากได้ยินเสียง อยากจะพูดกับพี่เขาเท่านั้นแหละ

"ทำไมไม่ตั้งใจฟังล่ะครับน้อง"

"ตั้งใจฟังตอนนี้ทันไหมคะ?"

พี่เขาถอนลมหายใจเบา ๆ ชักสีหน้าเหมือนกับหน่ายใจกับฉัน แต่ฉันไม่สนใจหรอก ยังคงมีรอยยิ้มที่หลายคนบอกว่ามันคือเสน่ห์ของฉัน ฉันขยับตัวเข้าไปใกล้แล้วเขย่งเท้าใช้มืออังหู เป็นการสื่อให้พี่เขาบอกชื่อ ฉันจะได้ยินมันชัด ๆ ไง ฉันไม่ได้แรดนะคะ ก็แค่คนที่ปลื้มเลยอยากจะอยู่ใกล้ ๆ เอ๋หรือว่าฉันแรดเกินเบอร์นะ...แต่ช่างเถอะก็ฉันชอบ ฉันปลื้มของฉัน

"แผ่นฟ้า"

"อะไรนะคะ แผ่นฝ้าเหรอ"

พี่เขาบอกชื่อฉันค่ะ ฉันได้ยินมันเต็มหูชัดเจน แต่อยากยื้อเวลาอยู่กับเขาให้นานที่สุด ก็เลยแสร้งทำเป็นทวนไม่ได้ยิน

"คนบ้าอะไรชื่อแผ่นฝ้าวะ"

"ทำไมต้องวะด้วยละคะ ก็น้องอันดาไม่ได้ยินไง บอกอีกทีได้ไหมคะ นะ นะ รุ่นพี่"

พี่เขาชักสีหน้าอีกแล้วค่ะ ก็รู้แหละว่าระอาใจกับฉัน แต่บอกแล้วอันดาไม่สนใจ ชักสีหน้ากลับเลย ฉันพูดด้วยเพราะทุกคำ แต่พี่เขาสิพูดไม่เพราะ ไม่น่าเอ็นดูเอาซะเลย ไม่เป็นไรฉันมองข้ามไป คิกคิก

"แผ่นฟ้าครับ ดูปากพี่ดี ๆ นะน้องอันดาคนซื่อ พี่ ชื่อ แผ่นฟ้า!! ได้ยินชัดไหม?

ถึงกับแหกปากกระแทกหน้าฉันเลยค่ะทีนี้ เล่นเอาซะฉันนั้นหลับตาปี๋แทบไม่ทันเลย ลมจากปากที่มีกลิ่นของหมากฝรั่ง พุ่งกระทบกับจมูกของฉัน อื้ม หอมจังอยากจะกระโจนกอดซะจริง ๆ แต่ว่าน้องอันดาเป็นผู้หญิง และเป็นกุลสตรีจึงต้องเบา ๆ หน่อย คุณแม่น้ำอุ่นสอนไว้ ก็จำบ้างไม่จำบ้างแหละค่ะ

"ชัดแจ๋วเลยค่ะ ถ้าสมมติว่าน้องอันดาไม่เข้าใจอะไร สามารถถามปรึกษากับพี่แผ่นฟ้าได้ไหมคะ?"

"...พี่ว่าน้องจะดูวุ่นวายกับพี่เกินไปแล้วนะ"

"ก็น้องอันดาชอบพี่แผ่นฟ้าไง...หนูชอบพี่ค่ะ 😊"

"!?"

"พี่ไม่คิดจะสนใจน้องอันดาสักนิดเลยเหรอคะ...น้องอันดาตามพี่นานแล้วนะ"

"พี่ไม่สนใจเด็กอย่างน้องหรอก ไป ๆ ถอยไปพี่จะไปเรียน"

"พี่ใจร้ายกับน้องอันดามากเลยนะคะ"

"น่ารำคาญจริง ๆ"

"รำคาญก็ช่างพี่สิคะ งั้นวันนี้น้องอันดาไปก็ได้ วันหน้าจะมาอ้อนใหม่นะคะ จุ๊บ!"

"ยัยเด็กหน้าด้าน!"

"ขอบคุณที่ชมค่ะ บ๊ายบาย แล้วน้องอันดาจะซื้อเครปเย็นมาฝากใหม่นะคะ"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ พลอยแก้ว

ข้อมูลเพิ่มเติม
กรงรักราชาโจร

กรงรักราชาโจร

มหาเศรษฐี

5.0

แค้น ที่ฝังใจทำให้เธอต้องถูกจองจำ และรับผลกรรมทั้งที่ไม่ได้เป็นคนเริ่ม! ***** "ก็แค่เชลยไร้ค่าคนหนึ่งเท่านั้น" "แต่ฉันก็มีหัวใจนะคะ...ฉันมีความรู้สึกและเจ็บปวดเป็น" "เป็นเช่นรึ? ฮึ! ความรู้สึกของเธอไม่ได้มีผลสำหรับเรา.,." "หยาบช้าสิ้นดี!" "เทียบเท่าไม่ได้กับสิ่งคาว ๆ ที่พ่อเธอทำ" "พวกแกมันระยำ!" "เราทำได้มากกว่าจุดไฟเผาทั้งเป็นอีก.,.หรือเธออยากจะลอง" จอมโจรทรนงผู้คนขนานนามถึงความโหดร้าย เหี้ยมโหด ชายโฉดที่พรากพรหมจรรย์ของเธอ 'จัสซีเนีย' เธอเสียความสาวให้เขา 'จาห์มาล์' ผู้ชายป่าเถื่อนในแถบทะเลทราย สถานที่กบดานอันแสนไกล ที่ไม่มีใครอยากเข้าไปใกล้ ภายใต้ชายคาของกรงขัง หัวใจดวงน้อยของจัสซีเนียถูกย่ำยีด้วยแรงราคะของความเคียดแค้น ตัวแทนแรงอาฆาตที่เธอไม่ได้กระทำ แต่ต้องรับผลกรรมแทนผู้เป็นพี่อย่างจำยอม.....ด้วยฝีมือของราชาโจร!

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

Frannie Bettuzzi
5.0

คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ผัวท่านประธาน ปล่อยฉันเถอะ!

ผัวท่านประธาน ปล่อยฉันเถอะ!

นันทฉัตร ไชยวัฒนา
4.7

ในคืนวันเกิดอายุยี่สิบสองปี ลี่เฉี่ยนโลว่ถูกแฟนหนุ่มวางยา และไปมีอะไรกันกับซือจิ้นเหิง ผู้ชายลึกลับคนหนึ่งตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเธอพบว่าครอบครัวเธอถูกทำลายจนไม่มีอะไรเหลือ เธอแต่งงานกับจิ้นเหิง ได้รับการคุ้มครองจากเขา และใช้เขาเพื่อแก้แค้น "ฉันเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายของเขา" แม้ว่าแม่สามีของเธอจะไม่ยอมรับ แม้ว่าแฟนสาวที่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเขาจะตามมาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนยันอยู่อย่างนั้น เธอแท้งโดยบังเอิญ แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอไม่อยากมีลูกกับเขา และด้วยความเข้าใจผิดต่าง ๆ อีกหลายหย่าง เธอเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย หลายปีต่อมา เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เขาถึงกับตกตะลึง ชายคนนี้ได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังรังควานและทรมานเธอต่อไป

ฟาร์มสุข

ฟาร์มสุข

พนิดา
5.0

เว่ยเว่ย นักศึกษาฝึกงานทะลุมิติ เว่ยเว่ยขับเวสป้าตกเหว แต่ดันทะลุมิติตกน้ำอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม ที่กำลังหาปลาอยู่ที่บึงน้ำ ลู่เหวินเยียนอาศัยกับมารดาอยู่ที่กระท่อมเชิงเขา บิดาเสียชีวิตในสนามรบ เขามักจะออกไปล่าสัตว์ป่ามาขาย วันนี้เขามาดูกับดักปลาและบังเอิญเห็นบางสิ่งตกลงมาจากฟ้าต่อหน้าต่อตาเขา คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง บุคคล สถาน องค์กรและเนื้อเรื่องทั้งหมดในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมติ ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ทางปัญญาตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537และเพิ่มเติมพ.ศ.2538 ห้ามทำการคัดลอก หรือดัดแปลงเนื้อหาของนิยายโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่เป็นผู้แต่งเป็นลายลักษณ์อักษร

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
อ้อนรักไฟเสน่หา
1

บทที่ 1 หนูชอบพี่ค่ะ

25/01/2024

2

บทที่ 2 คนใจร้าย

25/01/2024

3

บทที่ 3 คิดถึงเขาจัง

25/01/2024

4

บทที่ 4 ความเงียบที่มาพร้อมกับคน ๆ นั้น

25/01/2024

5

บทที่ 5 คนพิเศษ

25/01/2024

6

บทที่ 6 โกรธนิดเดียว

25/01/2024

7

บทที่ 7 แรด!

25/01/2024

8

บทที่ 8 มนตร์สะกดสั่งให้ Kiss

25/01/2024

9

บทที่ 9 พิเศษที่สุด

25/01/2024

10

บทที่ 10 ไม่ต้องการ

25/01/2024

11

บทที่ 11 เมื่อไหร่

25/01/2024

12

บทที่ 12 ไม่ได้ต้องการ

25/01/2024

13

บทที่ 13 ใจร้าว

25/01/2024

14

บทที่ 14 คนเทา ๆ

25/01/2024

15

บทที่ 15 ลองของ

25/01/2024

16

บทที่ 16 ลองดู

30/01/2024

17

บทที่ 17 ร้ายเดียงสา

31/01/2024

18

บทที่ 18 วันนั้นที่ไม่อยากให้มาถึง

01/02/2024

19

บทที่ 19 ถอย

02/02/2024

20

บทที่ 20 สับสน

03/02/2024

21

บทที่ 21 มาเป็นเด็กพี่ไหม

09/02/2024

22

บทที่ 22 ซวย

09/02/2024

23

บทที่ 23 กำราบเด็กดื้อ

15/02/2024

24

บทที่ 24 แฟน.....

15/02/2024

25

บทที่ 25 ข้ามรุ่น

15/02/2024

26

บทที่ 26 อ้อน...

18/02/2024

27

บทที่ 27 ทำไมต้องเป็นริวจิน

18/02/2024

28

บทที่ 28 พ่อสั่ง

19/02/2024

29

บทที่ 29 วิธีบอกเลิก

19/02/2024

30

บทที่ 30 ไม่เหมาะ...

19/02/2024

31

บทที่ 31 อยากจะร้องไห้

19/02/2024

32

บทที่ 32 ใจเต้นแรง

19/02/2024

33

บทที่ 33 คนที่ไม่รู้จัก

19/02/2024

34

บทที่ 34 แก้วที่มันแตก

19/02/2024

35

บทที่ 35 ทิ้ง

19/02/2024

36

บทที่ 36 เรื่องใหญ่!

01/03/2024

37

บทที่ 37 คนทิ้งหรือคนถูกทิ้ง

01/03/2024

38

บทที่ 38 ไม่มีเราเขาอยู่ได้

01/03/2024

39

บทที่ 39 อดีตลบได้...

02/03/2024

40

บทที่ 40 มีอะไรจะบอก...

02/03/2024