ปิ๊งรักสาวอ้วน(อ้วนยังไงก็รัก)

อ๋องใหญ่จวนสิบสี่

“อ๋องหื่น” “หึหึ...ข้าหื่นที่ไหนกันเล่า ข้าแค่อยากแสดงความรักกับเจ้าเท่านั้นเอง และตอนนี้ก็ลับตาคน ข้าว่าเรามาเย้ยฟ้าท้ายุทธภพกันดีไหม” เขาพูดจบก็ผลักร่างเล็กโน้มลงไปนอนราบกับหลังคาทันทีแล้วตัวเองก็คร่อมทับ “อือ...เดี๋ยวหลังคาบ้านเขาพังหรอก” “ไม่ลองไม่รู้เถียนเถียน” “บ้าน่า อย่าทำอะไรพิสดารได้ไหม เดี๋ยวพลาดท่าตกไปพิการเอาหรอก” “ข้ามีวิชาตัวเบา ไม่ทำให้เจ้าเป็นอันตรายหรอกเมียข้า” เขาพูดแล้วก็โน้มหน้าหมายจะลงไปซุกไซ้ซอกคอระหงทันที......

อ๋องตู้สะเทือนจวน

"ท่านอ๋องตู้" ผู้เย็นชา จะพ่ายแพ้ให้กับสายน้อย "ชู่เอ๋อ" อย่างไรมาลุ้นกันนะคะ ว่าการแต่งงานทางการเมืองอำนาจของทัั้งคู่จะเปลี่ยนเป็นรักที่ตัดไม่ขาดได้รึไม่.... ----- “ท่านจะทำอะไรข้า?” ชู่เอ๋อเพิ่งหาน้ำเสียงตัวเองเจอ ส่วนตู้เหลียงเฉิงก็ผละมือที่จับคางมนออกแล้วเดินไปเก็บดาบกายในมือไว้ที่เก็บดาบข้างเตียงแล้วเดินกลับมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม นางช่างไร้เดียงสาตามที่อาจารย์ได้บอกไว้จริงๆ “อยากรู้เหรอว่าข้าจะทำอะไรเจ้าชายาของข้า” “ขะ...ข้าไม่อยากรู้แล้ว” นางขยับตัวถอยหนีทันทีเมื่อคนตรงหน้าได้เปลี่ยนมานั่งเบียดบนเตียง หึหึ “แต่ข้าอยากให้เจ้ารู้ชู่เอ๋อ ข้าอยากแสดงให้เจ้าดูว่าหน้าที่แท้จริงของชายานั้นต้องทำเยี่ยงไร” เขาเอ่ยพลางมือใหญ่ปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเองออกช้าๆ “หม่อมฉันไม่อยากรู้แล้วท่านอ๋องตู้ หม่อมฉันง่วง อ่า...” นางพูดพร้อมยกมือปิดปากหาว เพราะรู้ถึงความหมายของคำพูดของตู้เหลียงเฉิง แม้นางจะซุกซน แต่ใช่ว่านางจะไม่รู้ว่าชายหญิงยามอยู่ด้วยกันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง “แต่เรายังไม่ง่วงชู่เอ๋อ คืนนี้คือคืนของเรา ยังไงเสียเจ้าก็ต้องปรนนิบัติข้าในฐานะเมีย!” ท้ายประโยคตู้เหลียงเฉิงเอ่ยเน้นให้นางเข้าใจเป็นพิเศษ “ตะ...แต่หม่อมฉันยังไม่พร้อมท่านอ๋อง เป็นวันอื่นได้ไหมเจ้าคะ?” นางต่อรอง “ช่างเจรจาเหลือเกิน เจ้ารู้ไหมว่าการแต่งเข้าจวนของอ๋องตู้ต้องเจอกับอะไรบ้าง” “ก็เจอกับท่านอ๋องตู้” นางตอบซื่อ “นั่นก็ถูก และรู้อะไรไหมว่ายามกลางคืนเจ้าต้องเจอเพลงดาบของข้าที่ได้ร่ำเรียนสะสมมานานตลอดหลายปี” “ท่านจะฆ่าหม่อมฉัน?” “เปล่าชายาข้า ดาบของข้ามันไม่ได้มีไว้เพื่อฆ่าเจ้าให้สิ้นลม แต่มันมีไว้เพื่อให้ความสุขเจ้าต่างหากเล่าชู่เอ๋อ” เอ่ยจบความอ๋องหนุ่มก็จัดการกับอาภรณ์ของตัวเองเสร็จพอดีพร้อมกับขยับตัวเคลื่อนไหวเข้าหาคนที่ขยับตัวถอยห่างและกักร่างเล็กไว้ไม่ให้หนีรอดพ้นมือตัวเองไปได้ “ทะ...ท่านถอดเสื้อทำไมเจ้าคะ” “ไม่ถอดแล้วจะแสดงวรยุทธ์ให้เจ้าดูได้เช่นไรเล่าชายาข้า และเจ้าเองก็ต้องถอดเหมือนกัน ที่หัวเจ้าคงหนักมากแล้วชู่เอ๋อ” มือใหญ่จัดการปลดเครื่องประดับบนหัวของพระชายาออกพร้อมกับก้มต่ำมองลำคอระหงสวยงามแล้วลอบกลืนน้ำลายลงคอไปด้วย กลิ่นกายอ่อนๆ ของสตรีโชยเข้าจมูกจนรู้สึกซาบซ่านท่อนเนื้อมังกรที่อยู่กลางหว่างขา....

สาบสาว

“คุณมันปีศาจ” ปากว่าเขาแต่มือเล็กกลับเคลื่อนมาประคองหน้าหล่อของหนุ่มต่างชาติตาสีเขียวมรกตที่ทอประกายแสงจ้องมองมายังตนเอง เธอชอบดวงตาคู่นี้ ไม่รู้ทำไมถึงชอบ มองทั้งๆ ที่เมื่อคืนมันออกจะน่ากลัว แต่ตอนนี้ดวงตาของเขาทำให้หัวใจดวงเล็กของสาวน้อยเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ “อือ...ฉันเป็นปีศาจที่เธอแตะต้องได้เด็กน้อย อีกอย่างไปซื้อเตียงใหม่ด้วยนะ ขาฉันยาวกว่าเตียงของหนู ขอขนาดเท่าเดิมเนี่ยแหละ แต่ขอยาวหน่อย ฉันเป็นคนต่างชาติเลยตัวใหญ่ไปนิด” “ไม่นิดเลย คุณตัวใหญ่เหมือนยักษ์เลยต่างหาก” “แต่ฉันก็เข้าไปอยู่ในตัวหนูได้แล้วกันถึงจะใหญ่” “คนลามก” หล่อนเอียงหน้าเบือนหนีด้วยความเขินอาย “ลามกอะไร ฉันแค่พูดความจริง ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ขอเอาอีกสักสองรอบก่อนจะไปทำงานนะเด็กน้อย อ่ะ...อื้อ” แล้วเขาก็แนบปากลงไปบดจูบปากน้อยที่กำลังจะตอบทันที.....

ทางผ่านจอมเถื่อน

สวัสดีนักอ่านทุกท่านนะคะ กลับมาพบกันอีกครั้งกับนิยายเรื่องใหม่เหมือนเคยค่ะ วันนี้ณิการ์มาพร้อมกับนิยายเรื่อง “ทางผ่านจอมเถื่อน” เป็นเรื่องราวของไอ้ช้อยกับกุลธิดา แน่นอนค่ะไอ้ช้อยคนเถื่อน เป็นเพื่อนรักคู่หูของไอ้เสริมจากเรื่อง “ปิ๊งรักสาวอ้วน(อ้วนยังไงก็รัก)” ค่ะ และสองหนุ่มก็เป็นลูกน้องสนิทมือซ้ายมือขวาและพ่วงตำแหน่งน้องชายที่รักของนายยักษ์ คีรี ดอว์สันจากเรื่อง “ถ่อย” ค่ะ สำหรับไอ้ช้อยแล้วกุลธิดาเป็นเพียงทางผ่าน และทางผ่านสายนี้แหละที่ทำให้เขาปวดหัวที่สุด หล่อนปิดบังความลับมาตลอดหลายปี และถ้าไม่บังเอิญเจอกันเขาคงไม่รู้ว่าตัวเองมีลูกกับหญิงสาว และแน่นอนว่าการเจอกันครั้งนี้เขาไม่ปล่อยเธอไปแน่ ในเมื่อเธอเป็นแม่ของลูกเขาและเป็นเมียเขา ยังไงเขาก็ไม่ปล่อยเธอไป แล้วทางผ่านที่เคยผ่านมาแล้วจะย้อนหวนคืนหรือไม่ ฝากนักอ่านเก็บเข้าชั้นหนังสือไว้อ่านแก้เหงาแก้เบื่อในช่วงอยู่บ้านกันด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อนิยายเรื่อง “ถ่อย” กับเรื่อง “ปิ๊งรักสาวอ้วน(อ้วนยังไงก็รัก)” ค่ะ สามารถอ่านแยกได้ไม่งงค่ะ เป็นคู่ของคนสนิทของพระเอกจากเรื่องถ่อยค่ะ นิยายชุดนี้มีทั้งหมด 3 เรื่อง 1.ถ่อย (ยักษ์ คีรี ดอว์สัน VS มายาวี) 2.ปิ๊งรักสาวอ้วน(อ้วนยังไงก็รัก) (ไอ้เสริม VS สมบุญ) 3.ทางผ่านจอมเถื่อน (ไอ้ช้อย VS กุลธิดา) คิดหื่นเชิญเสพ ณิการ์(ยักษ์)

ถ่อย

สวัสดีทุกคน วันนี้ณิการ์เริ่มต้นเดือนด้วยนิยายเรื่อง “ถ่อย” กับนามปากกา “ยักษ์” คิดถึงนามปากกานี้มากเลยจัดพลอตเรื่องนี้มาปั่นค่ะ เพราะมันสื่อถึงแนวของนามปากกา “ยักษ์” ได้ดีที่สุดค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโคแก่หญ้าอ่อนค่ะ นิยายเรื่อง “ถ่อย” ชื่อก็บอกอยู่แล้วค่ะว่านิยายเรื่องนี้จะใช้เซ็กส์และความรุนแรงดำเนินเรื่องนะคะ นิยายเรื่องนี้จะเน้นไปทางทำร้ายทารุณ พระเอกเลว ต่ำทราม ถ่อยเหมือนชื่อเรื่องเลยค่ะ มาดูกันว่า “ยักษ์ คีรี ดอว์สัน” จะพ่ายแพ้ต่อเสน่ห์ของสาวน้อยอย่าง “มายาวี” ได้ไหม และจะทำยังไงเมื่อคนถ่อย คนเลวอย่างเขาเริ่มหวั่นไหวไปกับเด็กที่ตัวเองได้มา เธอเป็นแค่สินค้าที่นำมาใช้หนี้ แต่แล้วเขากลับหลงสินค้าที่ดิ้นได้เถียงเก่งไปแล้วนี้สิ สุดท้ายนี้ฝากนักอ่านสนับสนุนด้วยนะคะ แน่นอนว่านามปากกา “ยักษ์” นามปากกาของณิการ์นามนี้จะเน้นไปทางนิยายที่ต่ำทราม เน้นรักคนเลว ให้อภัยคนต่ำทรามค่ะ และย้ำค่ะ ใช้เซ็กส์และความรุนแรงดำเนินทั้งเรื่องค่ะนิยายเรื่องนี้ สาระอาจไม่มีแต่สาระเลวมีให้ด่าทั้งเรื่องค่ะ สำหรับใครที่อยากเสพความหื่นหวานๆ อ่อนโยนนั้นติดตามได้นามปากกา “ณิการ์” ของณิการ์นะคะ ฝากติดตามด้วยนะคะ

พี่กันต์คนใหญ่ดุ

กับคนอื่นพ่อมาเฟียผิวสีโหดเหี้ยมดุดัน แต่กับน้องน้อยอย่างเธอเขาอ่อนโยนอ่อนหวานพร้อมเป็น 'สัตว์เลี้ยง' ของเธอก็ว่าได้ +++++++ “ทำไมชอบเถียงพี่นักหนูณิ ยอมรับความจริงซะบ้างว่าตัวเองน่ะเป็นของพี่” ตอนนี้ณิการ์เหมือนกับเป็นคนละคนที่ตนรู้จักเลย แต่จะว่าไปจะแบบเมื่อก่อน ตอนที่ยังไม่ได้ครอบครองกับหลังที่ได้ครอบครองแล้ว เป็นแบบไหนเขาก็ชอบทั้งนั้น ‘เซ็กซี่ชะมัดเวลาเถียงไม่ยอมลงให้แบบนี้ มันน่าจับกดลงบนเตียงสีชมพูนี้นัก’ “ก็คุณกันต์พูดไม่ถูกนี่” “ไม่ถูกยังไง หนูณิเป็นของพี่ มันไม่ถูกต้องตรงไหน หรือต้องให้ทำให้ดูด้วยไหมว่าเป็นของพี่กันต์ยังไง แบบไหน ท่าไหนในวันนั้น” “ณิไม่คุยกับคุณกันต์แล้วค่ะ ออกไปจากห้องณิได้แล้ว ถ้าจะมาคุยเรื่องไร้สาระแบบนี้” “ไม่คุยกับผัวแล้วจะคุยกับใคร หรือให้พี่กันต์บอกแม่ไหมว่าเราสองคน ‘ได้กันแล้ว’ แถมได้กันในคอกม้าคืนฝนตกตอนไปเที่ยวเขาใหญ่ด้วย วันนั้นเราทำ...” กันต์ยังพูดไม่จบ เสียงเล็กของน้องน้อยก็พูดแทรกขึ้นพร้อมกับยกมือปิดปากเขา “หยุดพูดเลยนะคะคุณกันต์” “งั้นคืนนี้ก็ให้พี่นอนด้วยสิ รู้ไหมว่าพี่อยากได้หนูณิทุกวันเลยนะ ตั้งแต่วันนั้นพี่ก็อยากก็หิวแต่หนูณิ” ยิ่งสองแก้มนวลแดงระเรื่อ เขาก็ยิ่งอยากพูดแกล้ง “คนทะลึ่ง ณิไม่คุยกับคุณกันต์แล้ว และณิอยากบอกให้คุณกันต์รู้ไว้ว่า ‘มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอนค่ะ’ คุณกันต์ก็ลืมมันได้แล้วค่ะ คุณกันต์ก็มีสาวๆ เยอะรอบข้างเต็มไปหมด จะมาสนใจเด็กในบ้านอย่างณิทำไมคะ” “หนูณิไม่เหมือนใคร ไม่แคร์แบบนี้พี่กันต์ยิ่งอยากให้มันเกิดขึ้นอีก” เขาจะคว้ามือเล็ก แต่มือน้อยก็ยกถอยหนีอย่างรู้ทัน “ฉลาด รู้ทันพี่ด้วย น่ารักที่สุดเมียพี่กันต์” “ก็คุณกันต์ชอบถึงเนื้อถึงตัวณิตลอด ณิต้องปกป้องตัวเองค่ะ และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สองแน่ อย่าหวังว่าจะได้เอาเปรียบณิอีก” “น่าสนใจนะ ปกป้องตัวเองจากผัวตัวเองเนี่ย...หึหึ” ปล. นิยายเรื่องแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นค่ะ จะมีเนื้อหาบางฉากบางบทที่เวอร์วังเกินจริงนะคะ บางฉากแทบจะเป็นไปไม่ได้ในชีวิตจริง แต่ในนิยายเรื่องนี้เป็นไปได้เพราะเนื้อหาเป็นเพียงจินตนาการที่แต่งขึ้นค่ะ ขอบคุณทุกการสนับสนุนนะคะ

ของขวัญที่ทำหล่นหาย

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่พร้อมจะแต่งงานหรือมีลูกตอนนี้ มี่เข้าใจพี่หน่อยได้ไหม" มิรันดาสะอึกเมื่อได้ฟังเหตุผลห่วยแตกของเขา คำว่าไม่พร้อมนั่นคืออะไร "พี่ไม่พร้อมแต่งงาน ไม่พร้อมมีลูก แต่พร้อมจะไปจากมี่ นี่หรือเปล่าที่พี่อยากให้มี่เข้าใจ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาที่ไหลรินกลบภาพคนรักตรงหน้าจนมองไม่เห็นความรักในดวงตาคู่นั้นอีกแล้ว คนหนึ่งหมดรัก หมดใจ แต่อีกคนกลับยังรักหมดใจ ใครควรเจ็บกว่าถ้าไม่ใช่เธอ "พูดกันให้รู้เรื่องตอนนี้เลยดีกว่า ในเมื่อพี่รู้ว่ามี่กำลังจะมีลูก พี่ก็ยังอยากไปอยู่ใช่ไหม" คำถามนั้นแทงใจดำของเขาอย่างจัง จนปฏิเสธไม่ได้ มิรันดาเหยียดยิ้มทั้งน้ำตา เพียงแค่มองตาเธอก็ได้คำตอบจากเขา อยู่กันมาสี่ปีไม่นับที่คบกันมาตอนสมัยเรียนอีก เธอรู้ใจเขาทุกอย่าง แค่มองตาก็รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร รู้สึกยังไง ไม่ต้องพูดออกมาด้วยซ้ำ "งั้นพี่ก็ไปเถอะ อยากจะอยู่ห่างแค่ไหน เอาที่พี่สบายใจเลย ไม่ต้องห่วงมี่ ของขวัญชิ้นนี้ในเมื่อพี่ไม่ต้องการงั้นก็ทิ้งไปเถอะ"

ขอปฏิเสธได้ไหม

ต่อหน้าทุกคน เธอเป็นเลขานุการส่วนตัวของท่านประธาน โดยส่วนตัวแล้ว เธอเป็นภรรยาของเขา กู้เวยยีรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อเธอทราบว่าตนเองตั้งครรภ์ ทว่าเธอกลับเห็นฟู่จิงเฉินกับรักแรกของเขาสิทสนมกัน... เธอจากไปอย่างเศร้าใจและตัดสินใจที่จะให้พวกเขาสมหวัง ต่อมา เมื่อฟู่จิงเฉินมองดูท้องที่ยื่นออกมาของเธอ และถามอย่างตื่นเต้นว่า "้กู้เวยยี นี่คือลูกของใคร!" เธอตอบอย่างหัวเราะเยาะ "มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย อดีตสามี!"

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม

ขอโอกาสอีกครั้ง

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ” เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

เคาะประตูหัวใจของเธอ

ในฐานะผู้ช่วยธรรมดา การส่งข้อความหาซีอีโอในกลางดึกเพื่อขอภาพยนตร์สำหรับผู้ใหญ่ถือเป็นการตัดสินใจที่กล้าหาญ สุดท้ายฉวี่ชิงฮวนไม่ได้รับภาพยนตร์ใดๆ ทว่าซีอีโอตอบกลับว่า แม้ว่าเขาไม่มีภาพยนตร์ที่จะแบ่งปันให้ แต่เขาสามารถเสนอการสาธิตสดด้วยตนเองได้ หลังจากคืนที่เต็มไปด้วยความหลงใหล ฉวี่ชิงฮวนเตรียมตัวถูกไล่ออกแล้ว แต่เจ้านายกลับเสนอว่า "แต่งงานกับผมเถอะ ลองคิดพิจารณาด้วย" "คุณฟู่ คุณล้อเล่นกับฉันใช่ไหม"

คุณสามีเป็นผู้พิการ

“คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?” ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"