มังกรกัณฐ์

Name: มังกรกัณฐ์
Rating: 5.0 (1 reviews)

ณิการ์

โรแมนติก | จบเล่ม

5.0

ความคิดเห็น

ชม

บท

เรื่อง “มังกรกัณฐ์” นามปากกา “ยักษ์” ภาคต่อ “นาสูร” ด้วยนะคะ นิยายชุดนี้จะมี 3 เรื่องนะคะ นาสูร(อีบุ๊กพร้อมโหลด),มังกรกัณฐ์(อีบุ๊กพร้อมโหลด) และกลืนกิน(กำลังเขียน) วันนี้ฝากเรื่อง “มังกรกัณฐ์” ด้วยนะคะ เป็นเรื่องของลุกชายพ่อนาสูรมาลุ้นไปกับความรักความหื่นและความเอาแต่ใจของหนุ่มลูกครึ่งยักษ์กันนะคะ

ชีวิตคนเมือง ข่มขืน อิโรติก 25+

บทที่ 13 ตอนพิเศษ ไอ้ยักษ์หื่นกาม!

05-06 20:26

บทที่ 0 บทนำ มังกรกัณฐ์

นานมาแล้วมีนิทานพื้นบ้านเล่าขานกันมา และตัวร้ายในนิทานพื้นบ้านส่วนใหญ่มักเป็น ‘ยักษ์’ ที่ฆ่าคนฆ่าสัตว์กินเป็นอาหาร แต่หารู้ไม่ว่าในปัจจุบันจะมียักษ์ที่เป็นตัวร้ายในนิทานพื้นบ้านแอบแฝงอยู่กับมนุษย์ คุณไม่อาจรู้ได้เลยว่าคนที่คุณคุยด้วยและเดินสวนจะเป็นมนุษย์หรือยักษ์ หรืออาจเป็นเผ่าพันธุ์อื่นที่จำแลงแปลงกายมาใช้ชีวิตร่วมกับมนุษย์

‘มังกรกัณฐ์’ คือชื่อของเขา ปีนี้ชายหนุ่มอายุได้ 108 ปี และไม่ใช่ยักษ์เต็มสายเลือด ในร่างกายของเขามีเลือดของมนุษย์ไหลเวียนอยู่ครึ่งหนึ่ง แม่ที่รักที่ให้กำเนิดเป็นมนุษย์ ถึงแม้แม่ของเขาจะเป็นมนุษย์ แต่ก็มีชีวิตที่เป็นอมตะ ไม่เจ็บ ไม่ป่วย หลังจากที่ท่านฟื้นจากอุบัติเหตุตอนที่ตั้งครรภ์เขา ตอนนี้พ่อและแม่ได้ย้ายไปอยู่กลางภูเขา ไปใช้ชีวิตส่วนตัวแยกตัวออกจากคนหมู่มากและทิ้งทุกอย่างไว้ให้เขาดูแลบริหารฟาร์มและโรงงานผลิตแปรรูปสัตว์ในฟาร์ม

“คุณมังกรกัณฐ์ นี่คือเอกสารข้อมูลส่วนตัวของเจ้าหน้าที่กรมที่ดินที่จะเข้ามาตรวจดูที่ดินของเราครับ”

พาทีส่งยื่นแฟ้มเอกสารให้นายน้อยตัวเอง เมื่อก่อนพาทีรับหน้าที่ดูแลและติดตามนาสูร พ่อของมังกรกัณฐ์ แต่ตอนนี้เขาถูกถ่ายโอนมาดูแลนายน้อยอย่างมังกรกัณฐ์ แม้ว่าตอนนี้จะผ่านมาสามสิบกว่าปี แต่พาทีก็ยังหนุ่มแน่นเหมือนเดิม คนงานเก่าๆ ก็ถูกจ้างออกแล้วรับคนงานใหม่หมุนเวียนเข้ามาทำงานในฟาร์มและโรงงานแปรรูปสัตว์ในทุกๆ สิบปี เพื่อที่จะไม่ให้เกิดความสงสัยในตัวของพาทีและนายใหญ่ของฟาร์มอย่างนาสูรและนายหญิงของฟาร์ม

“ขอบคุณครับลุงพาที” เขาขอบคุณพร้อมรับแฟ้มเอกสารข้อมูลส่วนตัวของเจ้าหน้าที่กรมที่ดินคนใหม่ที่จะเข้ามาดูแลเรื่องที่ดินของเขาซึ่งมีมากมายหลายพันไร่ เมื่อก่อนมีหนึ่งพันสามร้อยไร่ ตอนนี้มีหนึ่งพันหกร้อยไร่ เพิ่มมาอีกสามร้อยไร่

“เธอจะมาที่ฟาร์มเราพรุ่งนี้ใช่ไหมครับลุงพาที”

“ครับ คุณมังกรกัณฐ์” พาทีตอบ

“ลุงพาทีไปพักเถอะครับ”

“ครับ” แล้วพาทีก็เดินออกจากห้องพักส่วนตัวของนายน้อย ทิ้งให้นายน้อยเปิดอ่านแฟ้มประวัติส่วนตัวของเจ้าหน้าที่กรมที่ดินคนใหม่เพียงลำพัง

“เจณิสา อวดสกุล อายุยี่สิบห้าปี เป็นคนจังหวัดนครปฐม เป็นลูกคนเดียว พ่อกับแม่เป็นครู อืม...เกิดมาในครอบครัวข้าราชการสินะ” ดวงตาสีเขียวมรกตไล่สายตาอ่านประวัติของหล่อนที่ได้รับมาอย่างละเอียด และอ่านแค่รอบเดียวข้อมูลของเธอก็ถูกเก็บในคลังสมองของเขาเรียบร้อย

ตุ้บ!

เมื่ออ่านประวัติของหล่อนจบก็โยนแฟ้มในมือไปไว้ยังโต๊ะตรงหน้าตัวเองแล้วหยิบซองบุหรี่ออกมาถือเล่นแล้วก็ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วตวัดมือโบกหนึ่งครั้ง ภาพของเจณิสาก็ฉายขึ้นบนอากาศตรงหน้าตัวเอง ถึงจะเป็นลูกครึ่งมนุษย์และยักษ์ แต่เขาก็ได้เวทมนตร์ทุกอย่างจากคนเป็นพ่อเพื่อเสกสรรทุกอย่างตามใจที่ปรารถนา และตอนนี้เขาก็อยากรู้จักผู้หญิงคนนี้ เพียงแค่เห็นรูปถ่ายที่ติดแนบมาในประวัติ เขาก็รู้สึกว่ามันมีอะไรดึงดูดจนอยากจะรู้จักหล่อนก่อน

ภาพเปลือยเปล่าของเจณิสาฉายบนอากาศทำให้มังกรกัณฐ์เลิกตาโตกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ ไม่คิดว่าการที่เขาแอบส่องหล่อนจะทำให้เห็นภาพอะไรแบบนี้ ร่างเปลือยเปล่าเดินออกมาจากห้องน้ำและเต็มไปด้วยคราบน้ำเกาะตามตัว เขาขยับมือซูมภาพเข้าไปใกล้ยังสองเต้าอวบอูมของเจ้าหล่อนที่มีเม็ดน้ำเกาะที่ยอดอกสีชมพูหวานนั้นของหญิงสาว

อึก!

มังกรกัณฐ์กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอด้วยความยากลำบาก รู้สึกคอแห้ง หายใจไม่สะดวกเมื่อเจณิสาที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จยังคงเดินตัวเปลือยไปทั่วห้อง ไม่มีแม้แต่ผ้าสักชิ้นปกปิดร่างกาย เขามองดูมันอย่างเพลิดเพลิน ใช่...เพลิดเพลินและทรมานความเป็นบุรุษที่กลางหว่างขา

“อ่า...ให้ตายสิเจณิสา”

เขาก้มมองความปวดร้าวที่กลางหว่างขาตัวเองพร้อมมองร่างเปลือยเปล่าที่กำลังเคลื่อนไหวในอากาศตรงหน้าแล้วก็ยิ่งปวดร้าวทรมานจนต้องรูดซิปล้วงนำความใหญ่โตของตัวเองออกมาจากข้างใน เขาไม่เคยอดอยากหิวโหยกามและไม่เคยอดทนมัน แล้วทำไมเขาต้องอดทนมันด้วย

“อ่า...ฉันจะไม่มีวันใช้แก” ปากหนาเม้มเป็นเส้นตรงพร้อมก้มมองมือสากกร้านของตนที่ล้วงนำเอ็นเนื้อออกมาจากด้านในกางเกงแล้วมองเจณิสาที่ตอนนี้ใส่ชุดนอนตัวบางเรียบร้อยแล้ว

“นรก!” มังกรกัณฐ์สบถออกมาด้วยความหงุดหงิดแล้วก็หายตัวไปยังสถานที่ในภาพอากาศตรงหน้า พอมาอยู่ในสถานที่ไม่คุ้นเคยห้องเล็กคับแคบของทางราชการ เขาก็มองไปยังคนที่ตอนนี้ปิดไฟขึ้นไปบนเตียงขนาดเล็กเรียบร้อยและไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังถูกจับตามองในความมืด แม้ในห้องจะมืดสนิท แต่ดวงตาสีเขียวมรกตก็มองเห็นชัดราวกับว่าเป็นกลางวันก็มิปาน

ปากหนาขยับพึมพำร่ายเวทมนตร์แล้วคนที่เพิ่งคลานขึ้นไปนอนบนเตียงก็หลับสนิท แล้วผู้บุกรุกก็เคลื่อนไหวขึ้นไปบนเตียงขนาดเล็กสามฟุตครึ่งที่เจณิสาหลับอยู่ ร่างใหญ่มังกรกัณฐ์เคลื่อนขึ้นไปนอนคร่อมทับคนตัวเล็กเปราะบางในความมืดที่ตนมองเห็นชัดเจนราวกับเป็นเวลากลางวัน

“หอม!” ปลายจมูกโด่งซุกไซ้ซอกคอระหงขูดไถเคราสากพร้อมขบเม้มลำคอระหงของหล่อนให้เกิดรอยพร้อมกับมือใหญ่สอดเข้าไปในใต้เสื้อนอนตัวบางของเจณิสาเพื่อกอบกุมสองเต้าที่เห็นก่อนหน้านี้

“อ่า...นุ่มมือ” ความนุ่มนิ่มของเต้าเจณิสาทำให้มังกรกัณฐ์อยากดูดกลืนกินและอยากระรัวปลายลิ้นหยอกเย้ายอดอกสีระเรื่อที่มองเห็นก่อนหน้านี้ เสื้อนอนตัวบางถูกถลกถอดออกโดยเจ้าตัวหลับสนิท เพราะเวทมนตร์ของบุรุษองอาจเหนือร่าง

เพียงแค่อยากอ่านประวัติผู้ที่จะมาตรวจที่ดินของตัวเองเท่านั้น แต่สุดท้ายตอนนี้เขากลับมานอนคร่อมทับบนร่างของเจ้าหล่อนและกำลังจะลักหลับผู้หญิงที่เพิ่งเคยเจอหน้า และแปลกเขาเกิดอารมณ์ปรารถนารุนแรงกับเรือนร่างเปลือยเปล่าของเจ้าหล่อนอย่างแรงกล้า

ความอวบอูมและความสวยงามของสองเต้าที่เปิดเผยตรงหน้าหลังจากถลกดึงเสื้อนอนตัวบางของเธอออกสองเต้าก็เด้งอวดโฉม ยิ่งไปกว่านั้นยอดอกสีหวานของเจณิสากำลังแข็งชันให้ดูดดื่มลิ้มรสของมัน ปากหนาก้มลงไปกลืนกินยอดอกแข็งตึงของหญิงสาวพร้อมดูดเลียและอีกเต้าก็มีมือใหญ่คลึงเฟ้นหนักหน่วงพร้อมกับบดบี้ขยี้ขยุ้มขยำเล่นกับเต้านุ่มนิ่มขนาดพอดีมือใหญ่ของตนเอง

“อ่า...เจณิสา”

มังกรกัณฐ์เอ่ยครางชื่อของคนหลับสนิทใต้ร่าง แต่ทุกการสัมผัสเล้าโลมของเขา เจ้าหล่อนก็ร้องครางตอบสนองแม้จะหลับสนิท แต่หล่อนก็รับรู้ได้ถึงสัมผัส อาจจะรู้สึกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นคือความฝันก็ได้ มือใหญ่ข้างที่กอบกุมเคล้นคลึงเต้าเคลื่อนมาสอดเข้าไปในขอบกางเกงเอวยืดของเจณิสาแล้วไปกอบกุมเนินสวาทที่กลางหว่างขาของหญิงสาว

“อวบอูมน่าคลอเคลีย” เขาพึมพำเสียงพร่าเมื่อได้ลูบไล้เนินสตรีอวบอูมของเจณิสาแล้วก็ผละหน้าจากหน้าอกอวบอูมมายังหน้าท้องแบนราบแล้วถลกดึงกางเกงนอนตัวบางของเธอออกทิ้ง

อือ!

เจณิสาบิดตัวร้องครางทั้งๆ ที่ยังหลับสนิท มือน้อยปัดป้องสิ่งน่ารำคาญที่กำลังรบกวนตัวเองเวลานอน ทุกอย่างเป็นไปอัตโนมัติ และนั่นทำให้คนหน้าตายอย่างมังกรกัณฐ์ยิ้มตามกับสัญชาตญาณของหญิงสาว แม้จะหลับเพราะมนตร์สะกดของเขา แต่เจ้าหล่อนก็ยังมีการปกป้องตัวเอง

“สวย...สวยมากเจณิสา” เขาพึมพำกับเนินสวาทอวบอูมกลางหว่างขาของหญิงสาวพร้อมกับก้มหน้าลงไปซุกซบความอวบอูมที่มีสนามหญ้าขึ้นปกคลุมบางๆ ของหญิงสาว มือใหญ่จับรั้งเอวเล็กคอดที่กำลังบิดส่ายหนีรั้งไว้

“อ่า...คืนนี้ฉันจะทำให้เธอเคลิ้มฝันและลิ้มรสความหวานของกามราคะ” เขาพึมพำกับความเป็นสาวของเธอที่ก้มหน้าซุกซบสูดดมกลิ่นความหอมของหล่อน

“อืม...หอม อ่า...อื้ม” เขาลากลิ้นตวัดเลียเนินสวาทอวบอูมพร้อมกับมืออีกข้างที่ว่างก็เอื้อมไปจับกุมเต้าอวบอูมบีบเคล้นไปด้วย เรียวลิ้นอุ่นร้อนสอดแทรกตวัดเลียตามซอกกลีบกุหลาบอวบอูมที่ปิดแนบสนิท เพียงแค่ได้สอดเร่าปลายลิ้นร้อนแทรกถูไถไปตามกลีบสวาทอวบของเจณิสา มังกรกัณฐ์ก็รู้ว่าหล่อนยังไม่เคยผ่านการชอนไชมาก่อน และเขาเป็นคนแรก

“อืม...หวาน” น้ำหวานที่กำลังไหลอาบออกมาจากปากทางรักคับแน่นของเจ้าหล่อนทำให้เขารู้สึกอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก ปลายลิ้นสากตวัดกลืนกินน้ำหวานสวาทเหนียวข้นของเจ้าหล่อนที่หลั่งไหลออกมาให้ตนเองพร้อมกับดุนดันปลายลิ้นร้อนชำนาญทแยงปากทางของน้ำ

“อะ...อื้อ” เจณิสาบิดเอวส่ายหนีปลายลิ้นที่รุกเร่าตัวเอง สองมือน้อยกำเกร็งแน่นข้างลำตัว

หึหึ

มังกรกัณฐ์มองมือน้อยทั้งสองที่กำแน่นและเจ้าของมือก็นอนเกร็งยิ่งทำให้รู้สึกตื่นเต้นและยิ่งไปกว่านั้นความใหญ่โตอลังการที่กลางหว่างขามันตื่นนอนก่อนหน้านี้ยิ่งตื่นกว่าเดิมและเหยียดกายขยายท่อนลำเนื้ออวบใหญ่ที่อัดแน่นไปด้วยเส้นเลือดฝอยขดตัวตามลำกาย

“อ่า...ฉันรู้ว่านายกำลังต้องการอะไรตอนนี้” มังกรกัณฐ์บอกเอ็นเนื้ออวบใหญ่ตัวเองที่เหยียดขยายพร้อมจะทแยงกระแทกเร่าความคับแน่นของเจณิสา ยิ่งได้สัมผัสลิ้มรสความหวานของหญิงสาว มังกรกัณฐ์ก็ยิ่งคลั่งไคล้ในความหวานและความไร้เดียงสาของเจ้าหล่อน มือกอบกุมเต้าทั้งสองด้วยมือเดียว บีบเร่าหนักหน่วงดุดันพร้อมกับปลายลิ้นร้อนระรัวแตะสวาทเม็ดเกสรกลางหว่างขาที่อวบอูมเต่งตึง มันทั้งหวานและสวยจนไม่อาจจะผละหน้าห่างจากตรงนี้ไปได้

“อะ...อ่อย” แม้จะหลับสนิท แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเจณิสาตอนนี้เหมือนอยู่ในห้วงความฝัน เธอร้อนไปทั้งตัวจนไม่อาจนอนนิ่งเป็นผักปลาได้ ร่างน้อยบิดเร่าส่ายหนีความทรมาน สองมือน้อยที่กำเกร็งแน่นก็เคลื่อนมาผลักไสหัวของบุรุษที่ซุกกลางหว่างขาตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ผล แรงผลักของเธอเป็นแรงสัมผัสมากกว่าจะผลักไส

“อ่า...หวานมากเจณิสา เธอทำให้ฉัน ‘หิว’ และควบคุมตัวเองไม่ได้รู้ไหม อื้ม...”

มันแปลก แปลกที่เกิดความรู้สึกกับหล่อนรุนแรงมากมายขนาดนี้ ปกติจะไม่เป็นแบบนี้ เขาไม่เคยขาดผู้หญิงและหิวผู้หญิงเลยสักครั้ง เมื่อวานพาทีก็พาผู้หญิงมาปรนเปรอปลดปล่อยไฟราคะไปแล้ว แต่ทำไมวันนี้ถึงได้รู้สึกรุนแรงขนาดนี้เหมือนกับว่าอดอยากมานับสิบปีก็มิปาน

“อือ...อ่า” เจณิสาหลับตาครางในความมืดพร้อมดิ้นถอยหนีหาทางเอาตัวรอดจากห้วงสวาทของตนเอง แต่ก็ถูกท่อนแขนแข็งแรงของบุรุษแปลกหน้าเหนือร่างกอดรัดแน่นรั้งไว้

หึหึ

เสียงขำแห้งดังลอดออกมาจากริมฝีปากหนาของมังกรกัณฐ์เมื่อเขาผละเปลี่ยนมาคร่อมทับเจ้าหล่อน และกางเกงของเขาก็ถูกถอดทิ้งไปกองกับพื้นห้องของเธอเรียบร้อย ตอนนี้เจณิสาพร้อมแล้วและเขาเองก็พร้อมมาก พร้อมตั้งแต่นั่งดูหล่อนที่ห้องแล้ว

เอวสอบบดเบียดเสียดสีท่อนเนื้อที่แข็งของตัวเองกับหน้าท้องแบนราบเคลื่อนไหวไปมาแล้วถูไถไปยังเนินสวาทอวบอูมพร้อมฟังเสียงครางกระเส่าของสาวเจ้าใต้ร่างไปด้วย สองมือน้อยของเจณิสาที่กำเกร็งตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นจับรั้งหัวไหล่ของเขาไว้แน่น

ขนาดความเป็นบุรุษกับความเป็นสาวที่อาบฉ่ำร่องสวาทของคนตัวเล็กที่แสนจะเล็กนั้นทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและเสียวคลั่งทั้งๆ ที่ยังไม่ได้สอดใส่ฝากฝังตัวเองในกายหญิงสาว แต่มังกรกัณฐ์ก็อดใจเต้นแรงไปกับสิ่งตรงหน้าไม่ได้ เขาเหมือนโจรที่กำลังลักหลับ ใช่...เขาลักหลับ แต่เขาไม่ใช่โจร เพราะเขาคือมังกรกัณฐ์

“อะ...อื้อ” เจณิสาร้องครางกระเส่าบิดกายอ่อนระทวยเสียวซ่านเมื่ออยู่ใต้ร่างใหญ่ของชายแปลกหน้าที่กำลังกดคร่อมทับร่างตัวเองไม่ให้ขยับดิ้นหนีจากเตียงน้อยของตัวเอง

“ครั้งแรกของเราสองคนกำลังจะเริ่มขึ้นเจณิสา” เขาพึมพำเสียงพร่าเสียวพร้อมกดแก่นเนื้อร้อนที่ดุนดันอยู่ที่เนินสวาทอวบอูมของสาวเจ้ากรีดกรายดุนดันเอ็นเนื้อแข็งร้อนทแยงเข้าไปในร่างสาวเพื่อหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน

“อะ...เจ็บ!” เจณิสาบิดกายดิ้นเร่าถอยหนีแต่ถูกกอดแน่น เธอทั้งเจ็บทั้งทรมานเหมือนถูกจับแยกฉีกร่างออกจากกัน แต่ปากน้อยก็ถูกปากหนาของคนเหนือร่างปิดกลืนกินเสียงร้องเจ็บทรมานไว้

“อ่า...อื้อ” เสียงครวญครางและเสียงหอบลมหายใจของทั้งสองดังประสานกัน ปากหนาบดเร่าดุนดันปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็กของคนตัวเล็ก มังกรกัณฐ์รู้ว่าตัวเองใหญ่โตมากแค่ไหนเมื่อเทียบกับช่องสวาทที่อุ่นร้อนของเจ้าหล่อน ชายหนุ่มหยุดนิ่งไม่ขยับเอวหนาไหวโยกปล่อยให้ความเป็นสาวที่คับแน่นกลืนกินท่อนเนื้อตัวเองพร้อมทำความคุ้นชินกับตัวเองยามฝากฝังกายอยู่ภายในร่างของหล่อน

“อ่า...อื้อ” น้ำตาที่ไหลอาบทางหางตาของเจณิสาได้แห้งเหือด ความเจ็บปวดทรมานกลางกายความเป็นสาวได้ทุเลาลง แต่มีความรู้สึกร้อนรุ่มที่อธิบายไม่ถูกเข้ามาแทนที่ เธอเผลอจูบตอบปากหนาของคนแปลกหน้าในห้วงฝันตัวเองในขณะที่ยังหลับตาสนิทอยู่

“อ่า...อื้อ” เรียวลิ้นร้อนของมังกรกัณฐ์กำลังล่อลวงปลายลิ้นน้อยที่ต้อนจนจนมุมพร้อมกับตวัดดูดกลืนกินเรียวลิ้นเล็กของหญิงสาว ความหวานของโพรงปากหล่อนทำให้เขาเคลิ้มและหลงไปโดยไม่รู้ตัว เอวหนาก็เริ่มขยับเคลื่อนไหวโยกเร่าคลึงสวาทเมื่อรับรู้ได้ถึงความสุขที่เจ้าหล่อนกำลังโหยหา ความเจ็บปวดที่ถูกบดเบียดในตอนแรกได้เปลี่ยนเป็นความปรารถนาต้องการเอ็นเนื้อมังกรของเขาไปเสียแล้ว

“อ่า...เก่งมากเจณิสา” เขาผละปากหนาออกมาจูบระหว่างคิ้วที่ชื้นเหงื่อของหญิงสาวแล้วก็เริ่มเคลื่อนไหวความร้อนรุ่มของเนื้อตัวเองขูดไถขยับโยกเข้าออกเป็นจังหวะในร่างน้อยที่คับแน่นตอดรัดตัวเอง ไม่ใช่แค่หล่อนที่ทรมาน ท่อนเนื้ออวบใหญ่ของเขาเองก็ทรมานที่ก่อนหน้านี้แช่ตัวนิ่งให้หล่อนตอดรัดคลึงเอาแต่ใจ

“อ่า...ไม่ไหวแล้ว เธอทำให้ฉันอดทนไม่ได้อีกแล้วเจณิสา” เขาอยากจะกระแทกดุดันเอาแต่ใจ แต่ก็ทำแบบนั้นยังไม่ได้ หล่อนยังใหม่และยังไร้ประสบการณ์ เขาต้องถนอมความรู้สึกแรกของหล่อนไว้ และแปลกที่ทำไมเขาต้องใส่ใจความรู้สึกของเจ้าหล่อนด้วย หากเป็นคนอื่น เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าจะเจ็บยังไง แต่ตอนนี้เขาอยากให้เธอมีความสุขและโหยหาในตัวเขาพอๆ กับที่เขากำลังโหยหากายอุ่นร้อนของหล่อนในตอนนี้

“อ่า...ลึกแค่ไหนฉันก็ไม่พอเจณิสา” แม้จะกระแทกกายลึกมากแค่ไหน แต่ก็ยังรู้สึกไปไม่ถึง มังกรกัณฐ์กอดรัดร่างน้อยอ่อนปวกเปียกขึ้นหาตัวเองจนสองเต้าอวบอูมบดเบียดกับหน้าอกตัวเองที่ยังมีเสื้อปิดขวางกั้นไม่ให้เสียดสีเนื้อกันอยู่ของตนเองและหญิงสาวพร้อมกับบิดเอวซอยถี่จนเนื้อกระทบกันหนักหน่วง

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

ในค่ำคืนที่มืดสนิท นาสูรตื่นนอนกลางดึกเดินออกมาดูดาวประจำตัวของลูกชายแล้วก็อมยิ้มน้อยๆ เมื่อมันเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นและเป็นการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี

“ทำไมตื่นมากลางดึกคะคุณนาสูร” พุดซ้อนตื่นและเดินตามสามีมายังระเบียงห้อง

“ทำไมไม่ใส่เสื้อคลุมฮึ” เขาไม่ตอบ แต่ดุแม่ยอดขมองอิ่มของตัวเองแทนแล้วเดินมาโอบสวมกอดเธอจากด้านหลังให้ความอบอุ่น พุดซ้อนแหงนเงยหน้าขึ้นยิ้มหวานให้สามีพร้อมเอนตัวพิงซบอกแกร่ง

“น้องรู้ว่าคุณนาสูรจะกอดให้ความอบอุ่นน้อง น้องเลยไม่ใส่ค่ะ” เธอบอกสามีพร้อมกับกอดท่อนแขนแข็งแรงของเขาที่กอดรัดใต้ราวนมตัวเองแล้วมองดาวบนฟ้า

“เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมถึงตื่นกลางดึก”

“ดูนั่นสิน้อง ดาวประจำตัวของมังกรกัณฐ์” เขาบอกภรรยาพร้อมกับมองจ้องดวงดาวประจำตัวลูกชายที่ส่องแสงเรืองรองสว่างไสวกว่าดาวดวงอื่น

“ทำไมคะ เกิดอะไรกับลูกรึเปล่าคะคุณนาสูร”

“เกิดสิ แต่เป็นเรื่องดี”

“ยังไงคะ?”

“ก็น้องอยากมีสะใภ้ไม่ใช่เหรอ”

“สะใภ้ อย่าบอกนะคะว่า...อะ...อื้อ” ยังพูดไม่ทันจบประโยคก็ถูกปากหนาของสามีก้มลงมาบดจูบกลืนกินเสียงพูดเสียแล้ว

“อือ...ใช่ อีกไม่นานเราสองคนจะเป็นคุณปู่คุณย่าแล้ว” เมื่อจูบดื่มความหวานของภรรยาจนพอใจก็ผละออกมาเอ่ยตอบ

“แล้วเธอจะรับที่ลูกเราเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งยักษ์ได้เหรอคะ” นี่คือสิ่งที่เธอกังวลมาตลอด

“ความรักจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นมองข้ามตัวตนที่แท้จริงของมังกรกัณฐ์ได้” เขาบอกภรรยาเสียงหนักแน่นและก็พูดต่อ “เหมือนที่ฉันกับน้องยังไงล่ะ น้องยังรับตัวตนที่แท้จริงของฉันได้เลย”

“ก็น้องรักคุณนาสูรนี่คะ”

“เห็นไหม และผู้หญิงคนนั้นก็เหมือนกัน”

“แต่น้องก็อดกังวลไม่ได้อยู่ดีค่ะ น้องอยากกลับไปอยู่กับลูก” เธอบอกสามี

“ได้สิ ฉันจะพาเธอกลับ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ รอให้มังกรกัณฐ์จัดการทุกอย่างก่อน เราค่อยไปแนะนำตัวเองกับลูกสะใภ้” เขาบอกภรรยา เพราะอยากให้ลูกชายจัดการทุกอย่างก่อน อยากให้ผู้หญิงคนนั้นยอมรับตัวตนของลูกชายก่อน

“แต่...” พุดซ้อนยังกังวลอยู่ดี แต่สามีก็พูดแทรกขึ้นอีกครั้ง

“อย่าห่วงเลย ที่นั่นมีพาทีอยู่ อย่าลืมสิ พาทีสามารถจัดการได้ทุกอย่าง”

“ค่ะ งั้นไปนอนกันนะคะ น้องนอนไม่หลับถ้าไม่มีคุณนาสูรนอนกอด” เธอบอกอ้อนสามี แม้ตอนนี้อายุจะร้อยกว่าปี แต่ผิวพรรณของเธอก็หยุดไว้ที่ยี่สิบต้นๆ และสามีเองก็เช่นกันยังคงหนุ่มแน่นและยังสามารถมีลูกได้อีก แต่เธอไม่อยากมีลูกอีกแล้ว ซึ่งนาสูรเองก็เคารพการตัดสินใจของเธอจึงมีแค่มังกรกัณฐ์แค่คนเดียว

“ผมก็นอนไม่หลับถ้าไม่มีคุณนอนด้วย” แล้วนาสูรก็ช้อนอุ้มร่างเล็กของภรรยาพาเดินกลับเข้าไปในห้องเพื่อนอนต่อ

อ่านต่อ