Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
แขกที่ไม่ได้รับเชิญ - Univited Guests

แขกที่ไม่ได้รับเชิญ - Univited Guests

ณ เสียงฝน

5.0
ความคิดเห็น
1
ชม
2
บท

เมื่อหญิงสาวที่มีพลังมองเห็นโลกมืดเหนือธรรมชาติ มาเจอกับทายาทมหาเศรษฐีร้อยล้านที่ตามหาความจริงเกี่ยวกับอดีตบางอย่างของตน เส้นบางๆ ที่กั้นระหว่างโลกมนุษย์กับโลกมืดเกิดเบลอเสียจนแทบแยกไม่ออกอีกต่อไป

บทที่ 1 จุดเริ่มต้น

**หมายเหตุ: ตัวละคร สถานที่ เค้าโครงเนื้อหา และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องนี้ เป็นการสมมุติขึ้นมาเพื่ออรรถรสและความบันเทิงเท่านั้น**

“เหนือสิ่งอื่นใด ให้ปกป้องจิตใจของเราให้ดี เพราะทุกสิ่งที่เราทำ มีจุดกำเนิดมาจากจิตใจทั้งสิ้น”

.. ปี พ.ศ. 2550 ณ. เกาะกำพัน เกาะางห่างไกลทางภาคใต้แห่งหนึ่ง..

“หวาน.. ออกมาช่วยผู้ใหญ่ทำงานสิลูกเอ๊ย” ย่าภาที่นั่งซ่อมตาข่ายตกปลาบนแคร่หน้าบ้านพร้อมกับลูกๆ และเพื่อนบ้านอีกสองสามคนเรียกหลานเบาๆ ใจไม่ได้อยากให้หลานต้องมาช่วยอะไร เพียงแต่ให้หลานออกมารับลมเย็นสบายหน้าบ้านช่วงบ่าย แทนที่จะนั่งอุดอู้ดูทีวีอยู่ในบ้านคนเดียว

หวานที่ดูเหมือนกำลังนั่งดูทีวีอยู่ หากแต่ถ้าเพ่งมองดูให้ดี เด็กน้อยจ้องจอตาเบิกโพลง เหงื่อแตกซิกตัวสั่นเทิ้มอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอหยิบรีโมททีวีขึ้นมาเพิ่มเสียงจนดังแสบแก้วหู ตาเบิกโพลงยังจ้องหน้าจอเหมือนหุ่นขี้ผึ้ง

เอมอร แม่ของหวานเห็นท่าทีของลูกแล้วเกิดน้ำโห “ลุกเลยนะหวาน คนอื่นเค้าทำงานกันงกๆ เรานั่งดูดายอยู่ได้ยังไง?

แล้วคุณย่าเค้าเรียกน่ะไม่ได้ยินเหรอ? ทำตัวเหมือนเด็กข้างถนนไม่มีพ่อแม่สั่งสอน!”

หวานหันมองแม่ มองหน้าพ่อจักรซึ่งนั่งตากปลาแห้งอยู่ใกล้ๆ กับย่า แล้ววกไปมองแม่อีกทีซึ่งตอนนี้ลุกขึ้นยืนเท้าสะเอวตาเขียว

“หวะ.. หวานก็อยากช่วย แต่หวานกลัวคนที่ยืนอยู่หลังย่า” เด็กน้อยอายุไม่เกินเจ็ดขวบกล่าวน้ำตารื้นตัวยังสั่นเป็นเจ้าเข้า

ทุกคนหน้าบ้านตอนนี้หันซ้ายหันขวา มองหน้ากันไปมา นอกจากย่าภา เอมอร จักร และเพื่อนบ้านอีกสามคนแล้ว ก็ไม่มีใครคนอื่นอีก

“ใครกัน? ไม่มีใครยืนหลังคุณย่าสักหน่อย พูดจาเลอะเทอะใหญ่แล้...” เอมอรกล่าวก่อนจะถูกย่าภาตัดบท

“ข้างหลังย่าเหรอลูก?”

“ไหน.. บอกย่าซิ ว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง?” ย่าภาถามต่อ

หวานชี้เลยบ่าย่าภาไปด้านหลัง “ผู้หญิงหัวโล้นใส่ชุดสีชมพู...”

ทุกคนหันมองตามทิศทางที่หวานชี้

“ยืนร้องกรี๊ดๆ ไม่หยุดเลย” หวานหยิบรีโมทมากดปุ่มเพิ่มเสียงทีวีซ้ำๆ ราวกับพยายามกลบเสียงกรีดร้องที่มีแต่เธอเพียงคนเดียวที่ได้ยิน

สายตาของย่าภาปรากฏแววกระจ่าง ราวกับจะเข้าใจถึงสิ่งที่หวานพูด

“อีกแล้วเหรอ แม่บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าพูดเพ้อเจ้อ!” เอมอรตวาด

“ใจเย็นเถอะคุณ” จักรกระซิบเสียงสั่นเทา ไม่อยากให้ลูกได้ยินสิ่งที่เขากำลังจะพูด “พี่สาวคนโตผมเป็นโรคมะเร็ง แกเสียไปเมื่อแปดปีที่แล้วจำได้ไหม ก่อนเสีย พี่ผมทำคีโมจนผมร่วงหมด เวลาอาการกำเริบ เขาเจ็บมาก ร้องกรี๊ดติดกันนานๆ จนหมอต้องให้ยาแก้ปวดแกถึงจะหลับได้” จักรอธิบายหน้าซีดเผือด

ย่าภาพยักหน้าช้าๆ สีหน้าเศร้าหมอง “หวานมันคงเห็นป้ามันนั่นละ” ว่าแล้วย่าภาก็หันไปหาเอมอร

“คนมีตาทิพย์มาเกิดในตระกูลเราแล้ว หมั่นฟังลูกมันบ้าง อย่าเพิ่งดุอย่าเพิ่งตี เด็กมันเห็นอะไรมันก็ว่าไปตามที่เห็น เราเป็นแม่ต้องปกป้องลูก หวานน่าสงสาร ต้องมาเห็นอะไรที่ไม่อยากเห็น”

เอมอรเอามือที่เท้าสะเอวลง ก้มหัวเล็กน้อยพลางพยักหน้าหงกๆ หางตามองไปที่ลูกน้อยอย่างไม่แน่ใจ ก่อนเอมอรตัดสินใจแต่งงานกับจักร และย้ายมาอยู่ที่เกาะเล็กๆ แห่งนี้ เธอเป็นคนกรุง พ่อแม่มีฐานะ เธอใช้ชีวิตตามแบบฉบับสาวคนกรุงทั่วไปและเชื่อมาตลอดว่าผีไม่มีจริง เธอไม่เคยคิดว่าตัวเองตัดสินใจผิด ที่เลือกมาใช้ชีวิตชาวเกาะแบบนี้ เพราะเธอและจักรรักกันมาก อีกทั้งย่าภาก็ใจดีมีเมตตา รักและดูแลกันไปแบบนี้มีความสุขดี หลังแต่งงาน จักรกับเอมอรใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงเทพอยู่ร่วมสี่ปี เมื่อเอมอรตั้งท้อง ทั้งสองจึงตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่เกาะกำพัน เพื่อดูแลย่าภาซึ่งก็แก่ตัวลงทุกวัน

ตั้งแต่หวานอายุครบห้าขวบ เธอต้องรับมือกับอาการแปลกๆ ของหวานมาตลอด หวานน่ารักน่าชังและเป็นที่รักของทุกคน แต่หวานมักนอนน้อย แต่ละคืน หวานนอนจริงๆ แทบไม่กี่ชั่วโมง และมักมีท่าทีประหลาด คล้ายกับว่าเห็นอะไรที่คนอื่นมองไม่เห็น และด้วยเหตุผลที่เอมอรไม่เชื่อเรื่องผี เธอมักดุหวานเสมอเมื่อหวานพูดอะไรแปลกๆ อย่างคราวนี้

“เจนลูก.. เป็นยังไงบ้าง?” ย่าภากล่าวอย่างอ่อนโยน สายตามองไปข้างหน้า ไม่ได้มองไปที่จุดใดจุดหนึ่งอย่างเจาะจง “อยากได้อะไรไหม หรือยังห่วงแม่? ไม่ต้องห่วงนะลูก น้องของลูกกับครอบครัวก็อยู่ แม่สบายดี”

อยู่ๆ เพื่อนบ้านสามคนที่นั่งอยู่ก่อนหน้าก็ลุกพรวดขึ้นมาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย

“ยายภา ข้าไปก่อนนะ เย็นแล้วยังไม่ได้หุงข้าวเลย” ตาแสนคนข้างบ้านพูดตะกุกตะกัก อีกสองคนพยักหน้าเร็วๆ อย่างเห็นด้วยแล้วเดินแกมวิ่งไปในทิศทางของบ้านตาแสน

จักรหันไปทางย่าภา มองเลยไหล่ผู้เป็นแม่ไป ปากก็พูดเสียงสั่นนิดๆ “สบายใจได้นะพี่เจน ต่อไปนี้ผมจะดูแลแม่เอง”

หวานหันมองร่างที่ยืนอยู่ข้างหลังย่าภาอีกครั้ง เสียงร้องกรี๊ด.. กรี๊ด.. หยุดลง สีหน้าที่แสดงถึงความเจ็บปวดแสนสาหัสเมื่อครู่ ตอนนี้ถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มบางๆ สายตามองดูย่าภาและพ่อจักรอย่างรักใคร่ หวานรู้สึกลมแรงพัดหวือมากระทบใบหน้า ส่งให้ผมยาวตกปรกหน้า เธอรีบปัดผมออกแล้วหันกลับไปมองอีกครั้ง แต่ร่างนั้นหายวับไปแล้ว

รู้สึกเศร้าแปลกๆ “เขาไปแล้ว” หวานประกาศแล้วกดปิดโทรทัศน์ตรงหน้า ลุกเดินออกมาหน้าบ้าน

“แม่ พ่อ ย่าภา..” หวานเปรย “หิวข้าวแล้วอ่ะ กินข้าวกันเถอะ”

เอมอรเดินไปลูบหัวหวานอย่างเอ็นดู ทั้งย่าภา จักร และเอมอรต่างสบตากัน รอยยิ้มจางๆ ดูเข้ากันอย่างประหลาดกับสายตาเศร้าๆ ของพวกเขา ณ เสี้ยววินาทีนั้น แม้ไม่มีใครเอ่ยปากพูดอะไรเกี่ยวกับผู้หญิงหัวโล้นที่หวานเห็นเมื่อครู่อีก แต่พวกเขาเข้าใจความรู้สึกของกันและกันได้เป็นอย่างดี

-- จบตอน --

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

Tripp Zakarison
5.0

อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

Nadia Lada
5.0

เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

สนพ. อิ่มรัก
5.0

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ