มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน

มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน

พันพราย

5.0
ความคิดเห็น
23.3K
ชม
41
บท

‘มิตรรักลวงใจ’ เรื่องราวของเพื่อนสนิท คิดคดกับเธอมานานแล้ว ดันมาโพล๊ะเข้าได้ในวันเมามายไร้สติ ได้ลองกินเพื่อนสักคำหนึ่งแล้วก็ต้องมีคำที่สองคำที่สาม คำเดียวจะอิ่มพอได้ไง ----------------------- ‘เรือนใจนายอคิน’ เมื่อหนุ่มนักเฝ้าหนังสือ มาเฝ้ามองหาความรักจากครูสาวทุกวัน หลายคนคงเห็นเขาเอาแต่มองคุณครูสาวมาเป็นปี ๆ ได้ขับรถผ่านไปดูประตูรั้วโรงเรียนหน่อยก็ยังดี...

บทที่ 1 1

“… ก็จับมันแต่ง ๆ ไป คุณจะมามากความมากเรื่องทำไม” คำพูดจาขอไปทีของนายธวัชชัย ฟังยังไงก็ไม่เป็นมิตร ไม่อ่อนโยนกับแขกเอาเสียเลย

‘ใบหม่อน’ นั่งอยู่ระหว่างกลางผู้ใหญ่ ฟังพวกเขาสนทนากัน ฝั่งหนึ่งยอมโอนอ่อนตามทุกอย่าง ต่างจากคุณพ่อคุณแม่ ใช่คนยอมเสียหน้าใครที่ไหน

อดีตคุณนายกินทรัพย์สมบัติมาตั้งแต่รุ่นทวด ดันทำธุรกิจเครื่องสำอางเจ๊งไม่เป็นท่า ยังดีที่มีบารมีของสามีเป็นทหารระดับนายพัน มีเงินเก็บ ทรัพย์สินมากพอกู้บ้านสักหลัง เลยได้ย้ายมาอาศัยอยู่ทาวเฮ้าส์เล็ก ๆ ริมชานเมือง

ถึงจะดีกว่าตอนอาศัยอยู่บ้านหลังเก่า เป็นแฟลตทรุดโทรม ไม่เหมือนกับเฟอร์นิเจอร์ของบ้านหลังนี้ดูมีราคาสักหน่อย มีโทรทัศน์หกสิบนิ้วตั้งอยู่กลางบ้าน ของสะสมเป็นเครื่องจานชามสังคโลกของคุณพ่อ ของกระจุกกระจิกของคุณแม่ ห้องครัวและพื้นที่ใช้สอยเหมาะสมสำหรับครอบครัวที่มีลูกชายสองคน ลูกสาวหนึ่งคน ด้านหน้าบ้านจอดรถยนต์ได้สองคัน

ดวงตาคู่สวยกลอกมองคนในฝั่งตรงข้าม คุณพ่อคุณแม่ของฝ่ายชายแต่งตัวดี มีสกุลรุนชาติ หิ้วกระเป๋าแบรนด์เนมสวมเสื้อผ้าไหมสีขาวสวย คุณพ่อสวมเสื้อเชิ้ตสีครีม ใบหน้าหล่อเหลาคมคายใต้แว่นกรอบหนา ละม้ายคล้ายลูกชายซึ่งยังคงไม่มา

“... ไม่ต้องห่วงนะ ต้องแต่งอยู่แล้วครับ ผมกับภรรยา ยังไงก็อยากได้หลานกับลูกสะใภ้”

“ก็ใช่ไง พวกคุณอยากได้ แต่ประเด็นคือท้องก่อนแต่ง ผมกับเมียจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน...”

“เรื่องมันผ่านมาแล้วไหมคะคุณ แล้วคงไม่ใช่ปัญหาหรอก พวกเขาเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน ไม่ใช่ใครที่ไหน ใบหม่อนนี่แม่ก็เห็นมาตั้งแต่ประถมฯ ลูกเป็นเด็กดี” คุณแม่ตั้งใจชมหญิงสาวที่เอาแต่ก้มหน้า คุณพ่อของฝ่ายชายเองก็รีบตัดสินใจ

“อย่างนั้นขอเป็นอาทิตย์หน้านะครับ ผมจะมาคุยเรื่องฤกษ์งามยามดี”

“ตามนั้นเลยครับ มีทางเลือกมากที่ไหน แค่ไม่ให้มันท้องไม่มีพ่อก็บุญท่วมหัวละ รีบ ๆ แต่งไปก่อนท้องมันจะใหญ่กว่านี้แล้วกัน เมียผมขี้เกียจตอบคำถามเพื่อน ญาติ ๆ เขาก็เยอะ”

ทั้งคู่ไม่มีทางยอมให้ลูกสาวเป็นขี้ปาก โดยเฉพาะคุณแม่ผู้ชื่นชอบการเข้าสมาคมเมียทหาร

ใบหม่อนรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย หลังโดนฝ่ามือพิฆาตจนได้แต่นั่งลูบต้นแขน กระทั่งตอนนี้ บนโซฟากำมะหยี่สีน้ำตาลเข้มตัวเก่าซึ่งยังดูดีเหมาะสมกับการรับแขก ให้ความรู้สึกเย็นยะเยือก แต่ละคนนั่งหลังตรงยังถึงกับบั้นท้ายสะดุ้ง

“...ขอสินสอดสมน้ำสมเนื้อหน่อยละกัน พวกคุณคงไม่งกเงินแค่นี้ใช่ไหม? ค่าตัวลูกสะใภ้น่ะ”

ความห้าวหาญของนายทหารใหญ่เหมือนตบหน้าครอบครัวฝ่ายชาย คุณพ่อคุณแม่มองหน้ากัน ส่งสัญญาณทางสายตาเรื่องว่าที่ลูกสะใภ้ ค่อยหันไปตอบ

“สองล้าน... พอไหวไหมครับ เรื่องฝากครรภ์ค่าคลอดอะไรต่าง ๆ ครอบครัวผมรับผิดชอบเอง ผมว่าพวกเขามีงานการทำกันแล้ว น่าจะดูแลกันได้”

“สี่ ไม่รวมทองนะคะ...” คุณแม่ยกปลายนิ้วเรียวยาวที่มีเล็บสีแดงสดสวย แยกเขี้ยวจนเห็นไรฟันขาวครบทุกซี่ “งานแต่งจ่ายกันเอง จัดกันเองนะ นี่ค่าน้ำนม แม่เลี้ยงมันมา ถึงมันจะออกไปอยู่เองตอนเข้ามหา’ลัย ยังไงแม่ก็เลี้ยงมา”

“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา ดิฉันต้องขอโทษแทนลูกชายด้วยนะคะ”

คุณพ่อฝ่ายหญิงพยักหน้า โบกมือไปมาว่าไม่เป็นอะไร พอตกลงเรื่องค่าตัวลูกสาวได้แล้ว ไม่ลืมหันไปถามเจ้าตัวที่นั่งเงียบกริบ

“ว่าไงล่ะ? โอเคไหม พอใจหรือเปล่า มีอะไรพูดได้เลยนะ”

“ไม่มีค่ะ”

ร่างบางในเสื้อยืดกางเกงยีน แต่งตัวสบาย ๆ ในสภาพอยู่บ้านสไตล์ใบหม่อน ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทุกคนเพื่อขอโทษ หลายวันมานี้ ตั้งแต่เธอตัดสินใจบอกความจริงกับพวกเขาเรื่องลูก แทนที่จะหอบท้องเล็ก ๆ หนีไปอยู่ที่อื่นเหมือนในละคร เธอเฝ้าแต่เอ่ยคำขอโทษ จนอีกครั้งสุดท้ายที่ไหว้แม่

“หนูขอโทษนะแม่ หนูไปก่อนนะ...”

“เออ... จะไปไหนก็ไป ไม่ค่อยกลับบ้านกลับช่องอยู่แล้วนี่”

คุณแม่นิดทำเป็นไม่สนใจลูกสาว ส่ายหน้าหนีไปอีกทางหนึ่งน้ำตาคลอเบ้า คุณแม่อีกคนซึ่งนั่งอยู่ในฝั่งตรงกันข้าม จึงลุกเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้ม

“หนูใบหม่อน กลับกับแม่นะลูก เดี๋ยวพ่อกับแม่ไปส่ง”

คุณแม่ ‘ณิชา’ หรือคุณแม่มนบอกกับลูกสะใภ้อย่างใจดี หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสอยู่ตลอด แม้ในสีหน้าคร่ำเครียดของคนอื่นในบ้าน พวกเขาพยายามหาทางออกที่ดีที่สุด โดยไม่กดดันเธอเลยแม้แต่น้อย

“ขอบคุณค่ะคุณแม่”

“ไม่ต้องคิดมากนะลูก เรื่องแค่นี้เอง ไป ๆ ไปกัน” พูดแล้วคุณแม่ก็พาสาวท้องอ่อนลุกอย่างระวัง จับจูงมือเรียวไปถึงหน้าบ้าน ประตูรั้วบานใหญ่ติดกับสวนหย่อมเล็ก ๆ

ประจวบเหมาะพอดี รถยนต์ญี่ปุ่นห้าประตูสีดำจอดสนิทข้างกำแพงเพราะที่จอดในบ้านไม่ว่างเลยสักที่ ทั้งสามคนกำลังเดินออกไปพบชายหนุ่ม ซึ่งเปิดประตูลงมาจากรถ

“โทษทีครับ พ่อ แม่ รถติดมาก เลิกงานช้าด้วยแหละ คุยกับบ้านหม่อนเรียบร้อยแล้วนะครับ?”

“เรียบร้อยจ้ะ มาแล้วก็ไปด้วยกันนะ กินข้าวเย็นกันก่อนค่อยกลับคอนโดฯ” คุณแม่ตบบ่าลูกชายเบา ๆ สีหน้าเข้มเครียดจึงกลับมาระรื่นยินดี

“ครับแม่ ไปรถผมเนอะ ให้ลุงเขมมาขับรถพ่อกลับบ้าน...”

“เอ้า ไป ๆ กันลูก” คุณพ่อไม่เห็นว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร ทั้งยังถูกใจลูกสะใภ้ซึ่งเป็นมิตรสหายกันมานานกับลูกชายของเขา เป็นทั้งเพื่อนรัก เพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยเรียนโรงเรียนประถมฯ

----------------------------------

ใบหม่อนคอยหลีกเลี่ยงบทสนทนากับตะวัน เมื่อเขามาส่งเธอหน้าคอนโดมิเนียม ถามว่าไม่สบายตัวตรงไหนหรือเปล่า เธอเอาแต่ปิดปากเงียบ ไม่พูดจา ไม่อ่านข้อความของเขาเหมือนเคยจนกระทั่งถึงรุ่งเช้า ดันกลับมาคิดได้ว่าควรพูดคุยกันให้รู้เรื่องดีกว่า เลยขับรถไปหาเจ้าตัวถึงบ้าน

แม่บ้านอายุห้าสิบกว่าออกมาเปิดประตูรั้วเลื่อนอัตโนมัติให้ ทักทายด้วยรอยยิ้มเชื้อเชิญเข้าบ้าน ขณะที่เจ้าของบ้านรีบออกมาต้อนรับ

“ไอ้ตะวัน... มึงมีเรื่องต้องเคลียร์กับกู” ทั้งน้ำเสียงและอากัปกิริยาแข็งกระด้าง ชายร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาสีดำสนิทพลันชักสีหน้าใส่

“อะไรอีกอะ?”

“ทำไมมึงไม่ใส่ถุงวะ ความผิดมึง...”

“กูก็เมาหรือเปล่า? แล้วกูบอกมึงแล้วว่าอย่าแดก ๆ เหล้าน่ะ มึงฟังที่ไหน อย่ามาโทษกู”

“เออ... ปกติมึงไปซ่ำสาว ที่เล่าให้กูฟังน่ะ มึงไม่มีถุงยางสักอันเลยเหรอ?”

“อันนั้นไปกับสาว นี่ไปกับเพื่อน จะพกถุงเพื่อ?”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ พันพราย

ข้อมูลเพิ่มเติม
พันวาเสน่หา

พันวาเสน่หา

โรแมนติก

5.0

Arachné Tailors ‘เพราะบุคลิกภาพที่ดีเริ่มต้นจากเสื้อผ้า’ เป้าหมายสายตาเสื้อผ้าหน้าผมโดนใจ เข้าสโลแกนหน้าร้านบนป้ายตัวเบ้อเริ่ม หลายคนยังได้ยิน ‘ตรึงใจ’ ถูกหัวหน้างานเรียก ตามด้วยเจ้านายหนุ่ม ภายใต้รูปลักษณ์หล่อเหลา เอาการเอางาน ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของห้องเสื้อสูทชื่อดัง แท้จริงแล้วคือปีศาจแมงมุม! ผู้มาพร้อมสัญญาแห่งความปรารถนา ซึ่งเธอจะต้องเสียสละวิญญาณเข้าแลก และกฎแรงดึงดูดเที่ยงตรงเสมอ... “อ่านก่อนเซ็นนะครับ คุณดาว...” “ด้วยความหวังดี...” คำเตือนถึงสองครั้งสองครา! หญิงสาวก็ยังพลาด จนเกิดแต่เรื่องประหลาด ๆ ยิ่งสัมผัสจากเจ้านายหนุ่มช่างแตกต่างจากใคร เขาแสนอ่อนโยนกับเธอที่เผลอใจเต้นตึกตัก แต่นั่น... ก็จนกระทั่งเรียวปากหนาหยักได้รูปอ้ากว้าง คายเจ้าแมงมุมตัวสีดำออกมา... ให้ตายเหอะ นี่มันยิ่งกว่าหนังสยองขวัญ! อีกหนึ่งผลงานโรมานซ์ทริลเลอร์ แฟนตาซี 18+ ของพันพราย ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน - ภพคุณหลวง - (พีเรียด) พันวาเสน่หา

มนตร์ตาละวัน

มนตร์ตาละวัน

โรแมนติก

5.0

ชายหนุ่มนามว่า ‘จัน’ ผู้ต้องคำสาปมนตร์ตาละวัน นั่นก็คือเขาจะต้องกลายเป็นจระเข้ในเวลากลางคืน เป็นบุรุษรูปงามผู้โดดเดี่ยวเดียวดายในเวลากลางวัน เจ้าสาวจระเข้เท่านั้นที่จะทำให้หลุดพ้นจากคำสาป แน่นอนว่าความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียวของเขาไม่ใช่ความตาย ตัวเขาและบ่าวคนสนิทจึงใช้ชีวิตหลบ ๆ ซ่อน ๆ มาตลอดหลายร้อยปี จนได้พบเจ้าของพรหมลิขิตผู้ชี้ชะตาชีวิตอย่าง ‘กัญญาวีร์’ ทว่าเธอดันเป็นถึงพนักงานขายอันดับหนึ่งของโรงงานผลิตหนังจระเข้! เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป... จระเข้หน้ามึนอย่างนายจันจะต้องตายหรือไม่? ฤาจะโดนกุดหาง ถลกหนังไปเป็นกระเป๋าให้แม่แก้วตาดวงใจ ร้ายที่สุดคงได้กลายเป็นสเต๊กจระเข้ในยุคข้าวยากหมากแพง “เนื้ออิ่มอวบแนบเนื้อ นวลนาง ขยับถอดสอดแท่งกาม เข้าไซร้ เคลื่อนอีกท่าคว้าดารา ได้ต่อ หนอแม่ กี่ราตรีควบขี่ข้าง พี่นี้ ดุร้าย นำพา” “ลามกจกเปรต! ผู้ชายที่ไหนเขาแต่งกลอนแนว Sexual Harassment จีบสาวกัน” กระแทกเสียงบริภาษว่า ทั่วทั้งวงหน้าหวานเต็มไปด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด แก้มแดงก่ำเพราะโกรธและอับอาย หนุ่มใหญ่กลับยิ้มกรุ้มกริ่ม “แล้วน้องต้องการเยี่ยงไร?” “สายเปย์ค่ะ พ่อบุญทุ่มหมดตัวหมดใจ กลับบ้านตรงเวลา ไปไหนกับใครส่งข้อความบอก สำคัญที่สุดคือไม่เจ้าชู้มีหลายเมีย กันไม่ชอบ ไม่เอาเด็ดขาด กลัวโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ไม่ใช้ผัวร่วมกับใคร มีไม่ดีไม่มีดีกว่า...” กัญญาวีร์หน้าบึ้งตึงใส่คนข้างกายที่อยู่ในชุดโบราณ นุ่งโจงกระเบนสีดำ อกกว้างกำยำเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้าม ผิวเหลืองนวลทอประกายสีทองอ่อนราวสีสันของแสงอรุณยามเช้า สตรีนางไหนได้เห็นคงต้องตาต้องใจทันทีเว้นเพียงเธอ ซึ่งพรั่งพร้อมด้วยสติสำนึกรู้ตน ไม่สบตา ไม่แม้แต่จะสนใจเส้นผมดำขลับมัดเกล้าแซมสีขาวเทาเป็นปอย ขนานไปกับกรามแกร่งราวม่านน้ำ บุรุษรูปงามราวกับว่าเป็นเทวดาบนสรวงสวรรค์ ทว่าคงไม่ใช่... ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน ภพคุณหลวง (ภาคพิเศษ) พันวาเสน่หา

กรงรักกักหัวใจ COVID-19

กรงรักกักหัวใจ COVID-19

โรแมนติก

5.0

โปรย : สภาวะของโลกที่เปลี่ยนไปเนื่องมาจากโรคระบาด Covid ทำให้หนุ่มเกียร์ขี้หลีอย่าง เตชิน ต้องดิ้นรนมาแลนดิ้งดิ่งตรงลงสุวรรณภูมิแอร์พอร์ตกลับสู่อ้อมอกเมืองไทย สถานที่กักตัว ASQ โรงแรมระดับห้าดาวด้วยฝีมือแม่ชักแม่สื่ออย่าง ขวัญฤดี ที่อยากได้ลูกสะใภ้นักหนา จึงไปเที่ยวปล่อยเงินกู้ด้วยดอกเบี้ยแสนถูก ยื่นข้อเสนอออฟชั่นพร้อมให้เลือกลูกชายได้ทั้งสามคน! เขาจึงได้พบน้องพิมพ์สาวงามสมญานาม สวยทะลุแมสก์! สายรุกบุกอ่อย คอยส่งงานยั่วอย่างหนัก สมิงหนุ่มผู้หิวกระหายเคยโลดโผนอยู่ในป่าดงดิบ ไม่ได้ออกล่าเหยื่อมามาแรมปี ตั้งแต่สาวน้อยนามว่าโคโรน่าถือกำเนิดบนโลกนี้ จะจับเธอขย้ำเสียก็ได้ ถ้าไม่ติดว่าน้องพิมพ์... เด็กแม่! คือของต้องห้าม ++++++++++++++++++++++++ "น้อง... หมดเวลาไปกับการย้อมสีผมเหรอ? โรงแรมนี้มีบริการกักตัวซาลอนด้วยหรือยังไงกัน?" "กวนนะคะพี่เต... ถ้าไม่ใช่เพราะพี่หน้าตาดี พิมพ์คงไม่ให้อภัยอย่างแน่นอน" เธอพูดผ่านรอยยิ้มใต้แมสก์ดำ ยิ้มอันแฝงไปด้วยจุดประสงค์บางอย่าง "มีอะไรล่ะครับ? กักตัวไม่สบาย หรือว่าเหงาเลยอยากมาเจอคนหล่ออย่างพี่เต" เตชินยังหลงตัวเองเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน หญิงสาวแค่เงียบไป มองคนในฝั่งตรงข้ามกันด้วยแววตาแน่วแน่ ในสิ่งที่เธอคิดว่าตัวเองตัดสินใจมาดีแล้ว "พิมพ์อยากมีหลานให้ป้าขวัญค่ะ" เธอรู้ตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกไปตรงข้ามกับอีกคนที่นั่งนิ่งอึ้ง เตชินเห็นอยู่ก่อนหน้านี้ว่าเธอไม่ชอบให้เขาจีบ พูดจาหยอด หรือแสดงกริยาว่าชอบพอต้องการได้เธอมาเป็นคู่ควงจะชั่วคราวหรือตลอดไปก็ตาม พิมพ์ลภัสเป็นคนประหลาด... กว่าที่เขาคิดเอาไว้... พันพรายขอฝากอีกหนึ่งผลงานไว้ในใจด้วยนะคะ และอย่าลืม... การ์ดอย่าตก!

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คลับรัก รักนะครับที่รักของผม

คลับรัก รักนะครับที่รักของผม

bankpan
5.0

อาร์ม>>>นักศึกษาปี4 คณะวิศวะ สุดหล่อที่โคตรใจร้อนไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนนอกจากน้องสาวอย่างแอมแปร์และเพื่อนรักอย่างน้ำฝน "เด็กแพทย์กูนึกว่ามีแต่คนเรียบร้อย แต่คนนี้กูว่ามาร้อยก็เรียบ" เมเบิ้ล>>>นักศึกษาปี4 คณะแพทย์ สาวสวยประจำคณะ เพื่อนสนิทของน้ำขิง สวยแรง เก่ง ฉลาด "เรียนแพทย์เขาใช้สมองนะ ไม่ใช่การแต่งตัว" ดีม>>>นักศึกษาป.โท คณะวิศวะ เพื่อนสนิทของอานนต์ เพลย์บอย เจ้าชู ไม่เคยจริงจังกับใคร "ก็พี่อยากรับผิดชอบหนูนี่คะ" แอมแปร์>>>นักศึกษาปี1 คณะบริหารสาวสวยที่พี่ชายโคตรหวง น่ารัก นิสัยดี แต่ดวงซวยเสียทีให้ผู้ชายในผับของพี่ตัวเอง "จะตามหนูเป็นเงาเลยรึไงคะ"

โซ่ผูกรัก

โซ่ผูกรัก

ดอกอ้อลู่ลม
5.0

"ไปเอาเด็กออกซะ" "ธีร์" ฉันไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากปากของเขา "ได้ยินไหม ไปเอาเด็กออกซะ" "เราทำไมได้ลูกไม่ผิดเราทำร้ายแกไม่ได้" "แต่ฉันไม่ต้องการเด็กและก้ไม่ต้องการเธอแล้วด้วย" " ธีร์อย่าบังคับให้เราทำแบบนี้เราขอร้องเด็กในท้องแกคือลูกของเรานะ แกอยู่ในนี้" ฉันพยายามเอามือของเขามาจับที่หน้าท้องของฉันเผื่อเขาจะสัมผัสได้ถึงลูกแต่เขากลับสะบัดมือออกอย่างไม่ใยดี "ฉันบอกว่าไงว่าฉันไม่ต้องการเด็กและตอนนี้ฉันก็ไม่ต้องการเธอด้วย ไปเอาเด็กออกซะจากนั้นเธอกับฉันเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกสี่ปีที่ผ่านมาฉันจะชดเชยเป็นเงินให้" เขาพูดพร้อมกับหยิบเงินในกระเป๋าทั้งหมดที่มีแล้วโยนใส่หน้าฉัน "ไม่เราไม่ต้องการเงินเราแค่ต้องการธีร์ต้องการลูก ขอร้องล่ะอย่าใจร้ายกับเรากับลูกเลยนะเราขอร้อง ฮึก ฮึก" ฉันร้องไห้พร้อมกับก้มลงกราบแทบเท้าเขาเพื่อขอร้อความเห็นใจ "เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่ธีร์ ฮึก ฮึก ฮืออออ แต่ถ้าธีร์จะบังคับให้เราทำร้ายลูกเราขอตายพร้อมกับลูกเลยดีกว่า" ฉัพยายามหาคำพูดเพื่อให้เขาเห็นใจแต่ดูเหมือนเขาจะไม่เห็นใจเลยสักนิดทำไมเขาใจร้ายได้ขนาดนี้ "นั่นมันเรื่องของเธอจะอยู่หรือจะตายก็เรื่องของเธอ"

คืนแต่งงานของฉัน สามีที่เย็นชาของฉันจู่ๆ ก็จูบฉันอย่างแรง

คืนแต่งงานของฉัน สามีที่เย็นชาของฉันจู่ๆ ก็จูบฉันอย่างแรง

Harper
5.0

เมื่อคุณหนูตัวจริงกลับมา, ฟางถี, คุณหนูปลอมตัวนี้ ถูกตระกูลฟางไล่ออกมาอย่างไม่เหลือเยื่อใย. ทุกคนต่างจับตามองการแสดงของเธอ, ทว่าฟางถีกลับหันไปแต่งงานกับตระกูลอันดับหนึ่ง — ตระกูลหยั่น, กลายเป็นคนที่พวกเขาเพียงแค่ได้แต่เงยหน้ามอง. “ได้ยินมาว่าฟางถีแต่งงานกับตระกูลหยั่นตอนกำลังตั้งครรภ์, คงจะเป็นเพราะเธอไม่อายวางแผนล่อลวงหยั่นสามน้อย, ใช้เด็กเป็นเครื่องมือบีบให้ขึ้นสู่ตำแหน่ง!” “ใครๆ ก็รู้ว่าหยั่นสามน้อยในใจมีแค่ผู้หญิงในฝัน, ถึงแม้จะใช้ลูกหลานเข้าไปในตระกูลหยั่น, เธอก็ต้องอยู่แบบถูกทอดทิ้งไปตลอดชีวิต!” ต่อมา— ในงานเลี้ยง, ทุกคนได้เห็นด้วยตาของตัวเอง, หยั่นสามน้อย, ที่เป็นคนดังในเมืองจิงตู้, ซึ่งมีชื่อเสียงในวงการธุรกิจในด้านความแข็งแกร่ง, ต้องเดินวนรอบตัวภรรยาของเขาทั้งคืน, สวมเสื้อคลุม, ยื่นเครื่องดื่ม, ป้อนผลไม้, นวดเท้าและบ่า... ไม่หยุดหย่อน, เอาใจดูแลอย่างสุดๆ! ทุกคนตกตะลึง, หยั่นสามน้อยที่เย็นชาราวกับคนสูงศักดิ์กลับกลายเป็นคนที่หลงรักภรรยาของเขาจนไม่เหลืออะไร! คนที่เคยซ้ำเติมเธอต่างก็เริ่มหวั่นใจ, ต่างพากันหลบไปในมุมที่มองไม่เห็น, กลัวว่าคุณนายหยั่นจะเห็นและจดจำ.

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้

จวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง

จวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง

pailinnaka591
5.0

ซ่งจื่อเหยียนถูกน้องสาววางแผนร้าย ในงานวันเกิดองค์หญิงหกกลับพบว่านอนกอดก่ายอยู่กับเว่ยเซียวหยาง แต่เขารังเกียจสตรี แต่งกับนางหรือฝันเฟื่องหรือไง นางจึงถูกไล่ไปอยู่จวนร้างไกลเมืองหลวงถึงห้าสิบลี้ หลี่จื่อเหยียนมาถึงทั้งทีก็สวมบทคุณแม่เลย  ซ่งจื่อเหยียนเจ้าของร่างเดิมจากไปขณะคลอดลูก  แล้วฉันทำไมต้องมาเบ่งแทนวะ ให้ไปแม่น้ำเหลืองเลยไม่ได้หรือไง มันเจ็บนะโว้ย ฮือๆๆๆ สาวใช้ของนางพยายามช่วย ป้าหูอายุห้าสิบแล้ว เป็นชาวบ้านครอบครัวเดียวที่อยู่แถวนั้น "คุณหนูเบ่งอีกนิดเจ้าค่ะ  ฮือๆที่นี่อยู่ไกลนักไม่มีหมอตำแยสักคน" "เอาน่าแม่นางเย่วเล่อ ข้าไม่เคยทำคลอดแต่ข้าก็เคยคลอดลูกแหละน่า นี่ๆอาซ้อซ่งเจ้าเบ่งอีกหน่อย แล้วอย่าสลบไปแบบเมื่อกี้เล่า อดทนหน่อย "อ๊ายย  โอ๊ยเจ็บโอ๊ยเวรกรรมฉิบหายยังไม่ทันมีผัว  ไม่ทันได้รู้รสชาติการป๊าบๆกับผู้ชายเลย  ก็ต้องมาเบ่งลูก  อื้อเจ็บ  อ๊ะ อ๊ายยย" "คุณหนู  ท่านเบ่งอีกนิด  น้ำร้อนเตรียมแล้ว  เย่วหลีกำลังไปเอาเจ้าค่ะ  เหตุใดท่านอ๋องพระทัยร้ายนักฮือๆๆ" "พอแล้ว ไอ้อ๋องสุนัขนั่นสมควรไปตายซะ อ๊าย ข้าเจ็บจะตายเจ้าจะมารำพึงรำพันอะไรเย่วเล่อ  ออกแล้วข้าคลอดแล้ว  อ๊ะ อ๊ายยย" หลี่จื่อเหยียนคลอดบุตรชายของร่างเดิมออกมาหนึ่งคน  จากนั้นนางก็เพลียจนหลับไป

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน
1

บทที่ 1 1

03/09/2024

2

บทที่ 2 2

03/09/2024

3

บทที่ 3 3

04/09/2024

4

บทที่ 4 4

04/09/2024

5

บทที่ 5 5

04/09/2024

6

บทที่ 6 6

04/09/2024

7

บทที่ 7 7

04/09/2024

8

บทที่ 8 8

04/09/2024

9

บทที่ 9 9

04/09/2024

10

บทที่ 10 10

04/09/2024

11

บทที่ 11 11

04/09/2024

12

บทที่ 12 12

04/09/2024

13

บทที่ 13 13

04/09/2024

14

บทที่ 14 14

04/09/2024

15

บทที่ 15 15

04/09/2024

16

บทที่ 16 16

04/09/2024

17

บทที่ 17 17

04/09/2024

18

บทที่ 18 18 : ต่อเรื่อง เรือนใจ นายอคิน

04/09/2024

19

บทที่ 19 19

04/09/2024

20

บทที่ 20 20

04/09/2024

21

บทที่ 21 21

04/09/2024

22

บทที่ 22 22

04/09/2024

23

บทที่ 23 23

04/09/2024

24

บทที่ 24 24

04/09/2024

25

บทที่ 25 25

04/09/2024

26

บทที่ 26 26

04/09/2024

27

บทที่ 27 27

04/09/2024

28

บทที่ 28 28

04/09/2024

29

บทที่ 29 29

04/09/2024

30

บทที่ 30 30

04/09/2024

31

บทที่ 31 31

04/09/2024

32

บทที่ 32 32

04/09/2024

33

บทที่ 33 33

04/09/2024

34

บทที่ 34 34

04/09/2024

35

บทที่ 35 35

04/09/2024

36

บทที่ 36 36

04/09/2024

37

บทที่ 37 37

04/09/2024

38

บทที่ 38 38

04/09/2024

39

บทที่ 39 39

04/09/2024

40

บทที่ 40 40

04/09/2024