โคแก่กับคู่หมั้นวัยละอ่อน

โคแก่กับคู่หมั้นวัยละอ่อน

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
379
ชม
16
บท

เธอเป็นคู่หมั้นของเขา เมื่อหลายปีก่อนเคยแกล้งเขาเอาไว้อย่างหนัก กลับบ้านมาทีไรเขาก็เอาแต่หนีหน้า ครั้งนี้ได้เจอกันอีกครั้ง เธอต้องหาทางง้อเขาให้สำเร็จ เพื่อให้เขาให้อภัยเรื่องในอดีต เพราะหัวใจทั้งดวงของเธอมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น

บทที่ 1 1

1

พยัคฆ์นั่งหน้านิ้วคิ้วขมวดอยู่ที่โต๊ะทำงานตัวใหญ่ในบ้านพักกลางไร่จนลูกน้องที่เดินเข้ามาถึงกับชะงัก

“นายน้อยเป็นอะไรครับถึงได้ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดขนาดนั้น” เวทนเอ่ยถามเจ้านายหนุ่ม

“แกได้ยินข่าวที่ว่ายายตัวแสบจะกลับมาแล้วใช่ไหม” พยัคฆ์เอ่ยถามถึงคู่หมั้นวัยเยาว์ของตนเอง

เขากับบัวระรินโดนจับหมั้นกันแบบไม่เต็มใจ เขาอายุห่างจากเธอหลายปีในขณะที่เธอยังแบเบาะ เพราะบิดาของเขากับเธอแพ้พนันเพื่อนในวงเหล้า เธอกับเขาเลยมีสถานะคู่หมั้นคู่หมายกันมาตั้งแต่บัดนั้น

ศักดิ์ศรีค้ำคอ ค้ำคอใครล่ะ พ่อเขาไง

เกี่ยวอะไรกับลูกอย่างเขาด้วยเล่า

บัวระรินไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ โดยย้ายไปอยู่กับผู้เป็นยาย เธอเรียนเก่งและเรียนจบในวัยยี่สิบเอ็ด เพิ่งผ่านพ้นการบรรลุนิติภาวะมาเอง ในขณะที่เขาน่ะเหรอ อายุสามสิบห้าเข้าไปแล้ว

เรื่องอายุก็ดูไม่ค่อยเหมาะกันนัก ไหนจะนิสัยที่เข้ากันไม่ได้อีก

ตอนเด็กบัวระรินมักมาเที่ยวเล่นที่ไร่ และนำความเดือดร้อนมาให้เขาเสมอ เขาคิดจะจีบผู้หญิงหรือมีแฟนกี่คน โดนเธอแกล้งจนกระเจิง กลับมารอบนี้เขาคงได้ปวดหัวอีกเป็นแน่

ตอนนั้นเขาดีใจมากที่เธอย้ายไปอยู่กับยายที่กรุงเทพฯ ชีวิตของเขาเลยสงบสุขมานานหลายปี

เธอย้ายไปเรียนที่โน่นก็กลับมาเยี่ยมบิดามารดาปีละไม่กี่ครั้ง เขารู้ข่าวว่าเธอจะกลับมาทีไร เขาก็หนีตายนั่งเครื่องบินไปทำธุระต่างจังหวัดในทันที นั่นทำให้เขากับเธอไม่ได้เจอกัน

“รู้แล้วครับ รอบนี้นายน้อยจะหนีไปไหนครับ”

“หนี! หนีอย่างนั้นเหรอ” พยัคฆ์เอ่ยถามลูกน้องเสียงดุ ทำเอาเวทนหน้าเหวอ

เขาพูดอะไรผิดอีกแล้วนี่!

“คนอย่างฉันเหรอจะหนี ไม่หนีโว้ย! เป็นไงเป็นกัน ฉันไม่กลัวยายตัวแสบหรอก”

“ดีแล้วครับ เพราะรอบนี้ถ้านายน้อยต้องหนีอีก ต้องหนีตลอดชีวิตเลยนะครับ เพราะผมได้ข่าวว่าคุณหนูบัวระรินจะกลับมาอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ถาวรเลยนะครับ”

“ฉันนี่นะหนียายเด็กนั่น เคยเสียที่ไหนกันล่ะ”

“แล้วตอนที่นายน้อยรีบบินไปเชียงใหม่ ระนอง ระยอง ยะลา ไม่เรียกหนีเหรอครับ” เจ้านายหนีตายไปทุกภาคของประเทศไทยแค่รู้ข่าวว่าบัวระรินจะกลับมา ข่าวจริงข่าวลวงไม่รู้ ขอหนีตายเอาไว้ก่อน

“แกมันไม่รู้อะไร ฉันไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาต่างหาก แล้วฉันเคยหนีไปยะลาที่ไหน ไอ้บ้า” พยัคฆ์ทำเสียงดุใส่ลูกน้อง

“ไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา ก็ไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาครับ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อยครับ”

“เธอกลับมารอบนี้ฉันจะพูดกับเธอตรงๆ ว่าฉันจะถอนหมั้นกับเธอ”

“เจ้านายกล้าเหรอครับ”

“ทำไมจะไม่กล้า”

“ถึงตายเลยนะครับนั่น”

“ฉันหรือจะกลัวยายเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมนั่น” เขาเตรียมรับมือกับเจ้าหล่อนเอาไว้แล้ว แกล้งมาแกล้งกลับไม่โกง ที่สำคัญเขาซีเรียสมาก บอกบิดามารดายืนยันกระต่ายขาเดียวไปแล้วว่าเขาจะไม่แต่งงานกับยายตัวแสบเด็ดขาด

“คุณหนูบัวระรินก็โตแล้ว คงไม่คิดแกล้งเจ้านายเหมือนตอนเด็กๆ หรอกกระมังครับ”

“ก็ไม่แน่ ยายตัวแสบน่ะสารพัดพิษจะตายไป” เขาไม่ค่อยเชื่อว่าคนเราจะเปลี่ยนนิสัยกันได้จากหน้ามือเป็นหลังมือ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

เสียงเคาะประตูบ้านพักดังขึ้น ก่อนที่คนงานจะเดินเข้ามารายงานเจ้านายหนุ่ม

“มีอะไร” พยัคฆ์เอ่ยถาม

“นายใหญ่ให้มาตามนายน้อยไปที่บ้านน่ะครับ”

“ไปทำไม”

“วันนี้บ้านคุณภาคจะมารับประทานอาหารที่ไร่ของเราครับ”

“มากินข้าวอย่างนั้นเหรอ”

“ใช่ครับ” คนงานรายงานเสร็จก็เอ่ยขอตัว

“ทำเป็นมาพูดว่าบ้านลุงภาคจะมากินข้าวที่บ้านเรา จริง ๆ จะพายายตัวแสบมาทวงสัญญาหมั้นหมายน่ะสิ ไม่มีทางเสียหรอก ฉันจะหาโอกาสคุยกับหล่อนว่าฉันไม่อยากแต่งงานกับหล่อน”

“ผมขออวยพรให้นายน้อยโชคดีนะครับ”

“สมพรปากแกก็แล้วกัน” พยัคฆ์หยิบหมวกปีกกว้างมาสวม ก่อนที่จะเดินออกไปจากบ้านพักเพื่อขี่ม้ากลับไปยังบ้านหลังใหญ่ของบิดามารดา

“อ้าวเสือกลับมาแล้วเหรอลูก ไปอาบน้ำอาบท่าเสียก่อนสิ เดี๋ยวจะได้ลงมากินข้าวด้วยกัน” พิมพ์ดาราเอ่ยกับลูกชายด้วยรอยยิ้ม พยัคฆ์เหลือบมองอาหารมากมายที่มารดาเร่งให้สาวใช้จัดเรียงให้สวยงามก่อนจะเอ่ยถาม

“จัดอาหารเสียเยอะแยะเลยนะครับคุณแม่”

“ก็บ้านลุงภาคเขาจะมากินข้าวกับเราเย็นนี้ แม่ก็ต้องเตรียมอาหารต้อนรับเขาสิจ๊ะ”

“ครับ” พยัคฆ์รับคำ เขารู้ข่าวพักใหญ่แล้วว่าบัวระรินจะกลับมา บิดามารดาคงจัดอาหารต้อนรับว่าที่ลูกสะใภ้

แต่เสียใจด้วย เขาจะหาทางถอนหมั้นกับเธอให้จงได้!

พยัคฆ์อาบน้ำเปลี่ยนชุดลงมารับประทานอาหารกับบิดามารดา ทุกคนนั่งรอแขกคนสำคัญอยู่ตรงห้องรับแขก เขาเดินลงไปนั่งตรงโซฟาตรงข้ามกับบิดามารดา ทำเป็นไม่รู้เรื่องราวอะไร

“คุณพ่อกับคุณแม่ดูตื่นเต้นจังเลยนะครับ ทำยังกับลุงภาคไม่เคยมากินข้าวบ้านเราอย่างนั้นแหละ” พยัคฆ์เหน็บบิดามารดา

“ก็นานๆ ได้กินข้าวกันสักที” พงศ์พูดขึ้น

“ไม่ใช่เพราะวันนี้บัวระรินว่าที่ลูกสะใภ้จะมาด้วยเหรอครับ” พยัคฆ์เอ่ยถามตรงๆ ทำให้คนเป็นพ่อแม่หน้าเหวอ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
วิวาห์คลั่งรัก

วิวาห์คลั่งรัก

สมัยใหม่

5.0

เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน

คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนี้รักหมอสาว

หนี้รักหมอสาว

ปีศาจชอนซา
5.0

บทนำ หมอพุฒตาล ศัลยแพทย์ทั่วไป เรียนจบด้วยเกรดนิยมอันดับหนึ่ง เธอกลายเป็นหมอผ่าตัดมือหนึ่งของโรงพยาบาล ด้วยชีวิตที่คิดอุทิศให้กับวงการแพทย์ ทำให้หมอพุฒตาลไม่เคยข้องแวะกับชายใด แม้จะมีหนุ่มเข้ามาจีบไม่เว้นวัน เมื่อบิดาของเธอเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ เพราะการผ่าตัดที่ล่าช้า เนื่องมาจากช่วงเวลานั้น ขาดหมอเฉพาะทาง เหตุผลนี้จึงเป็นแรงผลักดัน ทำให้เธอตั้งใจเรียนศัลยแพทย์ จนฝีมือด้านการผ่าตัดการวินิจฉัยโรคของหมอพุฒตาล เป็นที่ยอมรับของเพื่อนหมอ และคนไข้ที่มารับการรักษา เมื่อเธอทำงานได้สองปีสิ่งที่ไม่คาดฝันกับชีวิตก็เกิดขึ้น เมื่อมารดาเข้ามาหาเธอถึงห้องพักแพทย์ในโรงพยาบาล สิ่งที่มารดาต้องการคือการให้เธอแต่งงานกับลูกชายของเพื่อน เมื่อนางกู้ยืมเงินเขามาส่งเสียให้เธอเรียน ใครเล่าจะรู้ว่าหมอมือหนึ่งอย่างเธอ จะต้องมาแต่งงานใช้หนี้ผู้ชายที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน เงินสิบล้านกับดอกเบี้ยอีกเท่าตัวทางเลือกของหมอพุฒตาล คือการแต่งงานกับชายแปลกหน้าเพียงเท่านั้น เตชิน หนุ่มไฮโซรูปหล่อ เห็นผู้หญิงเป็นแค่เครื่องบำเรอ เขามองความรักเป็นแค่เรื่องล้อเล่น เที่ยวเตร่ไปวันๆ ส่วนธุรกิจของครอบครัวเขาทิ้งให้เตชิต พี่ชายเพียงคนเดียวรับผิดชอบ ความอดทนของผู้เป็นมารดาได้สิ้นสุดลง เมื่อเตชินเที่ยวเตร่ไม่เอาการเอางาน นางจึงยื่นคำขาดด้วยการให้เขาแต่งงานกับหมอพุฒตาล เตชินฟังแค่ชื่อของเธอ เขาถึงกับขำออกมา ชายหนุ่มไม่มีวันแต่งงานกับผู้หญิงเฉิ่ม ๆ แบบนั้นเป็นอันขาด ที่สำคัญเขาไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่เมื่อมารดายื่นคำขาดคือการริบทรัพย์ ทั้งบัตรเครดิตและรถสปอร์ตคันหรู เมื่อไม่มีทางเลือก ชายหนุ่มจำใจยอมตกลงแต่งงาน ซึ่งแน่นอนผู้หญิงคนนั้นต้องทนเขาไม่ได้ และเธอต้องขอหย่าภายในสามเดือน เขาจะแสดงอิทธิฤทธิ์ให้เธอดู เธอจะได้รู้ว่าไม่ควรวิ่งเข้ามาในกองเพลิง ที่เขาก่อเอาไว้ เพราะมันพร้อมที่จะเผาเธอให้มอดไหม้ไปในพริบตา!! ************************* ฝากภาค 2 รุ่นลูก ด้วยนะคะ บำเรอรักคุณหมอจ้า*************

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

มาชาวีร์
4.7

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

Elsworth Underwood
5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ