Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คลั่งรักน้องรหัส

คลั่งรักน้องรหัส

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
577
ชม
17
บท

โปรย คลั่งรักน้องรหัส เมื่อเสืออย่างเขาอยากฟันน้องรหัสแล้วทิ้ง คิดแค่จะจีบเธอเล่น ๆ ได้แล้วตีจาก แต่ไหงดันไปตกหลุมรักเธอเข้าเต็มเปา เขา... อัครัฐ พี่รหัสสุดหล่อขวัญใจสาว ๆ เธอ... แพรพิมพ์ดาว สาวน้อยแสนสวยน่ารักแต่จนแสนจน บวกความเฉิ่มเชยสุดบรรยาย เมื่อความจริงเปิดเผยว่าเขาแค่หลอกเล่น เธอก็พร้อมตีจาก แม้จะเสียใจเพียงใดก็ตาม แต่เธอไม่อยากเป็นของเล่นใคร แต่เขานี่สิไม่ยอมปล่อยเธอไปตลอดชีวิต!

บทที่ 1 1

1

“รอนานไหมคะพี่รัฐ” เสียงใสของสาวน้อยปีหนึ่งนามว่าแพรพิมพ์ดาวทำให้อัครัฐที่จอดรถรออยู่รีบลงไปเปิดประตูรถในทันที

“ไม่นานครับ” อัครัฐเอ่ยบอกสาวน้อยด้วยรอยยิ้ม เธอเป็นน้องรหัสของเขา และตอนนี้กำลังคบหาดูใจกันอยู่

แพรพิมพ์ดาวเป็นสาวน้อยปีหนึ่ง นักศึกษาทุนยากจนที่เข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยแห่งนี้ และรับจ๊อบทำงานไปทั่ว นั่นรวมถึงการรับทำรายงานและสอนพิเศษให้นักเรียนม. ปลายด้วย

ความเฉิ่ม ๆ เชย ๆ ของเธอทำให้เพื่อนสนิททั้งสองของเขาท้าพนันให้เขาตามจีบแพรพิมพ์ดาวให้ได้

ใช่ว่าเธอดูเชยๆ ตามประสาเด็กสาวบ้านนอก แต่เธอมีหน้าตาโดดเด่นและสวยมากเชียวล่ะ

แรก ๆ ที่เขาตามจีบเธอ เธอไม่สนใจเขาเลย รวมถึงหนุ่ม ๆ หลายคนที่ตามจีบเธอ เธอก็ไม่สนใจหนุ่มพวกนั้นเช่นกัน

แม้เธอจะดูเชยแสนเชย แต่งตัวธรรมดาและทำงานไปเรียนไป แทบไม่มีเวลาว่าง แต่รูปร่างหน้าตาของเธอก็สวนทางกับการแต่งตัวอย่างสิ้นเชิง

ใช่แล้วเธอเป็นคนสวย หุ่นดีและผิวดี

เขาไม่ละความพยายาม ยิ่งยากยิ่งอยากได้ เลยตามจีบเธอจนสำเร็จ เพราะเขาได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้จากพวกนักเรียนช่างที่ตีกัน จนก่อเกิดความประทับใจต่อกัน อีกทั้งยังเป็นพี่รหัสที่หมั่นดูแลเอาใจน้องรหัสอย่างเธอทุกครั้งที่มีโอกาส

แม้จะเป็นแฟนกันแล้ว แต่แพรพิมพิ์ดาวค่อนข้างหวงเนื้อหวงตัว เสือผู้หญิงอย่างเขาไม่เคยได้แตะต้องไปมากกว่ากอด แค่จูบยังไม่เคยได้จูบเลย

อัครัฐพาหญิงสาวไปรับประทานอาหาร ก่อนจะพาไปส่งที่หอพักในมหาวิทยาลัย

หอพักที่นี่มีกฎเข้มงวดต้องกลับเข้าหอพักก่อนสองทุ่ม เขาไม่สามารถพาเธอไปเถลไถลที่ไหนได้ นอกจากวันเสาร์และวันอาทิตย์ที่ยังพอมีเวลาอยู่ด้วยกัน แต่ส่วนใหญ่แล้วเธอก็จะรับจ๊อบทำงานและสอนพิเศษ บ้างก็รับจ้างทำรายงาน กลายเป็นเขาเองที่ต้องตามไปเฝ้าเธอทุกที่เหมือนเงาตามตัว

“ไอ้รัฐ กูถามมึงจริงสิวะ” กวินเอ่ยถามเพื่อนรักด้วยความสงสัยใคร่รู้

“ถามอะไรวะ

“กับน้องแพรคนสวย สรุปเสือผู้หญิงอย่างมึงได้เคยอะไรกับน้องหรือยังวะ”

“ยังเลย” อัครัฐตอบตามจริง

เสียงหัวเราะดังขึ้น ทำให้อัครัฐรู้สึกหงุดหงิดพอสมควร

“หัวเราะทำส้นตีนอะไรของมึงวะ”

“ขาอ่อนก็น่าจะยังไม่เคยเห็น กูเห็นมึงเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงอยู่หลายเดือนแล้ว สรุปยังไม่ได้แอ้มอีกเหรอวะ”

“เขาค่อนข้างหวงตัว” จริง ๆ เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจอยู่ไม่น้อยที่เธอไม่ใช่ผู้หญิงปล่อยเนื้อปล่อยตัว

แรกเริ่มเดิมทีเขาตั้งใจจีบเธอเพื่อหวังหลอกฟันนั่นแหละ เพราะเพื่อนท้าพนันเขา เนื่องจากแพรพิมพ์ดาวเป็นสาวน้อยปีหนึ่งที่มีหนุ่มหลายคนตามจีบ แต่ก็จีบไม่สำเร็จสักคน อกหักกันเป็นทิวแถม เพื่อนสองคนของเขาคือกวินกับเปรมจึงท้าให้เขาลองจีบดู ถ้าจีบสำเร็จ พวกมันจะยอมเลี้ยงข้าวฟรีทั้งปีเลย

เนื่องจากความเมาและความคะนองปาก เขาก็บ้าจี้ไปรับปากพวกมัน

แต่เขาจะชนะพนันก็ต่อเมื่อหลอกให้เธอรัก ก่อนจะฟันแล้วทิ้ง

เนื่องจากสนใจเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงยอมรับปากด้วยความคะนอง ผลสุดท้ายเขานี่แหละไม่ยอมปล่อยเธอไป

“หวงตัวแล้วทำไมวะ เสือแบบแกก็หงอกลายเป็นแมว ให้เขาเล่นตัวเหรอวะ” เปรมเอ่ยแซว

“ไม่ใช่อย่างนั้น” อัครัฐทำหน้ายุ่งเหมือนโดนเพื่อนไล่บี้

“ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันอย่างไหนวะ เสียเชิงชะมัดว่ะไอ้รัฐ คบกันตั้งหลายเดือนแกยังไม่ได้แม้แต่จะเห็นขาอ่อนเขา กับคนอื่นไม่เกินสามวันแกจัดชุดใหญ่ไฟกะพริบ”

“แกพูดเหมือนฉันเป็นพวกบ้ากามอย่างนั้นแหละ” อัครัฐด่าเพื่อน

“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่มันนานเกินไปแล้ว ตั้งหลายเดือน หรือว่าแกชอบยายเฉิ่มนั่น”

“หุบปากไปเลย คนอย่างฉันเหรอจะชอบผู้หญิงเชยๆ แบบนั้น”

“แล้วแกยึกยักอะไรอยู่ว่ะ”

“แกจะพูดให้ได้อะไรวะนี่ แล้วเลิกซักได้แล้ว ฉันไม่ใช่จำเลยของแกสักหน่อย” อัครัฐเริ่มหงุดหงิด

“แกคงจำได้ว่าถ้าแพรพิมพ์ดาวขึ้นปีสองแล้วแกยังไม่ได้หล่อน แกแพ้พนันต้องเลี้ยงข้าวพวกฉันหนึ่งปีเต็ม” กวินยิ้มขำ เขากับเปรมพนันกันอีกทอดว่า ยังไงก็ต้องชนะแน่ ๆ

“เออ ๆ จำได้” อัครัฐรับคำไปอย่างนั้นเอง ศักดิ์ศรีค้ำคอน่ะใช่ แต่เขาเองก็ยังไม่มีโอกาสเหมาะ

ที่เขาอยากได้เธอไม่ใช่เพราะการเดิมพันกับเพื่อนเพียงอย่างเดียว แต่เพราะเธอดูมีคุณค่าน่าปรารถนา เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ใครง่าย ๆ

ฐานะอย่างเขาหากจะเลี้ยงข้าวเพื่อนไปอีกสิบปี ขนหน้าแข้งก็ไม่ร่วง เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงคบกับเธอได้นานหลายเดือนเช่นนี้ และในช่วงเวลาที่คบหากันเขาก็ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย อาจเพราะต้องตามติด ต้องตามจีบ ต้องตามเทคแคร์ดูแลเอาใจใส่ทั้งในฐานะแฟนและพี่รหัส เขาเลยเลิกสนใจผู้หญิงทุกคนรอบ

กายไปโดยปริยาย แม้ว่าพวกหล่อนจะมาทอดสะพานให้เขาเพียงใดก็ตาม

“แกจะยอมแพ้ก็ได้นะโว้ย!”

“ฉันนี่นะจะแพ้พวกแก”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ฉันนี่แหละเศรษฐี

ฉันนี่แหละเศรษฐี

Abelard Evans
5.0

ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
5.0

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ