คู่หมั้นเกือบจะไม่หวนคืน

Name: คู่หมั้นเกือบจะไม่หวนคืน
Rating: 5.0 (1 reviews)

B.J.BEN

โรแมนติก | จบเล่ม

5.0

ความคิดเห็น

ชม

บท

เมื่อความรักมันเหนื่อยมาก เธอก็ขอเดินไปจากเขาเอง ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ประตูคอนโดฯ หรูที่ถูกเปิดออกปรากฏร่างของสุรเชษฐ์ คู่หมั้นหนุ่มของเธอ "พี่เชษฐ์พาเธอมาที่ห้องเหรอคะ" รินฤดีเอ่ยถามคู่หมั้นหนุ่มด้วยน้ำเสียงแห้งแล้ง วันก่อนทะเลาะกันยกใหญ่เรื่องผู้หญิงอีกคน ที่เป็นทั้งเพื่อนของเธอ และลูกน้องของเขา เธอพยายามตั้งสติว่าอาจจะสติหลุดไปหน่อย ขอแค่เขาฟัง เธอก็แค่อยากจะอธิบาย แต่นี่เขาไม่ฟังเธอเลย มันเลยทำให้เธอเสียใจ เคยไหมที่เราอยากจะอธิบายความเข้าใจผิดให้ใครสักคนฟัง แต่เขาห้ามปราม บอกว่าพอ ไม่อยากฟัง นั่นแหละความอัดอั้นตันใจของคนอยากพูดแต่ไม่ได้พูด เธอกับเขาหมั้นกันเพราะความเหมาะสม เธอเป็นฝ่ายรักเขาข้างเดียว ทำให้ความสัมพันธ์จบลงแบบไม่สวยนัก ที่เธอมาหาเขาที่ห้องก็เพราะอยากยื้อเขาเอาไว้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะเธอก็ตกหลุมรักพี่ชายข้างบ้านอย่างสุรเชษฐ์มานานหลายปีแล้ว เธอยอมเขาทุกอย่าง ยอมขอโทษก่อนทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ผิด เธอยอมรับผิดเสียเอง เพื่อให้ทุกอย่างจบ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อเขาทำท่ารำคาญ เพราะรักอีกนั่นแหละ "มีอะไร" "รินก็แค่นำของมาคืนน่ะค่ะ" เธอไม่กล้าหยิบคุกกี้ที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ ขึ้นมาจากกระเป๋าที่ถืออยู่ขึ้นมาให้เขาเพื่อเป็นการง้อเหมือนทุกครั้ง ใช่... เขาชอบกินคุกกี้รสกาแฟ เธอเลยปรับสูตรแล้วก็ทำรสชาติที่เขาชอบ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ชอบดื่มกาแฟ ก็ยังทำเพื่อเขา มือน้อยเลื่อนมือไปลูบไล้แหวนเพชรน้ำงามที่นิ้วนางข้างซ้ายเบา ๆ อย่างอาลัยอาวรณ์ "คืนอะไร" เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาหมั้นกับเธอเพราะต้องการเอาใจคุณย่าที่กำลังป่วยหนัก แต่ตอนนี้ย่าของเขาก็เสียไปแล้ว เขาเลยไม่จำเป็นต้องทำตามสัญญาอะไรอีก "รินคืนให้ค่ะ ส่วนเรื่องคุณพ่อกับคุณแม่รินจะบอกพวกท่านเอง ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่พี่ พี่ก็คงจัดการเองได้" เธอยัดแหวนเพชรน้ำงามใส่ในมือของเขา ก่อนจะหมุนตัวจากไป หยาดน้ำตารินไหล แต่เธอไม่หันกลับไปทางด้านหลังอีก เธอไม่อยากให้เขาได้เห็นน้ำตาของคนอ่อนแอเช่นเธอ

โรแมนติก เรื่องสั้น ดราม่า หวาน

บทที่ 11 11

12-30 10:29

บทที่ 1 1

ประตูคอนโดฯ หรูที่ถูกเปิดออกปรากฏร่างของสุรเชษฐ์ คู่หมั้นหนุ่มของเธอ

“พี่เชษฐ์พาเธอมาที่ห้องเหรอคะ” รินฤดีเอ่ยถามคู่หมั้นหนุ่มด้วยน้ำเสียงแห้งแล้ง

วันก่อนทะเลาะกันยกใหญ่เรื่องผู้หญิงอีกคน ที่เป็นทั้งเพื่อนของเธอ และลูกน้องของเขา เธอพยายามตั้งสติว่าอาจจะสติหลุดไปหน่อย ขอแค่เขาฟัง เธอก็แค่อยากจะอธิบาย แต่นี่เขาไม่ฟังเธอเลย มันเลยทำให้เธอเสียใจ

เคยไหมที่เราอยากจะอธิบายความเข้าใจผิดให้ใครสักคนฟัง แต่เขาห้ามปราม บอกว่าพอ ไม่อยากฟัง นั่นแหละความอัดอั้นตันใจของคนอยากพูดแต่ไม่ได้พูด

เธอกับเขาหมั้นกันเพราะความเหมาะสม เธอเป็นฝ่ายรักเขาข้างเดียว ทำให้ความสัมพันธ์จบลงแบบไม่สวยนัก

ที่เธอมาหาเขาที่ห้องก็เพราะอยากยื้อเขาเอาไว้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะเธอก็ตกหลุมรักพี่ชายข้างบ้านอย่างสุรเชษฐ์มานานหลายปีแล้ว

เธอยอมเขาทุกอย่าง ยอมขอโทษก่อนทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ผิด เธอยอมรับผิดเสียเอง เพื่อให้ทุกอย่างจบ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อเขาทำท่ารำคาญ เพราะรักอีกนั่นแหละ

“มีอะไร”

“รินก็แค่นำของมาคืนน่ะค่ะ” เธอไม่กล้าหยิบคุกกี้ที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ ขึ้นมาจากกระเป๋าที่ถืออยู่ขึ้นมาให้เขาเพื่อเป็นการง้อเหมือนทุกครั้ง ใช่... เขาชอบกินคุกกี้รสกาแฟ เธอเลยปรับสูตรแล้วก็ทำรสชาติที่เขาชอบ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ชอบดื่มกาแฟ ก็ยังทำเพื่อเขา

มือน้อยเลื่อนมือไปลูบไล้แหวนเพชรน้ำงามที่นิ้วนางข้างซ้ายเบา ๆ อย่างอาลัยอาวรณ์

“คืนอะไร” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เขาหมั้นกับเธอเพราะต้องการเอาใจคุณย่าที่กำลังป่วยหนัก แต่ตอนนี้ย่าของเขาก็เสียไปแล้ว เขาเลยไม่จำเป็นต้องทำตามสัญญาอะไรอีก

ผู้หญิงตรงหน้า น่าเบื่อน่ารำคาญ เธอชอบตามตื้อ หมั้นกันมาสามปีเศษมีแต่เขาที่รำคาญเธอ เพราะเธอคอยตามติด ก่อนนอนก็ส่งข้อความมา ตื่นเช้าก็วิ่งโร่มาทำอาหารเช้าให้เขาจนถึงบ้าน ไม่ก็ทำอาหารมาให้เขาที่คอนโดฯ ส่วนตัว

เขาไม่เคยรำคาญผู้หญิงคนไหนเท่าเธอมาก่อน จะมีแค่อย่างเดียวที่ไม่รำคาญก็คงตอนที่เธออยู่บนเตียง อาจเพราะเธอตามใจเขาทุกเรื่อง ไม่ว่าเขาจะขอหรือทำอย่างไร ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาดีขึ้นหลังจากตกเป็นของกันและกัน แต่เพราะไม่ได้เกิดจากความรัก เขาเลยรู้สึกเบื่อหน่าย

เธอยอมเขาเอง บอกว่าจะไม่เรียกร้องหากต้องเลิกรากันไป ดังนั้นเมื่อเดินมาถึงทางตัน เขาก็ควรบอกเธอไปตรง ๆ ว่าเขาไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรก

“รินคืนให้ค่ะ ส่วนเรื่องคุณพ่อกับคุณแม่รินจะบอกพวกท่านเอง ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่พี่ พี่ก็คงจัดการเองได้” เธอยัดแหวนเพชรน้ำงามใส่ในมือของเขา ก่อนจะหมุนตัวจากไป

หยาดน้ำตารินไหล แต่เธอไม่หันกลับไปทางด้านหลังอีก เธอไม่อยากให้เขาได้เห็นน้ำตาของคนอ่อนแอเช่นเธอ

หลายปีที่เพียรพยายามเอาชนะใจเขา แต่มันไม่เป็นผลเลย รู้อยู่เต็มอกว่าก่อนหมั้นหมายกันเขาเจ้าชู้เป็นคาสโนวาตัวพ่อ แต่เธอหมั้นกับเขาเพราะต้องการทำให้คุณย่าของเขามีความสุขก่อนตาย เรื่องที่คุณย่าขอมีแต่เขากับเธอที่รู้ เพราะคุณย่าเรียกเธอกับเขาไปคุยกันตามลำพัง เขาไม่ได้บังคับ แต่เธอเองเป็นคนตอบรับ เขาไม่ได้อยากล่วงเกินเธอ แต่เป็นเธอเองที่ยินยอมเขาเอง

“ใครมาเหรอคะพี่เชษฐ์” รัศมีเอ่ยถามเจ้าของห้องเมื่อออกมาจากห้องน้ำ

“รินฤดีมาน่ะ” สุรเชษฐ์บอกตามตรงเขาไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรคนตรงหน้า เพราะเขากับรัศมีเคยมีอะไรกัน ที่เธอขึ้นมาบนห้องกับเขาเพราะเสื้อผ้าของเธอเลอะจึงต้องขึ้นมาเปลี่ยน รินฤดีคงสะกดรอยตามมาอีกเช่นเคย แล้วก็คิดเป็นตุเป็นตะไปตามนิสัย เขาเบื่อจะอธิบาย เธออยากคิดอะไรก็ให้คิดไป แต่เมื่อเธอคิดได้แล้วก็คงกลับมาง้อเขาอีกเช่นเคย

“รินมาทำไมเหรอคะ” รัศมีเลิกคิ้วเอ่ยถาม สีหน้าเป็นกังวล กลัวเพื่อนจะมาทวงสุรเชษฐ์คืน จริงๆ แล้วเธอกับรินฤดีเป็นเพื่อนกัน เธอเองเป็นคนสร้างความร้าวฉานให้คนทั้งสองต้องเลิกรากัน เป็นคนทำให้รินฤดีหวาดระแวงจนทะเลาะกับสุรเชษฐ์อย่างรุนแรงเมื่อหลายวันก่อน

เธอไม่ได้แย่งสุรเชษฐ์มาเป็นของตัวเองตรง ๆ แต่ชอบเรียกร้องให้เขามาช่วยเหลือโน่นนี่ เพื่อจะได้ใกล้ชิดกัน

รินฤดีไม่มีเสน่ห์มัดใจสุรเชษฐ์เอง อีกฝ่ายไม่รู้จักออดอ้อนผู้ชาย ทำอะไรเองหมด ไม่มีผู้ชายที่ไหนอยากให้ผู้หญิงเก่งกว่าหรอก เธอเชื่อแบบนั้น

“เอาแหวนหมั้นมาคืนน่ะ” เขาวางมันเอาไว้บนโต๊ะแบบไม่ใส่ใจนัก

รัศมีแอบหยิบแหวนวงนั้นเอาไว้ในขณะที่สุรเชษฐ์ไม่ได้สนใจมันอีก

รินฤดีเสียใจอยู่หลายวัน ก่อนจะปริปากบอกบิดามารดาถึงการถอนหมั้นที่เกิดขึ้น

“จริงเหรอลูก ทำไมไม่ปรึกษาพ่อกับแม่ก่อน”

พิมาลาเอ่ยอย่างตกใจ เห็นความเสียใจของลูกสาวก็เข้าใจทุกอย่างดี

“พ่อแม่มันเป็นคนมาขอลูกสาวของเราเอง แล้วจู่ ๆ มายกเลิกการหมั้น ลูกเราเสียหายนะคุณ” ระนองเอ่ยกับภรรยาด้วยความโมโห

เขาเป็นเพื่อนกับบิดาของสุรเชษฐ์ แต่ไม่เคยบังคับให้ลูก ๆ แต่งงานกัน ฝั่งโน้นเป็นคนมาสู่ขอลูกสาวของเขาเอง ใช่ใครจะไปบังคับกันเสียหน่อย แต่จู่ ๆ จะมาถอนหมั้นกันแบบนี้

อ่านต่อ