คู่หมั้นเกือบจะไม่หวนคืน

คู่หมั้นเกือบจะไม่หวนคืน

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
97
ชม
11
บท

เมื่อความรักมันเหนื่อยมาก เธอก็ขอเดินไปจากเขาเอง ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ประตูคอนโดฯ หรูที่ถูกเปิดออกปรากฏร่างของสุรเชษฐ์ คู่หมั้นหนุ่มของเธอ "พี่เชษฐ์พาเธอมาที่ห้องเหรอคะ" รินฤดีเอ่ยถามคู่หมั้นหนุ่มด้วยน้ำเสียงแห้งแล้ง วันก่อนทะเลาะกันยกใหญ่เรื่องผู้หญิงอีกคน ที่เป็นทั้งเพื่อนของเธอ และลูกน้องของเขา เธอพยายามตั้งสติว่าอาจจะสติหลุดไปหน่อย ขอแค่เขาฟัง เธอก็แค่อยากจะอธิบาย แต่นี่เขาไม่ฟังเธอเลย มันเลยทำให้เธอเสียใจ เคยไหมที่เราอยากจะอธิบายความเข้าใจผิดให้ใครสักคนฟัง แต่เขาห้ามปราม บอกว่าพอ ไม่อยากฟัง นั่นแหละความอัดอั้นตันใจของคนอยากพูดแต่ไม่ได้พูด เธอกับเขาหมั้นกันเพราะความเหมาะสม เธอเป็นฝ่ายรักเขาข้างเดียว ทำให้ความสัมพันธ์จบลงแบบไม่สวยนัก ที่เธอมาหาเขาที่ห้องก็เพราะอยากยื้อเขาเอาไว้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะเธอก็ตกหลุมรักพี่ชายข้างบ้านอย่างสุรเชษฐ์มานานหลายปีแล้ว เธอยอมเขาทุกอย่าง ยอมขอโทษก่อนทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ผิด เธอยอมรับผิดเสียเอง เพื่อให้ทุกอย่างจบ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อเขาทำท่ารำคาญ เพราะรักอีกนั่นแหละ "มีอะไร" "รินก็แค่นำของมาคืนน่ะค่ะ" เธอไม่กล้าหยิบคุกกี้ที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ ขึ้นมาจากกระเป๋าที่ถืออยู่ขึ้นมาให้เขาเพื่อเป็นการง้อเหมือนทุกครั้ง ใช่... เขาชอบกินคุกกี้รสกาแฟ เธอเลยปรับสูตรแล้วก็ทำรสชาติที่เขาชอบ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ชอบดื่มกาแฟ ก็ยังทำเพื่อเขา มือน้อยเลื่อนมือไปลูบไล้แหวนเพชรน้ำงามที่นิ้วนางข้างซ้ายเบา ๆ อย่างอาลัยอาวรณ์ "คืนอะไร" เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาหมั้นกับเธอเพราะต้องการเอาใจคุณย่าที่กำลังป่วยหนัก แต่ตอนนี้ย่าของเขาก็เสียไปแล้ว เขาเลยไม่จำเป็นต้องทำตามสัญญาอะไรอีก "รินคืนให้ค่ะ ส่วนเรื่องคุณพ่อกับคุณแม่รินจะบอกพวกท่านเอง ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่พี่ พี่ก็คงจัดการเองได้" เธอยัดแหวนเพชรน้ำงามใส่ในมือของเขา ก่อนจะหมุนตัวจากไป หยาดน้ำตารินไหล แต่เธอไม่หันกลับไปทางด้านหลังอีก เธอไม่อยากให้เขาได้เห็นน้ำตาของคนอ่อนแอเช่นเธอ

บทที่ 1 1

1

ประตูคอนโดฯ หรูที่ถูกเปิดออกปรากฏร่างของสุรเชษฐ์ คู่หมั้นหนุ่มของเธอ

“พี่เชษฐ์พาเธอมาที่ห้องเหรอคะ” รินฤดีเอ่ยถามคู่หมั้นหนุ่มด้วยน้ำเสียงแห้งแล้ง

วันก่อนทะเลาะกันยกใหญ่เรื่องผู้หญิงอีกคน ที่เป็นทั้งเพื่อนของเธอ และลูกน้องของเขา เธอพยายามตั้งสติว่าอาจจะสติหลุดไปหน่อย ขอแค่เขาฟัง เธอก็แค่อยากจะอธิบาย แต่นี่เขาไม่ฟังเธอเลย มันเลยทำให้เธอเสียใจ

เคยไหมที่เราอยากจะอธิบายความเข้าใจผิดให้ใครสักคนฟัง แต่เขาห้ามปราม บอกว่าพอ ไม่อยากฟัง นั่นแหละความอัดอั้นตันใจของคนอยากพูดแต่ไม่ได้พูด

เธอกับเขาหมั้นกันเพราะความเหมาะสม เธอเป็นฝ่ายรักเขาข้างเดียว ทำให้ความสัมพันธ์จบลงแบบไม่สวยนัก

ที่เธอมาหาเขาที่ห้องก็เพราะอยากยื้อเขาเอาไว้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะเธอก็ตกหลุมรักพี่ชายข้างบ้านอย่างสุรเชษฐ์มานานหลายปีแล้ว

เธอยอมเขาทุกอย่าง ยอมขอโทษก่อนทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ผิด เธอยอมรับผิดเสียเอง เพื่อให้ทุกอย่างจบ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อเขาทำท่ารำคาญ เพราะรักอีกนั่นแหละ

“มีอะไร”

“รินก็แค่นำของมาคืนน่ะค่ะ” เธอไม่กล้าหยิบคุกกี้ที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ ขึ้นมาจากกระเป๋าที่ถืออยู่ขึ้นมาให้เขาเพื่อเป็นการง้อเหมือนทุกครั้ง ใช่... เขาชอบกินคุกกี้รสกาแฟ เธอเลยปรับสูตรแล้วก็ทำรสชาติที่เขาชอบ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ชอบดื่มกาแฟ ก็ยังทำเพื่อเขา

มือน้อยเลื่อนมือไปลูบไล้แหวนเพชรน้ำงามที่นิ้วนางข้างซ้ายเบา ๆ อย่างอาลัยอาวรณ์

“คืนอะไร” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เขาหมั้นกับเธอเพราะต้องการเอาใจคุณย่าที่กำลังป่วยหนัก แต่ตอนนี้ย่าของเขาก็เสียไปแล้ว เขาเลยไม่จำเป็นต้องทำตามสัญญาอะไรอีก

ผู้หญิงตรงหน้า น่าเบื่อน่ารำคาญ เธอชอบตามตื้อ หมั้นกันมาสามปีเศษมีแต่เขาที่รำคาญเธอ เพราะเธอคอยตามติด ก่อนนอนก็ส่งข้อความมา ตื่นเช้าก็วิ่งโร่มาทำอาหารเช้าให้เขาจนถึงบ้าน ไม่ก็ทำอาหารมาให้เขาที่คอนโดฯ ส่วนตัว

เขาไม่เคยรำคาญผู้หญิงคนไหนเท่าเธอมาก่อน จะมีแค่อย่างเดียวที่ไม่รำคาญก็คงตอนที่เธออยู่บนเตียง อาจเพราะเธอตามใจเขาทุกเรื่อง ไม่ว่าเขาจะขอหรือทำอย่างไร ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาดีขึ้นหลังจากตกเป็นของกันและกัน แต่เพราะไม่ได้เกิดจากความรัก เขาเลยรู้สึกเบื่อหน่าย

เธอยอมเขาเอง บอกว่าจะไม่เรียกร้องหากต้องเลิกรากันไป ดังนั้นเมื่อเดินมาถึงทางตัน เขาก็ควรบอกเธอไปตรง ๆ ว่าเขาไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรก

“รินคืนให้ค่ะ ส่วนเรื่องคุณพ่อกับคุณแม่รินจะบอกพวกท่านเอง ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่พี่ พี่ก็คงจัดการเองได้” เธอยัดแหวนเพชรน้ำงามใส่ในมือของเขา ก่อนจะหมุนตัวจากไป

หยาดน้ำตารินไหล แต่เธอไม่หันกลับไปทางด้านหลังอีก เธอไม่อยากให้เขาได้เห็นน้ำตาของคนอ่อนแอเช่นเธอ

หลายปีที่เพียรพยายามเอาชนะใจเขา แต่มันไม่เป็นผลเลย รู้อยู่เต็มอกว่าก่อนหมั้นหมายกันเขาเจ้าชู้เป็นคาสโนวาตัวพ่อ แต่เธอหมั้นกับเขาเพราะต้องการทำให้คุณย่าของเขามีความสุขก่อนตาย เรื่องที่คุณย่าขอมีแต่เขากับเธอที่รู้ เพราะคุณย่าเรียกเธอกับเขาไปคุยกันตามลำพัง เขาไม่ได้บังคับ แต่เธอเองเป็นคนตอบรับ เขาไม่ได้อยากล่วงเกินเธอ แต่เป็นเธอเองที่ยินยอมเขาเอง

“ใครมาเหรอคะพี่เชษฐ์” รัศมีเอ่ยถามเจ้าของห้องเมื่อออกมาจากห้องน้ำ

“รินฤดีมาน่ะ” สุรเชษฐ์บอกตามตรงเขาไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรคนตรงหน้า เพราะเขากับรัศมีเคยมีอะไรกัน ที่เธอขึ้นมาบนห้องกับเขาเพราะเสื้อผ้าของเธอเลอะจึงต้องขึ้นมาเปลี่ยน รินฤดีคงสะกดรอยตามมาอีกเช่นเคย แล้วก็คิดเป็นตุเป็นตะไปตามนิสัย เขาเบื่อจะอธิบาย เธออยากคิดอะไรก็ให้คิดไป แต่เมื่อเธอคิดได้แล้วก็คงกลับมาง้อเขาอีกเช่นเคย

“รินมาทำไมเหรอคะ” รัศมีเลิกคิ้วเอ่ยถาม สีหน้าเป็นกังวล กลัวเพื่อนจะมาทวงสุรเชษฐ์คืน จริงๆ แล้วเธอกับรินฤดีเป็นเพื่อนกัน เธอเองเป็นคนสร้างความร้าวฉานให้คนทั้งสองต้องเลิกรากัน เป็นคนทำให้รินฤดีหวาดระแวงจนทะเลาะกับสุรเชษฐ์อย่างรุนแรงเมื่อหลายวันก่อน

เธอไม่ได้แย่งสุรเชษฐ์มาเป็นของตัวเองตรง ๆ แต่ชอบเรียกร้องให้เขามาช่วยเหลือโน่นนี่ เพื่อจะได้ใกล้ชิดกัน

รินฤดีไม่มีเสน่ห์มัดใจสุรเชษฐ์เอง อีกฝ่ายไม่รู้จักออดอ้อนผู้ชาย ทำอะไรเองหมด ไม่มีผู้ชายที่ไหนอยากให้ผู้หญิงเก่งกว่าหรอก เธอเชื่อแบบนั้น

“เอาแหวนหมั้นมาคืนน่ะ” เขาวางมันเอาไว้บนโต๊ะแบบไม่ใส่ใจนัก

รัศมีแอบหยิบแหวนวงนั้นเอาไว้ในขณะที่สุรเชษฐ์ไม่ได้สนใจมันอีก

รินฤดีเสียใจอยู่หลายวัน ก่อนจะปริปากบอกบิดามารดาถึงการถอนหมั้นที่เกิดขึ้น

“จริงเหรอลูก ทำไมไม่ปรึกษาพ่อกับแม่ก่อน”

พิมาลาเอ่ยอย่างตกใจ เห็นความเสียใจของลูกสาวก็เข้าใจทุกอย่างดี

“พ่อแม่มันเป็นคนมาขอลูกสาวของเราเอง แล้วจู่ ๆ มายกเลิกการหมั้น ลูกเราเสียหายนะคุณ” ระนองเอ่ยกับภรรยาด้วยความโมโห

เขาเป็นเพื่อนกับบิดาของสุรเชษฐ์ แต่ไม่เคยบังคับให้ลูก ๆ แต่งงานกัน ฝั่งโน้นเป็นคนมาสู่ขอลูกสาวของเขาเอง ใช่ใครจะไปบังคับกันเสียหน่อย แต่จู่ ๆ จะมาถอนหมั้นกันแบบนี้

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
วิวาห์คลั่งรัก

วิวาห์คลั่งรัก

สมัยใหม่

5.0

เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน

คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

Thacher
5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

เมียเก่าที่เขาไม่เคยรัก

เมียเก่าที่เขาไม่เคยรัก

SHASHAwriter
5.0

ภาวรีแหงนหน้าขึ้นแล้วยิ้มกวนโมโหใส่หน้าเขา "มาขวางทำไม เชยไม่สนพี่เขื่อนแล้วนะรู้ไหม ให้หย่าก็ได้เลย ไปเลย เพราะไรรู้มะ เพราะพี่เขื่อนสู้หนุ่ม ๆ ในร้านไม่ได้เลยสักคน ในนั้นถึงใจกว่าพี่เขื่อนตั้งเยอะ" ลัพธวิทย์หรี่ตามอง ถามเสียงเรียบ "ถึงใจแบบไหน" "ใหญ่กว่า อึด แล้วก็เอาเก่งกว่าพี่เขื่อน" ได้ยินเสียงตัวเองพูดจาก๋ากั่นออกไปแบบนั้นแล้วก็ให้ตกใจไม่น้อย พอได้ยินคำตอบของเธอที่หลับตาฟังก็รู้ว่าจงใจพูดจายั่วยุเขา ลัพธวิทย์ก็ค่อยหัวเราะออกมาลั่น พร้อมค่อนแคะกลับไป "น้ำหน้าอย่างเราเนี่ยหรือ กล้านอนกับผู้ชายตามบาร์" ภาวรีหน้าชาเมื่อถูกจับไต๋ได้ว่าโกหก เธอลอยหน้าลอยตาแล้วตอบเขากลับ "ทำไมจะไม่กล้า แม่เปิดห้องให้เชยลองแล้วด้วย หนุ่ม ๆ ในบาร์โฮสต์ทำให้เชยรู้แล้วล่ะว่าของพี่เขื่อนนี่เทียบชั้นกันไม่ติด แบบนั้นน่ะ..." ภาวรีพูดแล้วกวาดตาลงมองอย่างหยามเหยียด บอกต่อจนจบประโยค "น่าจะเอาไว้แค่ฉี่มากกว่านะ"

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

Arvin Bikoff
4.9

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

มาชาวีร์
4.5

เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ