Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ซีรีส์แม่เลี้ยงบำเรอรัก

ซีรีส์แม่เลี้ยงบำเรอรัก

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
828
ชม
34
บท

โปรย แม่เลี้ยงบำเรอรัก เมื่อน้าสาวโทร. มาแจ้งข่าวว่าบิดาจะแต่งงานกับใหม่กับสาวน้อยวัยใส ซึ่งก็คือลูกชายเพื่อนของท่าน และยังเคยเกือบจะเป็นเจ้าสาวของเขา กันตพลเลยต้องรีบวิ่งแจ้นมาขัดขวาง ขัดขวางไปขัดขวางมา ไหงได้ว่าที่แม่เลี้ยงมาเป็นเมียเสียได้! ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "อุ๊ย!" พราวเพชรอุทานออกมาเมื่อเห็นกันตภพ เธอรู้จักเขาเป็นอย่างดี เพราะเติบโตมาด้วยกันในหมู่บ้านแห่งนี้ ก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อในเมืองหลายปี "ตกใจอะไร" "สวัสดีค่ะพี่กันต์" เธอได้สติก็รีบยกมือไหว้ เห็นสีหน้าบึ้งตึงของเขาก็ทำให้เธอทำตัวไม่ถูก เธอไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไรเธอ แต่จะถามก็ไม่กล้า เลยขอตัวเลี่ยงเข้าไปในครัวเพื่อเอาของไปเก็บ "ขอตัวก่อนนะคะ" "จะรีบไปไหนล่ะ" "ว้าย!" เธอร้องเสียงหลงเมื่อเขากระชากเต็มแรง ทำให้ข้าวของในมือหล่นเกลื้อนพื้น "เจ็บนะคะพี่กันต์ ปล่อย!" เธอขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความเจ็บ "จู่ ๆ คิดยังไงถึงเอาผู้ชายคราวพ่อเป็นผัว" "พี่กันต์!" เธอตกใจที่เขาถามเธอแบบนี้ "ตกใจเหรอที่ฉันรู้เรื่องนี้ เมื่อก่อนพ่อก็มักยัดเยียดเธอให้ฉัน แต่ฉันไม่เอา หัวสูงคิดจะหันไปจับพ่อฉันแทน" "มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ" เธอพยายามอธิบาย "ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันอย่างไหน" เขากระชากเธอเข้ามาหา ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดัน "ปล่อยนะคะ พี่กันต์ไม่เข้าใจหรอกค่ะ" "ไม่เข้าใจอะไรเหรอ ไม่เข้าใจความรักของเธอกับพ่ออย่างนั้นเหรอ ฉันต้องไม่เข้าใจอยู่แล้ว เพราะสาวรุ่นแบบเธอกับคนแก่รุ่นพ่อฉัน ไม่มีทางรักกันได้ เธอหวังแค่เงินใช่ไหม" "อย่ามาดูถูกกันนะคะพี่กันต์" เธอสะบัดตัวหนี แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย กดเธอไปกับผนัง ท่าทีเอาเรื่อง "เลิกกับพ่อของฉันซะ ถ้าเธอยังดื้อ อย่าหาว่าไม่เตือน แล้วก็ไสหัวออกไปจากบ้านหลังนี้ด้วย" "พี่กันต์ไปคุยกับคุณลุงเองเถอะค่ะ คุณลุงจะให้คำตอบพี่กันต์เอง แล้วก็ปล่อยพราวได้แล้ว" "คิดว่าพ่อถือหางเลยพูดจาอวดดีกับฉันแบบนี้ใช่ไหม" "ปล่อยค่ะ" "ไม่ปล่อย เธอจะทำไม" เขายักคิ้วอย่างกวนอารมณ์ "ไม่ปล่อยใช่ไหม ได้!" เธอก้มลงกัดแขนเขาเต็มแรง ตอนนี้ต้องเอาตัวรอดเอาไว้ก่อน

บทที่ 1 1

ซีรีส์แม่เลี้ยงบำเรอรัก

เล่ม 1 แม่เลี้ยงบำเรอรัก

กันตพลกำโทรศัพท์แน่นเมื่อได้ยินแม่บ้านสูงวัยรายงานมาทางสายว่าบิดากำลังจะรับสาวน้อยที่ชื่อพราวเพชรเป็นเมีย

เขารู้จักพราวเพชรดี หล่อนเป็นหญิงสาวที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน เห็นกันมาแต่เล็ก ก่อนที่เขาจะมาเรียนต่อและทำงานอยู่ในกรุงเทพฯ

กษมาบิดาของเขาเป็นเศรษฐีร่ำรวยอยู่ในต่างจังหวัด มารดาเสียชีวิตนานแล้ว ท่านยังไม่แต่งงานใหม่ แต่ไม่คิดว่าจะได้รับข่าวว่าท่านจะมีเมียใหม่เป็นหญิงสาวรุ่นราวคราวลูกเช่นนี้

ฟังแล้วทำให้รู้สึกหงุดหงิดยิ่งนัก หงุดหงิดทั้งบิดาที่ไม่เจียมสังขาร หงุดหงิดทั้งผู้หญิงหิวเงินคนนั้น

“ผมจะกลับไปจัดการเรื่องราวทุกอย่างเองครับ พ่อก็อายุมากแล้วยังจะหมกมุ่นกับเรื่องนั้นอยู่อีก แทนที่จะเข้าวัดเข้าวา” บิดาของเขาอายุหกสิบเศษแล้ว ส่วนเมียใหม่อายุแค่ยี่สิบ มันใช่ซะที่ไหน

แล้วพราวเพชรก็ไม่ใช่ใคร เป็นหญิงสาวที่บิดาเขาเคยพูดขำๆ ว่าอยากให้แต่งงานกับเขา แต่ไฉนเลยบิดาถึงเอาทำเมียเสียเอง

เขาไม่ได้จะแย่งผู้หญิงกับบิดา เพราะไม่คิดจะเอายายเด็กกะโปโลนั่นมาทำเมียอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะให้บิดาเอามาทำเมียนี่นา

“น้าก็ไม่รู้จะพูดยังไงน่ะจ้ะ พ่อของเราน่ะเขารักเขาหลงมาก รู้ทั้งรู้ว่านั่นลูกของเพื่อน ก็ยังจะรับมาเป็นเมีย”

“แล้วพราวเพชรยอมเหรอครับ” กันต์พลเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ก็คงยอมมั้งล่ะจ้ะ เพราะย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านแล้วแหละค่ะ” สร้อยทองพูดแล้วถอนใจมาตามสาย

กันตพลร้อนใจยิ่งนัก เขารีบเดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในทันที

เนื่องจากเรียนจบก็ทำงานอยู่ในเมืองใหญ่หลายปี เขาเริ่มเบื่อหน่ายกับงานที่นี่ บิดาเดินทางมาเยี่ยมทีไร ก็มักชวนให้เขากลับไปช่วยกิจการที่บ้านอยู่ร่ำไป

บ้านของเขามีทั้งบ้านและอาคารให้เช่า โรงเลื่อย โรงสี และเรือกสวนไร่นาเป็นจำนวนมาก ที่เขาต้องช่วยบิดาดูแล ควบคุมคนงานและลูกน้อง ดังนั้นการลาออกจากงานกลับไปอยู่ต่างจังหวัด จึงไม่ได้มีผลกระทบกับรายได้ของเขานัก เพราะไม่ได้ทำให้เขากลายเป็นคนตกงานไม่มีกิน เนื่องจากที่บ้านก็มีพร้อมทุกอย่าง แต่ที่เขาทำงานที่นี่เพราะต้องการหาประสบการณ์ชีวิตเท่านั้น

กันตพลเดินทางกลับมาถึงบ้านในตอนค่ำของอีกวัน เขาขับรถมาแบบไม่พักเพราะร้อนใจ แต่มาถึงบ้านสาวใช้ก็รายงานว่า บิดาไม่อยู่บ้าน ไปทำธุระที่จังหวัด ส่วนสร้อยทองก็ไปงานศพญาติอีกตำบลหนึ่ง ทำให้ในบ้านไม่มีใคร

“มีแต่คุณพราวเพชรค่ะ” สาวใช้รายงาน

“แล้วเขาไม่ไหน ไม่อยู่เหรอ เห็นบ้านเงียบ”

“เห็นปั่นจักรยานออกไปตลาดน่ะค่ะ”

“อ้อ...” เขาครางออกมาเหมือนรับรู้

“คุณกันต์ต้องการอะไรไหมคะ” สาวใช้เอ่ยถามเจ้านายหนุ่ม

“ไม่ต้องการอะไร ไปพักเถอะ”

“แล้วอาหารล่ะคะ คุณกันต์กินอะไรมาหรือยัง ดิฉันจะได้ทำให้ค่ะ”

“ขออะไรง่ายๆ ก็แล้วกัน” เขาขับรถมาไกลยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ก็รู้สึกหิวพอสมควร แต่ใจร้อนดั่งไฟเลยขับรถแบบไม่พักเลย

“ค่ะ” สาวใช้รับคำ เตรียมกับข้าวง่ายๆ ที่พอทำได้ให้เจ้านายหนุ่ม เพราะแม่ครัวใหญ่อย่างสร้อยทองไม่อยู่ ก่อนจะกลับบ้านพักของตัวเองไป

กันตพลเดินเข้าห้องนอนของตัวเอง อาบน้ำอาบท่าเสร็จก็ออกมารับประทานอาหารที่สาวใช้จัดเตรียมเอาไว้ให้

ชายหนุ่มชะงักเมื่อเดินออกมาจากห้องก็เจอเข้ากับสาวน้อยที่ปั่นจักรยานเข้ามาที่บ้าน พร้อมด้วยหิ้วข้าวของเข้ามามากมาย

“อุ๊ย!” พราวเพชรอุทานออกมาเมื่อเห็นกันตพล เธอรู้จักเขาเป็นอย่างดี เพราะเติบโตมาด้วยกันในหมู่บ้านแห่งนี้ ก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อในเมืองหลายปี

“ตกใจอะไร”

“สวัสดีค่ะพี่กันต์” เธอได้สติก็รีบยกมือไหว้ เห็นสีหน้าบึ้งตึงของเขาก็ทำให้เธอทำตัวไม่ถูก

เธอไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไรเธอ แต่จะถามก็ไม่กล้า เลยขอตัวเลี่ยงเข้าไปในครัวเพื่อเอาของไปเก็บ

“ขอตัวก่อนนะคะ”

“จะรีบไปไหนล่ะ”

“ว้าย!” เธอร้องเสียงหลงเมื่อเขากระชากเต็มแรง ทำให้ข้าวของในมือหล่นเกลื้อนพื้น

“เจ็บนะคะพี่กันต์ ปล่อย!” เธอขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความเจ็บ

“จู่ ๆ คิดยังไงถึงเอาผู้ชายคราวพ่อเป็นผัว”

“พี่กันต์!” เธอตกใจที่เขาถามเธอแบบนี้

จะบอกว่าเรื่องราวไม่ใช่เป็นอย่างที่เขาคิดก็ไม่ได้ มารดาเลี้ยงของเธอจะขายเธอให้เจ้าของบ่อนที่นางไปติดหนี้อยู่ กษมาไปช่วยไถ่ตัวเธอคืนมา พร้อมทั้งใช้หนี้ให้ รับเธอมาเป็นเมียในนาม เพื่อไม่ให้รุ้งกานดามายุ่งวุ่นวายกับเธออีก

กษมาสั่งไม่ให้เธอปริปากบอกเรื่องความสัมพันธ์นี้กับใคร จนกว่ามารดาเลี้ยงจะเลิกมายุ่งวุ่นวายกับเธออย่างจริงจัง เธอสัญญากับท่านแล้ว จึงจะบอกใครไม่ได้ว่าทุกอย่างเป็นการแต่งงานในนาม

“ตกใจเหรอที่ฉันรู้เรื่องนี้ เมื่อก่อนพ่อก็มักยัดเยียดเธอให้ฉัน แต่ฉันไม่เอา หัวสูงคิดจะหันไปจับพ่อฉันแทน”

“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ” เธอพยายามอธิบาย

“ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันอย่างไหน” เขากระชากเธอเข้ามาหา ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดัน

“ปล่อยนะคะ พี่กันต์ไม่เข้าใจหรอกค่ะ”

“ไม่เข้าใจอะไรเหรอ ไม่เข้าใจความรักของเธอกับพ่ออย่างนั้นเหรอ ฉันต้องไม่เข้าใจอยู่แล้ว เพราะสาวรุ่นแบบเธอกับคนแก่รุ่นพ่อฉัน ไม่มีทางรักกันได้ เธอหวังแค่เงินใช่ไหม”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

zongheng
5.0

ในช่วงสามปีที่หลูเฉียนหนิงอยู่ข้างๆ เขา โจวเป่ยจิ้งคิดอยู่เสมอว่าเธอเป็นเพียงผู้ช่วยพิเศษ เธอต้องการเงินเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ และจะไม่มีวันจากตนเองไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ให้เงินแลกกับความต้องการอย่างชัดเจน ในที่สุด เมื่อเขาเกือบจะหลงใหลนั้น หลูเฉียนหนิงก็ไม่อดทนอีกต่อไป "มีคนรักในใจแล้ว ยังนอนกับฉันทุกวัน คุณชั่วชัดๆ" เมื่อข้อตกลงการหย่าถูกโยนต่อหน้าต่อตา โจวเป่ยจิ้งก็ตระหนักว่าภรรยาลึกลับที่เขาแต่งงานเมื่อหกปีที่แล้วกลับคือเธอ? จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ขึ้นชื่อเป็นชายเจ้าชู้อละตามจีบภรรยาทั้งยังเอาเปรียบเธอ! เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนด้วยทัศนคติที่เผด็จการและเอาใจเธออย่างเต็มที่ เมื่อทุกคนรังเกียจที่เธอมีภูมิหลังที่ต่ำต้อย เขาก็มอบทรัพย์สินและหุ้นของตระกูลทั้งหมดอย่างตรงๆ และเข้าไปอยู่บ้านของตระกูลหลู จู่ๆ เธอก็กลายเป็นประธานหลู ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สินนับไม่ถ้วน และทุกคนอิจฉา แต่โจวเป่ยจิ้งกลับตกลงไปในวังวนที่ใหญ่กว่านั้น...

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
5.0

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

หยางจื้อซี เกิดใหม่ในหมู่บ้านป่าหมอก

หยางจื้อซี เกิดใหม่ในหมู่บ้านป่าหมอก

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ