เสน่หาเมียแสนรัก

วิวาห์สับเปลี่ยนเจ้าสาว

โปรย วิวาห์สับเปลี่ยนเจ้าสาว แรกเริ่มเดิมทีเขาทั้งโกรธทั้งเสียหน้าที่โดนลบเหลี่ยมลูบคม แต่งงานกับอีกคนแต่กลับได้อีกคนมานอนร่วมเตียงในคืนเข้าหอ หญิงสาวที่มีฐานะต่ำสุดในบ้าน ไม่ต่างจากคนรับใช้ แต่ถูกเรียกว่าเป็นทายาทอีกคนของตระกูล แต่เวลาผ่านไปทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเขาทั้งหวงแหนและห่วงเธอเป็นที่สุด

น้องรักของพี่หมอ

เพราะบิดาบุญธรรมฝากฝังลูกสาวคนเดียวเอาไว้ ภัทรลดาจึงรับปากท่านก่อนท่านสิ้นใจ ในเมื่อน้องน้อยมีภัย คนที่มีใจรักน้องยิ่งกว่าอะไรในโลกนี้ จะไม่ยอมให้อะไรมาทำร้ายน้องรักโดยเด็ดขาด

รักไหมถามหัวใจดู

โปรย รักไหมถามใจดู พลอยไพลินแอบหลงรักพี่เพชร พี่สาวข้างบ้านสุดหัวใจ เธอพยายามตามไปตอแยเพราะอยากให้อีกฝ่ายเห็นเธออยู่ในสายตาตลอด แม้พี่เพชรของเธอจะรำคาญแค่ไหน แต่ก็ยังเก็บสาวน้อยข้างบ้านไว้ข้างกายเสมอ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน เธอค่อย ๆ ย่องเข้าไปในห้องนอนกว้างของเพชร อีกฝ่ายกำลังสวมใส่เสื้อผ้าอยู่ "พี่เพชรขา ให้พลอยช่วยไหมคะ" พลอยไพลินรีบเข้าไปยืนเผชิญหน้ากับเพชร ทำเอาเพชรถึงกับสะดุ้ง "ยายตัวแสบเข้ามาได้ยังไงนี่" เพชรตะครุบมือสาวน้อยข้างบ้านอย่างตกใจ ในขณะที่กำลังกลัดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเก่งอยู่ "เดินเข้ามาทางประตูค่ะพี่เพชร" สาวน้อยทำหน้าเป็นอย่างแสนซน เพชรทำตาดุใส่สาวน้อย แต่พอเห็นใบหน้าสวยหวานนั้นก็ทำให้ถึงกับอึ้งไปเลย แก้มนวลใสทำให้อดใจแทบไม่ไหว เพชรเบือนหน้าหนีแต่ต้องอุทานออกมา "อุ๊ย!" เพชรโดนสาวน้อยหอมแก้มเข้าให้ฟอดใหญ่ พลอยไพลินยิ้มแสนซน ยกมือขึ้นจะจับแก้มของเพชร แต่โดนอีกฝ่ายรวบมือเอาไว้ "จะทำอะไร" "พี่เพชรน่ะ ดุจัง" "อย่าทำรุ่มร่ามสิ" เพชรทำเสียงดุ "คิดถึงค่ะ" เธอยื่นปากไปจุ๊บปากของเพชร "อุ๊ย!" เพชรยกมือขึ้นแตะปากตัวเอง "เป็นสาวเป็นนาง" เพชรดุอีก "พี่เพชรก็เป็นสาว" เธอยิ้มหน้าเป็น ก่อนที่จะขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ ๆ กับใบหน้าของเพชร "แถมยังเป็นสาวที่หล่อมากๆ เลยด้วย" เพชรเดินหนี แต่พลอยไพลินเดินไปดักหน้าก่อนที่จะช่วยกลัดกระดุมเสื้อให้อีกฝ่าย "โอ๊ย! พี่เพชรตีมือพลอยทำไมคะ" "พี่กลัดกระดุมเอง" "ทำไมพี่เพชรต้องหวงเนื้อหวงตัวกับพลอยด้วย ทีสาว ๆ คนอื่น" "สาวคนอื่นทำไม" เพชรทำเสียงดุ ก่อนจะกลัดกระดุมเสื้อจนเสร็จ เพชรเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์คนดัง มีทั้งอิทธิพล อำนาจ และความร่ำรวย แต่ยังไร้คู่ชีวิต เพราะต้องช่วยบิดาและพี่ชายทำงานตั้งแต่เด็ก เพชรจึงไม่คิดหาใครมาเคียงข้าง เนื่องจากกลัวว่าหากรักใครไปแล้ว จะทำให้อีกฝ่ายเกิดอันตรายได้ เพราะมีคู่แข่งทางธุรกิจมากมาย "แนวนิยาย "นิยาย Girl Love/Yuri รักโรแมนติก น่ารัก หวานซึ้งตรึงใจ"

เจ้าสาวของชเยศ

โปรย เจ้าสาวของชเยศ เพราะเธอช่วยพี่สาวให้หนีไป คีติกาจึงต้องแต่งงานกับว่าที่พี่เขยของตัวเอง ทำให้เขาโกรธมาก จากที่เธอคิดว่าเขาจะยกเลิกการแต่งงาน เขากลับแต่งงานและรับเธอเป็นเมียแทน ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ฉันไม่อยากเป็นเมียคุณ” “อยากไม่อยากก็เป็นไปแล้ว” เขาไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่ ชเยศมองหญิงสาวอย่างเอาเรื่อง ทำเอาคีติกาต้องเม้มปากเข้าหากันเมื่อเห็นท่าทีของเขา “ฉันไม่ได้ขู่ แต่ฉันเอาจริง อยากเข้าไปในนอนในคุกก็เอาสิ คนแบบฉันสามารถทำให้เธอเข้าไปนอนในคุกได้สบาย ๆ หรือเธออยากจะลองดู” “อย่ามาขู่นะ ฉันไม่กลัวคุณหรอก” “ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ขู่ หรือจะลอง” “ก็ได้ อยากได้อะไรก็บอก ฉันจะดูแลคุณก็ได้ แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียคุณนะ แต่ฐานะที่ฉันทำให้คุณเจ็บตัวก็แล้วกัน” เสียงเธออ่อนลง เธอไม่ควรลองดีกับเขา นี่สิถึงจะถูก รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี เคยมีคนสอนเธอเอาไว้ “ฉันปวดฉี่” “คะ” เธอมองหน้าเขาแล้วกัดปากตัวเอง ก่อนหน้านี้เพิ่งเช็ดตัวเสร็จ และเมื่อกี้เพิ่งกินข้าว นี่จะเข้าห้องน้ำอีกแล้ว ป้อนข้าวไม่เท่าไหร่ แต่เช็ดตัวนี่สิ คนบ้าเรียกให้เธอไปถอดเสื้อผ้าให้ พอเธอไม่ทำ เขาก็จัดการแก้ผ้าตัวเองเสียเลย น่าอายที่สุด ไอ้คนบ้าลามก! เธอด่าเขาอยู่ในใจ “ค่ะ” เธอรับคำ พลางกัดฟันกรอด จัดการพาเขาเข้าห้องน้ำ “ฉันรอคุณอยู่ข้างนอกนะ” “ห้ามไปไหนไกลล่ะ เดี๋ยวเรียกแล้วไม่ได้ยิน” “คุณก็รีบทำธุระให้เสร็จสิ” เธอหันหลังให้เขา พลางทำหน้าเมื่อย “เสร็จแล้ว เธอมาช่วยฉันหน่อย” “ช่วยอะไร” “ก็มาก่อนสิ” “ว้าย! อะไรของคุณนี่” เธอร้องขึ้นเมื่อเดินเข้าไปหาเขาก็ยังอยู่ในสภาพไม่เรียบร้อย “ช่วยล้างอนาคอนด้าให้ฉันหน่อย” “ก็ล้างเองสิ ไอ้บ้า คุณนี่มั่นหน้ามากนะ เรียกของตัวเองว่าอนาคอนด้า โหย... ไอ้หนอนชาเขียว” “หน็อย... เธอว่าฉันเป็นหนอนชาเขียวอย่างนั้นเหรอ คอยดูหนอนชาเขียวอย่างฉันจะทำให้เธอครางได้ไหม” “ไอ้บ้า ไอ้ลามก ฉันไม่ยอมเป็นเมียคุณหรอก” “ก็ลองดูกันไป” เขากระชากเธอมาหา ก่อนจะพูดชิดใบหน้านวลเนียนของเธอ คีติกาดิ้นหนีเขาก็กดเธอไปกับผนังห้องน้ำก่อนจะบดจูบเธออย่างดุเดือด เพียะ! เสียงตบดังขึ้น ใบหน้าของเขาหันไปตามแรงตบ เขาก็ดึงเธอมากอดจูบอย่างดุเดือดอีกรอบ เธอก็ตบเขาอีกรอบ “ชอบตบจูบก็ไม่บอก” เขาจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่า ความจริงอาการของเขาดีขึ้นมากแล้ว สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ตั้งนานแล้ว แต่ที่เขายังอยู่โรงพยาบาลเพราะอยากแกล้งคีติกา “ไอ้บ้า! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” เธอกรีดร้องดีดดิ้นเมื่อเขากดเธอลงไปบนเตียงนอนของโรงพยาบาล “ไม่ปล่อย มีปัญญาดิ้นก็ดิ้นไปสิ” “ไหนคุณบอกว่ายังปวดหัวอยู่ไง” เขาบอกว่ายังป่วยอยู่ ต้องนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลอีกหลายวัน แล้วนี่อะไรกัน “ฉันป่วยน่ะใช่ แต่ฉันก็อยากปราบพยศเธอ” “โอ๊ย!” ชเยศร้องเสียงหลงเมื่อโดนกัดเข้าที่บ่า “นึกว่าจะหนีรอดอย่างนั้นเหรอ โอ๊ย!” ชเยศร้องอีกรอบ รอบนี้เขาโดนเข่ากระแทกเข้าที่กล่องดวงใจ “สมน้ำหน้า” แนวนิยาย นิยายรักโรแมนติกหวานละมุน ซาบซึ้งตรึงใจ ตลกเบาสมอง พ่อแง่แม่งอน ตบจูบ พระนางชอบกัดกันเอาชนะกัน จบแบบสุขนิยม น่ารักไม่เครียด...

เมียเถื่อนของคมฉกรรจ์

โปรย เมียเถื่อนของคมฉกรรจ์ เพราะเธอต้องเข้าพิธีแต่งงานกับชายอื่นเพื่อช่วยเหลือบิดามารดา ทั้ง ๆ ที่เธอรักคมฉกรรจ์เหลือเกิน เธอจึงจุดไฟความแค้นขึ้นมาในตัวเขา เขาลักพาตัวเธอในคืนวันแต่งงานทำให้เธอเป็นเมียเถื่อนของเขา ตัวอย่างบางช่วงบางตอน... คีตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว เธอเพิ่งเสียตัวเป็นครั้งแรก โดนจัดหนักจากอดีตแฟนหนุ่มที่ลักพาตัวเธอมาจากงานแต่งงาน "ตื่นแล้วเหรอ" น้ำเสียงเย็นชาของคมฉกรรจ์ทำให้เธอต้องเม้มปากเข้าหากัน คีตาไม่ตอบ แต่เธอกอดตัวเองเอาไว้ด้วยความหนาว ดึงผ้าห่มมาปิดบังเรือนร่างและเลื่อนมือไปหยิบเสื้อผ้าที่โดนกระชากออกไปจากตัว พบว่ามันขาดวิ่นจนหมดแล้ว เธอกัดปากตัวเองก่อนจะเหลือบมองคนตัวโตด้วยดวงตาแดงก่ำ "ไม่ต้องใส่หรอก เดี๋ยวจะเอาอีกหลายๆ รอบ" เขาเดินเข้ามาหาก่อนจะกระชากเสื้อผ้าออกไปจากมือน้อยของเธอ "พี่คม" เธอเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา "ทำสีหน้าแบบนี้อยากกลับไปหาเจ้าบ่าวของเธออย่างนั้นเหรอ แต่เสียใจด้วยนะ ป่านนี้มันคงรู้แล้วล่ะว่า มันไม่มีทางได้ตัวเธอ" "พี่คมทำถึงขนาดนี้ เพลงจะมีหน้ากลับไปได้อีกเหรอคะ" เธอมองเขาแล้วน้ำตาซึม "เสียใจขนาดนี้เลยเหรอที่ตกเป็นของพี่" "พี่คมย่ำยีกันขนาดนี้ จะให้เพลงนั่งยิ้มนั่งหัวเราะเหรอคะ" "ก็แล้วเธอผิดสัญญาไปแต่งงานกับไอ้ชเยศก่อนทำไมกันล่ะ" "พ่อกับแม่กำลังลำบาก เพลงต้องตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ พี่ก็รู้ว่าเพลงรอไม่ได้" "เพราะไอ้หมอนั่นมันมีเงินมากกว่าต่างหากล่ะ" "ไม่ใช่นะจ้ะ แต่เพราะหนี้สินของพ่อแม่รอไม่ได้จริงๆ เพลงเองก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับคุณเชน" "เรียกมันเสียสนิทสนม ไม่เรียกมันว่าพี่เชนไปเลยล่ะ" เขาประชด หมอนั่นกวนบาทาเขาจริง ๆ เคยมีเรื่องชกต่อยกันมาแล้ว "ทำไมต้องประชดเพลงด้วย" คีตามองเขาด้วยดวงตาแดงก่ำ "ก็ดีที่ไม่อยากแต่งงานกับมัน พี่สืบรู้มาว่าพ่อแม่ของเธอไม่ได้เป็นหนี้จริงๆ แต่ที่ทำไปทั้งหมดเป็นการเล่นละครบีบบังคับให้เธอแต่งงานกับหมอนั่น" "จริงเหรอจ๊ะ" "จริงสิ" "พี่รู้อย่างนี้ก็ยังจะทำแบบนี้อีกเหรอจ๊ะ" "ไม่ทำแบบนี้เธอก็เป็นเมียหมอนั่นน่ะสิ ไม่ต้องกังวลไป พ่อแม่เธอไม่โดนทวงหนี้หรอก" "พี่รักเพลงจริงหรือเปล่าจ๊ะ" "ทำไม" "พี่ทำแบบนี้เพลงจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ไหนจะพ่อกับแม่อีก" "ถ้าไม่ทำแบบนี้ เพลงก็ต้องเป็นของมัน พี่ไม่ยอม" เขาลุกจากที่นั่งผิงไฟอยู่มาหาเธอ คีตาถอยหนี คมฉกรรจ์ก็ดึงรั้งเธอมาหา "พี่คมจะทำอะไรคะ" เธอเอ่ยถามปากคอสั่น แนวนิยาย นิยายรักโรแมนติกโรมานซ์ หวานซึ้งตรึงใจ จบแบบสุขนิยม ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ พระนางมีความรักที่มั่นคง

คลั่งรักสาวน้อยสิบแปด

เขารักเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาร้ายกาจกับเธอ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "ไม่ต้องทำท่ารังเกียจฉันขนาดนั้นก็ได้ เพราะฉันก็ไม่ได้พิศวาสผู้หญิงสำส่อนแบบเธอหรอก" เธอหันขวับไปมองเขา ก็ได้เห็นแต่สายตาดูถูกเหยียดหยามของเขา "พี่หมายความว่ายังไงคะ" เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด เธอไปสำส่อนอะไรกับใครตอนไหน "อย่าแกล้งทำเป็นไขสือหน่อยเลย กับฉันทำเป็นสะดีดสะดิ้ง ทีกับผู้ชายคนอื่นเธอร่าน" "พี่ช้าง" เธอหลุดอุทานออกมาอย่างตกใจ ไม่คิดว่าจะโดนเขาด่าเช่นนี้ แต่เธอไม่อยากเสวนากับคนพาล เห็นว่าฝนเริ่มซา เลยคิดว่าจะกลับบ้านตัวเอง ยังไงก็เปียกอยู่แล้ว เปียกอีกนิดก็คงไม่เป็นไร "จะรีบไปไหนล่ะ" คเชนทร์ตามมากระชากแขนของพิมพ์แก้วเอาไว้ เธอตกใจสะบัดหนีแต่ไม่หลุด "กับฉันทำไมทำท่ารังเกียจแบบนี้ หรือแกล้งทำเป็นดีดดิ้นเล่นตัวโก่งค่าตัว" เขารั้งเธอมากอดรัดเอาไว้แนบอก พิมพ์แก้วตกใจกับการกระทำป่าเถื่อนของเขา "ฉันก็แมนทั้งแท่ง เงินก็มีเต็มกระเป๋า รับรองว่าลีลาเด็ดไม่แพ้ผู้ชายคนไหน เธอไม่สนเหรอ" เขาพูดจาอย่างคุกคาม "หยาบคายร้ายกาจที่สุด นี่ปล่อยนะ ถึงแก้วจะร่านยังไง แต่รู้เอาไว้ว่าไม่ร่านกับพี่แน่นอน ฉันจะนอนกับผู้ชายทุกคนบนโลกยกเว้นพี่" "อย่างนั้นเหรอ" เขาจูบเธออย่างดุเดือด พิมพ์แก้วดิ้นรนผลักไส ก่อนจะตบหน้าเขาฉาดใหญ่ ทำให้ใบหน้าของเขาหันไปตามแรงตบ เธอเตรียมหนีแต่เขากระชากแขนเธอเอาไว้ ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บจนหน้าชาไปหมด เขาใช้ลิ้นดุนดันกระพุ่งแก้มเอาไว้ ก่อนที่จะจับเธอแบกขึ้นบ่าพาเข้าไปในกระท่อมหลังน้อย "นี่ปล่อยนะ คนบ้าป่าเถื่อน" เธอหวีดร้อง รู้สึกมึนหัวไปหมด เขาโถมกายเข้าหา ทาบทับเธอเอาไว้ทั้งตัว "ไม่ปล่อย" เขาตอบอย่างยียวน ก่อนจะซุกใบหน้าเข้าหา ขบเม้มซอกคอเนียนละเอียดของเธอไม่ยอมละห่าง "ปล่อยแก้วนะ" พิมพ์แก้วดิ้นหนี แต่ไม่สามารถหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้ เขากระชากเสื้อผ้าเปียกชื้นของเธอออกไปจากร่าง พิมพ์แก้วหวีดร้องเสียงหลง ใจหายวาบ ไม่คิดว่าจะเสียท่าเขาขนาดนี้ ไม่คิดด้วยว่าคเชนทร์จะป่าเถื่อนกับเธอถึงเพียงนี้ เธอยกมือขึ้นกอดอก อับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี ไม่เคยมีใครได้เห็นนวลเนื้อขาวผ่องใต้ร่มผ้าของเธอมาก่อน "ว้าย! ปล่อยนะ" พิมพ์แก้วดิ้นหนีเขาก็ตามมาทาบทับ ใช้มือหนากดมือเล็กไปกับเตียงไม้ขนาดกลาง "อย่านะคะพี่ช้าง" "อื้อ" เสียงประท้วงของเธอหายเข้าไปในลำคอเมื่อเขาก้มลงมาจุมพิต ริมฝีปากแสนหวานอย่างดูดดื่ม เธอพยายามเบี่ยงหลบ เขาก็ใช้มือหนาจับปลายคางสวยเอาไว้ บังคับให้เธอเผยอปากรับจูบเขา มือหนาอีกข้างรวบมือเธอขึ้นเหนือศีรษะเพื่อล็อกเอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอใช้มือประทุษร้ายเขาได้ ยิ่งเธอดิ้น เขาก็ยิ่งอยากเอาชนะ จัดการกระชากกางเกงผ้าด้านล่างของเธอออก หัวใจของพิมพ์แก้วหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม "พี่ช้างอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ" "กับคนอื่นเธอยอม แต่กับฉันเธอไม่ยอม" "แก้วสกปรกสำส่อนก็อย่าเอาตัวเองมาเกลือกกลั๊วกับแก้วเลยค่ะ" "ยอมรับแล้วสินะว่าตัวเองสกปรก ก็ดีเอามัน ๆ ไม่ต้องถนอมมาก" เขาหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่ก่อนจะแยกเรียวขาของเธอออก

ขอคืนดีได้ไหม

หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"

เทพดาบจอมหื่นกับสาวน้อยสุดแซ่บ

เทพดาบจอมหื่นกับสาวน้อยสุดแซ่บ (เรื่องสั้น) เยวลี่ซูคือเด็กสาวอายุ18ปีที่ถูกฆ่าล้างตระกูล เธอตามหาเทพดาบที่มีนามว่ามหาปุโรหิตเพื่อขอให้เขาล้างแค้นให้กับครอบครัว การตามหาเทพดาบนั้นลำบากสาหัสสากรรจ์นัก กว่าจะได้ล้างเค้นให้สาสมใจเธอต้องแลกกับความสาวและความสวยของตัวเอง แรงปรารถนาอาฆาตทำให้สาวน้อยยอมพลีกายถวายตัวแก่ผู้ชายหื่นแบบไร้ข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น

คนทั้งโลกกำลังตกหลุมรักภรรยาผม

หยุนซีแต่งงานกับกู้ซือเฉิน คุณชายที่สูญเสียสิทธิ์ที่เป็นผู้สืบทอดตระกูลแทนน้องสาว ตอนแรก พวกเขาเพียงแค่ว่าที่สามีภรรยาในนามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อเรื่องราวของหยุนซีถูกค่อย ๆ ถูกเปิดเผยออกมา สถานการณ์ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปตาม ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นคนธรรมดาอย่างที่คิดเลย ใครจะไปคิดว่าเธอเป็นทั้งแฮ็กเกอร์มืออาชีพ นักประพันธ์เพลงลึกลับ และทายาทคนเดียวของนักแกะสลักที่มีชื่อเสียงระดับชาติ.... มีทั้งนักร้องชื่อดัง นักแสดงที่เคยได้รับรังวัลมากมายและผู้สืบทอดของตระกูลที่ร่ำรวยมาตามจีบว่าที่ภรรยาของเขา กู้ซือเฉินควรทำอย่างไรดี?

ชายาอ๋องตัวร้าย

ย้อนเวลากลับมาก็ดี หรือจะเป็นเพียงฝันหนึ่งก็ช่าง แต่ข้ารู้แล้วว่าการงมงายกับความรักข้างเดียวนั้นมันช่างน่าเวทนายิ่งนัก ในเมื่อข้าพยายามมามากแล้วแต่ท่านกลับไม่เห็นค่า เช่นนั้นก็พอเท่านี้เถอะ

ย้อนเวลามาเป็นพระชายาของท่านอ๋องตาบอด

เมื่อย้อนเวลามาอยู่ในยุคโบราณที่ผู้ชายล้วนมีสามภรรยาสี่อนุ จื่อรั่วอิงจึงมองหาบุรุษที่จะทำให้นางใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและได้รู้ว่ามีอ๋องผู้หนึ่งไร้ภรรยาและตาบอดเขาคือคนไม่มีใครเอา"สวรรค์ให้ทางรอดข้าแล้ว" นิยายเรื่องนี้เป็นแนวสุขนิยม ปมเบา ๆ ไม่หนัก นะคะ พระเอกมีเมียเดียว พระเอกสายซึนคลั่งรักนางเอกแต่ไม่รู้ตัว นางเองจอมตื๊อเพื่อทำให้สามีรักสามีหลงขนความฮามาพร้อม ๆ กับบ่าวรับใช้และครอบครัว แนวขบขัน สายฮา สายตลกไม่ควรพลาดค่ะ ซีไซต์ นักเขียน