ใบฟาง นักโจรกรรม เธอโดนทิ้งไว้ในบ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่เมื่อไหร่ตัวเธอก็ไม่ทราบ อาจจะพูดได้ว่าเมื่อเธอจำความได้เธอก็คิดว่าที่นี่คือบ้านของเธอแล้ว เมื่ออายุได้ห้าขวบ มีสองสามีภรรยาชาวจีนรับตัวเธอไปเลี้ยงดูในฐานะบุตรบุญธรรม ทั้งคู่เป็นนักธุรกิจที่เดินทางไปทั่วโลกเพื่อทำการค้า แต่ใช้ชีวิตอยู่ในประเทศจีนเป็นส่วนใหญ่ นี่คือสิ่งที่คนภายนอกรับรู้ผ่านเอกสารที่ปลอมแปลงมาเรียบร้อยแล้ว แต่ความจริงทั้งคู่คือนักโจรกรรมที่ตำรวจทั่วโลกต้องการตัว ทุกครั้งที่ออกทำภารกิจสองสามีภรรยาจะปลอมแปลงหน้าตาและบุคลิกของตนเองทุกครั้ง ทำให้ไม่มีใครจับผิดทั้งคู่ได้ แม้กระทั่งลายนิ้วมือทั้งคู่ก็สามารถเปลี่ยนได้ทุกครั้ง เมื่อใบฟางถูกรับมาเลี้ยงดูแล้ว ทั้งคู่สอนทุกสิ่งที่ตนรู้และเล่ห์เหลี่ยมที่ตนมีให้กับใบฟางทั้งหมด ใบฟางที่เป็นเพียงเด็กน้อยที่ยังไม่เข้าใจโลกที่โหดร้าย หลังจากที่ถูกฝึกจนพอจะเริ่มทำภารกิจได้ ในวัยเพียงหกขวบงานแรกของเธอคือ ขโมยกระเป๋าสตางค์ ซึ่งเธอก็ทำให้ทั้งคู่ได้เห็นความเร็วและความสามารถของเธอ ในวัยเจ็ดขวบเธอเริ่มชำนาด้านการขโมยของเล็กของน้อย จนหลอกล่วงคนอื่น วัยแปดขวบเธอแสดงความสามารถโดยการเข้าร่วมงานประมูลกับพ่อแม่บุญธรรมและได้ขโมยแหวนเพชรมูลค่าเกือบสิบล้านหยวนมาได้ ทุกครั้งที่เธอได้รับภารกิจเธอตั้งใจทำอย่างมากเพราะคิดว่านี่คือสิ่งที่จะทำให้ทั้งคู่รักเธอ เพียงแค่ได้รับคำชื่นชมจากทั้งคู่เธอจึงคิดเสมอว่านี่คือคนที่เป็นพ่อแม่ของเธอ การแสดงความรักของเธอคืองานที่ได้รับจะต้องไม่มีสิ่งใดผิดพลาดเพื่อให้พ่อแม่บุญธรรมรักเธอ แต่สิ่งที่เธอคิดเป็นสิ่งที่ผิดมาตลอด เมื่ออายุได้ยี่สิบปีเธอทำงานพลาดครั้งแรก เกือบจะถูกตำรวจจับตัวได้ พ่อแม่บุญธรรมที่เธอคิดเสมอว่าคือคนในครอบครัวได้หลบหนีทิ้งเธอไว้โดยไม่หันกลับมามอง จนเมื่อเธอซ่อนตัวจนตำรวจคิดว่าเธอหนีออกนอกประเทศไปแล้ว ข่าวตามล่าเธอเงียบหายไป ทั้งคู่จึงได้ติดต่อกลับมา เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าหากจวนตัวต้องเอาตัวรอดให้ได้ แต่เธอหวังเพียงอยากให้ทั้งคู่รักเธออย่างที่เธอรักพ่อแม่บุญธรรมสักนิดก็ยังดี เมื่อเบื่อที่ต้องใช้ชีวิตหลบหนีตำรวจ รวมทั้งองค์กรใต้ดินที่ตามล่าค่าหัวเธออย่างหนัก ทั้งคู่จึงขอให้เธอทำงานสุดท้ายให้ คือขโมยหยกเหอเถียนที่เพิ่งค้นพบเจออายุราวๆสามพันปี งานนี้ไม่ง่ายแต่หากจะแลกมาด้วยอิสระภาพที่ทั้งคู่จะยอมปล่อยเธอไป เธอจึงตกลงรับงานนี้ เธอใช้เวลาดูสถานที่ ทางหนีทีไล่อยู่สองสัปดาห์ เมื่อมั่นใจว่าเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วก็เริ่มออกปฏิบัติการ หยกเหอเถียน ที่เธอต้องขโมยเป็นเพียงกำไลข้อมือเท่านั่น ระบบนิรภัยที่แน่นหนาไม่เกินความสามารถของเธอ เมื่อนำออกมาได้ก็เตรียมหลบหนี แต่ใครจะรู้ว่าพ่อแม่บุญธรรมที่แสนน่าเคารพรักนั้นได้ขายข้อมูลให้กับองค์กรใต้ดินเพื่อชิงของจากเธอ พร้อมทั้งฆ่าเธอเพื่อรับค่าหัวที่มูลค่าสูง แม้การต่อสู้ที่ถูกฝึกมาอย่างชำนาญ อาวุธในมือ มีดสั้น ปืนถูกนำออกมาใช้ ถึงจะฆ่าคนฝุ่นนั่นไปเยอะเพียงใด แต่เธอคนเดียวจะสู้คนที่เตรียมพร้อมมาถึงสามสิบคนได้อย่างไร ใบฟางหัวเราะให้กับความโง่ของเธอ แม้แต่ผู้ที่ได้ชื่อว่าพ่อแม่บุญธรรมก็ยังขายเธอได้ เธอเย้ยหยันให้กับชีวิตที่บัดซบ สาปแช่งเทพแห่งโชคชะตาที่ให้เธอมาเกิดกับพ่อแม่แท้ๆที่ไม่ต้องการเธอ แล้วยังส่งพ่อแม่บุญธรรมที่ทำให้ชีวิตของเธอต้องพบจุดจบเช่นนี้
"ตื่นได้แล้วนังหนู" เสียงใคร ใบฟางขมวดคิ้วแน่นอย่างหงุดหงิด จะเรียกทำไมคนจะนอน นางพลิกตัวเพื่อซุกใต้หมอนอย่างเคยตัวเมื่อถูกปลุกจากการที่ยังนอนไม่เต็มอิ่ม
"หากเจ้ายังไม่ลุก ข้าจะส่งเจ้าไปเสียตอนนี้เลย" ส่งไปไหน ใบฟางเด้งลุกพรวดขึ้นมา เธอถูกยิงตายไปแล้วหากจำไม่ผิด แล้วตาแก่ตรงหน้านี่คือใคร รอบข้างที่เต็มไปด้วยทุ่งดอกไม้คือที่ไหน
เธอเบิกตากว้างอย่างตระหนก หรือเธอจะได้ขึ้นสวรรค์ จะเป็นไปได้ยังไง ทำชั่วมามากเสียขนาดนั้น
"เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว เจ้าตายไปแล้ว ที่นี่ก็มิใช่สวรรค์ แต่เป็นข้าเทพโชคชะตาที่เจ้าสาปแช่งดึงวิญญาณของเจ้ามา ข้าจะให้เจ้าไปเกิดในที่ใหม่ ให้เจ้าได้มีชีวิตอีกครั้ง ข้าจะคอยดูว่าครั้งนี้เจ้าจะเลือกทางเดินเช่นไร" ใบฟางขมวดคิ้วแน่นอย่างครุ่นคิด ก็คงจะดีกว่าไปใช้บาปในนรกมั้ง
กล่าวจบเทพชะตาก็โบกมือหนึ่งครั้ง ใบฟางรู้สึกตัวอีกครั้งก็เจ็บปวดช่วงล่าง เธอรู้สึกถึงแรงกดทับที่ทาบลงมาที่ตัว สัญชาตญาณทำให้เธอต้องดิ้นรนหนี มือหนาคว้าเอวของเธอไว้ กล่าวด้วยเสียงแหบแห้ง
"อีกประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น" เธอกัดริมฝีปากแน่น เพื่อข่มความเจ็บที่ทรมาน จากความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นห้วงอารมณ์ที่แปลกใหม่ จะเรียกสุขสมก็คงจะได้ ชีวิตก่อนของเธอยังไม่เคยได้มีแฟนหรือหลับนอนกับบุรุษมาก่อน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าที่นางโดนกระทำอยู่ตอนนี้คืออะไร
บัดซบ ความคิดแรกที่อยากจะตะโกนออกมา แต่ร่างนี้ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะกล่าวว่าโดนวางยาก็คงจะใช่ เธอไม่อาจขัดขืนได้ ได้แต่ปล่อยให้บุรุษผู้นั้นกระทำย่ำยีจนกว่าจะจบ แม้แต่ตายังลืมไม่ขึ้นหากรับรู้ว่ามันผู้นี้เป็นใคร นางสาบานจะเอาความอับอายครั้งนี้คิดแน่นอน
เธอปวดหัวจนอยากจะกรีดร้องออกมา มือเรียวยกขึ้นดึงทึ้งผมของตนเองเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดให้ลดลง แต่มือหนากับรวบมือของเธอขึ้นยึดไว้เหนือศีรษะ เสียงด่าที่เบาออกจากริมฝีปากอิ่มที่บวมเจ่อ
"What the f*ck" แม้เสียงจะเบาราวยุงบิน บุรุษผู้นั้นก็ยังคงได้ยิน แต่ไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด
ใบฟางรู้สึกตัวอีกครั้งฟ้าก็สว่างเสียแล้ว ข้างกายของเธอไม่มีใครอยู่ ในห้องมีเพียงแต่เธอเท่านั้น หากไม่มีร่องรอยทั้งทั้งตัวและความเจ็บปวดที่เพียงขยับน้ำตาก็ซึมแล้ว เธอคงคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงความฝันที่แสนจะขนลุกเท่านั้น
ความทรงจำของร่างเดิมทำให้รู้ว่า เจ้าของร่างชื่อ เยี่ยนฟาง คุณหนูใหญ่จวนท่านเจ้าเมือง อายุ สิบหกหนาว บิดาของนางคือเยี่ยนหวง ท่านเจ้าเมืองหานตง อยู่ห่างจากเมืองหลวงนับพันลี้ มารดาของนางเป็นฮูหยินเอก จางลี่จิ่น แต่ได้เสียชีวิตไปแล้วเมื่อตอนที่เยี่ยนฟางอายุได้ห้าหนาว ตอนนี้ฮูหยินรองโม่โฉวขึ้นมาเป็นฮูหยินเอกแทน โม่โฉวมีบุตรสาวหนึ่งคนชื่อ เยี่ยนซิน อายุสิบห้าหนาว
เมื่อสิ้นมารดา บิดาก็ไม่สนใจเรือนหลัง เพราะคิดเพียงอยากจะมีบุตรชายไว้สืบสกุลจึงมีอนุอีกมากมาย แต่พยายามเนิ่นนานก็ยังไม่มีอนุคนใดตั้งครรภ์เสียที โม่โฉวที่เห็นฮูหยินรองได้ตั้งครรภ์อีกครั้ง และเยี่ยนหวงก็หวังให้ครรภ์นี้เป็นชายอย่างยิ่ง ถึงกลับยกตำแหน่งฮูหยินเอกให้นางไปครอบครองทันทีที่ตั้งครรภ์
เยี่ยนฟางจึงถูกส่งมาให้อยู่เรือนท้ายจวน นิสัยที่ไม่สู้คนของนาง ถึงจะเป็นบุตรีสายเอกแต่ตอนนี้ทุกคนปฏิบัติกับนางราวกับคนไร้ตัวตน มีเพียงแม่นมจางของท่านแม่นางเท่านั้นที่ดูแลนาง แต่เมื่อสามวันที่แล้วแม่นมจางป่วยหนักทำให้นางถูกเยี่ยนซินหลอกวางยาส่งขึ้นเตียงของบุรุษใดก็ไม่อาจทราบได้
ที่เยี่ยนซินทำเช่นนี้ เพราะนางต้องการหมั้นหมายแทนเยี่ยนฟาง ตระกูลคหบดีใหญ่ในเมืองหานตง อย่างตระกูลกู้ คุณชายกู้หลิวหยาง ที่เพียบพร้อมด้วยรูป และความสามารถ อายุเพียงยี่สิบหนาวก็ได้เป็นถึงซิ่วไฉแล้ว ใครจะไม่อยากได้ในตัวเขา แต่ติดที่มีสัญญาหมั้นหมายอยู่กับเยี่ยนฟางตั้งแต่เด็ก และทั้งคู่ยังพึงใจต่อกันอีกด้วย
เสียงโวยวายหน้าเรือนดังขึ้น ใบฟางในร่างของเยี่ยนฟางแสยะยิ้มที่มุมปาก งิ้วโรงใหญ่คงมาแล้ว นางลุกอย่างรวดเร็วเพื่อทำลายหลักฐาน และแต่งตัวเสียใหม่ เมื่อเสียงพังประตูเข้ามานางก็นั่งลงที่ก้าวอี้ริมหน้าต่างในห้องเรียบร้อยแล้ว
เยี่ยนซินเดินเข้ามากวาดสายตาหาบุรุษที่นางให้คนไปจับตัวมาเมื่อคืนทั้งทั้งเรือนก็ไม่พบ สายตาจึงหันไปจ้องจับผิดที่ตัวของเยี่ยนฟางแทน
"สตรีไร้ยางอายเช่นเจ้า นำบุรุษไปซ่อนไว้ที่ใด" เยี่ยนฟางเลิกคิ้วมอง
"เจ้าเห็นหรือไม่เล่าว่าในเรือนข้ามีบุรุษผู้ใดอยู่" เยี่ยนซินขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ถึงไม่เจออย่างไรวันนี้นางต้องไล่เยี่ยนฟางออกจากจวนให้ได้
"บ่าวไพร่ล้วนเห็นกันทั่วว่าเจ้านัดบุรุษมาพบที่เรือน"
"อ้ออออ แล้วไหนเล่าบุรุษที่เจ้าว่า" เยี่ยนซินโมโหแทบขาดสติ นางให้คนเฝ้าไว้แล้วแท้ๆ ตั้งแต่เมื่อคืนก็ยังไม่มีผู้ใดที่ออกไปจากเรือนของเยี่ยนฟางเลยสักคน แล้วบุรุษที่นางพามาจะหายไปได้อย่างไร
"เรื่องนี้รอท่านพ่อมาจัดการ เจ้าไม่มีทางรอดแน่" เยี่ยนซินเดินกระทืบเท้าออกไป
บทที่ 1 สตรีไร้ยางอาย
16/02/2025
บทที่ 2 ท่านพ่อจะเชื่อข้าหรือไม่
16/02/2025
บทที่ 3 เพียงจะมาขอแบ่งทรัพย์สิน
16/02/2025
บทที่ 4 ย้ายมาอยู่เมืองหานโจว
16/02/2025
บทที่ 5 บิดาของเขาตายเสียแล้ว
16/02/2025
บทที่ 6 ทำการค้า
16/02/2025
บทที่ 7 ข้าหาใช่หญิงคณิกาไม่
16/02/2025
บทที่ 8 เยี่ยนหวงโดนเนรเทศ
16/02/2025
บทที่ 9 คิดเสียว่าข้าคือพี่ชายของเจ้า
16/02/2025
บทที่ 10 รับเป็นบุตรบุญธรรม
16/02/2025
บทที่ 11 คลอดแล้ว
16/02/2025
บทที่ 12 ตอนนี้อยากได้พี่สะใภ้
16/02/2025
บทที่ 13 เหมือนอย่างกับแกะสลักออกมา
16/02/2025
บทที่ 14 นางเป็นบุตรบุญธรรมของหมอหลวงอู่
16/02/2025
บทที่ 15 หย่งเออร์ส่งของกำนัลมาให้
16/02/2025
บทที่ 16 มาขอพบนายหญิงของเจ้า
18/02/2025
บทที่ 17 ท่านลุง
18/02/2025
บทที่ 18 พี่หยางคือแขกพิเศษ
18/02/2025
บทที่ 19 ถูกลอบโจมตี
18/02/2025
บทที่ 20 นางจะลงมือเอง
18/02/2025
บทที่ 21 เรียกค่าทำขวัญให้บุตรชาย
18/02/2025
บทที่ 22 กวาดไปให้หมด
18/02/2025
บทที่ 23 แล้วทำไมท่านลุงต้องโกหกพวกเราด้วย
18/02/2025
บทที่ 24 การค้าของเจ้าคงราบรื่นดีใช่หรือไม่
18/02/2025
บทที่ 25 พวกเจ้าล้วนเป็นพี่น้องของข้า
18/02/2025
บทที่ 26 พ่อมิได้ทอดทิ้งพวกเจ้า
18/02/2025
บทที่ 27 ข้าเป็นคู่หมั้นของท่านนะเจ้าคะ
18/02/2025
บทที่ 28 เปลี่ยนตัวเจ้าบ่าว
18/02/2025
บทที่ 29 หลักฐานมัดตัว
18/02/2025
บทที่ 30 ช่างลงมือได้อย่างเลือดเย็น
18/02/2025
บทที่ 31 นางช่างเลือดเย็นกว่าเขาเสียอีก
18/02/2025
บทที่ 32 ข้าอยากพบหลานชายทั้งสอง
18/02/2025
บทที่ 33 พี่สะใภ้ช่างแตกต่าง
18/02/2025
บทที่ 34 ข้าสาบานชีวิตนี้จะมีเพียงเจ้า
18/02/2025
บทที่ 35 เรียกหมออู่กลับเข้ารับตำแหน่ง
18/02/2025
บทที่ 36 ฝาแฝดหายตัวไป
18/02/2025
บทที่ 37 พังประตู
18/02/2025
บทที่ 38 ท่านคิดว่าเรื่องนี้ท่านจัดการเองได้หรือไม่
18/02/2025
บทที่ 39 ข้าจะไปกับเจ้าด้วย
18/02/2025
บทที่ 40 งานมงคล
18/02/2025
หนังสืออื่นๆ ของ l3oonm@
ข้อมูลเพิ่มเติม