Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ชะตารักลิขิตด้ายแดง

ชะตารักลิขิตด้ายแดง

l3oonm@

5.0
ความคิดเห็น
834
ชม
45
บท

ใบฟาง นักโจรกรรม เธอโดนทิ้งไว้ในบ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่เมื่อไหร่ตัวเธอก็ไม่ทราบ อาจจะพูดได้ว่าเมื่อเธอจำความได้เธอก็คิดว่าที่นี่คือบ้านของเธอแล้ว เมื่ออายุได้ห้าขวบ มีสองสามีภรรยาชาวจีนรับตัวเธอไปเลี้ยงดูในฐานะบุตรบุญธรรม ทั้งคู่เป็นนักธุรกิจที่เดินทางไปทั่วโลกเพื่อทำการค้า แต่ใช้ชีวิตอยู่ในประเทศจีนเป็นส่วนใหญ่ นี่คือสิ่งที่คนภายนอกรับรู้ผ่านเอกสารที่ปลอมแปลงมาเรียบร้อยแล้ว แต่ความจริงทั้งคู่คือนักโจรกรรมที่ตำรวจทั่วโลกต้องการตัว ทุกครั้งที่ออกทำภารกิจสองสามีภรรยาจะปลอมแปลงหน้าตาและบุคลิกของตนเองทุกครั้ง ทำให้ไม่มีใครจับผิดทั้งคู่ได้ แม้กระทั่งลายนิ้วมือทั้งคู่ก็สามารถเปลี่ยนได้ทุกครั้ง เมื่อใบฟางถูกรับมาเลี้ยงดูแล้ว ทั้งคู่สอนทุกสิ่งที่ตนรู้และเล่ห์เหลี่ยมที่ตนมีให้กับใบฟางทั้งหมด ใบฟางที่เป็นเพียงเด็กน้อยที่ยังไม่เข้าใจโลกที่โหดร้าย หลังจากที่ถูกฝึกจนพอจะเริ่มทำภารกิจได้ ในวัยเพียงหกขวบงานแรกของเธอคือ ขโมยกระเป๋าสตางค์ ซึ่งเธอก็ทำให้ทั้งคู่ได้เห็นความเร็วและความสามารถของเธอ ในวัยเจ็ดขวบเธอเริ่มชำนาด้านการขโมยของเล็กของน้อย จนหลอกล่วงคนอื่น วัยแปดขวบเธอแสดงความสามารถโดยการเข้าร่วมงานประมูลกับพ่อแม่บุญธรรมและได้ขโมยแหวนเพชรมูลค่าเกือบสิบล้านหยวนมาได้ ทุกครั้งที่เธอได้รับภารกิจเธอตั้งใจทำอย่างมากเพราะคิดว่านี่คือสิ่งที่จะทำให้ทั้งคู่รักเธอ เพียงแค่ได้รับคำชื่นชมจากทั้งคู่เธอจึงคิดเสมอว่านี่คือคนที่เป็นพ่อแม่ของเธอ การแสดงความรักของเธอคืองานที่ได้รับจะต้องไม่มีสิ่งใดผิดพลาดเพื่อให้พ่อแม่บุญธรรมรักเธอ แต่สิ่งที่เธอคิดเป็นสิ่งที่ผิดมาตลอด เมื่ออายุได้ยี่สิบปีเธอทำงานพลาดครั้งแรก เกือบจะถูกตำรวจจับตัวได้ พ่อแม่บุญธรรมที่เธอคิดเสมอว่าคือคนในครอบครัวได้หลบหนีทิ้งเธอไว้โดยไม่หันกลับมามอง จนเมื่อเธอซ่อนตัวจนตำรวจคิดว่าเธอหนีออกนอกประเทศไปแล้ว ข่าวตามล่าเธอเงียบหายไป ทั้งคู่จึงได้ติดต่อกลับมา เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าหากจวนตัวต้องเอาตัวรอดให้ได้ แต่เธอหวังเพียงอยากให้ทั้งคู่รักเธออย่างที่เธอรักพ่อแม่บุญธรรมสักนิดก็ยังดี เมื่อเบื่อที่ต้องใช้ชีวิตหลบหนีตำรวจ รวมทั้งองค์กรใต้ดินที่ตามล่าค่าหัวเธออย่างหนัก ทั้งคู่จึงขอให้เธอทำงานสุดท้ายให้ คือขโมยหยกเหอเถียนที่เพิ่งค้นพบเจออายุราวๆสามพันปี งานนี้ไม่ง่ายแต่หากจะแลกมาด้วยอิสระภาพที่ทั้งคู่จะยอมปล่อยเธอไป เธอจึงตกลงรับงานนี้ เธอใช้เวลาดูสถานที่ ทางหนีทีไล่อยู่สองสัปดาห์ เมื่อมั่นใจว่าเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วก็เริ่มออกปฏิบัติการ หยกเหอเถียน ที่เธอต้องขโมยเป็นเพียงกำไลข้อมือเท่านั่น ระบบนิรภัยที่แน่นหนาไม่เกินความสามารถของเธอ เมื่อนำออกมาได้ก็เตรียมหลบหนี แต่ใครจะรู้ว่าพ่อแม่บุญธรรมที่แสนน่าเคารพรักนั้นได้ขายข้อมูลให้กับองค์กรใต้ดินเพื่อชิงของจากเธอ พร้อมทั้งฆ่าเธอเพื่อรับค่าหัวที่มูลค่าสูง แม้การต่อสู้ที่ถูกฝึกมาอย่างชำนาญ อาวุธในมือ มีดสั้น ปืนถูกนำออกมาใช้ ถึงจะฆ่าคนฝุ่นนั่นไปเยอะเพียงใด แต่เธอคนเดียวจะสู้คนที่เตรียมพร้อมมาถึงสามสิบคนได้อย่างไร ใบฟางหัวเราะให้กับความโง่ของเธอ แม้แต่ผู้ที่ได้ชื่อว่าพ่อแม่บุญธรรมก็ยังขายเธอได้ เธอเย้ยหยันให้กับชีวิตที่บัดซบ สาปแช่งเทพแห่งโชคชะตาที่ให้เธอมาเกิดกับพ่อแม่แท้ๆที่ไม่ต้องการเธอ แล้วยังส่งพ่อแม่บุญธรรมที่ทำให้ชีวิตของเธอต้องพบจุดจบเช่นนี้

บทที่ 1 สตรีไร้ยางอาย

"ตื่นได้แล้วนังหนู" เสียงใคร ใบฟางขมวดคิ้วแน่นอย่างหงุดหงิด จะเรียกทำไมคนจะนอน นางพลิกตัวเพื่อซุกใต้หมอนอย่างเคยตัวเมื่อถูกปลุกจากการที่ยังนอนไม่เต็มอิ่ม

"หากเจ้ายังไม่ลุก ข้าจะส่งเจ้าไปเสียตอนนี้เลย" ส่งไปไหน ใบฟางเด้งลุกพรวดขึ้นมา เธอถูกยิงตายไปแล้วหากจำไม่ผิด แล้วตาแก่ตรงหน้านี่คือใคร รอบข้างที่เต็มไปด้วยทุ่งดอกไม้คือที่ไหน

เธอเบิกตากว้างอย่างตระหนก หรือเธอจะได้ขึ้นสวรรค์ จะเป็นไปได้ยังไง ทำชั่วมามากเสียขนาดนั้น

"เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว เจ้าตายไปแล้ว ที่นี่ก็มิใช่สวรรค์ แต่เป็นข้าเทพโชคชะตาที่เจ้าสาปแช่งดึงวิญญาณของเจ้ามา ข้าจะให้เจ้าไปเกิดในที่ใหม่ ให้เจ้าได้มีชีวิตอีกครั้ง ข้าจะคอยดูว่าครั้งนี้เจ้าจะเลือกทางเดินเช่นไร" ใบฟางขมวดคิ้วแน่นอย่างครุ่นคิด ก็คงจะดีกว่าไปใช้บาปในนรกมั้ง

กล่าวจบเทพชะตาก็โบกมือหนึ่งครั้ง ใบฟางรู้สึกตัวอีกครั้งก็เจ็บปวดช่วงล่าง เธอรู้สึกถึงแรงกดทับที่ทาบลงมาที่ตัว สัญชาตญาณทำให้เธอต้องดิ้นรนหนี มือหนาคว้าเอวของเธอไว้ กล่าวด้วยเสียงแหบแห้ง

"อีกประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น" เธอกัดริมฝีปากแน่น เพื่อข่มความเจ็บที่ทรมาน จากความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นห้วงอารมณ์ที่แปลกใหม่ จะเรียกสุขสมก็คงจะได้ ชีวิตก่อนของเธอยังไม่เคยได้มีแฟนหรือหลับนอนกับบุรุษมาก่อน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าที่นางโดนกระทำอยู่ตอนนี้คืออะไร

บัดซบ ความคิดแรกที่อยากจะตะโกนออกมา แต่ร่างนี้ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะกล่าวว่าโดนวางยาก็คงจะใช่ เธอไม่อาจขัดขืนได้ ได้แต่ปล่อยให้บุรุษผู้นั้นกระทำย่ำยีจนกว่าจะจบ แม้แต่ตายังลืมไม่ขึ้นหากรับรู้ว่ามันผู้นี้เป็นใคร นางสาบานจะเอาความอับอายครั้งนี้คิดแน่นอน

เธอปวดหัวจนอยากจะกรีดร้องออกมา มือเรียวยกขึ้นดึงทึ้งผมของตนเองเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดให้ลดลง แต่มือหนากับรวบมือของเธอขึ้นยึดไว้เหนือศีรษะ เสียงด่าที่เบาออกจากริมฝีปากอิ่มที่บวมเจ่อ

"What the f*ck" แม้เสียงจะเบาราวยุงบิน บุรุษผู้นั้นก็ยังคงได้ยิน แต่ไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด

ใบฟางรู้สึกตัวอีกครั้งฟ้าก็สว่างเสียแล้ว ข้างกายของเธอไม่มีใครอยู่ ในห้องมีเพียงแต่เธอเท่านั้น หากไม่มีร่องรอยทั้งทั้งตัวและความเจ็บปวดที่เพียงขยับน้ำตาก็ซึมแล้ว เธอคงคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงความฝันที่แสนจะขนลุกเท่านั้น

ความทรงจำของร่างเดิมทำให้รู้ว่า เจ้าของร่างชื่อ เยี่ยนฟาง คุณหนูใหญ่จวนท่านเจ้าเมือง อายุ สิบหกหนาว บิดาของนางคือเยี่ยนหวง ท่านเจ้าเมืองหานตง อยู่ห่างจากเมืองหลวงนับพันลี้ มารดาของนางเป็นฮูหยินเอก จางลี่จิ่น แต่ได้เสียชีวิตไปแล้วเมื่อตอนที่เยี่ยนฟางอายุได้ห้าหนาว ตอนนี้ฮูหยินรองโม่โฉวขึ้นมาเป็นฮูหยินเอกแทน โม่โฉวมีบุตรสาวหนึ่งคนชื่อ เยี่ยนซิน อายุสิบห้าหนาว

เมื่อสิ้นมารดา บิดาก็ไม่สนใจเรือนหลัง เพราะคิดเพียงอยากจะมีบุตรชายไว้สืบสกุลจึงมีอนุอีกมากมาย แต่พยายามเนิ่นนานก็ยังไม่มีอนุคนใดตั้งครรภ์เสียที โม่โฉวที่เห็นฮูหยินรองได้ตั้งครรภ์อีกครั้ง และเยี่ยนหวงก็หวังให้ครรภ์นี้เป็นชายอย่างยิ่ง ถึงกลับยกตำแหน่งฮูหยินเอกให้นางไปครอบครองทันทีที่ตั้งครรภ์

เยี่ยนฟางจึงถูกส่งมาให้อยู่เรือนท้ายจวน นิสัยที่ไม่สู้คนของนาง ถึงจะเป็นบุตรีสายเอกแต่ตอนนี้ทุกคนปฏิบัติกับนางราวกับคนไร้ตัวตน มีเพียงแม่นมจางของท่านแม่นางเท่านั้นที่ดูแลนาง แต่เมื่อสามวันที่แล้วแม่นมจางป่วยหนักทำให้นางถูกเยี่ยนซินหลอกวางยาส่งขึ้นเตียงของบุรุษใดก็ไม่อาจทราบได้

ที่เยี่ยนซินทำเช่นนี้ เพราะนางต้องการหมั้นหมายแทนเยี่ยนฟาง ตระกูลคหบดีใหญ่ในเมืองหานตง อย่างตระกูลกู้ คุณชายกู้หลิวหยาง ที่เพียบพร้อมด้วยรูป และความสามารถ อายุเพียงยี่สิบหนาวก็ได้เป็นถึงซิ่วไฉแล้ว ใครจะไม่อยากได้ในตัวเขา แต่ติดที่มีสัญญาหมั้นหมายอยู่กับเยี่ยนฟางตั้งแต่เด็ก และทั้งคู่ยังพึงใจต่อกันอีกด้วย

เสียงโวยวายหน้าเรือนดังขึ้น ใบฟางในร่างของเยี่ยนฟางแสยะยิ้มที่มุมปาก งิ้วโรงใหญ่คงมาแล้ว นางลุกอย่างรวดเร็วเพื่อทำลายหลักฐาน และแต่งตัวเสียใหม่ เมื่อเสียงพังประตูเข้ามานางก็นั่งลงที่ก้าวอี้ริมหน้าต่างในห้องเรียบร้อยแล้ว

เยี่ยนซินเดินเข้ามากวาดสายตาหาบุรุษที่นางให้คนไปจับตัวมาเมื่อคืนทั้งทั้งเรือนก็ไม่พบ สายตาจึงหันไปจ้องจับผิดที่ตัวของเยี่ยนฟางแทน

"สตรีไร้ยางอายเช่นเจ้า นำบุรุษไปซ่อนไว้ที่ใด" เยี่ยนฟางเลิกคิ้วมอง

"เจ้าเห็นหรือไม่เล่าว่าในเรือนข้ามีบุรุษผู้ใดอยู่" เยี่ยนซินขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ถึงไม่เจออย่างไรวันนี้นางต้องไล่เยี่ยนฟางออกจากจวนให้ได้

"บ่าวไพร่ล้วนเห็นกันทั่วว่าเจ้านัดบุรุษมาพบที่เรือน"

"อ้ออออ แล้วไหนเล่าบุรุษที่เจ้าว่า" เยี่ยนซินโมโหแทบขาดสติ นางให้คนเฝ้าไว้แล้วแท้ๆ ตั้งแต่เมื่อคืนก็ยังไม่มีผู้ใดที่ออกไปจากเรือนของเยี่ยนฟางเลยสักคน แล้วบุรุษที่นางพามาจะหายไปได้อย่างไร

"เรื่องนี้รอท่านพ่อมาจัดการ เจ้าไม่มีทางรอดแน่" เยี่ยนซินเดินกระทืบเท้าออกไป

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ l3oonm@

ข้อมูลเพิ่มเติม
วาสนานี้ ข้ามิอยากได้

วาสนานี้ ข้ามิอยากได้

โรแมนติก

5.0

ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ

นางร้ายของท่านเสนาบดี

นางร้ายของท่านเสนาบดี

โรแมนติก

5.0

ซูหนี่นักแสดงเจ้าบทบาท วันหนึ่งเธอได้รับติดต่อให้รับบทนางร้ายที่ต้องตายเมื่อออกได้เพียงสามตอน ผู้กำกับนัดเธอให้ออกไปรับบทที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งเมื่อตกลงกันได้แล้ว เธอก็กล่าวขอบคุณแล้วนัดคิวถ่ายทำกัน ซูหนี่อ่านบทของเธอที่มีเพียงน้อยนิด นางร้ายคนนี้ทำให้เธอโมโหอย่างมาก เป็นสตรีที่วางยาเพื่อให้ได้ แต่งกับบัณฑิตหนุ่ม จ้าวหนิงหลง เมื่อฝ่ายชายรังเกียจนางก็ยิ่งแสดงความร้ายกาจออกมา เมื่อจ้าวหนิงหลงสอบเป็นจวี่เหรินได้ นางก็จบชีวิตลง ถึงบทที่เธอได้รับจะออกมาให้คนดูได้เห็นเพียงไม่กี่ตอน แต่การแสดงที่เข้าถึงทำให้คนจดจำได้ ไม่ใช่เพียงคนชื่นชมเท่านั้น เธอยังทำให้แม่ค้าเกลียดจนด่าเธอกลางตลาดมาแล้ว เมื่อเธอทำทีไปเดินเพื่อเช็คความนิยม มีแม่ค้าคนหนึ่งเข้าถึงอารมณ์ในการแสดงเยอะไปหน่อย วิ่งไล่ปาไข่ไก่ใส่เธอจนนางเตลิด ไม่ได้ดูทาง จึงทำให้รถที่วิ่งมาเร็วชนเข้า เธอตื่นมาอีกครั้งในร่างของซูหนี่นางร้ายที่เธอได้รับบทบาท และที่ในบทไม่มีเหมือนกันคือซูหนี่มีลูกน้อยวัยสามขวบถึงสองคน เธอจะทำอย่างไรต่อไป จะหนีความตายที่ใกล้จะเกิดขึ้นได้หรือไม่

อีกด้านของนางร้าย

อีกด้านของนางร้าย

โรแมนติก

5.0

ซูมี่หญิงสาวที่เป็นสตรีร้ายกาจของหมู่บ้าน นางมีสัญญาหมั้นหมายอยู่กับ ชิงฉางบัณฑิตหนุ่ม แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็กลับมาพร้อมสตรีอ่อนหวานแล้วยกเลิกงานหมั้นกับนาง เมื่อนางจบชีวิตลงได้ไปเกิดที่ภพใหม่และเพราะมีความทรงจำเดิมทำให้นางรู้ว่านางเป็นเพียงตัวร้ายในนิยายที่มีบทบาทเพียงไม่กี่หน้าเท่านั้น ซูมี่ได้แต่ถามตัวเองว่านางผิดเรื่องอะไร อีกจะบอกว่านางร้ายกาจ นางร้ายเรื่องอะไร ถ้าไม่ใช่ว่าเป็นเพราะชิงฉางที่เขาให้ความหวังหญิงสาวในหมู่บ้านไปทั่ว จนมาหาเรื่องนาง นางจะกลายเป็นสตรีที่ร้ายกาจได้อย่างไร "เหอะ ผู้ชายสารเลวเช่นนั้น หากย้อนกลับไปได้ข้าไม่มีทางชายตามองเด็ดขาด" เมื่ออ่านนิยายจบเธอก็เขวี้ยงทิ้งลงถังขยะอย่างโมโห แต่ซูมี่ไม่รู้คือ นางจะได้ย้อนเวลากลับไปจริง และการย้อนกลับไปของนางครั้งนี้มิใช่เพื่อแก้แค้น แต่เพื่อทำให้ผู้ชายเสียดายนางแทน

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ต้องมนต์บุปผา

ต้องมนต์บุปผา

ซีไซต์
5.0

หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???

ขอโอกาสอีกครั้ง

ขอโอกาสอีกครั้ง

Arny Gallucio
5.0

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ” เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า “ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?” เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า “ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว...” ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา “เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?”

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

อรนุช เทพทัต
4.9

หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า  "ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง" และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย"  รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า 'ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ' เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว "ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้" 'อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ' เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ชะตารักลิขิตด้ายแดง
1

บทที่ 1 สตรีไร้ยางอาย

16/02/2025

2

บทที่ 2 ท่านพ่อจะเชื่อข้าหรือไม่

16/02/2025

3

บทที่ 3 เพียงจะมาขอแบ่งทรัพย์สิน

16/02/2025

4

บทที่ 4 ย้ายมาอยู่เมืองหานโจว

16/02/2025

5

บทที่ 5 บิดาของเขาตายเสียแล้ว

16/02/2025

6

บทที่ 6 ทำการค้า

16/02/2025

7

บทที่ 7 ข้าหาใช่หญิงคณิกาไม่

16/02/2025

8

บทที่ 8 เยี่ยนหวงโดนเนรเทศ

16/02/2025

9

บทที่ 9 คิดเสียว่าข้าคือพี่ชายของเจ้า

16/02/2025

10

บทที่ 10 รับเป็นบุตรบุญธรรม

16/02/2025

11

บทที่ 11 คลอดแล้ว

16/02/2025

12

บทที่ 12 ตอนนี้อยากได้พี่สะใภ้

16/02/2025

13

บทที่ 13 เหมือนอย่างกับแกะสลักออกมา

16/02/2025

14

บทที่ 14 นางเป็นบุตรบุญธรรมของหมอหลวงอู่

16/02/2025

15

บทที่ 15 หย่งเออร์ส่งของกำนัลมาให้

16/02/2025

16

บทที่ 16 มาขอพบนายหญิงของเจ้า

18/02/2025

17

บทที่ 17 ท่านลุง

18/02/2025

18

บทที่ 18 พี่หยางคือแขกพิเศษ

18/02/2025

19

บทที่ 19 ถูกลอบโจมตี

18/02/2025

20

บทที่ 20 นางจะลงมือเอง

18/02/2025

21

บทที่ 21 เรียกค่าทำขวัญให้บุตรชาย

18/02/2025

22

บทที่ 22 กวาดไปให้หมด

18/02/2025

23

บทที่ 23 แล้วทำไมท่านลุงต้องโกหกพวกเราด้วย

18/02/2025

24

บทที่ 24 การค้าของเจ้าคงราบรื่นดีใช่หรือไม่

18/02/2025

25

บทที่ 25 พวกเจ้าล้วนเป็นพี่น้องของข้า

18/02/2025

26

บทที่ 26 พ่อมิได้ทอดทิ้งพวกเจ้า

18/02/2025

27

บทที่ 27 ข้าเป็นคู่หมั้นของท่านนะเจ้าคะ

18/02/2025

28

บทที่ 28 เปลี่ยนตัวเจ้าบ่าว

18/02/2025

29

บทที่ 29 หลักฐานมัดตัว

18/02/2025

30

บทที่ 30 ช่างลงมือได้อย่างเลือดเย็น

18/02/2025

31

บทที่ 31 นางช่างเลือดเย็นกว่าเขาเสียอีก

18/02/2025

32

บทที่ 32 ข้าอยากพบหลานชายทั้งสอง

18/02/2025

33

บทที่ 33 พี่สะใภ้ช่างแตกต่าง

18/02/2025

34

บทที่ 34 ข้าสาบานชีวิตนี้จะมีเพียงเจ้า

18/02/2025

35

บทที่ 35 เรียกหมออู่กลับเข้ารับตำแหน่ง

18/02/2025

36

บทที่ 36 ฝาแฝดหายตัวไป

18/02/2025

37

บทที่ 37 พังประตู

18/02/2025

38

บทที่ 38 ท่านคิดว่าเรื่องนี้ท่านจัดการเองได้หรือไม่

18/02/2025

39

บทที่ 39 ข้าจะไปกับเจ้าด้วย

18/02/2025

40

บทที่ 40 งานมงคล

18/02/2025