ตัวร้ายจนๆ ขอตั้งแก๊งอันธพาล

ตัวร้ายจนๆ ขอตั้งแก๊งอันธพาล

CheeHua

5.0
ความคิดเห็น
28
ชม
13
บท

ผิงผิง อายุ 35 ปี อาชีพ อ่านนิยายไปวันๆ นางเอกผมประบ่าผิวขาวหน้าสวยติดไปทางหวานเป็นคนว่างงานกินเงินประกันสังคม วันๆเอาแต่นอนอ่านนิยาย กินป๊อปคอร์น แม้จะออกไปนอกบ้านบ้างแต่เห็นคู่รักทีไรก็ไปแวะใส่เขาทุกที เทียนชุน เซียนคนล่าสุดที่มาพร้อมกระบี่คู่ใจนาม ตี้หยาง พระเอกนิยายตามท้องเรื่องหล่อคม ผมยาวสีดำคลับ พูดน้อย วันๆเอาแต่นั่งบำเพ็ญเพียรอยู่บนแดนเซียน สิ่งที่ชอบไม่มี สิ่งที่เกลียด คนพูดมาก ▄₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪▄ ตายคาทรีนไม่พอ ลืมตาอีกทีกระบี่พระเอกใบ้ก็จ่อคอเรียบร้อย ใครอยากเป็นเซียนก็เป็นไป ตัวร้ายจนๆคนนี้จะตั้งแก๊งอันธพาลให้ได้เลย ถ้ายังไม่ตายอะนะ ▀₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪▀ ▄₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪▄ Trigger Warning **นิยายจีนโบราณ โรแมนซ์ ตลก** ***สำหรับนักอ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*** นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาติดเรท 18+ คำหยาบคาย และฉากไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน. *พฤติกรรมบางอย่างไม่ควรลอกเลียนแบบ ▀₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪▀

บทที่ 1 อยากกินป๊อบคอร์น

╔.★.═════════╗

บทที่ ๑

╚═════════.★.╝

“ปวดหัวโว้ย! ถ้าเลือกได้ ฉันจะเป็นเจ้าสำนักสักแห่ง ให้คนมาบีบมานวดให้สาใจไปเลย”

เดี๋ยวนะ เหมือนนึกอะไรออก

ถ้าบีบไปบีบมามันไล้ลงเนินอก บีบคลึงลงไปถึง…‘เอว’ แบบในหนังสือที่เคยอ่านล่ะ ผู้หญิงในนิยายชอบจับของสงวนกันทุกเรื่อง ส่วนผู้ชาย…

อี๋ว แม่จะโดดเตะก้านคอเข้าให้ พวกศิษย์ทรพี!

“ถ้าเป็นเจ้าสำนักละก็ ต้องขี่กระบี่ไปตีกะชาวบ้านสินะ เจ้าสำนักสาวผิงผิง คริคริ”

นึกได้แค่นั้นก็หน้าถอดสี เอนตัวลงตะแคงข้างมือยังคั่นหนังสือไว้ วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่โคตรน่าเบื่อ

พอหัวว่างทีไร

คำว่า ‘ว่างงาน’ มันก็แปลงร่างเป็นค้อนเหล็กมาทุบหัวทุกที

“ให้ตาย คนอายุ 35 จะตกงานกันทุกคนเลยเหรอ เฮ้อ…ช่วยไม่ได้ เศรษฐกิจแบบนี้ใครอยากไปทำงานก็ไปเถอะ”

ที่นอนกินเงินประกันสังคมทุกวันนี้ไม่ได้ขี้เกียจนะ ก็แค่ทำตัวให้สมกับ อาชีพ ‘ว่าง’งาน เท่านั้นแหละ

“เฮ้อ” นอนยกหนังสือชูขึ้นสูงๆ “《ไข่มุกวิญญาณสวรรค์ของมี่มี่》ถ้าไม่ได้แกฉันคงเฉาตาย จะว่าไปก็ใกล้ถึงบทสุดท้ายแล้วนี่”

ดึงหนังสือมาแนบอกเมื่อในหัวผุดนึกอะไรบางอย่างได้ ก่อนจะลุกเอาที่คั่นหนังสือมาใส่กระดาษคั่นหน้าไว้ดีๆ หยิบกุญแจบ้านแล้วเดินออกไป

▀₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪▀

ฉันตาวาวเมื่อเห็นว่าสินค้าที่ต้องการยังมีขายอยู่บนชั้น

แจ่มแมว

“เวลาแบบนี้ก็ต้องป๊อปคอร์นสิ มันถึงจะฟิน”

ค่อยสบายใจหน่อย นึกว่าได้ของเต็มตะกร้าแต่จะขาดพระเอกชูโรงไปซะแล้ว

รู้ไหมว่าทำไม ป๊อปคอร์นต้องคู่กับโรงหนัง ก็เพราะถ้าฉากจบเราไม่ได้โซ้ยอะไรหวานๆกรึบๆเข้าปากแปลว่าหนังเรื่องนั้นมันยังไม่จบไงล่ะ

ฉันว่านิยายก็คือๆกัน

กึก!

“อี๋ว แหวะ”

โนๆๆ ฉันไม่ได้แหวะป๊อปคอร์น แต่ที่แหวะน่ะคือคู่ชายหญิงอินจันที่ใส่เสื้อคู่สีชมพูบานเย็นหวานแหววอย่างกับคลานตามกันมาอยู่ห่างไปอีกล็อก มือนี่พันกันจนไม่รู้ว่าจะรวมร่างกันตอนไหน

ไม่เกรงใจห้างสรรพสินค้าก็เกรงใจสายตากูบ้าง!

นี่ไงฉันถึงได้ไม่ค่อยออกจากบ้าน ถึงเหตุผลใหญ่ๆจะเป็นเพราะขี้เกียจมากกว่าก็เถอะ

ระหว่างขากลับ หางตามันก็เหลือบไปเห็นเงาดำๆในตรอกของคนคู่หนึ่ง เสียงบางอย่างมันก็แว่วมา

“อื้อ อ้ะ อ้ะ”

ರ⁠_⁠ರ

“อื้อ อ้ะ อ้ะๆ”

ರ⁠╭⁠╮⁠ರ

“อ๊าง จะเสร็จแล้ว อ้ะ”

ಠಿ⁠ヮ⁠ಠ

เล่นหมากเก็บโดดชักเย่อกันมั้ง!!!!!

อื้ออ้า อื้ออ้าจนจะเสียวตามอยู่แล้วคุณเพ่

อะ ใครตามไม่ทันฟังทางนี้ เดี๋ยวจะปาฐกถาให้ฟัง เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า ฉันออกมาซื้อป๊อบคอร์นกับพวกของกินไปตุนในตู้เย็น แล้วทีนี้คนนะไม่ใช่ทินเดอร์จะได้ปัดทีเดียวถึงบ้านเลย แต่ไอ้ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันดันตาดีเกินเหตุ เหลือบไปเห็นหนังสดเรทผู้ใหญ่เข้า ทั้งที่เขาก็ทำอยู่ในหลืบคงเป็นคู่รักที่ชอบความตื่นเต้นแต่ไม่ได้ตั้งใจจะโชว์จริง ก็เล่นเข้าไปในที่มืดขนาดนั้น

ส่วนฉันก็ไม่ได้อยากหยุดดู แต่มันเสียวท้องจนก้าวขาไม่ออก

ไอ้ที่ออกก็มีแต่…ปาก!

“อี๋ว แหวะ”

จ่ะ แล้วมันเป็นปัญหาตรงไหนเหรอ ตรงที่เงาของร่างใหญ่ด้านในเก็บเป้าเข้าไปในกางเกงแล้วมุ่งเดินมาต่อยฉันน่ะสิ!

“ขยับ ขยับสิวะ”

ขามันแข็งไม่ยอมก้าวอ่า ออกแรงสุดฤทธิ์ได้แค่กระดิกเอง ไม่ทันแล้ว!!

ผู้ชายหน้ามีรอยแผลเป็นจากของมีคมใส่ยีนตัวใหญ่ เนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยเหงื่อกำลังยืนอยู่ตรงหน้า

ถ้ารอดวันนี้ไปได้ ลูกจะถวายป๊อบคอร์นสองห่อใหญ่ๆเลย

“สะ สวัสดี”

ขอโทษสิโว้ย จะสวัสดีหาป๊อบคอร์นอะไรหา!

ฉันเอ่ยปากได้แค่นั้นก็โดนกระชากเสื้อคอกลมปลิวติดมือเข้ามาในตรอกแคบๆ ทั้งสกปรกทั้งเหม็น ไม่รู้ว่ากลิ่นน้ำคาวหรือกลิ่นเน่าอะไรกันแน่

ฉันมองซ้ายมองหาหาทางหนีทีไร แต่ขาก็ยังสั่นระริกไม่ยอมขยับตามใจ จนตอนนี้รู้สึกอยากจะอ้วกจริงๆแล้ว

“ไงมึง นังนี่นี่!” เหวี่ยงเข้ากำแพงแล้วจิกหัวขึ้นมา “มึงเจ๋งนักหรือ เจ๋งนักใช่ไหมวะ”

มันกัดฟันเจ็บใจ แต่ในทันใดนั้นฉันกลับเจ็บปวด ไม่รู้ว่ามือหรือเท้า แต่น่าจะทั้งสองที่กำลังทะเลาะกับร่างกายฉัน สายธารจากดวงตาไหลลงไม่หยุดและห้ามไม่ได้ ร่างกายที่เต็มไปด้วยห้อเลือดและรอยฟกช้ำ บ้างก็เลือดซิบจนไม่สามารถทรงตัวได้อีกต่อไป

มีเพียงพื้นดินแฉะๆที่รองรับแก้มและร่างทั้งร่างเอาไว้

สายตาฉันมองเหม่อไปที่ถุงป๊อบคอร์นที่มันยังตกอยู่ที่ปากทาง

ทันใดนั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นรองเท้าผ้าใบของใครที่เหยียบมันจนแตกเละ มีขนมบางส่วนกระเด็นออกมาหน่อยหนึ่ง รู้สึกว่ามัน…เหมือนกับฉันเลย

ความเจ็บปวดยังคงถูกป้อนเพิ่มเข้ามาอีกระยะ ฉันหลับตาไม่อยากจดจำใบหน้าของคนที่กระทำแม้จะมืดจนมองหน้าเขาไม่เห็นอยู่แล้ว

ขณะที่สติกำลังลังเลว่าจะอยู่หรือจะไป

ทั้งที่ง่วงงุนตั้งแต่โดนแรกๆแล้ว แต่ความเจ็บปวดก็ยังทำให้หลับไม่ได้ จนลากยาวมากว่าสามสิบนาที สติที่มีถึงบอกว่าอีกฝ่ายจากไปแล้ว

[แจ้งเตือน! คุณได้รับพรตามคำขอ คำขอที่ 339 สัมฤทธิผล]

เสียงเหมือนระบบเอไอของอะไรสักอย่างแต่นุ่มนวลและทำให้สบายใจกว่าดังก้องในหัว

เจ็บจะแย่

คำขอบ้าบออะไร

อ่อ ที่ขอกินป๊อบคอร์นอ่านนิยายตอนสุดท้ายน่ะเหรอ ตอนนี้ไม่ต้องแล้วล่ะ

ในที่สุดความเจ็บปวดทั้งหมดก็หายไปเหมือนกำลังได้รับของขวัญเป็นการพักผ่อนอันยาวนาน ถ้าจะพูดให้ถูกคือไม่มีประสาทสัมผัสหรือการรับรู้ใดๆเหลืออยู่เลย

“ก็ดีแล้วล่ะ”

“เจ้าพูดอะไร มาทำอะไรที่นี่ บอกข้ามา”

“ซีส์!”

ทำไมขยับตัวได้ แถมเจ็บอีกแล้วล่ะ แต่เหมือนจะเจ็บแค่ที่คอแหะ เหมือนโดนอะไรบาด

!!!

ทันทีที่ลืมตาขึ้นมาก็ต้องตาโตเท่าไข่ห่าน เมื่อตัวเองกำลังคุกเข่าที่พื้นเย็นๆในตรอกเล็ก ข้างคอมีคนที่ยืนอยู่ยกปลายกระบี่มาจ่อกัน

อะไร ยังไง มันเกิดอะไรขึ้น ฉันตายไปแล้วนี่

หรือยังไม่ตาย แล้วหมอนี่เป็นคะ…เอ๊ะ

ชุดสีขาวทองที่ไม่มีวันเปื้อน ดวงตาสีดำประกายคราม เส้นผมดำสลวยราวกับหญิงสาวทว่าใบหน้ากลับเอ่ยได้ว่าเป็นชายล่มเมืองเสียมากกว่า แถมที่เอวยังห้อยป้ายหยกที่เขียนว่า ‘เทียน’

ชัดเลย ถึงจะยังงงๆ จับต้นชนปลายไม่ถูก แต่คนตรงหน้าคือ ‘เทียนชุน’ พระเอกในนิยายเรื่อง 《ไข่มุกวิญญาณสวรรค์ของมี่มี่》แน่นอน!

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ CheeHua

ข้อมูลเพิ่มเติม
เกิดใหม่เป็นจักรพรรดินีทรราชขอตายดีๆเถอะ

เกิดใหม่เป็นจักรพรรดินีทรราชขอตายดีๆเถอะ

ประวัติศาสตร์

5.0

ธิดา สาวมืดมนอายุ 20 ปี นักศึกษาโบราณคดี เพราะความจนเป็นเหตุ เจ้าของฮู้ดกับแว่นตาหนาเตอะที่ไม่เคยมีใครเห็นหัวเลยมีงานอดิเรกเป็นการนับเงินของตัวเองซ้ำๆราวกับมันจะเพิ่มขึ้น แด่ถึงชีวิตมันจะไม่มีอะไรดี หล่อนก็ไม่เคยคิดจะเป็นจักรพรรดินีทราช จางเฟิง หัวหน้านางกำนัลอายุ 22 ปี ผู้ดูมีลับคมคมใน สาวใช้คนสนิทขององค์จักรพรรดินีที่เอาแต่ร้องขอความตายอย่างไม่เกรงกลัว หญิงสาวผู้มี…ซิกแพคเป็นมัดๆ? ▄₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪▄ เมื่อก้างปลาติดคอตายจนต้องมาอยู่ในร่างจักรพรรดินีทรราช ธิดาก็หาทุกวิถีทางเพื่อจะรอดจากตอนจบสุดอนาถที่ต้องถูกเหล่านางบำเรอชำเราตุยคาเตียง ทว่า คุณพี่คะ ทำไมนางรับใช้คนสนิทถึงได้มีลูกกระเดือกโตตีหัวหนูได้ขนาดนั้นล่ะคะ ▀₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪▀

หนังสือที่คุณอาจชอบ

การจากลาครั้งที่เก้าสิบเก้า

การจากลาครั้งที่เก้าสิบเก้า

Gavin
5.0

ครั้งที่เก้าสิบเก้าที่ ‘เจต’ ทำให้ฉันใจสลาย คือครั้งสุดท้ายของเรา เราสองคนเคยเป็นคู่รักดาวเด่นของโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ รัชดา อนาคตของเราถูกวางแผนไว้อย่างสวยหรูว่าจะเข้าเรียนที่จุฬาฯ ด้วยกัน แต่แล้วในช่วงปีสุดท้ายของม.ปลาย เขากลับไปหลงรักผู้หญิงคนใหม่ที่ชื่อ ‘แคท’ เรื่องราวความรักของเรากลายเป็นละครน้ำเน่าราคาถูกที่น่าเบื่อหน่าย เต็มไปด้วยการทรยศของเขาและการขู่ว่าจะเลิกอย่างไร้ความหมายของฉัน ในงานเลี้ยงจบการศึกษา แคท ‘บังเอิญ’ ดึงฉันตกลงไปในสระว่ายน้ำกับเธอ เจตกระโดดลงไปช่วยโดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว เขากลับว่ายผ่านฉันที่กำลังตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอดไปอย่างไม่ใยดี แล้วโอบแขนรอบตัวแคทก่อนจะพาเธอขึ้นจากสระอย่างปลอดภัย ขณะที่เขาช่วยพยุงเธอขึ้นจากสระ ท่ามกลางเสียงเชียร์ของเพื่อนๆ เขาหันกลับมามองฉันที่ตัวสั่นเทา มาสคาร่าไหลเป็นทางสีดำอาบแก้ม “ชีวิตเธอ ไม่ใช่ปัญหาของฉันอีกต่อไป” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหมือนน้ำในสระที่ฉันกำลังจะจมดิ่งลงไป คืนนั้นเอง บางสิ่งในตัวฉันก็แตกสลายลงอย่างสมบูรณ์ ฉันกลับบ้าน เปิดโน้ตบุ๊ก และคลิกปุ่มยืนยันสิทธิ์เข้าศึกษาต่อ ไม่ใช่ที่จุฬาฯ กับเขา แต่เป็นมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ คนละฟากฝั่งของกรุงเทพฯ

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

Thalia Frost
5.0

กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...

รักใหม่พันล้าน

รักใหม่พันล้าน

Hilarius Erikson
5.0

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

หย่าแล้วก็ไม่ต้องขอคืนดี

หย่าแล้วก็ไม่ต้องขอคืนดี

Chandra Spin
5.0

... ในวันครบรอบแต่งงาน ฮั่วเยี่ยนสือ สามีผู้มั่งคั่งทิ้งเธอไป แล้วหาคนรักแรกของเขา ผู้ชายที่ไม่รักนวลสงวนตัวก็เหมือนสิ่งไร้ค่า ผู้ชายที่เธอเคยอ่อนข้อให้แต่ก็ไม่สนใจเธอ งั้นเธอไม่ต้องการแล้ว จึงขอหย่าทันที ฮั่วเยี่ยนสือไม่สนใจ ซูหว่านหนิงกลับเข้าสู่วงการบันเทิงและเฉิดฉาย รักแรกในอุดมคติชอบแกล้งอ่อนแองั้นเหรอ งั้นก็ให้เธอเผยธาตุแท้จริงให้ทุกคนได้เห็น อดีตสามีที่เป็นคนปากแข็งที่สุด "เมื่อเธอเบื่อแล้วเธอจะกลับมาหาฉัน" แต่ภรรยาที่เคยเต็มใจทำทุกอย่างให้เขานั้นไม่กลับมาอีกแล้ว ไม่เพียงแต่ประสบความสำเร็จในอาชีพเท่านั้น แต่ยังมีคนมากมายมาตามจีบเธออีก ดาราระดับโลกแสดงความรักอย่างแรงกล้า ผู้บริหารบริษัทสื่อพยายามทุกวิถีทางเพื่อทำให้เธอยิ้ม แม้แต่ทายาทเศรษฐีอันดับหนึ่งก็ต้องการเธอเท่านั้น จากนั้นฮั่วเยี่ยนสือเริ่มตระหนก เปลี่ยนจากคนเย็นชากลายเป็นคนที่คอยติดตามไม่ห่าง ใช้ทุกวิถีทางเพื่อตามจีบภรรยา ซูหว่านหนิงไม่แม้แต่จะมอง "เมื่อก่อนคุณเฉยเมยกับฉัน ตอนนี้คุณไม่คู่ควรกับฉันแล้ว" ฮั่วเยี่ยนสือขอร้องเธออย่างบ้าคลั่ง "หนิงหนิง เราแต่งงานใหม่เถอะ" ซูหว่านหนิงแสดงท่าทางหยิ่ง "คุณฮั่ว ฉันไม่เคยกลับไปหาของที่ทิ้งไปแล้ว"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ