[นักธุรกิจหนุ่มระดับต้นแสนร้ายกาจ VS นักปรุงน้ำหอมสาวพิการเลอโฉม บริสุทธิ์ทั้งคู่] บุคคลลึกลับส่งคลิปวิดีโอสามีนอกใจมาให้ ทำลายชีวิตที่ดูสงบของยูหยุนหนิง ทำให้เธอเข้าใจเรื่องหนึ่ง คนรักที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กจะหลอกเรา เพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันจะหลอกเรา แต่นายแบบไหล่กว้างเอวคอดขายาวไม่มีทางหลอกเรา เพียงแต่ชายหนุ่มรูปหล่อขายตัวเพื่อเลี้ยงสุนัขคนนี้ กลิ่นน้ำหอมบนตัวของคุณ ทำไมถึงเหมือนกับนักธุรกิจหนุ่มระดับต้นของตระกูลเสี่ยวเลย? * ตอนที่เธอเปล่งประกายเจิดจรัส เขาเป็นลูกที่ถูกทอดทิ้งของตระกูล กล้าแค่ขโมยจูบแรกของเธอในความมืด เมื่อเธอตกจากที่สูง เขาทิ้งทุกอย่างกลับประเทศ แต่กลับเห็นเธอตอบตกลงคำขอแต่งงานของคนอื่นทั้งน้ำตา ตอนเธอถูกหักหลังอย่างเจ็บปวด เขามีอำนาจอยู่ในมือ เขาคือคนที่สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง เป็นคนที่ช่วยชีวิตตอนที่เธอเสี่ยงอันตราย เป็นกำลังใจที่มั่นคงที่สุดของเธอ เมื่อเธอลุกขึ้นยืนอีกครั้ง เขาคุกเข่าข้างหนึ่ง จริงใจเป็นอย่างมาก “ได้โปรดแต่งงานกับผม” * “อยากรู้ไหมว่า ตอนที่เธอตอบตกลงคำขอแต่งงานของผู้ชายสารเลวคนนั้น ผมกำลังคิดอะไรอยู่? ” “คิดอะไรอยู่เหรอคะ? ” “อย่าให้ผมมีโอกาสนะ” “แล้วถ้าไม่มีโอกาสละคะ? ” “ถ้าอย่างนั้นก็สร้างโอกาสขึ้นมา” เพราะในโลกนี้ ไม่มีใครรักยูหยุนหนิงได้มากกว่าเสี่ยวฉืออีกแล้ว
“คุณเสี่ยวชิ หลักฐานที่ว่าคุณยูโดนสามีนอกใจได้มาแล้วครับ”
ในสนามกอล์ฟ ชายหนุ่มที่กำลังเตรียมจะตีกอล์ฟหยุดการเคลื่อนไหว รอยยิ้มจางๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปาก
“เอาไปให้เธอดูสิ”
เขาแทบจะจินตนาการได้ถึงใบหน้าสวยงามที่เต็มไปด้วยน้ำตาของเธอ ใบหน้าที่งดงามราวกับดอกไม้ที่เปียกชุ่มด้วยน้ำตา
นั่นทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น
เขาคลายปกเสื้อออกเล็กน้อย ก่อนจะตีกอล์ฟ ลูกกอล์ฟสีขาวลอยขึ้นไปในอากาศ วาดเส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบ
เด็กเก็บลูกกอล์ฟตะโกนด้วยความตื่นเต้น “ตีลงหลุมในครั้งเดียว!”
เสี่ยวชิยิ้มอย่างพอใจ ส่งไม้กอล์ฟให้เด็กเก็บลูกกอล์ฟ
“สองล้านบาท แจกให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่เลย”
เสียงโห่ร้องเรียกชื่อเสี่ยวชิดังก้องขณะที่เขาเดินจากไป
คืนนั้น ขณะที่เสี่ยวชิกำลังดูแผนงานในห้องทำงาน ผู้ช่วยของเขารีบเข้ามา
“คุณเสี่ยวชิ...”
เขาไม่ยกสายตาขึ้น “เกิดอะไรขึ้น? ครอบครัวฮันมีเรื่องหรือ?”
“ส่งคนไปดู อย่าให้เธอโดนเอาเปรียบ”
“ไม่ใช่!” ผู้ช่วยทำหน้าตึงเครียด “คุณยูไปที่ลมใต้แล้วครับ!”
เขาปิดแฟ้มรวดเร็ว
“เธอมีข้อจำกัดทางร่างกาย ไปคลับกลางคืนทำไม?”
เสี่ยวชิถอดแว่นออก เดินหน้าตึงออกจากห้อง
ผู้ช่วยรีบตามไป “ลมใต้ไม่ได้มีแค่คลับกลางคืนนะครับ”
เสี่ยวชิหยุดกึก มองไปยังภาพใหญ่สุดทางเดิน
ในภาพ ยู หยุนหนิง อายุสิบแปดปี สวมชุดบัลเล่ต์ เต้นรำใต้แสงไฟ ราวกับนางฟ้าที่ลงมาจากฟ้า งดงามจนทำให้ใจเต้นแรง
เขาขมวดคิ้ว ผู้หญิงคนนี้คิดจะทำอะไรกันแน่?
ที่ “ลมใต้” ในห้องวีไอพี ยู หยุนหนิงนั่งอย่างสงบ
เก้าอี้ล้อเลื่อนที่เธอนั่งเหมือนกรงเหล็กที่กักขังร่างกายที่ไม่มีวันยืนขึ้นได้ และจิตวิญญาณที่เหี่ยวเฉาลงเรื่อยๆ
ไม่ จนกระทั่งคืนนี้เธอยังรู้สึกมีความสุข
แม้ขาจะพิการ แต่ก็ยังมีสามีที่รักเธอ แต่คลิปวิดีโอนั้นช่างเหมือนตบหน้าเธออย่างแรง!
ในคืนเดียว เธอสูญเสียทั้งคนรักและเพื่อนที่ดีที่สุดไปพร้อมกัน!
เธอปิดหน้าด้วยความเจ็บปวด ดวงตาแห้งผากจนไม่มีน้ำตาให้ไหลอีก
ประตูห้องเปิดออก เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา
ยู หยุนหนิงนั่งตัวตรง หลังตั้งตรง
“โซอี้บอกเธอถึงสิ่งที่ฉันต้องการแล้วใช่ไหม”
คนด้านหลังไม่พูดอะไร มือของเธอกดลงบนที่วางแขนเล็กน้อย
“ฉันจะให้เงินเธอ เรื่องคืนนี้ต้องเก็บเป็นความลับอย่างเคร่งครัด ไม่อย่างนั้น...ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ปล่อยเธอไป”
เธอรู้สึกหงุดหงิดใจที่เสียงของเธอนุ่มนวลเกินไป แม้แต่จะข่มขู่ก็ยังไม่มีน้ำหนัก
ตอนนั้นมือหนึ่งวางบนไหล่ของเธอ
ยู หยุนหนิงแข็งทื่อทั้งตัว!
มือนั้นเลื่อนจากไหล่ไปที่คางของเธอ พลางลูบเบาๆ
มือใหญ่นั้นแห้งและอบอุ่น แต่ฝ่ามือที่หยาบกร้านทำให้เธอรู้สึกเจ็บ
เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย “เธอควรจะดูแลมือตัวเองให้ดีกว่านี้นะ”
มือนั้นหยุดนิ่ง
ยู หยุนหนิงสูดลมหายใจลึก หยิบผ้าปิดตาจากกระเป๋ามาสวม
อย่างน้อยเธอก็จะไม่เห็นสายตาดูถูกที่มองขาของเธอ
นอกจากนี้ ความสัมพันธ์ชั่วคราว เธอไม่อยากรู้ว่าเขาเป็นใคร เธอแค่อยากแก้แค้น
“เริ่มได้แล้ว”
เสี่ยวชิเผชิญกับพายุมามากมาย แต่ตอนนี้หัวใจของเขากลับเต้นตึกตักไม่หยุด
เขาเดินอ้อมมาด้านหน้า และก็ต้องหัวเราะทั้งน้ำตา
กบเขียวที่น่ารักบนผ้าปิดตาจ้องมองเขาตรงๆ
เธอชอบของแบบนี้เหรอ? ดูเหมือนว่าเขายังไม่รู้จักเธอดีพอ
ยู หยุนหนิงกำลังตื่นเต้น แล้วผ้าปิดตาก็ถูกถอดออก
“เธอทำอะไร?”
“คุณผู้หญิง กบนั่นไม่โรแมนติกเลย”
เสียงของเขาแผ่วเบาและไพเราะ เหมือนเสียงเบสของเปียโน ฟังดูมั่นคง
เธอรู้สึกสงสัย โซอี้บอกว่าจะหาเด็กหนุ่มที่สะอาดให้เธอนี่นา? ยังไม่ทันคิดอะไรต่อ
ผ้าเช็ดหน้าที่นุ่มนวลก็ปิดตาเธออีกครั้ง
เธอได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำหอมกลิ่นเฟิร์นที่มีกลิ่นแข็งแรงและเข้มแข็ง
“รสนิยมของเธอก็ดีนะ”
“ขอบคุณที่ชม”
ถัดไปเธอถูกอุ้มขึ้นวางบนเตียงนุ่มๆ
ยู หยุนหนิงตื่นตระหนก เธอได้ยินว่ามันเจ็บ
เธอคิดว่าเขาจะถอดเสื้อก่อน แต่สิ่งที่มาถึงก่อนคือริมฝีปากของเขา
เขาจูบอย่างอ่อนโยนและทะนุถนอม มีความรู้สึก...ศรัทธาที่บอกไม่ถูก
ไม่เหมือนกับครั้งแรกที่เธอถูกจูบตอนอายุสิบแปด รุนแรงจนปากเธอแตก
แต่วันนั้นมันมืดเกิน เธอจึงไม่รู้ว่าเขาเป็นใครจนถึงวันนี้
ความคิดที่ล่องลอยถูกดึงกลับด้วยมือที่ยกชายกระโปรงขึ้น เธอเตรียมพร้อมรับความเกลียดชัง แต่เขากลับพูดด้วยความชื่นชม
“สวยจัง”
สวยเหรอ? จะสวยได้ยังไง ? รอยแผลที่ขานั้นน่าเกลียดมาก
เธอกลัวจนเสียงสั่น “เธอไม่คิดว่าแผลเป็นเหมือนตัวหนอนเหรอ?”
“ไม่เลย มันสวยเหมือนกิ่งก้านของกุหลาบที่เบ่งบาน”
แล้วเขาก็จูบกิ่งก้านนั้น
บทที่ 1 กิ่งกุหลาบ
16/10/2025
บทที่ 2 ครั้งแรก
16/10/2025
บทที่ 3 คุณเป็นเหมือนนายหญิงชาย
16/10/2025
บทที่ 4 ฉันพักคืนนี้ได้ไหม
16/10/2025
บทที่ 5 ภรรยาของคุณสวยมากอย่างที่ทุกคนรู้
16/10/2025
บทที่ 6 สิ่งของของเขาได้รับการดูแลอย่างดีจากเธอ
16/10/2025
บทที่ 7 : ความอับอาย
16/10/2025
บทที่ 8 ทัศนคติของเสี่ยวชีต่อคุณหนิงนั้นค่อนข้าง...แปลก
16/10/2025
บทที่ 9 พี่ใหญ่ไม่ใจดีกับคุณเหรอ
16/10/2025
บทที่ 10 คุณควรเรียกเธอว่าพี่สะใภ้
16/10/2025
บทที่ 11 : สาวพรหมจารีวัย 26 ปี ถูกดึงดูดโดยหมูตัวเมีย
16/10/2025
บทที่ 12 ฉันต้องการครั้งสุดท้าย
16/10/2025
บทที่ 13 : สุนัขล่าเนื้อของเลดี้
16/10/2025
บทที่ 14 พี่ชายฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะร้องไห้ได้ถ้าฉันต้องการ
16/10/2025
บทที่ 15 โปรดขอให้สุภาพบุรุษท่านนั้นสุภาพกว่านี้หน่อย
16/10/2025
บทที่ 16 : ในสายตาของนางฮั่น เสี่ยวเป็นคนน่ากลัวหรือไม่
16/10/2025
บทที่ 17 ในใจคุณ ฉันช่างเป็นคนที่ให้อภัยไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ
16/10/2025
บทที่ 18 เธอเกลียดเขาเหมือนกับคนอื่นๆ
16/10/2025
บทที่ 19 : การเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเอง
16/10/2025
บทที่ 20 มันเป็นเพียงการแสดง ใครจะเอาใครจริงจัง
16/10/2025
บทที่ 21 บอกเขาว่าฉันจะไม่ไปที่นั่นอีกแล้ว
16/10/2025
บทที่ 22 การไล่เสิ่นเสี่ยวหยวนออก
16/10/2025
บทที่ 23 โชคร้ายอะไรเช่นนี้! ทำไมเขาถึงอยู่บ้านล่ะ
16/10/2025
บทที่ 24 คุณเซียว โปรดเคารพตัวเองด้วย!
16/10/2025
บทที่ 25 : รักษาความบริสุทธิ์ของคุณไว้
16/10/2025
บทที่ 26 คุณยังคงปล่อยฉันไปไม่ได้ใช่ไหม
16/10/2025
บทที่ 27 ให้ฉันรับใช้คุณฟรี
16/10/2025
บทที่ 28 ดูเหมือนเสี่ยวชีจริงๆ
16/10/2025
บทที่ 29 เขาไม่พยักหน้า ไม่มีใครกล้าให้เงินฮันสักเพนนี
16/10/2025
บทที่ 30 ใครอยากมีลูกกับคุณ!
16/10/2025
บทที่ 31 ถ้าฉันตาย คุณจะร้องไห้ไหม
16/10/2025
บทที่ 32 : คำพูดอ่อนหวาน การกระทำอันรุนแรง
16/10/2025
บทที่ 33 อย่าเป็นแบบนี้สิ ฉันเป็นน้องสะใภ้ของเธอนะ!
16/10/2025
บทที่ 34 ฉันไม่อยากยั่วโมโหผู้บริสุทธิ์อีกต่อไป
16/10/2025
บทที่ 35 ฉันจะไม่ยุ่งกับเจ้าเด็กเหลือขอนั่นแน่นอน
16/10/2025
บทที่ 36 ฉันเป็นมนุษย์และไม่สามารถสืบพันธุ์โดยลำพังได้
16/10/2025
บทที่ 37 เจ้ารู้สึกโดดเดี่ยวและทนไม่ได้ จงไปที่หนานเฟิงเพื่อตามหาคนป่า
16/10/2025
บทที่ 38 ไม่ต้องกังวล เธอจะทำพังแน่นอน
16/10/2025
บทที่ 39 ลูกของนายหญิง
16/10/2025
บทที่ 40 หากท่านกล้ามา ข้าจะร้องเรียกให้ช่วย!
16/10/2025
หนังสืออื่นๆ ของ Rabbit
ข้อมูลเพิ่มเติม