ฉันเปิดเผยว่าสามีนอกใจในงานวิวาห์

ฉันเปิดเผยว่าสามีนอกใจในงานวิวาห์

Kyra Vex

5.0
ความคิดเห็น
99
ชม
24
บท

มัตเตโอ โรมาโน่ คู่หมั้นของฉันนอกใจ คลาร่า หลุยส์ คนรักของเขา ส่งคลิปมาท้าทายฉัน ในคลิป มัตเตโอกับคลาร่ากอดจูบกันอย่างเร่าร้อน เพื่อน ๆ ของเขาตะโกนเชียร์เสียงดัง “พวกเธอเหมาะสมกันมาก แต่งงานกันตรงนี้เลย” พ่อแม่ของมัตเตโอจับมือของคลาร่าพูดว่า “เธอคือคุณนายโรมาโน่เพียงคนเดียวที่เรายอมรับ” ฉันหัวเราะเยาะออกมา แล้วโทรหาพ่อที่เป็นหัวหน้ากลุ่มมาเฟีย “ช่วยติดต่อทีมให้หนูหน่อย หนูมีแผนจะไลฟ์สด” “ได้ เงื่อนไขคือลูกกลับไปถึงอิตาลี กลายเป็นราชินีแห่งกลุ่มอาชญากรรมบรูคส์”

บทที่ 1

คู่หมั้นของฉัน มัตเตโอ โรมาโน นอกใจฉัน

ชู้รักของเขา คลาร่า หลุยส์ ส่งวิดีโอท้าทายมาให้ฉันดู

ในวิดีโอ มัตเตโอและคลาร่าจูบกันอย่างร้อนแรง เพื่อน ๆ ของเขาตะโกนเชียร์เสียงดังว่า “พวกเธอเหมาะสมกันมาก แต่งงานกันตรงนี้เลย!”

พ่อแม่ของมัตเตโอจับมือคลาร่าและพูดว่า “เธอคือผู้หญิงคนเดียวที่เราเห็นด้วยให้เป็นคุณนายโรมาโน”

ฉันหัวเราะเบา ๆ แล้วโทรหาพ่อของฉันที่เป็นหัวหน้าแก๊งอาชญากรรม “ช่วยติดต่อทีมงานให้ฉัน ฉันมีแผนถ่ายทอดสด”

“ได้ แต่เงื่อนไขคือเธอต้องกลับไปอิตาลีและเป็นราชินีคนใหม่ของกลุ่มอาชญากรรมบรู๊คส์”

……

“โอ้พระเจ้า เธอช่างมีความสุขจริง ๆ นะ”

“อิจฉาอิซาเบลล่าจังที่ได้ความรักจากคุณโรมาโน”

เสียงฝูงชนดังขึ้นเรื่อย ๆ แต่ฉันกลับรู้สึกอึดอัดที่อก กลางพรมแดง มัตเตโอคุกเข่าข้างเดียว ชูแหวนฝังเพชรสีแดง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความรักราวกับในโลกนี้มีแค่ฉันคนเดียว

ฉันมองเขา ในใจเดือดดาลด้วยความโกรธที่ไม่อาจระงับได้

รูปและวิดีโอที่คลาร่าส่งมายังคงอยู่ในโทรศัพท์ของฉัน การท้าทายของเธอเหมือนมีดทิ่มแทงใจจนเจ็บปวดจนแทบหายใจไม่ออก ฉันอยากจะขว้างโทรศัพท์ใส่หน้ามัตเตโอและถามเขาว่าจริง ๆ แล้วเขาคิดว่าฉันเป็นอะไร

แต่มันไม่พอ!

การซักถามอย่างบ้าคลั่งไม่สามารถทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นจากการถูกเหยียดหยามได้

! มัตเตโอ คลาร่า ฉันจะให้พวกเขาจ่ายราคา!

“อิซาเบลล่า เธอจะแต่งงานกับฉันไหม?” มัตเตโอถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง

ฉันยิ้มเล็กน้อยซ่อนความโกรธไว้ในดวงตา “ฉันยินดี”

เสียงเชียร์ดังขึ้นทันที เสียงปรบมือดังก้อง แหวนเย็นเยียบสวมเข้าที่นิ้วของฉัน เขากอดฉันแน่นและจูบฉันอย่างลึกซึ้งท่ามกลางเสียงโห่ร้องของฝูงชน ฉันพยายามไม่ให้ตัวเองรู้สึกแย่ พยายามนึกถึงช่วงเวลาที่เราตกลงคบกัน

นั่นคือฤดูร้อนเมื่อห้าปีก่อน ความรักในสายตาของมัตเตโอเหมือนบ่อน้ำลึกที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขาสาบานว่าจะรักฉันตลอดชีวิต แต่ที่จริงแล้ว “ตลอดชีวิต” ของเขากลับสั้นแค่ห้าปี

หลังจากขอแต่งงานสำเร็จ มัตเตโอก็รีบร้อนเตรียมงานแต่ง เขาทำทุกอย่างเอง ตั้งแต่การ์ดเชิญถึงชุดแต่งงาน ราวกับว่าเขาเป็นคู่หมั้นที่สมบูรณ์แบบ

ฉันมองดูเขาวุ่นวายอยู่กับงาน ในใจหัวเราะเบา ๆ หากไม่ใช่เพราะข้อความในโทรศัพท์เตือนฉัน เขาอาจจะสามารถหลอกทุกคนได้จริง ๆ

——“เธออย่าอ่อนไหวไปเลย มัตเตโอแค่รักฉันมากกว่า”

ข้อความจากคลาร่าปรากฏขึ้นซ้ำ ๆ ด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า เหมือนตั้งใจจะกระตุ้นฉัน

ฉันบีบโทรศัพท์แน่น บังคับตัวเองให้ใจเย็น

“เครื่องประดับที่สั่งทำมาถึงร้านแล้ว ฉันไปดูด้วยกันนะ” มัตเตโอจูบแก้มฉันแล้วพูดว่า “ฉันจะช่วยเธอเลือกอีกสองชุด”

ฉันไม่ปฏิเสธคำเชิญของมัตเตโอในการไปช้อปปิ้ง

ผู้จัดการร้านยินดีนำสร้อยคอจากตู้เซฟมาเชิญฉันลองใส่

ฉันยิ้มอย่างสง่างาม และลองเทียบกับกระจก โดยมองมัตเตโอผ่านหางตา ความสนใจของเขาทั้งหมดอยู่ที่โทรศัพท์ นิ้วของเขาเลื่อนบนหน้าจออย่างรวดเร็ว

“อันนี้เป็นไงบ้าง?” ฉันตั้งใจขัดจังหวะเขา

มัตเตโอมองแวบหนึ่งอย่างรีบเร่ง “ดีนะ เหมาะกับเธอ…”

โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นอีกครั้ง

มัตเตอขมวดคิ้ว รีบหาข้ออ้าง “ที่รัก งานแต่งมีปัญหานิดหน่อย ฉันต้องรีบกลับไป”

“ฉันไปด้วย” ฉันวางสร้อยลง มองเขา

“ไม่ต้องหรอก ไกลเกินไป” เขาปฏิเสธทันที น้ำเสียงเร่งรีบเล็กน้อย “ฉันไม่อยากให้เธอต้องเหนื่อย”

ฉันรู้สึกหนาวที่อก แต่ก็ยังยิ้ม “งั้นเธอรีบไปเถอะ”

เขาจูบหน้าผากฉันอย่างอ่อนโยน “เลือกอันที่เธอชอบ ฉันจะกลับมาเซอร์ไพรส์เธอ”

ฉันพยักหน้า ส่งเขาออกไปอย่างเร่งรีบ เมื่อแผ่นหลังเขาหายไปจากสายตา รอยยิ้มของฉันก็จางลง

ผู้จัดการร้านเดินเข้ามาถามอย่างกระตือรือร้น “จะลองแบบอื่นอีกไหม?”

“ไม่ต้องค่ะ” ฉันส่ายหน้า น้ำเสียงเย็นชา

เมื่อออกจากร้านเครื่องประดับ โทรศัพท์ของฉันสั่นอีกครั้ง

ภาพหน้าจอใหม่ปรากฏขึ้น :

คลาร่า: “ฉันคิดถึงเธอจนเจ็บที่อก”

มัตเตโอตอบ: “ที่รัก ฉันกำลังจะไป”

ลมหายใจฉันสะดุด นิ้วมือเย็นชา

คลาร่าทิ้งข้อความไว้ว่า “เธออย่าใส่ใจเลย เขาแค่สนใจฉันมาก ”

ฉันกำโทรศัพท์แน่น พยายามกดความเจ็บปวดที่อก แล้วเปิดรายชื่อผู้ติดต่อ ค้นหาเบอร์ที่เข้ารหัส

สูดลมหายใจลึก ๆ ฉันกดปุ่มโทรออก

“ฮัลโหล?” เสียงทุ้มต่ำและทรงอำนาจจากอีกฝั่งของสายโทรศัพท์ ทำให้รู้สึกกดดัน

“ช่วยติดต่อทีมงานถ่ายทอดสดให้ฉัน” ฉันพูด

หลังจากความเงียบชั่วครู่ เสียงหัวเราะเย้ยหยันแว่วมา

“เธอเป็นใคร ถึงกล้าสั่งให้หัวหน้าครอบครัวอาชญากรรมบรู๊คส์ในอิตาลีทำงานให้เธอ?”

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

Me'JinJin
4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

เกิดใหม่ในฐานะคุณหนูตระกูลพาน

เกิดใหม่ในฐานะคุณหนูตระกูลพาน

Zuey
5.0

จะมีสิ่งใดน่าทุกข์ใจไปมากกว่าการถูกคนในครอบครัวรังเกียจภายหลังจากมารดาเสียชีวิตเด็กน้อยอายุห้าขวบต้องพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดพร้อมกับน้องสาวที่พึ่งลืมตาดูโลกอีกทั้งน้องชายฝาแฝดที่พึ่งเกิดมายังถูกพรากไป หลี่อันหนิง เด็กสาวผู้เกิดมาพร้อมกับโชคชะตาที่ไม่เหมือนผู้ใดนอกจากต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากคนในครอบครัว ตลอดชีวิตนางยังไม่เคยได้รับอุ่นไอจากผู้เป็นบิดาที่ยังเหลืออยู่ จนกระทั่งลมหายใจสุดท้ายของชีวิต นางก็ยังไม่รู้เลยว่าเหตุใดสวรรค์ถึงได้กำหนดชะตาชีวิตเช่นนี้ให้กับตน เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เด็กสาวพบว่าตนเองกลับมายังอดีตในช่วงเวลาที่ทุกอย่างสามารถแก้ไขได้ พร้อมกับความสามารถที่ไม่มีมนุษย์คนไหนทำได้เหมือนอย่างนาง หลี่อันหนิงได้เริ่มวางแผนแก้แค้นให้กับตนและช่วยเหลือน้องทั้งสองมิให้มีชะตากรรมดั่งชาติที่แล้ว ************************************************************ “ท่านแม่!! ท่านแม่!! ตื่นสิเจ้าคะ นอนที่นี่ไม่ได้นะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา” ร่างเล็กแกรนแกะเอาเสื่อที่ห่อม้วนร่างของมารดาออก ก่อนจะเขย่ากายที่เย็นชืดไปนานแล้วของนาง ทว่าในระหว่างที่สายฝนกำลังเทกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา เสียงร้องแผ่วเบาราวกับลูกแมวน้อยก็ดังขึ้น หลี่อันหนิงมองไปยังช่วงขาของมารดาเห็นบางสิ่งกำลังขยับไหว นางจึงเลิกชุดสีขาวที่เปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิตของมารดาขึ้น บัดดลร่างเล็กของเด็กทารกที่กำลังดิ้นรนเอาชีวิตรอดก็ปรากฏแก่สายตา ด้วยสัญชาตญาณ เด็กน้อยในวัยห้าขวบรีบถอดเสื้อคลุมด้านนอกอันเปียกชื้นไปด้วยละอองน้ำฝนออกมาห่อร่างเล็กของน้องสาวเอาไว้ ส่วนตนเองก็เอาแต่เอ่ยพึมพำว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พี่สาวจะดูแลน้องเอง หลี่อันหนิงกอดเด็กทารกเอาไว้ในอ้อมแขน ใช้ร่างกายเล็กจ้อยของตนกำบังลมฝนให้น้องน้อยอย่างกล้าหาญ ******************************************************** ร่างเล็กนั่งตากฝนอยู่บนเขาเป็นเวลาเนิ่นนาน เพราะหาหนทางกลับเรือนเฉกเช่นผู้ใหญ่ไม่ได้ กายของเด็กน้อยเริ่มสั่นสะท้านเสียงฟันของนางกระทบกันดังกึกกัก ก่อนสติสุดท้ายของเด็กหญิงจะดับวูบไป หลี่อันหนิงคล้ายมองเห็นมารดาของตนที่นอนอยู่เบื้องหน้าลุกขึ้นมาตระกองกอดนางเอาไว้แนบอก ก่อนกระซิบน้ำเสียงอ่อนโยนว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แม่อยู่นี่แล้ว เสียงเพลงกล่อมเด็กที่มารดาเคยร้องกล่อมตนยามค่ำคืนยังคงดังก้องประทับในโสต หลี่อันหนิงหลับไปทั้งรอยยิ้มโดยไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นต่อจากนั้น

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ