หลังเธอทำลายคำโกหก ทุกคนก็คุกเข่าขออภัย

หลังเธอทำลายคำโกหก ทุกคนก็คุกเข่าขออภัย

Zane Torvic

5.0
ความคิดเห็น
80
ชม
28
บท

ตอนเกิดน้ำท่วมบ้าน พี่ชายกับสามีต่างเลือกอลิซ คุณหนูใหญ่ที่เพิ่งถูกครอบครัวตามหาเจอ ขาของฉันหักเพราะแรงกระแทกอย่างตั้งใจของเธอ ตอนที่ถูกช่วยออกมา ฉันเห็นอลิซซบอยู่ในอ้อมแขนของสามีร้องไห้ “เมื่อกี้พี่สาวกดฉันไว้ตลอดเลยค่ะ อยากให้ฉันตายในกระแสน้ำหลาก” เมื่อได้ยิน สามีกับพี่ชายมองฉันที่นอนอยู่บนเปลด้วยสีหน้าบูดบึ้ง “ลิซ่า เธอเอาชีวิตของอลิซไปครอบครองมาหลายปี ตอนนี้ยังคิดจะฆ่าเธอให้ตายอีก! ” พี่ชายยิ้มเยอะมองมาที่ฉัน สามีก็ปกป้องอลิซไว้ในอ้อมแขนอย่างเจ็บปวดหัวใจ สองคนพูดอะไรบางอย่างกัน จากนั้นก็หยิบหินที่แตกข้าง ๆ เดินเข้ามาหาฉัน “ดูเหมือนหลายปีที่ผ่านมาเราจะตามใจเธอเกินไปแล้ว ลิซ่า” “ทำให้เธอกลายเป็นคนใจร้ายแบบนี้” “หักขาเธอสักข้าง ให้เธอจำให้ขึ้นใจหน่อย” ใบหน้าโหดร้ายของพวกเขาทำให้ฉันรู้สึกไม่คุ้นเลย ฉันพยายามดิ้นสุดชีวิต แต่กลับถูกจับกดไว้แน่น วินาทีที่เห็นพวกเขายกหินสูงขึ้นและโยนลงมาทางขาของฉัน ฉันหลับตาลงทันที ฉันจะไปจากที่นี่ ฉันจะต้องไปจากที่นี่ให้ได้!

บทที่ 1

น้ำท่วมบ้านเมื่อพี่ชายและสามีเลือกที่จะอยู่ข้างคุณหนูที่เพิ่งถูกตามกลับมาจากครอบครัว

ฉันขาหักจากการชนกระแทกอย่างรุนแรงที่เธอตั้งใจทำ

เมื่อถูกช่วยออกมา ฉันเห็นอลิสพุ่งเข้าสู่อ้อมกอดของสามีและร้องไห้

“พี่สาวเพิ่งกดฉันไว้ อยากให้ฉันตายกับน้ำท่วม”

เมื่อได้ยิน สามีและพี่ชายมองฉันที่นอนอยู่บนเปลด้วยสีหน้าบึ้งตึง

“ลิซ่า เธอครองชีวิตอลิสมาหลายปี ตอนนี้ยังอยากจะทำร้ายเธออีก!”

พี่ชายหัวเราะเยาะใส่ฉัน สามีปกป้องอลิสด้วยความห่วงใย

ทั้งสองพูดคุยกันแล้วหยิบหินที่อยู่ข้างๆ เดินเข้ามาหาฉัน

“ดูเหมือนเราจะตามใจเธอมากไปแล้ว ลิซ่า”

“จนเธอกลายเป็นคนไม่ดีแบบนี้”

“ทำให้เธอจำไว้”

ใบหน้าที่โหดเหี้ยมของพวกเขาทำให้ฉันรู้สึกแปลก ฉันพยายามดิ้นรน แต่ถูกจับไว้แน่น

เมื่อเห็นพวกเขายกหินสูงขึ้นและจะทุบลงที่ขาของฉัน ฉันหลับตาแน่น ฉันต้องไปจากที่นี่ ฉันต้องไปจากที่นี่!

“อ๊า!”

ความเจ็บปวดจากขาล่างส่งไปถึงสมอง

โรเบิร์ตทุบหินที่ใหญ่เท่ากำปั้นลงบนขาของฉันซ้ำแล้วซ้ำอีก

ขาที่หักตอนนี้เห็นกระดูกขาว เลือดเนื้อฉีกขาดเผยให้เห็นกระดูกที่หัก

ความเจ็บปวดทำให้ร่างกายของฉันสั่น

ฉันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด พลิกตัวอย่างไม่หยุดหย่อน :

“หยุด! ฉันไม่ได้คิดจะทำร้ายเธอ!”

อลิสไม่มีบาดแผลใดๆ แต่ครอบครัวและคนรักของฉันกลับเชื่อคำพูดของเธออย่างง่ายดาย

จอห์นไม่สนใจคำอธิบายของฉัน เพียงแค่ใช้ปลายรองเท้าบดนิ้วมือของฉันไว้ ไม่ให้ฉันหนี

เขาใช้แรงเต็มที่ สิบนิ้วเชื่อมถึงใจ ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจของฉันถูกแทงด้วยหนามแหลม

ดึงออกมาอีกที เลือดไหลเป็นสาย

“ลิซ่า เธอยังพูดโกหกอีกหรือ”

สามีมองฉันด้วยความผิดหวัง ฉันต้องการโต้แย้ง แต่ตาของฉันพร่ามัวจากน้ำตา

มือของฉันหัก ฉันจะเล่นเปียโนได้อีกไหม?

ฉันพยายามเงยหน้าขึ้นครั้งสุดท้าย แต่เห็นดวงตาของอลิสที่เต็มไปด้วยความสะใจ

“เธอจะได้รับการแก้แค้นของฉัน”

ฉันพูดทีละคำ แล้วหมดสติไปด้วยความเจ็บปวด

ฉันถูกปลุกให้ตื่นจากการตรวจของหมอ ขาและมือของฉันถูกพันด้วยผ้าพันแผล

ที่น่ากลัวคือฉันไม่รู้สึกขาของฉันเลย

ฉันมองหมอด้วยความหวาดกลัว ปากขยับแต่ไม่มีเสียงออกมา

หมอส่ายหัว “คุณหนู ขาของคุณมีอาการไม่ดี เราจะพยายามฟื้นฟูให้มากที่สุด”

“แล้วมือของฉันล่ะ?”

ฉันตะโกนออกมาเสียงแหบ

“ฉันจะเล่นเปียโนได้อีกไหม?”

หมอถอนหายใจ

“คุณหนูลิซ่า มือของคุณไม่ได้รับบาดเจ็บรุนแรง แต่หลังจากนี้จะสั่นตลอดเวลา อาจจะไม่สามารถฝึกเล่นเปียโนได้นานเท่าเดิม ”

ฉันมองหมอด้วยความงงงวย ไม่อยากเชื่อและส่ายหัว

มันไม่ควรเป็นแบบนี้!

ฉันเรียนเปียโนตั้งแต่เด็ก ตอนนี้เป็นนักเปียโนที่มีชื่อเสียงเล็กน้อย

แต่ตอนนี้ ฉันกลับเล่นเปียโนไม่ได้แล้ว?

และทั้งหมดนี้เกิดจากครอบครัวของฉัน พี่ชายที่รักฉันมาตลอด!

หมอหันไปด้วยความไม่สบายใจ เหลือเพียงเสียงสนทนาเล็กๆ

“คุณหนูคนนี้น่าสงสารจริงๆ ป่วยจนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครมาดูแล”

“เธอน่าสงสารหรือเปล่า ได้ยินว่าเธออิจฉาคนอื่นจนต้องทำร้ายคนอื่น พอถูกจับได้ก็กลายเป็นแบบนี้!”

“ผลที่เธอได้รับตอนนี้ ก็คือสิ่งที่เธอสมควรได้รับ”

ที่แท้ พวกเขาพูดถึงฉันแบบนี้ข้างนอก

ใจฉันเหมือนถูกมีดกรีด เลือดหยดทีละนิด

พวกเขาไม่แม้แต่จะตรวจสอบความจริง แต่เลือกที่จะเชื่ออลิส

ในตอนนั้นเอง เสียงหวานๆ ดังขึ้นข้างหูฉัน

อลิสยิ้มและปรากฏตัวต่อหน้าฉัน มองฉันด้วยความสงสาร แต่ตาเต็มไปด้วยความสะใจ

“พี่สาว เจ็บนิดเดียวทำไมยังแกล้งทำอยู่?”

เธอพูดพร้อมกับบีบขาที่บาดเจ็บของฉันอย่างรุนแรง

ความเจ็บปวดแทรกเข้าร่างกายของฉัน ฉันกัดฟันมองเธอ ถามด้วยเสียงต่ำ :

“ทำไมต้องทำแบบนี้?”

ดวงตาที่สวยงามของอลิสตอนนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“ทำไม? ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฉันจะต้องทนทุกข์ข้างนอกเหรอ ?”

ฉันขมวดคิ้วมองเธอ ถามด้วยความไม่เข้าใจ

“หมายความว่าอะไร?”

“เธอจงใจทำให้ฉันป่วย ทำให้ฉันไม่สามารถกลับไปที่ครอบครัวแคนเตอร์! ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ!”

มือของอลิสบีบแขนของฉันอย่างรุนแรง เล็บฝังลึกลงในเนื้อหนังของฉัน

เธอป่วย แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?

ฉันยื่นมือจะผลักเธอออกไป

ไม่คาดคิดว่าเธอจะล้มลงกับพื้น ใบหน้าแสดงความชั่วร้าย ตบหน้าตัวเองต่อหน้าฉัน

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter
5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

การจากลาครั้งที่เก้าสิบเก้า

การจากลาครั้งที่เก้าสิบเก้า

Gavin
5.0

ครั้งที่เก้าสิบเก้าที่ ‘เจต’ ทำให้ฉันใจสลาย คือครั้งสุดท้ายของเรา เราสองคนเคยเป็นคู่รักดาวเด่นของโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ รัชดา อนาคตของเราถูกวางแผนไว้อย่างสวยหรูว่าจะเข้าเรียนที่จุฬาฯ ด้วยกัน แต่แล้วในช่วงปีสุดท้ายของม.ปลาย เขากลับไปหลงรักผู้หญิงคนใหม่ที่ชื่อ ‘แคท’ เรื่องราวความรักของเรากลายเป็นละครน้ำเน่าราคาถูกที่น่าเบื่อหน่าย เต็มไปด้วยการทรยศของเขาและการขู่ว่าจะเลิกอย่างไร้ความหมายของฉัน ในงานเลี้ยงจบการศึกษา แคท ‘บังเอิญ’ ดึงฉันตกลงไปในสระว่ายน้ำกับเธอ เจตกระโดดลงไปช่วยโดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว เขากลับว่ายผ่านฉันที่กำลังตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอดไปอย่างไม่ใยดี แล้วโอบแขนรอบตัวแคทก่อนจะพาเธอขึ้นจากสระอย่างปลอดภัย ขณะที่เขาช่วยพยุงเธอขึ้นจากสระ ท่ามกลางเสียงเชียร์ของเพื่อนๆ เขาหันกลับมามองฉันที่ตัวสั่นเทา มาสคาร่าไหลเป็นทางสีดำอาบแก้ม “ชีวิตเธอ ไม่ใช่ปัญหาของฉันอีกต่อไป” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหมือนน้ำในสระที่ฉันกำลังจะจมดิ่งลงไป คืนนั้นเอง บางสิ่งในตัวฉันก็แตกสลายลงอย่างสมบูรณ์ ฉันกลับบ้าน เปิดโน้ตบุ๊ก และคลิกปุ่มยืนยันสิทธิ์เข้าศึกษาต่อ ไม่ใช่ที่จุฬาฯ กับเขา แต่เป็นมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ คนละฟากฝั่งของกรุงเทพฯ

สวนฟาร์มมหัศจรรย์ยุค80

สวนฟาร์มมหัศจรรย์ยุค80

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เซี่ยถิงถิง ย้อนเวลากลับมาในวันที่แฟนหนุ่มได้บอกเลิกกับเธอ เด็กสาวที่มากความสามารถจากหมู่บ้านเชิงเขาเล็กๆ ครอบครัวของเธอเป็นเกษตรกรมา 13 ชั่วอายุคน เซี่ยถิงถิงถือว่าเป็นปัญญาชนคนแรกของหมู่บ้าน ตลอดเวลาเด็กสาวที่หน้าตาสะสวยและเรียนดีผู้นี้ เป็นคนที่เชื่อฟังคำสั่งสอนของครอบครัวและค่อนข้างจะหัวโบราณอยู่บ้าง นี่จึงเป็นสาเหตุให้แฟนหนุ่มของเธอมีอันต้องเลิกรากันไปเพราะถิงถิงไม่เคยหลับนอนกับเขา นั่นถือว่าเป็นการหมื่นเกียรติของตัวเธอเอง แต่สาเหตุที่แท้จริงแล้วแฟนหนุ่มของเธอเพียงต้องการเกาะกิ่งไม้สูงเพื่อความก้าวหน้าเพียงเท่านั้น เพียงเพราะถิงถิงมาจากครอบครัวชาวนาในชนบทไม่มีแรงสนับสนุนเขาให้ปีนป่ายขึ้นไปอยู่บนกิ่งไม้สูงได้ตามที่เขาต้องการ เขาจึงต้องหันหลังให้กับถิงถิงเพื่อไปเกาะขาลูกสาวนายทหารยศใหญ่ที่มีฐานะร่ำรวยและพร้อมสนับสนุนเขาในสิ่งที่เขาต้องการ ถิงถิงเองถึงแม้จะเสียใจมาก แต่สำหรับเธอแล้ว ชาวนาแล้วอย่างไร ชาวนาก็ถือว่ามีเกียรติ คุณรังเกียจชาวนาก็อย่ากินข้าวที่ชาวนาปลูกก็แล้วกัน ในเวลาชั่วข้ามคืนจากความรักที่เธอมีให้แฟนหนุ่มแต่ตอนนี้เธอมีเพียงความรังเกียจและเสียใจที่มองคนผิดไปเท่านั้น ถิงถิงตัดสินใจลาออกจากงานและเก็บกระเป๋ากลับบ้านเกิด เธอจะพลิกภูเขาแห้งแล้งที่บ้านเกิดให้เป็นแหล่งอาหาร อันอุดมสมบูรณ์ เธอจะทำให้คนที่ดูถูกเธอได้เห็นว่า เกษตรกรนั้นหาได้ต่ำต้อยไม่ เธอจะต้องร่ำรวยเพราะอาชีพของเธอให้ได้ในสักวันและจะตอกหน้าคนพวกนั้นคืนให้สาสม แต่ที่น่าอับอายที่สุดไม่ใช่ถูกแฟนหนุ่มบอกเลิกในที่สาธารณะ แต่เป็นเธอที่เดินเหยียบเปลือกกล้วยแล้วลื่นล้มหัวฟาดต่างหาก เพราะความโมโหทำให้ไม่ทันได้มองทาง นี่ถือว่าตายด้วยความอับอายและคับแค้นใจมากที่สุด ขอบคุณพระเจ้าที่ให้โอกาสเธอได้กลับมา

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ