วันวิวาห์ของเขา แค้นสมบูรณ์แบบของเธอ

วันวิวาห์ของเขา แค้นสมบูรณ์แบบของเธอ

Gavin

5.0
ความคิดเห็น
ชม
11
บท

ฉันเจออิสระ ชัยชนะ ตอนที่เขากำลังเลือดอาบอยู่ในตรอกซอยแห่งหนึ่ง และเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นราชาแห่งสาทร ฉันสอนเขาทุกอย่าง มอบอาณาจักรให้เขา และทำให้เขาเป็นสามีลับๆ ของฉัน เขาคือผลงานชิ้นเอกของฉัน แล้วอินฟลูเอนเซอร์สาวคนใหม่ของเขาก็เอาคลิปเสียงมาเปิดให้ฉันฟัง ฉันได้ยินเสียงที่ฉันปั้นแต่งมากับมือเรียกฉันว่า "ผู้คุม" "ไม้ค้ำยัน" และ "อีแก่ที่คิดว่าเป็นเจ้าของชีวิตฉัน" แต่นั่นเป็นแค่การเริ่มต้น เขาใช้อำนาจที่ฉันมอบให้ไปทุบทำลายตึกผู้ป่วยมะเร็งเด็กที่เราสร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงอาชา ลูกสาวที่เกิดมาไร้ลมหายใจของเรา เขากำลังสร้างสปาสุดหรูบนซากปรักหักพังนั้นเพื่อเป็นของขวัญให้ชู้รักคนใหม่ เขายังกล้ายืนพูดต่อหน้าฉันว่า "บางทีถ้าคุณไม่บ้างานจนเกินไป อาชาก็อาจจะยังอยู่ตรงนี้" ผู้ชายที่ฉันสร้างขึ้นมาจากความว่างเปล่ากำลังพยายามลบประวัติศาสตร์ทั้งหมดของเรา รวมถึงลูกที่ตายไปแล้วของเราด้วย เขาคิดว่าเขาสามารถทำลายฉันให้ย่อยยับ แล้วสร้างชีวิตใหม่บนซากปรักหักพังของฉันได้ ดังนั้นเมื่อพวกเขาทำการ์ดเชิญงานแต่งงานมาให้ ฉันก็ตอบรับ ก็มันสำคัญนี่... ที่จะมอบวันแห่งความสุขสุดยอดให้ผู้ชายคนหนึ่ง ก่อนที่คุณจะทำลายเขาให้สิ้นซาก

บทที่ 1

ฉันเจออิสระ ชัยชนะ ตอนที่เขากำลังเลือดอาบอยู่ในตรอกซอยแห่งหนึ่ง และเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นราชาแห่งสาทร ฉันสอนเขาทุกอย่าง มอบอาณาจักรให้เขา และทำให้เขาเป็นสามีลับๆ ของฉัน เขาคือผลงานชิ้นเอกของฉัน

แล้วอินฟลูเอนเซอร์สาวคนใหม่ของเขาก็เอาคลิปเสียงมาเปิดให้ฉันฟัง ฉันได้ยินเสียงที่ฉันปั้นแต่งมากับมือเรียกฉันว่า "ผู้คุม" "ไม้ค้ำยัน" และ "อีแก่ที่คิดว่าเป็นเจ้าของชีวิตฉัน"

แต่นั่นเป็นแค่การเริ่มต้น

เขาใช้อำนาจที่ฉันมอบให้ไปทุบทำลายตึกผู้ป่วยมะเร็งเด็กที่เราสร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงอาชา ลูกสาวที่เกิดมาไร้ลมหายใจของเรา เขากำลังสร้างสปาสุดหรูบนซากปรักหักพังนั้นเพื่อเป็นของขวัญให้ชู้รักคนใหม่

เขายังกล้ายืนพูดต่อหน้าฉันว่า "บางทีถ้าคุณไม่บ้างานจนเกินไป อาชาก็อาจจะยังอยู่ตรงนี้"

ผู้ชายที่ฉันสร้างขึ้นมาจากความว่างเปล่ากำลังพยายามลบประวัติศาสตร์ทั้งหมดของเรา รวมถึงลูกที่ตายไปแล้วของเราด้วย เขาคิดว่าเขาสามารถทำลายฉันให้ย่อยยับ แล้วสร้างชีวิตใหม่บนซากปรักหักพังของฉันได้

ดังนั้นเมื่อพวกเขาทำการ์ดเชิญงานแต่งงานมาให้ ฉันก็ตอบรับ ก็มันสำคัญนี่... ที่จะมอบวันแห่งความสุขสุดยอดให้ผู้ชายคนหนึ่ง ก่อนที่คุณจะทำลายเขาให้สิ้นซาก

บทที่ 1

รุจิรา อัครเดโชชัย อายุมากกว่าอิสระ ชัยชนะ สิบสองปี

เป็นตัวเลขที่เธอนึกถึงทุกครั้งที่มองหน้าเขา

เธอเจอเขาในตรอกมืดๆ หลังร้านเหล้าโทรมๆ ย่านคลองเตย สภาพเลือดอาบจากแผลแตกเหนือคิ้ว

เขาเป็นนักศึกษาทุนของจุฬาฯ ที่ฉลาดหลักแหลมแต่ยากจนข้นแค้น ต้องชกมวยเถื่อนเพื่อหาเงินจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แม่

คืนนั้นเขาดูเหมือนสัตว์จนตรอก

แววตาของเขามีแต่ความหิวกระหาย ไม่ใช่แค่หิวข้าว แต่หิวทุกอย่างที่เขาไม่มี

เขาดูดุร้ายเหมือนสัตว์ป่า

และทรหดอดทน

เธอเห็นวัตถุดิบชั้นดีของนักฆ่า ประเภทที่สามารถครองสาทรได้ถ้ามีอาวุธที่เหมาะสมอยู่ในมือ

เธอจึงรับเขาเข้ามา

เธอจัดการล้างเนื้อล้างตัวให้เขา จ่ายหนี้สินให้ และมอบที่นั่งให้เขาที่โต๊ะของเธอ

เธอสอนวิธีแต่งตัว วิธีพูดจา วิธีชำแหละบริษัทเพื่อขายทำกำไร

เขาเป็นนักเรียนที่หัวไว

ในสิบปี เขาเปลี่ยนจากนักมวยข้างถนนไปเป็นอัจฉริยะด้านกองทุนเฮดจ์ฟันด์ เป็นดาวรุ่งพุ่งแรงแห่งวงการการเงินของกรุงเทพฯ

เขาคือผลงานสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอ

ผลงานชิ้นเอกของเธอ

สามีลับๆ ของเธอ

แล้วไคลีย์ จิรเวช ก็เข้ามา

เธอเป็นอินฟลูเอนเซอร์ อายุเพิ่งจะถึงเกณฑ์ที่ดื่มเหล้าได้อย่างถูกกฎหมาย มีใบหน้าที่ผ่านการศัลยกรรมมาอย่างสมบูรณ์แบบ และมีความทะเยอทะยานที่แหลมคมและน่ารังเกียจเหมือนเหล็กขูดชาร์ป

รุจิราเจอเธอครั้งแรกในงานกาลาการกุศล ไคลีย์ควงแขนอิสระมา มองรุจิราตั้งแต่หัวจรดเท้า ริมฝีปากมีรอยยิ้มเยาะ

"นี่สินะคะตำนานตัวจริง" ไคลีย์พูด น้ำเสียงเจือความเคารพจอมปลอม "พี่อิสระพูดถึงคุณตลอดเลย... ผู้มีพระคุณของเขา"

คำพูดนั้นคือคำดูถูกที่เลือกมาอย่างตั้งใจ

คืนนี้ ไคลีย์ตั้งใจมาหาเธออีกครั้ง มาจนถึงห้องทำงานบนเพนต์เฮาส์อันเงียบสงบที่มองเห็นวิวสวนลุมพินี

ไคลีย์ยืนอยู่ตรงนั้น ถือโทรศัพท์มือถือของเธอ

"ฉันคิดว่าคุณควรจะได้ยินนี่" เธอบอก รอยยิ้มกว้างและเหี้ยมเกรียม

เธอเปิดคลิป

เสียงบันทึกเริ่มขึ้น เป็นเสียงหัวเราะคิกคักของไคลีย์ "บอกฉันอีกทีสิว่าคุณเรียกหล่อนว่าอะไร"

แล้วก็เป็นเสียงของอิสระ นุ่มนวลและคุ้นเคย เสียงที่เธอปั้นแต่งมากับมือ

"ผู้คุม" เขาพูด ตามด้วยเสียงหัวเราะในลำคอ "ผู้คุมคนสวย คนเก่ง ที่น่าอึดอัดของฉัน"

"แล้วอะไรอีก" ไคลีย์คะยั้นคะยอ

"ไม้ค้ำยันของฉัน ภาระของฉัน อีแก่ที่คิดว่าเป็นเจ้าของชีวิตฉันเพราะเก็บฉันมาจากกองขยะ"

คลิปเสียงเล่นต่อไป แต่ละคำพูดเหมือนคมมีดที่กรีดลงมาอย่างแม่นยำและตั้งใจ

เขาพูดถึงอายุของเธอ การควบคุมของเธอ ความรู้สึกอ่อนไหวที่น่าสมเพชของเธอที่มีต่อลูกสาวที่ตายในท้อง

เขาเรียกเธอว่าสุสานเดินได้

รุจิราฟังโดยไม่กระพริบตา ใบหน้าของเธอนิ่งสนิทราวกับสลักจากหิน

เธอสร้างเขาขึ้นมาจากความว่างเปล่า เธอมอบโลกที่เขาได้แต่ฝันถึงให้ และสิ่งที่เขาตอบแทนคือมองว่าเธอเป็นคุก

ช่างน่าขันสิ้นดี เขาบ่นเรื่องกรงขัง แต่เขาลืมไปว่าเขาคือคนที่ร้องขอให้ปล่อยเข้ามาเอง

เมื่อคลิปเสียงจบลง ไคลีย์ดูเหมือนผู้ชนะ

"ตอนนี้เขาเป็นของฉันแล้ว" เธอประกาศ

รุจิราไม่ตอบ เธอเพียงแค่มองผ่านไคลีย์ไปยังทางเดิน

มานพ ผู้ช่วยของเธอ ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคน พวกเขากำลังถือวัตถุขนาดใหญ่ที่ห่อด้วยผ้าใบ

"ของขวัญแต่งงาน" รุจิราพูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง "สำหรับเธอกับอิสระ"

พวกเขาวางวัตถุนั้นลงบนพื้นแล้วแกะห่อออก

มันคือหัวสตัฟฟ์ของม้าแข่งสีดำตัวโปรดของอิสระ ม้าที่เขาจ่ายเงินซื้อมาราคาหนึ่งล้านเหรียญ ดวงตาแก้วของมันเบิกกว้างและหวาดกลัว

ไคลีย์กรีดร้อง เสียงแหลมแสบแก้วหูและน่ารังเกียจดังก้องไปทั่วห้องกว้าง

ประตูห้องทำงานเปิดผัวะออก

อิสระยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าซีดเผือดด้วยความเดือดดาล ในมือของเขามีปืน ปืนซิกซาวเออร์สีดำมันวาว

เขาเล็งมันมาที่หัวใจของรุจิราตรงๆ

"อีสารเลว" เขาคำรามลั่น

รุจิราไม่แม้แต่จะมองปืน เธอสบตาเขา สายตาของเธอเรียบเฉยและเย็นชา

"คุณก็รู้นี่ว่าฉันมีสไนเปอร์ซุ่มอยู่ฝั่งตรงข้าม เล็งหัวคุณอยู่ตอนนี้ อิสระ"

เธอโกหก แต่เขาไม่รู้

"ฉันสอนให้คุณประเมินความเสี่ยง" เธอพูดต่อด้วยเสียงกระซิบแผ่วเบา "นี่เป็นความเสี่ยงที่คุณเต็มใจจะรับงั้นเหรอ"

เขาก้าวเข้ามาหนึ่งก้าว ปืนยังคงนิ่ง เขาไม่ใช่เด็กหนุ่มที่เธอเจอในตรอกอีกต่อไป แต่เขายังคงมีแววตาดุร้ายเหมือนสัตว์ป่าคู่นั้น

ตอนนี้เขาตัวใหญ่ขึ้น อันตรายกว่าเดิม ถูกขัดเกลาด้วยเงินของเธอและความสำเร็จของเขาเอง

"คุณทำเกินไปแล้ว รุจิรา"

"เลิกเล่นละครได้แล้ว อิสระ มันน่าเบื่อ"

เธอพยักหน้าเล็กน้อย

เสียงหึ่งๆ เบาๆ เริ่มดังขึ้น และดวงตาของอิสระก็เหลือบมองขึ้นไปด้านบน

เขามองตามเสียงไปยังเพดานโค้งสูงของห้องนั่งเล่น ที่ซึ่งส่วนหนึ่งของปูนปั้นแกะสลักได้เลื่อนเปิดออก

ไคลีย์อยู่ตรงนั้น

เธอถูกแขวนอยู่กลางอากาศสูงห้าสิบฟุต ถูกรัดด้วยสลิง แขนขาตะเกียกตะกายไปมา

"พี่อิสระ!" เธอหวีดร้อง เสียงแหลมเล็กด้วยความหวาดกลัวสุดขีด

ใบหน้าของอิสระขาวซีด เขายืนตะลึงงัน ขณะที่รอกค่อยๆ หย่อนเธอลงมาสองสามฟุต แล้วหยุดลงอย่างกระตุก

"ทุกครั้งที่คุณพูดอะไรที่ฉันว่าน่ารำคาญ" รุจิราพูดเหมือนคุยเล่น "เธอก็จะร่วงลงไปสิบฟุต พื้นเป็นหินอ่อน แรงกระแทกน่ะ... เขาบอกว่าน่าจะถึงตายได้เลยนะ"

"พี่อิสระ ช่วยด้วย!" ไคลีย์สะอื้น มาสคาร่าของเธอไหลเป็นทางสีดำเปรอะเปื้อนใบหน้า

อิสระหันขวับกลับมามองรุจิรา ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความโกรธแค้นที่สิ้นหวังและพร้อมจะฆ่าคน

"ฉันจะฆ่าแก!"

เขายกปืนขึ้นอีกครั้ง

ทันใดนั้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่วนตัวของรุจิรานับสิบคนก็ปรากฏตัวขึ้นจากเงามืดของเพนต์เฮาส์ อาวุธของพวกเขาถูกชักออกมาและเล็งไปที่เขา

บรรยากาศตึงเครียดขึ้นมาทันที

อิสระถูกล้อมไว้ แต่สายตาของเขาก็ไม่เคยละไปจากรุจิรา

รุจิรายกมือขึ้นข้างหนึ่งอย่างเชื่องช้า

"ลดปืนลง" เธอสั่ง

คนของเธอเอาปืนลง แต่ไม่ได้เก็บเข้าซอง

ก่อนที่อิสระจะทันได้ประมวลผล เธอก็เคลื่อนไหว เธอสาวเท้าสามก้าวอย่างรวดเร็วเพื่อลดระยะห่างระหว่างพวกเขา การเคลื่อนไหวของเธอไหลลื่นและรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ เธอพุ่งเข้าไปคว้าข้อมือของเขา บิดมันอย่างแรง

เสียงกระดูกลั่นดังน่าสยดสยองไปทั่วห้องที่เงียบงัน

ปืนร่วงกระทบพื้นเสียงดังแกร๊ง

อิสระร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน และทรุดลงไปคุกเข่ากับพื้น กุมข้อมือที่หักของตัวเองไว้

รุจิรามองลงมาที่เขา สีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง

"เจ็บไหม" เธอถาม น้ำเสียงไร้ความเห็นใจ "ดี"

เขาคุกเข่าอยู่บนพื้น เหงื่อผุดพรายบนหน้าผาก ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

"ปล่อยเธอไป" เขาเค้นเสียง "ได้โปรด เธอไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้"

"เธอเกี่ยวกว่าใครเลยล่ะ" รุจิราแก้ให้เขาอย่างใจเย็น "เธอเป็นเครื่องมือในการทรยศของคุณ"

รอกดังขึ้นอีกครั้ง และไคลีย์ก็ถูกหย่อนลงมาบนพื้นอย่างปลอดภัย เธอรีบแกะตัวเองออกจากสลิงแล้ววิ่งไปหาอิสระ ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างบ้าคลั่ง

เขาใช้แขนข้างที่ดีโอบรอบตัวเธอ ดึงเธอเข้ามาชิด พึมพำคำปลอบโยนข้างๆ ผมของเธอ

เมื่อมองดูพวกเขา รุจิรารู้สึกเหมือนตัวเองหลุดลอยออกไป

มันเป็นภาพสะท้อนที่เจ็บปวด

เขาเคยโอบกอดเธอแบบนั้น

หลังจากที่หมอบอกว่าอาชา ลูกสาวของพวกเขา เกิดมาไร้ลมหายใจ

เขาโอบกอดเธอไว้หลายชั่วโมงในห้องพักโรงพยาบาลที่ปลอดเชื้อและเงียบงัน แขนของเขาเป็นเกราะป้องกันความโศกเศร้าที่ถาโถมเข้ามา

"ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ" เขาเคยกระซิบ เสียงสั่นเครือด้วยน้ำตา "เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน ผมสัญญา"

เขาเป็นคนเลือกชื่ออาชา เขาเป็นคนออกแบบห้องนอนเด็ก เขายังซื้อม้าไม้แกะสลักตัวเล็กๆ มาให้ โดยสัญญาว่าจะสอนลูกสาวขี่ม้าในวันหนึ่ง

คำสัญญานั้น ก็เหมือนกับคำสัญญาอื่นๆ ตอนนี้กลายเป็นเพียงเถ้าถ่านไปแล้ว

"นั่นมันฆ่าลูกตัวเอง!" ไคลีย์กรีดร้องขึ้นมาทันที ชี้นิ้วสั่นๆ มาที่รุจิรา "พี่อิสระบอกฉัน! มันบ้างานจนฆ่าลูกในท้องตัวเอง!"

คำพูดนั้นลอยอยู่ในอากาศ คมกริบและอาบยาพิษ

"หุบปาก ไคลีย์" อิสระตวาดเสียงห้วน เขารู้ว่านั่นเป็นเส้นที่ไม่ควรข้ามเด็ดขาด

มันเป็นคำโกหกที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อตัวเอง เพื่อลบล้างความผิดของตัวเองที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้นตอนที่รุจิราล้มลงเพราะทำงานหนักเกินไป

ตอนนั้นเขากำลังปิดดีลอยู่ที่โตเกียว ดีลที่เธอเป็นคนจัดการให้เขา

ไคลีย์เริ่มร้องไห้อีกครั้ง เป็นเสียงสะอื้นที่ดูเสแสร้ง

อิสระพยุงตัวเองลุกขึ้น ดึงหญิงสาวไปด้วย

เขาประคองเธอไว้กับอกราวกับว่าเธอทำจากแก้ว

เขามองรุจิราเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหันหลังเดินจากไป ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังอันเย็นชาและบริสุทธิ์

"คุณจะต้องเสียใจกับเรื่องนี้ไปตลอดชีวิต"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Gavin

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักต้องห้าม  โทสะของผู้ปกครอง

รักต้องห้าม โทสะของผู้ปกครอง

วัยรุ่น

5.0

สิบปีเต็มที่ฉันแอบรักภาคิน วงศ์วรานนท์ ผู้ปกครองของฉัน หลังจากครอบครัวของฉันล้มละลาย เขาก็รับฉันไปดูแลและเลี้ยงดูฉันจนโต เขาคือโลกทั้งใบของฉัน ในวันเกิดอายุสิบแปดปี ฉันรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อสารภาพรักกับเขา แต่ปฏิกิริยาของเขากลับเป็นความเกรี้ยวกราดอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน เขาปัดเค้กวันเกิดของฉันตกพื้นแล้วคำรามลั่น “สติแตกไปแล้วเหรอ? ฉันเป็นผู้ปกครองเธอนะ!” จากนั้นเขาก็ฉีกภาพวาดที่ฉันใช้เวลาวาดเป็นปีเพื่อเป็นคำสารภาพรักของฉันจนไม่เหลือชิ้นดี เพียงไม่กี่วันต่อมา เขาก็พาโคลอี้ คู่หมั้นของเขากลับมาบ้าน ผู้ชายที่เคยสัญญาว่าจะรอฉันโต ที่เคยเรียกฉันว่าดวงดาวที่สว่างไสวที่สุดของเขา ได้หายไปแล้ว ความรักที่ร้อนแรงและสิ้นหวังตลอดสิบปีของฉันทำได้เพียงแผดเผาตัวเอง คนที่ควรจะปกป้องฉันกลับกลายเป็นคนที่ทำร้ายฉันเจ็บปวดที่สุด ฉันก้มมองจดหมายตอบรับจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในมือ ฉันต้องไปจากที่นี่ ฉันต้องถอนรากถอนโคนเขาออกจากหัวใจ ไม่ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม ฉันยกโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ของพ่อ “พ่อคะ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “เอวาตัดสินใจแล้ว เอวาอยากไปอยู่กับพ่อที่กรุงเทพฯ ค่ะ”

การคิดบัญชีอันขมขื่น ของภรรยา

การคิดบัญชีอันขมขื่น ของภรรยา

นิยายสั้น

5.0

ฉันกับภวินท์ สามีของฉัน เราคือคู่รักที่สมบูรณ์แบบที่สุดในกรุงเทพฯ ใครๆ ก็เรียกเราว่าคู่รักทองคำ แต่ชีวิตแต่งงานที่ใครๆ ต่างอิจฉากลับเป็นเรื่องหลอกลวง เราไม่มีลูก เพราะเขามีภาวะทางพันธุกรรมที่หายากมาก เขาอ้างว่าผู้หญิงคนไหนก็ตามที่อุ้มท้องลูกของเขาจะต้องตาย เมื่อพ่อของเขาที่กำลังจะสิ้นใจเรียกร้องทายาท ภวินท์ก็เสนอทางออก...แม่อุ้มบุญ ผู้หญิงที่เขาเลือกคืออารยา เธอคือฉันในเวอร์ชันที่เด็กกว่า สดใสกว่า ทันใดนั้น ภวินท์ก็ยุ่งตลอดเวลา เขาต้องคอยดูแลเธอระหว่าง "กระบวนการทำเด็กหลอดแก้วที่ยากลำบาก" เขาลืมวันเกิดฉัน เขาลืมวันครบรอบของเรา ฉันพยายามจะเชื่อเขา จนกระทั่งฉันบังเอิญได้ยินเขาคุยกับเพื่อนๆ ที่งานเลี้ยง เขาสารภาพกับเพื่อนว่าความรักที่เขามีให้ฉันคือ "ความผูกพันที่ลึกซึ้ง" แต่กับอารยา มันคือ "ไฟ" และ "ความเร่าร้อน" เขากำลังวางแผนจัดงานแต่งงานลับๆ กับเธอที่ภูเก็ต ในวิลล่าสุดหรูที่เขาเคยสัญญาว่าจะพาฉันไปฉลองวันครบรอบ เขากำลังจะมอบงานแต่งงาน ครอบครัว และชีวิตให้เธอ...ทุกสิ่งที่เขาปฏิเสธฉัน โดยใช้คำโกหกเรื่องภาวะทางพันธุกรรมร้ายแรงเป็นข้ออ้าง การทรยศหักหลังมันสมบูรณ์แบบเสียจนฉันรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าอย่างแรง คืนนั้นเมื่อเขากลับมาถึงบ้าน พร้อมกับคำโกหกเรื่องไปทำงานต่างจังหวัด ฉันยิ้มและสวมบทบาทภรรยาที่แสนดีต่อไป เขาไม่รู้ว่าฉันได้ยินทุกอย่าง เขาไม่รู้ว่าในขณะที่เขากำลังวางแผนชีวิตใหม่ ฉันก็ได้วางแผนหนีของฉันไว้แล้ว และที่แน่ๆ เขาไม่รู้ว่าฉันเพิ่งโทรหาบริษัทที่เชี่ยวชาญเรื่องเดียว...การทำให้คนหายตัวไป

ถูกอัลฟ่าแผดเผา  เพลิงแค้นของฉัน  วันชำระของเขา

ถูกอัลฟ่าแผดเผา เพลิงแค้นของฉัน วันชำระของเขา

นิยายสั้น

5.0

คีรินคือพรหมลิขิตของฉัน อนาคตอัลฟ่าของฝูง รักแรกในวัยเยาว์ และคู่แท้แห่งโชคชะตาของฉัน แต่คืนหนึ่ง ฉันได้กลิ่นผู้หญิงคนอื่นบนตัวเขา กลิ่นโอเมก้าที่หอมหวานจนน่าคลื่นไส้ซึ่งฉันรู้จักดีเกินไป ฉันตามเขาไปและพบพวกเขาสองคนใต้ต้นไทรใหญ่ กำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม การทรยศของเขาเปรียบเสมือนยาพิษที่ค่อยๆ ซึมลึกอย่างเชื่องช้า เมื่อไลลา โอเมก้าคนโปรดของเขาแกล้งทำเป็นหกล้ม เขาก็ประคองเธอราวกับว่าเธอทำจากแก้วเจียระไน แต่ตอนที่เขาแอบตัดสายรัดอานม้าของฉันระหว่างการกระโดดข้ามเครื่องกีดขวางสุดอันตราย จนทำให้ม้าสะบัดฉันตกลงมาขาหัก เขากลับเรียกมันว่า "คำเตือน" ที่ห้ามไปแตะต้องเธอ การดูแลฉันหลังจากนั้นเป็นเพียงการสร้างภาพเพื่อไม่ให้พ่อของฉันสงสัย ในงานประมูลสาธารณะ เขาใช้เงินของครอบครัวฉันเพื่อซื้อเพชรล้ำค่าให้เธอ ทิ้งให้ฉันต้องอับอายและไม่มีเงินจ่าย ในที่สุดฉันก็เข้าใจสิ่งที่ได้ยินผ่านจิตสื่อสารของฝูงเมื่อหลายวันก่อน สำหรับเขาและพี่น้องร่วมสาบานของเขา ฉันเป็นเพียง "คุณหนูเอาแต่ใจ" เป็นรางวัลที่ต้องไขว่คว้ามาเพื่ออำนาจ ส่วนไลลาคือคนที่พวกเขาปรารถนาอย่างแท้จริง เขาคิดว่าจะทำลายฉันได้ บังคับให้ฉันยอมรับการเป็นที่สอง เขาคิดผิด ในคืนวันเกิดครบรอบ 20 ปีของฉัน คืนที่ฉันควรจะผูกพันธะกับเขา ฉันกลับยืนอยู่ต่อหน้าสองฝูงและเลือกทางที่แตกต่างออกไป ฉันปฏิเสธเขาและประกาศการแต่งงานกับอัลฟ่าคู่แข่ง ชายผู้มองฉันเป็นราชินี ไม่ใช่ของรางวัลปลอบใจ

ถูกอัลฟ่าของฉันปฏิเสธ แต่ถูกมงกุฎของฉันทวงคืน

ถูกอัลฟ่าของฉันปฏิเสธ แต่ถูกมงกุฎของฉันทวงคืน

นิยายสั้น

5.0

คู่แท้ของฉัน อัลฟ่าธาม กำลังจัดพิธีตั้งชื่ออันศักดิ์สิทธิ์ให้ทายาทของเขา ปัญหามีอยู่เรื่องเดียว... เขากำลังฉลองให้กับลูกที่เกิดกับลิตา หมาป่าไร้ฝูงที่เขาพาเข้ามาในฝูงของเรา ส่วนฉัน คู่แท้ตัวจริงของเขาที่กำลังตั้งท้องทายาทของเขาได้สี่เดือน กลับเป็นคนเดียวที่ไม่ได้รับเชิญ เมื่อฉันไปเผชิญหน้ากับเธอ เธอกลับใช้เล็บข่วนแขนตัวเองจนเลือดออก แล้วกรีดร้องว่าฉันทำร้ายเธอ ธามเห็นการแสดงของเธอก็ไม่แม้แต่จะมองฉัน เขาคำรามลั่น ใช้คำสั่งอัลฟ่าบีบบังคับให้ฉันจากไป พลังแห่งสายใยผูกพันของเราถูกบิดเบือนให้กลายเป็นอาวุธที่หันกลับมาทำร้ายฉันเอง ต่อมา เธอทำร้ายฉันจริงๆ จนฉันล้มลง ขณะที่เลือดเริ่มซึมออกมาจากชุดของฉัน คุกคามชีวิตลูกของเรา เธอกลับเหวี่ยงลูกของตัวเองลงบนพรมแล้วกรีดร้องว่าฉันพยายามจะฆ่าลูกของเธอ ธามพุ่งเข้ามา เขาเห็นฉันจมกองเลือดอยู่บนพื้น แต่เขากลับไม่ลังเลเลยสักนิด เขาช้อนลูกของลิตาที่กำลังร้องลั่นขึ้นมาในอ้อมแขน แล้ววิ่งออกไปตามหมอทันที ทิ้งให้ฉันกับทายาทที่แท้จริงของเขานอนรอความตาย แต่ขณะที่ฉันนอนอยู่ตรงนั้น เสียงของแม่ก็ดังขึ้นในหัวผ่านกระแสจิตของเรา คนของครอบครัวกำลังรอฉันอยู่นอกเขตแดนแล้ว เขากำลังจะได้รู้ว่าโอเมก้าที่เขาเขี่ยทิ้ง แท้จริงแล้วคือเจ้าหญิงของฝูงที่ทรงพลังที่สุดในโลก

จากเบี้ยของเขา สู่ควีนของเธอ

จากเบี้ยของเขา สู่ควีนของเธอ

นิยายสั้น

5.0

ฉันคือคีรติ วรโชติ นักข่าวหัวขบถแห่งตระกูลนักการเมืองทรงอิทธิพล ทางรอดเดียวของฉันคือความสัมพันธ์ลับๆ อันร้อนแรงกับอธิป สุริยวงศ์ ซีอีโอผู้ทรงอำนาจที่ราวกับสลักขึ้นจากน้ำแข็งและตรรกะ เขาเรียกฉันว่า "หายนะที่งดงามของผม" พายุที่ถูกกักขังไว้ในกำแพงเพนต์เฮาส์ของเขา แต่ความสัมพันธ์ของเราสร้างขึ้นบนคำโกหก ฉันค้นพบว่าเขาเพียงแค่ "ทำให้ฉันเชื่อง" เพื่อเอาใจผู้หญิงอีกคน กมลา ลูกสาวผู้อ่อนแอของหัวหน้าคณะทำงานของพ่อฉัน ซึ่งเขาเป็นหนี้บุญคุณที่ไม่อาจชดใช้ได้ เขาเลือกหล่อนต่อหน้าสาธารณชน เช็ดน้ำตาให้หล่อนด้วยความอ่อนโยนที่เขาไม่เคยแสดงให้ฉันเห็น เขาปกป้องหล่อน ปกป้องหล่อน และเมื่อฉันถูกคนชั่วคุกคาม เขาก็ทอดทิ้งฉันเพื่อรีบไปอยู่ข้างหล่อน การทรยศที่เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้นเมื่อเขาสั่งให้จับฉันเข้าคุกและซ้อม พร้อมกับคำรามว่าฉันต้อง "เรียนรู้บทเรียน" ฟางเส้นสุดท้ายขาดสะบั้นลงระหว่างอุบัติเหตุรถชน โดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว เขากระโจนไปขวางหน้ากมลา ใช้ร่างกายของตัวเองเป็นเกราะกำบัง ปล่อยให้ฉันเผชิญแรงกระแทกเพียงลำพัง ฉันไม่ใช่คนที่เขารัก แต่เป็นภาระที่เขาพร้อมจะสังเวย ขณะนอนร่างกายแหลกสลายบนเตียงในโรงพยาบาล ในที่สุดฉันก็เข้าใจ ฉันไม่ใช่หายนะที่งดงามของเขา แต่เป็นตัวโง่ของเขาต่างหาก ดังนั้นฉันจึงทำสิ่งเดียวที่ทำได้ ฉันเผาโลกอันสมบูรณ์แบบของเขาให้วอดวาย ตอบรับคำขอแต่งงานจากมหาเศรษฐีใจดีที่สัญญาสันติสุขให้ฉัน และเดินจากไปเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทิ้งเถ้าถ่านแห่งความรักของเราไว้เบื้องหลัง

ค่าของเจ้าแม่มาเฟีย

ค่าของเจ้าแม่มาเฟีย

นิยายสั้น

5.0

การแต่งงานของฉันกับมาคิน ภัทรธำรง คือสัญญาที่ลงนามด้วยเลือด คือคำมั่นที่จะหลอมรวมสองตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในกรุงเทพฯ เข้าไว้ด้วยกัน เขาคืออนาคตของฉัน คือราชันย์ที่ถูกเลือกมาให้ปกครองเคียงข้างฉัน ทุกคนต่างพูดว่าการรวมกันของเราคือพรหมลิขิต แต่เขากลับบ้านมาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมราคาถูกและคำโกหกของผู้หญิงอีกคน มันคือกลิ่นของอัญญาริน เด็กกำพร้าผู้อ่อนแอที่ครอบครัวของเขารับมาเลี้ยงดู เด็กผู้หญิงที่เขาสาบานว่าจะปกป้องเหมือนน้องสาวแท้ๆ ฉันตามเขาไปที่ไพรเวทคลับแห่งหนึ่ง จากในเงามืด ฉันเฝ้ามองเขาดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนและมอบจูบที่หิวกระหายและสิ้นหวังให้เธอ...จูบที่เขาไม่เคยให้ฉันเลย ในวินาทีนั้น อนาคตทั้งชีวิตของฉันแหลกสลายลง ในที่สุดฉันก็เข้าใจเสียงกระซิบจากลูกน้องของเขาว่าฉันเป็นเพียงรางวัลทางการเมือง ในขณะที่อัญญารินคือราชินีตัวจริงของพวกเขา เขาต้องการอาณาจักรของฉัน แต่หัวใจของเขาเป็นของเธอ ฉันจะไม่เป็นของรางวัลปลอบใจ ฉันจะไม่เป็นรองใคร ฉันเดินตรงเข้าไปในห้องทำงานของพ่อ เสียงของฉันเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง "หนูจะยกเลิกงานแต่งงานค่ะ" เมื่อท่านค้าน ฉันจึงปล่อยหมัดเด็ดสุดท้าย "หนูจะรักษาความต้องการของตระกูลเราในเรื่องพันธมิตรไว้ค่ะ หนูจะแต่งงานกับเจ้าพ่อธาวิน วรไพศาล" แก้ววิสกี้ในมือพ่อร่วงแตกกระจายบนพื้น ธาวิน วรไพศาล คือคู่แข่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา

หนังสือที่คุณอาจชอบ

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

จิตวิญญาณข้าถูกผนึก

จิตวิญญาณข้าถูกผนึก

Hyatt Bamberg
5.0

อวิ๋นหลาน นักฆ่าอันดับหนึ่งแห่งศตวรรษที่ 25 ได้ข้ามภพและเกิดใหม่ในร่างของหญิงสาวผู้ไร้ประโยชน์ซึ่งมีชื่อเดียวกันในจวนเทพเจ้าแห่งสงคราม รากวิญญาณถูกทำลายไป? บำเพ็ญวิชาไม่ได้? คู่หมั้นถอนหมั้น? ทุกคนหัวเราะเยาะนาง? การควบคุมอสูร ยาพิษ ยาลูกกลอนปีศาจ อาวุธลับ...นางจัดการได้อย่างสบายๆ อดีตผู้ไร้ค่า แต่บัดนี้มาแก้แค้นชาาเจ้าชู้ เอาคืนทุกคนที่รังแกตนเอง ได้ประสบความสำเร็จ และขึ้นไปสู่จุดสูงสุด ผู้แข็งแกร่งอย่าคิดจะทำอะไรตามใจ ผู้อ่อนแออย่าท้อแท้ กล้ามารุกรานข้า งั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือนก็แล้วกัน เขาเป็นจ้าวแห่งอาณาจักรปีศาจ ชอบเอาใจนาง นางฆ่าคน เขาช่วยปิดปาก นางทำลายศพ เขาช่วยกำจัดหลักฐาน เขายอมทำทุกอย่างเพื่อนาง ชีวิตนี้ยอมร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ทอดทิ้งกัน

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

Pinkygirl
4.8

ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ