Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
444
ชม
38
บท

หล่อนชื่อไลลา - ไลลา สาวสวยที่ใช้ชีวิตอิสระ สุดเหวี่ยงกับความรักและความใคร่ ทั้งที่ใจจริงนั้นเธอโหยหาความรักมาตลอด และหวังว่าวันหนึ่ง ชีวิตเธอจะเจอคนที่ใช่!!

บทที่ 1 ep1

ผู้หญิงสาวผมยาวหยักศก แววตาเจ้าเล่ห์ระยิบระยับ จมูกโด่งสวยรับกับริมฝีปากหยักยิ้มอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะแย้มให้เห็นไรฟันหรือไม่ก็ตาม รูปร่างของหล่อนสูงโปร่ง หน้าอกอวบตั้ง เอวคอดกิ่ว สะโพกผายกลมกลึง ต้นขาหนั่นแน่นเรียวยาวไร้ไขมัน ยามเมื่อหล่อนเดินยักสะโพกและโปรยยิ้ม ใครต่อใครต่างก็เหลียวหลังมอง ทุกคนเรียกหล่อนว่า

“ไลลา”

ไลลาเป็นผลผลิตของลูกครึ่งอเมริกัน แม่เป็นไทยอีสานที่เรียกลูกสาวตัวเองว่า “อิหล้า” ซึ่งแปลว่าลูกคนสุดท้าย ไลลาเกิดในแผ่นดินอีสาน มีพี่ชายเป็นนิโกรบ้าง เป็นแขกบ้าง แต่หล่อนโชคดีที่มีพ่อเป็นอเมริกันจึงทำให้หล่อนมีรูปร่างสูงโปร่งทรงฝรั่งที่อร้าอร่ามไปด้วยเนื้อนมไข่ และใครๆ ก็ชอบผิวขาวเหมือนหยวกของหล่อน

อาชีพของหล่อนคือพนักงานต้อนรับฝ่ายหน้าของโรงแรมชั้นนำ ด้วยเรือนร่างที่สูงโปร่ง สัดส่วนขนาด 33-23-34 ประกอบกับการชอบแต่งตัวเซ็กซี่ นุ่งสั้น รัดรูป ดังนั้นหล่อนจึงตกเป็นเป้าสายตาของบรรดาหนุ่มๆ แก่ ๆ หลากหลายวัยที่เข้ามาใช้บริการในโรงแรม

ไลลามักถูกวางกะทำงานในช่วงกลางคืน เพราะหล่อนโสดและไม่มีภาระใดๆ เพื่อนๆ ที่มีแฟน หรือรุ่นพี่ๆ ที่มีครอบครัวแล้ว มักจะไหว้วานหรือขอแลกเปลี่ยนกะทำงานกับหล่อนอยู่บ่อยๆ ซึ่งไลลาก็ไม่เคยปฏิเสธ ทำให้เพื่อนร่วมงานเอ็นดูไลลา โดยเฉพาะเพื่อนร่วมงานชายที่มักจะแวะเวียนมาขายขนมจีบให้กับไลลาอยู่เสมอ แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับ “เมฆ” ผู้จัดการหนุ่มใหญ่วัยใกล้ 40 ปี

เมฆถูกเลื่อนเป็นผู้จัดการโรงแรม เพราะทำงานมาอย่างยาวนานและรู้กิจการของโรงแรมมาเป็นอย่างดี เขามีใบหน้าที่หล่อเข้ม อารมณ์ดี คารมจัดจ้าน ที่สำคัญเซ็กส์จัด จึงมักมีสาวๆ แวะเวียนมาให้เขาเชือดอยู่เสมอ มีแต่เพียงไลลาเท่านั้น....ที่เขายังไม่เผด็จศึกเสียที

แรกนั้น เมฆนั้นแอบเหล่ไลลามานานแล้ว ตั้งแต่เธอเรียนจบแล้วมาสมัครงานเป็นพนักงานต้อนรับใหม่ๆ เขารับเธอเข้าทำงานแทบจะทันที และลงมือจีบหญิงสาวอย่างละมุนละม่อมโดยไม่ให้เธอรู้ตัว ทว่า...พนักงานทั้งโรงแรมรู้กันหมด เขาจึงไม่มีคู่แข่ง เมฆรู้ว่าสาวสวยอย่างไลลานั้นเร่าร้อน คู่แข่งของเขาไม่ใช่พนักงานในโรงแรม

แต่เป็นเพื่อนๆ ที่ร่วมเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่อาจจะเป็นด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจกระมัง ที่ทำไลลาใจอ่อนยอมรับเมฆเป็นแฟนด้วย แต่ถึงกระนั้นก็ดูเหมือนว่าไลลายังสนุกกับการหลอกล่อชายหนุ่ม เพราะเธอมักชอบทำอะไรให้เป็นจุดสนใจเสมอ เช่นการนุ่งกระโปรงสั้นๆ รัดๆ โชว์เรียวขาที่ขาวเนียนให้หนุ่ม บ้ากามทั้งหลายแอบมอง

เมื่อเมฆกับไลลาเริ่มคบหากันอย่างเปิดเผย เขามักจะแวะมารับหล่อนไปทานอาหารด้วยกัน กลับบ้านพร้อมกัน แต่ไลลาก็ใจแข็งที่จะไม่ให้เมฆล่วงเกินอะไรหล่อนได้ โดยหล่อนให้เหตุผลว่าหล่อนยังไม่พร้อม และต้องการให้เมฆมาสู่ขอเสียก่อน เสือผู้หญิงอย่างเมฆไม่ดันทุรังเพราะกลัวว่าเหยื่อจะตื่น เขาจึงค่อยๆ ตะล่อมหญิงสาวทีละนิดทีละน้อย เริ่มจากการจับมือ แล้วเลื่อนมาเป็นกอดจูบลูบคลำกัน แต่ทำได้ก็เพียงภายนอกเท่านั้น

ความรักของไลลากับเมฆดำเนินเรื่อยมาจนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่ผู้ชายอีกคนได้ก้าวมาเข้ามาในชีวิตของไลลา หล่อนได้รู้จักกับมันจากเหตุการณ์ในวันหนึ่งที่หล่อนได้บังเอิญเจอมันคนนี้ กำลังแอบเล่นจ้ำจี้กับนักศึกษาฝึกงานอย่างถึงพริกถึงขิงที่ห้องเก็บของ ลีลาของมันทำเอาไลลาถึงกับขาสั่นและวาบหวามที่ซอกขาอย่างประหลาด นับจากวันนั้น ไลลาจึงมักจะแอบย่องมาแอบดูกิจกามของมันอยู่เสมอๆ จนสืบรู้ได้ว่ามันชื่อ “กล้า”

นายกล้าเป็นหนุ่มหัวหน้า รปภ. ที่ล่ำบึก เรือนร่างเต็มไปด้วยมัดกล้าม มันมีอาชีพเสริมด้วยการเป็นเทรนเนอร์ สถานภาพของมันเป็นพ่อหม้ายหมาดๆ ที่เนื้อหอมสุดๆ เพราะเป็นที่เลื่องลือในความถึกทนของกามกรีฑา เพราะอดีตเมียๆ ที่เคยทำงานในโรงแรมต่างก็นำมาเม้าท์มอยอย่างสนุกสนาน สุดท้ายก็มีเรื่องตบตีกันเพราะเล่าไปเล่ามากลายเป็นว่ามีผัวคนเดียวกันคือ ไอ้กล้า

ขณะที่ไลลาไปแอบดูกามกรีฑาของมัน มันเองก็ใช่ว่าจะไม่รู้ ว่ามีใครบางคนแอบดูอยู่ มันไม่ห้าม ไม่กระโตกกระตาก เพราะรอจังหวะอยู่เช่นกัน และเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสมในวันหนึ่ง มันจึงวางแผนจับสาวปริศนาด้วยการแสร้งเลื่อนนัดเด็กนักศึกษาฝึกงาน แล้วมาแอบอยู่ในมุมมืดของห้องพร้อมจับตามองหญิงสาวคนนั้นอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง แล้วก็เป็นไลลาที่เดินเข้ามาติดบ่วงมันอย่างจัง

“คุณไลลาเข้ามาที่นี่ทำไมหรือครับ”

เสียงทักเบาๆ แต่ทำให้หล่อนสะดุ้งสุดตัว

“นายกล้า!”

“ไม่ต้องตกใจหรอกครับ...ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก ถ้าคุณไม่เต็มใจ อันที่จริง...ผมก็แปลกใจเหมือนกันนะครับที่เป็นคุณ”

“อะไรนะคะ?”

“หึๆ แล้วคุณมาที่นี่ทำไมล่ะครับ”

มันถามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนเดินเข้าหาหล่อน ไลลาขยับถอยหลังระแวง หัวใจเต้นระรัว

“ฉันเข้ามาหาของ”

“หาอะไรล่ะครับ”

“เอ่อ....”

หล่อนลังเล และพยายามหาทางออกให้ตัวเอง ทันใดนั้นเสียงเรียกไลลาดังขึ้นจากทางเดิน

“ไลลา...ไลลา”

“ฉันขอตัวก่อนก็แล้วกัน”

ไลลาได้ทีขยับตัวจะออกจากห้องเก็บของ ทว่ามันคว้าข้อมือเธอเหนี่ยวเข้าหาตัวมันทันที

“อุ๊ย...”

ทรวงอกอวบพุ่ง เข้าหาอกแกร่ง มันรัดร่างหล่อนไว้ราวกับงูเหลือม

“ผมรู้นะครับว่าคุณแอบดูผมทำอะไร”

“ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ พันตะวัน/พฤศตะวัน

ข้อมูลเพิ่มเติม
ซีรีย์ รักต่างวัย  เสน่หาหญ้าอ่อน,เสน่หาโคแก่

ซีรีย์ รักต่างวัย เสน่หาหญ้าอ่อน,เสน่หาโคแก่

โรแมนติก

5.0

ซีรีย์รักต่างวัย เรื่องของความรักที่ไม่อาจหักห้าม แม้วัยต่างกันแต่หัวใจเร่าร้อนอยู่ด้วยกัน เสน่หาหญ้าอ่อน: มีนา หรือมีน สาวน้อยวัย 19 ต้องเข้าไปพัวพันธุรกิจของเหมืองนิลดีที่มี อรรคพล หนุ่มใหญ่ใจดีเป็นเจ้าของ เมื่อญาติของเธอทุจริต เธอจึงถูกใช้เป็นเครื่องมือ แต่จะเป็นไรไปล่ะ เมื่อเธอก็ยินยอมพร้อมใจอยู่แล้ว เสน่หาโคแก่: พฆัคฆ์หรือเสือ นักธุรกิจพันล้าน หนีรักเข้าป่า จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ถ้าไม่ได้ชาวบ้านและเด็กสาวที่ชื่อ แป้งร่ำช่วยเอาไว้ และนั่นเป็นที่มาของโคแก่ที่เล็งหญ้าอ่อนไว้

ซีรี่ย์พ่อเลี้ยง  จำเลยพ่อเลี้ยง/พ่อเลี้ยงบำเรอรัก

ซีรี่ย์พ่อเลี้ยง จำเลยพ่อเลี้ยง/พ่อเลี้ยงบำเรอรัก

โรแมนติก

5.0

ซีรีย์พ่อเลี้ยง สองเรื่องราว สองคู่ ระหว่างพ่อเลี้ยงที่แตกต่างความคิดกันอย่างสิ้นเชิง แต่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเขาเหมือนกันคือความรักให้คนที่ชื่อว่าเป็นลูกเลี้ยง จำเลยพ่อเลี้ยง /พฤศตะวัน - เมื่อหญิงสาวต้องกลายเป็นเครื่องมือการติดตามแม่ของเธอ จากชายหนุ่มที่เคยรักแม่ แต่...เสน่ห์ของจำเลยอย่างเธอ พ่อเลี้ยงหรือจะอดใจไหว พ่อเลี้ยงบำเรอรัก/ พฤศตะวัน - วิชนี เดินทางกลับมาจากต่างประเทศ เพื่อทวงมรดกของแม่คืนจากพ่อเลี้ยง ทว่า พ่อเลี้ยงที่เธอนึกเกลียดเขามาตลอดนั้นว่าแย่งแม่ของเธอไปจากพ่อ กลับกลายเป็นแค่ตัวหลอก และเป็นผู้ปกป้องเธอมาตลอด

ซีรี่ย์ดอกไม้สวาท  เกสรดอกชู้/ผกากลีบทอง

ซีรี่ย์ดอกไม้สวาท เกสรดอกชู้/ผกากลีบทอง

โรแมนติก

5.0

ซีรีย์ดอกไม้สวาท ความแตกต่างคือความงาม ดอกไม้ 2 ชนิดที่ใช้ชีวิตแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เกสรดอกชู้ /พันตะวัน - ธีธัช หนุ่มหล่อผู้มีความสามารถกลับมาเมืองไทยกะทันหัน หลังจากแม่เสียชีวิต ต้นเหตุมาจากแม่ลูกคู่หนึ่ง ซึ่งเขาจะต้องเอาคืนให้ได้ และอันดาคือเหยื่อในความแค้นครั้งนี้ ผกากลีบทอง /พันตะวัน - บุหงาและอาทิตย์ ต้องแต่งงานตามความต้องการของผู้ใหญ่ แต่เส้นทางความรักของคนทั้งคู่ ต่างมีสิ่งที่ต้องปกปิดกันและกัน บุหงาสาวสวยเสนห์แรงจึงต้องเผชิญเรื่องรักในทิศทางที่เธอไม่อาจควบคุม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

แผนลวงรัก

แผนลวงรัก

ปรียานุช จิรามณี
4.9

"ท่านครับ คนยังไม่ตาย ต้องการชนอีกทีไหมครับ" "จัดการเลย" เสิ่นอันหยูซึ่งกำลังจมอยู่ในกองเลือด ได้ยินคำสั่งของสามีกับหู เธอกับเขาไม่เคยเป็นสามีภรรยาที่แท้จริง และด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่เคยมีลูก อย่างไรก็ตาม การแต่งงานที่ไม่มีบุตรทำให้แม่สามีกล่าวหาว่าเสิ่นอันหยูมีบุตรยาก ตอนนี้ สามีของเธอไม่เพียงนอกใจเธอเท่านั้น แต่เขาต้องการให้เธอตายด้วย! เขาก็หย่ากับเธอได้ แต่นี่เขาพยายามจะฆ่าเธอ... ในวันที่หย่ากัน เสิ่นอันหยูที่เคยรอดตายมาได้อย่างหวุดหวิดนั้นก็แต่งงานกับชายอีกคนหนึ่งทันที สามีคนที่สองของเธอเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดในเมือง เธอสาบานว่าจะใช้อำนาจของเขาให้เป็นประโยชน์และแก้แค้นคนที่เคยทำร้ายเธอ! เดิมทีการแต่งงานของพวกเขาในครั้งนี้ควรเป็นเพียงข้อตกลงที่หาประโยชน์สำหรับทั้งสองฝ่ายเท่านั้น แต่สุดท้าย เธอกลับถูกชายที่ดื้อรั้นคนนี้ตรึงไว้กับกำแพง "เอาจริงเลยได้ไหม ผมอยากอยู่กับคุณตลอดไป"

ข้าเก็บสามีได้กลางป่า

ข้าเก็บสามีได้กลางป่า

ต้ายวี่
5.0

ไม่คิดว่าการช่วยชีวิตบุรุษแปลกหน้ากลางป่าในวันนั้น จะย้อนกลับมาช่วยชีวิตนางในวันนี้ "บุญคุณช่วยชีวิต วันหน้าข้าจะชดใช้ให้" "เช่นนั้นก็ชดใช้เสียวันนี้... มาเป็นสามีของข้าเถิด" ------ เยี่ยนหลิง : หญิงสาวชาวบ้าน นางเกือบถูก บังคับให้แต่งงานกับบุตรชายหัวหน้าหมู่บ้าน เพื่อแลกกับยารักษาร่างกายให้พี่ใหญ่ แต่แล้วที่นางเก็บบุรุษแปลกหน้าได้ที่กลางป่า ชีวิตนางก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เซียวชินหย่วน : ซื่อจื่อจวนเซียวกั๋วกง ขึ้นเขามาเก็บสมุนไพร แต่ถูกลอบทำร้ายจนพลัดตกเขา โชคดีที่ได้เยี่ยนหลิงช่วยชีวิตเอาไว้

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ