“เอ้า! คนเก่งทำไมต้องพึ่งยานอนหลับ” “วะไอ้หมอนี่ ก็คนไม่เคยอยู่บ้านคนเดียว มันก็นอนไม่หลับสิ” “แล้วทำเก่งจะนอนบ้านใหญ่ บอกให้นอนกับยายยุลีก็ไม่เชื่อ” “เราเป็นเจ้าของบ้านนะ เรื่องอะไรจะให้ไปนอนเรือนเล็ก อีกอย่างที่นั่นเท่ารูหนูจะนอนได้ยังไงละ ไม่เอาแล้วอย่ามาพูดสั่งสอนให้มากเรื่อง มียาให้เรามั้ย ถ้าไม่มีเราจะได้ไปซื้อที่เซเว่น” “พี่เคยบอกว่ายังไงบัว ขอความช่วยเหลือคนอื่นหัดพูดจาดีๆ บ้างได้ไหม” เขาพูดเสียงราบเรียบแต่ดวงตาที่มองคมปราดให้อีกฝ่ายรู้ว่าเหนื่อยหน่ายหัวใจเพียงใด เห็นหญิงสาวอึ้งไปเล็กน้อยก่อนพูดขึ้นใหม่อีกครั้ง “พี่หมอ บัวขอยานอนหลับหน่อยค่ะ” ฉีกยิ้มประจบแต่ต้องรีบหุบยิ้มฉับกับคำตอบที่ได้รับ “ไม่มีหรอก กลับไปสวดมนต์ไหว้พระ ทำใจให้สงบเดี๋ยวก็หลับเอง” “อ้าว!” “ไม่มีหมอคนไหนจ่ายยานอนหลับให้คนกลัวผีหรอกบัว” “ไอ้ ไอ้หมอบ้า หลอกเราอีกแล้ว” ใบบัวทุบอกเขาดังปักก่อนรีบวิ่งหนีกลับบ้าน เขมกรยังได้ยินเสียงก่นด่าพึมพำ ล้วนแล้วแต่ว่าเขาหลอกลวง ไม่จริงใจและตอแหล ผู้ชายเขาไม่ตอแหลกันหรอกบัว ไม่เหมือนผู้หญิง ***เพราะผู้หญิงทุกคนมีความลับแอบแฝง***
จันทร์ซ่อนเล่ห์
เพราะผู้หญิงทุกคนมีความลับแอบแฝง
บทที่๑ อย่าเดินหนีบัว
นางสาวใบบัว ทวีทรัพย์หญิงสาววัยยี่สิบสามเพิ่งจบมหาวิทยาลัยหมาดๆ ด้วยการเคี่ยวเข็ญกึ่งช่วยเหลือของคนรักและเพื่อนสนิท จากนั้นจึงเดินย่ำบนกองเงินกองทองที่พ่อแม่ปู่ย่าตายายทิ้งไว้ให้ชนิดที่ไม่ต้องทำมาหากินให้เหงื่อไหลไคลย้อยก็มีกินมีใช้ได้อย่างฟุ่มเฟือยไปทั้งชาตินี้และชาติหน้าหากสามารถนำติดตัวไปได้เมื่อตายแล้ว
หญิงสาวกรีดเสียงใส่หน้าคู่หมั้นหนุ่มอดีตรุ่นพี่จากรั้วมหาวิทยาลัยเดียวกัน ผู้หยิบยื่นความอาทรปลอบประโลมในยามที่หมดสิ้นญาติมิตร ในวันที่มีข่าวเครื่องบินเล็กของนักธุรกิจชาวไทยตกกลางหุบเขาในประเทศเพื่อนบ้านระหว่างเดินทางไปแสวงบุญและท่องเที่ยว
ใบบัวในเวลานั้นเป็นนักศึกษาปีสองได้รับข่าวร้ายช่วงเวลาพักรับประทานอาหารกลางวัน จานข้าวและแก้วน้ำร่วงหลุดมือแตกกระจายเต็มพื้น ก่อนเจ้าตัวจะทรุดลงนั่งหมดแรงไม่สนใจความเปรอะเปื้อนบนพื้นแม้แต่น้อยเขาเป็นคนแรกที่เข้ามาถึงตัวแล้วประคองหล่อนขึ้นมา ก่อนแนะนำตนเองว่าชื่อแทนคุณ เป็นนักศึกษาปีสี่คณะเดียวกันและอาสาพากลับไปรอฟังข่าวที่บ้านเพื่อจะได้จัดการเรื่องงานศพในขั้นต่อไป
วันนั้นคือจุดเริ่มต้นที่แทนคุณเข้ามาในชีวิตใบบัว จากต้องกำพร้าไร้ญาติขาดมิตรก็มีเขาเป็นคู่หมั้นและสามีทางพฤตินัย เพราะใบบัวรับแทนคุณมาอยู่ในบ้านในฐานะคู่หมั้นที่จะแต่งงานกันหลังจากเรียนจบ
แม้คนหัวเก่าอย่างแม่นมยุลีอดีตพี่เลี้ยงของแม่และกลายมาเป็นพี่เลี้ยงของใบบัวจะคัดค้านว่าไม่ดีไม่งามใบบัวก็ไม่สนใจ ทำให้การได้แทนคุณมาเป็นสมาชิกในครอบครัวต้องแลกกับการที่นมยุลีเก็บกระเป๋าย้ายไปอยู่เรือนเล็กหลังบ้านซึ่งในอดีตตาของใบบัวเคยใช้เป็นที่เก็บของเก็บเศษวัสดุที่เหลือจากการก่อสร้างบ้าน เพราะไม่อยากอยู่ร่วมชายคากับแทนคุณ
ยามที่เหมือนความรักเข้าตาใบบัวก็ไม่ได้อนาทรร้อนใจใดๆ กับการย้ายออกไปของแม่นม หล่อนกลับมีความสุขที่ได้แสดงความรักกับแทนคุณโดยไม่ต้องเกรงสายตาตำหนิของคนในบ้าน
เพราะนอกจากนมยุลีจะย้ายไปแล้วหล่อนยังให้ผึ้งหลานสาวนมยุลีที่ช่วยทำงานบ้านมาตั้งแต่สาวยันกลางคนย้ายไปด้วยเพื่อจะได้ช่วยดูแลนมยุลีอย่างใกล้ชิดแม้ถูกดักคอว่าขับไล่ไสส่งคนเก่าแก่ออกจากบ้านเพื่อจะได้ทำเรื่องบัดสีอย่างไม่อายสายตาใครหล่อนก็ไม่สนใจเพราะชอบทำจริง
แม้แต่ตอนนมยุลีกับผึ้งอยู่ในบ้านใบบัวก็ทำ อยากกอดจูบแทนคุณตอนไหนก็ทำตามใจ โดยไม่สนว่าใครจะมองเช่นไรรวมถึงไม่สนใจข้างบ้านที่อาจจะมองมาด้วย
แต่ความจริงแล้วที่ให้ผึ้งย้ายไปนอนกับนมยุลีเพราะใบบัวห่วงใยนั่นเอง แม้ความห่วงใยและหวังดีนี้จะไม่มีคนเห็นค่าก็ตามที อย่างน้อยใบบัวก็เชื่อว่าตายายคงจะรับรู้ว่าไม่ได้ทอดทิ้งคนเก่าแก่ตามที่ท่านเคยสั่งเสียเอาไว้
ถึงแม้ฐานะทางบ้านจะดีเข้าขั้นเศรษฐีแต่ครอบครัวทวีทรัพย์ไม่ได้พักอาศัยในคฤหาสน์หลังใหญ่บนที่ดินกว้างที่มีสระว่ายน้ำหรือสนามเทนนิสอย่างที่หลายคนคิด ตาของใบบัวเลือกอยู่บ้านตัวอย่างในหมู่บ้านจัดสรรที่สร้างขายเป็นโครงการปฐมฤกษ์ หลังจากนั้นก็มีโครงการสอง สาม สี่ ตามมา
และจากการสร้างบ้านขายก็ขยับขยายมาสร้างอาคารปล่อยเช่าอีกหลายอาคาร รายได้หลักของครอบครัวจึงได้จากค่าเช่าอาคารและที่พักอาศัยจำนวนหลายหลักในแต่ละเดือน
นับว่าโชคดีเป็นของใบบัวที่เมื่อบุพการีเสียชีวิตลงไม่มีหนี้สินให้ต้องตามชำระ ทั้งยังได้เงินก้อนโตจากการทำประกันชีวิตของทั้งสองเหมือนตอนที่ตายายเสียชีวิตด้วยความชราในเวลาไล่เลี่ยกัน
กิ่งแก้วมารดาของหล่อนก็รับมรดกโดยไม่มีหนี้สินให้ต้องตามชำระสะสางส่วนฝ่ายปู่ย่านั้นใบบัวไม่ค่อยรู้จักเพราะเสียชีวิตไปก่อนที่จะลืมตาดูโลก รู้แต่ว่าพ่อเป็นลูกคนเดียวจึงรับมรดกคนเดียวเช่นตนเวลานี้
การเป็นลูกคนเดียวหลานคนเดียวมันก็ดีตรงนี้นี่เอง
บทที่ 1 อย่าเดินหนีบัว
01/08/2022
บทที่ 2 อย่าเดินหนีบัว
01/08/2022
บทที่ 3 อย่าเดินหนีบัว
01/08/2022
บทที่ 4 อย่าเดินหนีบัว
01/08/2022
บทที่ 5 อย่าเดินหนีบัว
01/08/2022
บทที่ 6 อย่าเดินหนีบัว
01/08/2022
บทที่ 7 นี่ไงบัว
01/08/2022
บทที่ 8 นี่ไงบัว
01/08/2022
บทที่ 9 นี่ไงบัว
01/08/2022
บทที่ 10 นี่ไงบัว
01/08/2022
บทที่ 11 นี่ไงบัว
01/08/2022
บทที่ 12 นางสาวบัวบก โชคดี
17/08/2022
บทที่ 13 นางสาวบัวบก โชคดี
17/08/2022
บทที่ 14 นางสาวบัวบก โชคดี
17/08/2022
บทที่ 15 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 16 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 17 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 18 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 19 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 20 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 21 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 22 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 23 ใบบัวบก
17/08/2022
บทที่ 24 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
17/08/2022
บทที่ 25 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
17/08/2022
บทที่ 26 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
19/08/2022
บทที่ 27 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
19/08/2022
บทที่ 28 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
19/08/2022
บทที่ 29 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
19/08/2022
บทที่ 30 บัวไม่ยอม
19/08/2022
บทที่ 31 บัวไม่ยอม
19/08/2022
บทที่ 32 บัวไม่ยอม
19/08/2022
บทที่ 33 บัวไม่ยอม
19/08/2022
บทที่ 34 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
19/08/2022
บทที่ 35 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
19/08/2022
บทที่ 36 ครอบครัวใหม่ที่ไม่ต้องการ
19/08/2022
บทที่ 37 ไม่อยากจากไป
19/08/2022
บทที่ 38 ไม่อยากจากไป
19/08/2022
บทที่ 39 ไม่อยากจากไป
19/08/2022
บทที่ 40 ฉันคือฉันเอง
19/08/2022
หนังสืออื่นๆ ของ Mookreang
ข้อมูลเพิ่มเติม