“ไม่ต้องห่วงหรอก"ฉันเอ่ยปากพลางตบบ่าไอ้นุ่นเพื่อให้มันคลายความกังวลใจเรื่องที่ฉันอยู่มหาลัยจนจะปีสี่แล้วยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเค้าสักที "ถ้าหาใครไม่ได้ กูก็จะเอามึงนี่ล่ะ"
บทที่ 1 อยู่ในสถานะที่ไม่ต่างกัน
“หลบหน่อยค่ะ” น้ำเสียงของหญิงสาวผู้มาใหม่ดังเพียงกระซิบหากแต่กลับทำให้ทุกคนที่กำลังยืนต่อคิวซื้อตั๋วหนังแหวกกลางออกเป็นสองส่วนเผยให้เห็นร่างสูงราวร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตรของบุคคลผู้มีรูปหน้าเรียวไข่ ผิวขาวเนียนละเอียดสะอาดอ้าน เอวบางร่างเล็ก เรือนผมสีน้ำตาลทองยาวเลยบ่าลงมาหนึ่งคืบ ไฮไลท์ปลายสีแดงสดเพิ่มความเก๋ไก๋เสริมให้ดูมีเสน่ห์ ทุกอย่างดูดีไปหมดยกเว้น... นัยน์ตาเรียวรีที่กรีดอายไลน์เนอร์สีดำสนิทลากเฉียงขึ้นด้านบนสี่สิบห้าองศา เสริมให้นัยน์ตาดุจนทุกคนต้องลอบกลืนน้ำลายดังอึก
นั่นล่ะ ฉันเอง ‘นัท’ ผู้หญิงที่โคตรจะธรรมดาแต่หน้าตาท้าตบทุกสิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบด้าน
เดินผ่านหมา... หมาเห่า
เดินผ่านแมว... แมวกางเล็บ
เดินผ่านหน้าเด็ก... เด็กร้องไห้
แต่คนประเภทเดียวกันมักดึงดูดกันและกันคล้ายแม่เหล็ก เพราะถัดไปอีกสิบเซนติเมตรด้านขวา คือสปีชีส์เผ่าพันธุ์ประหลาดเช่นฉัน เขาคือ ‘ไอ้นุ่น’ เพื่อนคนสนิทที่ชอบตีใบหน้าเฉยชาตลอดเวลาแถมยังหน้าตาผิดจารีตประเพณีและศีลธรรมอันดีของประเทศนี้เอามากๆ คิ้วคมเข้มรับกับเรือนขนตาแพยาว จมูกโด่ง สันกรามชัด ส่วนสูงราวร้อยแปดสิบกว่าเซนติเมตร สีผิวไม่จัดว่าขาว แต่ก็ไม่ได้ดำ ออกไปทางโทนเหลืองซะมากกว่าแต่ที่สะดุดตาจนต้องหยุดมองคงหนีไม่พ้นรอยสักลายอะไรก็ไม่รู้ที่อยู่บนลำคอด้านขวา
ช่วงเวลาประมาณบ่ายสาม ผู้คนกำลังขวักไขว่ เด็กนิสิตนักศึกษามากมายวิ่งวุ่นจนตาลาย ไอ้นุ่นอยู่ในชุดธรรมดากะโหลกกะลา เสื้อยืดสีขาวสะอาดกับกางเกงยีนส์ขาดๆ และผ้าใบหนึ่งคู่ ส่วนฉันอยู่ในชุดนิสิต เสื้อสีขาวพอดีตัวกับกระโปรงทรงเอเข้ารูป แต่งหน้าเบาๆ ด้วยการทาลิปสติกสีชมพูนู้ด ปัดแก้มสีกุหลาบ เพิ่มความหวานขึ้นหนึ่งระดับ แต่เมื่อดูจากปฏิกิริยาคนรอบข้างแล้ว ไม่ว่าฉันจะแต่งหน้าหวานแค่ไหน ก็ไม่มีอะไรช่วยให้ดีขึ้น ยิ่งฉันเดินกับไอ้นุ่น ยิ่งดูเหมือนแก๊งอันธพาลปี 2499 หนักเข้าไปอีก
“ดูหนังเรื่องไรดี” มันว่าพลางใช้ปลายนิ้วสะกิดชายเสื้อฉันนิดๆ แล้วพยักเพยิดไปบนจอมอนิเตอร์ที่แสดงรอบฉายเต็มไปหมด มันแอบตวัดสายตาไปยังผู้หญิงร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังอย่างเกรงใจ เธอรวบผมมัดตึง สวมเสื้อสีขาวสะอาดกับกระโปรงยาวเลยเข่ามาหนึ่งคืบ บุคลิกภาพเรียบร้อย อ่อนช้อยเหมือนนางในวรรณคดี คิ้วเข้ม หน้าคมแถมยังยิ้มสวย สเป็คไอ้นุ่นสุดๆ
ไอ้นุ่นชอบผู้หญิงหน้าคมผสมหวาน และมีความกุลสตรีอยู่เต็มพิกัด กระโปรงต้องเลยเข่าอย่างน้อยหนึ่งคืบ ถึงข้อเท้าเลยยิ่งดี กิริยามารยาทต้องเรียบร้อยเหมือนผ้าที่พับไว้ ร้อยมาลัยทำอาหารเก่งงานบ้าน พูดจาไพเราะเสนาะหู มีหางเสียงคะขา ซึ่งตรงข้ามกับฉันทุกประการ
ฉันหน้าดุ แถมความกุลสตรีมีต่ำเตี้ยเรี่ยดินจนเกือบติดลบ กระโปรงเหนือเข่ามาหนึ่งคืบ กิริยามารยาทขอละไว้ในฐานที่เข้าใจ เรื่องงานบ้านฉันไม่เคยแตะ คำพูดคำจาดีกว่าหมานิดนึง ฉันเป็นผู้หญิงที่ตรงกับทุกลักษณะที่มันเกลียด
แต่ฉันก็ไม่สนใจ บทคนมันจะใช่ มันก็ใช่ มันไม่มีเหตุผลมากมายหรอก
“ชอบเหรอ?” ฉันยักคิ้วอย่างรู้ทัน มันยิ้มก่อนจะไหวไหล่ราวกับปฏิเสธแต่ใบหน้าดันขึ้นสีแดงระเรื่อเอียงอาย
“จะขอเบอร์ให้รึไง?” มันถามย้อนก่อนที่ฉันจะส่งเสียงเฮอะดังในลำคอพลางสอดสายตาพิจารณาผู้หญิงที่มันจับจ้องอยู่แวบนึง เหมือนเธอจะรู้ว่าถูกพวกเราจับจ้องอยู่เลยหลบสายตาและทำท่ากลัวๆ
ดูจากปฏิกิริยาผู้หญิงคนนั้น มันจีบไม่ติดแน่ๆ แค่เดินเข้าไปคุยแล้วเค้าไม่วิ่งหนีก็บุญแล้ว
“เปล่า ถามเฉยๆ” ฉันตัดบทแสดงทีท่าเรียบเฉย ทำให้มันเบ้หน้าไม่ชอบใจนัก ซึ่งฉันก็ไม่ได้สน ฉันโสด มันก็ต้องโสดด้วย จะทิ้งฉันไปมีแฟนได้ยังไง ต้องอยู่บนคานไปด้วยกันสิถึงจะเรียกว่าเพื่อนแท้
“คนนี้ไม่ผ่าน นมเล็กไป” ฉันตวัดสายตาไปสำรวจอีกทีพร้อมกับให้เหตุผลที่โคตรจะไร้สาระด้วยใบหน้านิ่งๆ ไอ้นุ่นชะงักกับคำกล่าวของฉันก่อนจะดีดนิ้วเข้ากลางหน้าผากฉันดังป๊อก!
“พูดจาน่าเกลียด เป็นสาวเป็นแส้”
“แล้วจะให้พูดยังไง” ฉันย่นคิ้วไม่พอใจ ฉันเป็นคนพูดขวานผ่าซาก ซ้ำยังหุนหันพลันแล่นเลยยากที่จะควบคุมหูรูดปากตัวเองได้ สายตาฉันเห็นเป็นยังไง ก็พูดไปตามนั้น
“เป็นซะอย่างนี้จะมีแฟนกับเค้าปะเนี่ย?” ไอ้นุ่นกระแหนะกระแหนแถมกำลังเหมาผู้ชายทั้งประเทศว่าชอบผู้หญิงสเป็คเดียวกับมัน แถมอย่างมันก็อยู่ในสถานะที่ไม่ต่างจากฉันนักหรอก!
ฉันกลอกตาแล้วเงียบไปครู่นึงเพื่อคิดอะไรบางอย่าง
ฉันโสด+ มันโสด = เราคงต้องเป็นแฟนกัน
บทที่ 1 อยู่ในสถานะที่ไม่ต่างกัน
10/08/2022
บทที่ 2 ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
10/08/2022
บทที่ 3 แสดงท่าทีสงบ
10/08/2022
บทที่ 4 ไอ้เพื่อนยาก
10/08/2022
บทที่ 5 อ้อนวอน 1
10/08/2022
บทที่ 6 อ้อนวอน 2
10/08/2022
บทที่ 7 มาชนแก้วกัน
10/08/2022
บทที่ 8 เครียดสะสม
10/08/2022
บทที่ 9 กระทืบมันเลยมั้ย
10/08/2022
บทที่ 10 มารยา 1
10/08/2022
บทที่ 11 มารยา 2
10/08/2022
บทที่ 12 The girl on fire
10/08/2022
บทที่ 13 ขึ้นคร่อมปล้ำ
10/08/2022
บทที่ 14 นางเอกในนิยายรักหวานแหวว
10/08/2022
บทที่ 15 พิจารณาจากสารรูป
10/08/2022
บทที่ 16 WHO 1
10/08/2022
บทที่ 17 WHO 2
10/08/2022
บทที่ 18 เพื่อนกัน
10/08/2022
บทที่ 19 ร่างกายต้องการความสุนทรีย์
10/08/2022
บทที่ 20 ช่วยตัวเอง
10/08/2022
บทที่ 21 แหวนแต่งงานของใคร
10/08/2022
บทที่ 22 ใครจะไปทัน
10/08/2022
บทที่ 23 หลงกล
10/08/2022
บทที่ 24 ขอแค่ผู้ชาย
10/08/2022
บทที่ 25 ใจร้ายจัง
10/08/2022
บทที่ 26 ในฐานะเพื่อน
10/08/2022
บทที่ 27 Don’t let me down
10/08/2022
บทที่ 28 ก็เราเป็นเพื่อนกัน
10/08/2022
บทที่ 29 U Got me
10/08/2022
บทที่ 30 ทำไม่เป็น
10/08/2022
บทที่ 31 เสียงถูกกลืนหาย
10/08/2022
บทที่ 32 ยิ่งอยู่ด้วยกัน ยิ่งลุกลาม
10/08/2022
บทที่ 33 เพราะนัทขอ
10/08/2022
บทที่ 34 กับใคร
10/08/2022
บทที่ 35 เป็นอะไรมากกว่าเพื่อน
10/08/2022
บทที่ 36 อย่าหาว่าเสือกเลยนะ
10/08/2022
บทที่ 37 ยังมีหวัง
10/08/2022
บทที่ 38 อย่างที่เคยทำ
10/08/2022
บทที่ 39 เรื่องนี้ต้องขยาย 1
10/08/2022
บทที่ 40 เรื่องนี้ต้องขยาย 2
10/08/2022
หนังสืออื่นๆ ของ Jenny D Renger
ข้อมูลเพิ่มเติม