Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เล่ห์ลวงบ่วงซาตาน

เล่ห์ลวงบ่วงซาตาน

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
3.6K
ชม
33
บท

ตั้งแต่เกิดมา ดาวเหนือไม่เคยรับรู้ได้ถึงความรักของบิดาบังเกิดเกล้าเลย นอกจากมารดาและผู้เป็นยาย ชีวิตของเธอมีความสุขแค่ช่วงที่ผู้เป็นปู่ยังมีชีวิตอยู่ ก่อนจะพบเจอกับความเลวร้ายของสองแม่ลูกที่ใส่ร้ายแม่ของเธอจนตรอมใจตาย แต่มีคนเคยบอกเธอว่า ในโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเราเลยสักอย่าง แม้แต่ความทุกข์และความสุข เธอเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง เมื่อได้พบกับเขา ติณห์ ผู้ชายหน้านิ่งแสนเย็นชาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาดีต่อเธอ และเขาก็ยังเป็นคู่ชีวิตที่คอยประคับประคองให้เธอได้เดินทางไปจนถึงเป้าหมายแห่งความสำเร็จ

บทที่ 1 1

เล่ห์ลวงบ่วงซาตาน

บทที่ 1

เด็กสาวในบ้านเศรษฐี

“ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย” น้ำเสียงอ่อนแรงที่ดังมาจากหลุมด้านหน้า ทำให้ดาวเหนือชะงัก เด็กน้อยรีบวิ่งไปดู ปรากฏว่ามีคนตกลงไป ร่างกายของอีกฝ่ายอ่อนแรง แถมยังบาดเจ็บเพราะในหลุมมีไม้ไผ่แหลมๆ วางเอาไว้รอบๆ เสียบไปโดนขากับแขนของกำนันยศ

ดาวเหนือเห็นว่าเป็นกำนันยศก็ไม่อยากช่วย แม้ยายกับมารดาจะเคยสอนว่าเวลาเห็นคนอื่นเดือดร้อนก็ต้องช่วย แต่กำนันผู้นี้ใจร้ายใจดำกับเธอกับแม่ยิ่งนัก

เธอโตมาในบ้านหลังใหญ่ของเศรษฐีมีอันจะกินแห่งบ้านนา กำนันยศคือเศรษฐีต่างจังหวัดที่มีเรือกสวนไร่นาเป็นจำนวนมาก มีลูกชายชื่อยอดชาย นั่นคือคนที่มารดาบอกว่าเป็นบิดาของเธอ

แต่คนในครอบครัวนั้นรังเกียจเดียดฉันหาว่าแม่ของเธอจนและเป็นเมียน้อย คำว่าเมียน้อยมันดูด้อยค่าในสายตาของเด็กน้อย แม้จะไม่ค่อยรู้ความหมายของมันมากนัก แต่ดาวเหนือกลับไม่ชอบเอาเสียเลย

มารดาเล่าว่าในวันที่เจ็บท้องคลอด ท่านมองเห็นดาวเหนือเปล่งประกายอยู่บนท้องฟ้า จึงได้ตั้งชื่อเธอว่าเด็กหญิงดาวเหนือ

มารดาของดาวเหนือคือหญิงสาวชาวบ้านที่สวยจับจิตจับใจ ยอดชายตามจีบมารดาจนได้เสียกัน ในขณะที่ตัวเองมีคนรักอยู่แล้ว เพียงไม่นาน พิมพ์จันทร์ คนรักของยอดชายก็เดินทางมาจากกรุงเทพฯ ทั้งสองแต่งงานกัน ในขณะที่อนงค์นางโดนหลอกให้ไปทำธุระให้ยอดชายอีกหมู่บ้านหนึ่ง กลับมาเขาสองคนก็แต่งงานกันแล้ว

อนงค์นางตั้งครรภ์ลูกของยอดชาย ในขณะที่พิมพ์จันทร์ก็ตั้งท้องเช่นกัน แต่พิมพ์จันทร์ตั้งท้องก่อนเพราะท้องก่อนแต่ง ทำให้ธนิดาลูกของพิมพ์จันทร์มีอายุเท่ากับดาวเหนือ แต่แก่เดือนกว่า

ทั้งสองเป็นสายเลือดเดียวกัน เพราะมีบิดาคนเดียวกัน ยกเว้นแค่มารดาคนละคนกัน แต่ชีวิตความเป็นอยู่ช่างแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว

ธนิดาได้รับความรักจากคนเป็นปู่ พ่อและแม่อย่างดี ในขณะที่ดาวเหนือเป็นแค่เด็กในบ้านที่ทำงานงกๆ อยู่ก้นครัวตั้งแต่เล็กๆ

ดาวเหนือจำความได้ก็ไม่มีสิทธิ์อะไรในบ้านหลังนั้น แม้จะเป็นลูกหลานของตระกูล ในขณะที่มารดาของเธอก็โดนกดขี่ข่มเหงสารพัด เพราะพิมพ์จันทร์เกลียดมารดาของดาวเหนือเป็นอันมาก มีโอกาสเมื่อใดก็จะกดขี่จิกด่าเยี่ยงทาส

“ช่วยด้วยจ้ะ ช่วยด้วย กำนันยศตกลงไปในหลุมจ้ะ” ไม่มีเสียงตอบรับจากชาวบ้านแถวนั้น คิดว่าท่านไม่ได้ยิน เด็กน้อยจึงรีบไปหาเถาวัลย์เส้นใหญ่แถวนั้นโดยการใช้มีดปลายแหลมที่สำหรับตัดผักกูดมาตัดเชือก แล้วหย่อนลงไป เธอไม่มีแม่ ไม่มียายแล้ว เพราะทุกคนได้จากเธอไปหมดแล้ว ทำให้เด็กน้อยต้องอาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นด้วยความรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน แต่ยายกับแม่สอนว่าคนกำลังจะตายเราต้องช่วย อย่างน้อยคนที่เธอเรียกว่ากำนันยศ ก็คือปู่แท้ๆ ของเธอนั่นเอง

“จับเถาวัลย์อันนี้เอาไว้นะ” ดาวเหนือเอ่ยบอกกำนันยศ กำนันยศก็จับเอาไว้ คาดไม่ถึงว่าเด็กน้อยซึ่งเป็นหลานในไส้แต่ท่านรังเกียจสุดใจ จะเข้ามาช่วยเหลือท่านเอาไว้แบบนี้

กำนันยศนึกย้อนไปถึงเรื่องราวในอดีต ท่านรังเกียจอนงค์นางเพราะเป็นแค่หญิงสาวชาวบ้านจนๆ ไม่คิดว่าลูกชายจะไปยุ่งด้วย แต่เมื่ออีกฝ่ายท้องเลยต้องรับมาอยู่ด้วย เพราะไม่อยากให้ชาวบ้านครหา ดีหน่อยว่ายอดชายไม่ใฝ่ต่ำไปมากกว่าที่เป็นอยู่ โดยการรับอนงค์นางมาเป็นเมียจริงๆ ทั้ง ๆ ที่มีคนรักอย่างพิมพ์จันทร์ที่เหมาะสมคู่ควรอยู่แล้ว

ในช่วงเวลาความเป็นความตาย กำนันยศรู้สึกว่าชีวิตมีค่ายิ่งนัก และรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเด็กน้อยเป็นที่สุด แถมยังรู้สึกละอายใจเป็นอันมาก กำนันยศคิดว่าหากดาวเหนือไม่ผ่านมาเห็นและช่วยตน ตนก็คงนอนเสียเลือดขาดใจตายอยู่ในบ่อ มีคนมาเจออีกทีคงเป็นศพ

ท่านรับรู้ทุกอย่างว่าลูกสะใภ้ทำอะไรกับดาวเหนือบ้าง แต่ท่านก็เฉย พิมพ์จันทร์จิกใช้ให้ดาวเหนือไปเก็บผักเก็บหญ้าริมรั้วมาต้มกินกับข้าวก้นหม้อที่คนอื่นกินเหลือแล้ว ไม่ให้กินของดีๆ เหมือนคนอื่น นี่คือเหตุผลว่าทำไมดาวเหนือ เด็กน้อยวัยสิบขวบถึงได้มาเดินอยู่ตรงชายป่าเช่นนี้

กำนันยศรู้สึกหดหู่ใจยิ่งนัก เด็กน้อยที่ต้องหาผักหญ้าประทังชีวิต ทั้ง ๆ ที่ต้องอยู่ในบ้านที่มีอันจะกินอย่างเขา

เขาเดินมาดูพื้นที่ตรงสวนใกล้คลองที่มีชาวบ้านอยากขาย ไม่ได้พาลูกน้องหรือใครมาเพราะว่าอยู่ในละแวกนี้เป็นถิ่นของเขา เติบโตมาตั้งแต่เล็กๆ จึงเดินเตร็ดเตร่มาเพียงคนเดียว จึงไม่อยากพาลูกน้องมาให้เอิกเกริก แต่เผอิญเจองูเห่าเข้า มันแผ่แม่เบี้ยทำท่าจะฉก เขาเลยถอยหลังไปอย่างตกใจ ไม่ทันระวังก็ตกลงไปในหลุมที่ชาวบ้านขุดเอาไว้ดักสัตว์ ซึ่งด้านในบ่อมีไม้ไผ่แหลมๆ เสียบเอาไว้ด้วย

“เกาะเอาไว้นะคะ” ดาวเหนือเป็นเด็กหัวดีและฉลาด เด็กน้อยจึงผูกเถาวัลย์เอาไว้กับต้นไม้เพื่อหาที่ยึด เนื่องจากแรงน้อยนิดของเธอไม่สามารถจะดึงร่างกำนันขึ้นมาจากหลุมได้

“กำนันปีนขึ้นมาสิจ๊ะ” ดาวเหนือเอ่ยบอกกำนัน เธอไม่เคยกล้าเรียกอีกฝ่ายว่าปู่เลยสักครั้ง เพราะเจียมเนื้อเจียมตัวดีกว่าเป็นแค่มารหัวขนที่ไม่มีใครต้องการ

กำนันยศซึ่งไม่อยากตาย รีบกัดฟันปีนขึ้นจากหลุมอย่างทะลักทุเล แผลตามลำตัวสร้างความเจ็บปวดเป็นอันมาก พอปีนขึ้นมาได้สำเร็จ กำนันยศก็สลบไปในทันที

“กำนัน กำนัน ฟื้นสิ” เด็กน้อยเขย่าร่างของผู้เป็นปู่แรงๆ แต่อีกฝ่ายก็ไม่มีท่าทีว่าจะฟื้น

ดาวเหนือรีบวิ่งไปที่บ้านโดยเร็ว เพื่อแจ้งข่าวให้ทุกคนได้รู้ว่ากำนันยศเกิดอะไรขึ้นบ้าง จะได้รีบพาไปส่งโรงพยาบาลโดยด่วน เจอเข้ากับธนิดา กำลังเล่นอยู่หน้าบ้านพอดี

“กำนันยศได้รับบาดเจ็บ ฉันช่วยขึ้นมาแล้ว อยู่ตรงปากหลุม เธอรีบไปบอกพ่อแม่เธอให้พาคนไปช่วยเร็ว”

สีหน้าแตกตื่นของดาวเหนือไม่ได้ทำให้ธนิดาที่กำลังเล่นอยู่คนเดียวเกิดความตกใจเลยสักนิด

“นังลูกเมียน้อย แกจะมาโกหกหลอกฉันให้ไปกับแกแล้วก็ทำร้ายฉันใช่ไหม” ธนิดาไม่เชื่อ แถมยังยืดอกใส่ทำท่าเหมือนว่ารู้ทัน

“ฉันชื่อดาวเหนือไม่ใช่นังลูกเมียน้อย”

“แกมันลูกเมียน้อย”

“แม่ไม่ใช่เมียน้อย แม่มาก่อน”

“แม่แกมันเมียน้อย”

“กำนันยศกำลังแย่”

“ฉันไม่เชื่อ”

“ไม่เชื่อก็ตามใจ” ดาวเหนือจะวิ่งเข้าไปในบ้านเพื่อบอกพ่อแม่ของธนิดา แต่ถูกธนิดาขัดขาจนล้ม

“โอ๊ย! นี่เธอแกล้งฉันอย่างนั้นเหรอ” ธนิดาไม่ชอบที่ดาวเหนือมีชื่อเล่นว่าดาว หมายถึงสิ่งสวยงามที่อยู่สูงประดับอยู่บนท้องฟ้า ในขณะที่เธอมีชื่อเล่นว่าดา

“สมน้ำหน้า แกคิดจะวิ่งเข้าไปขโมยของในบ้านฉันใช่ไหมล่ะ โน้น... แกไปอยู่กระท่อมหลังบ้านโน้น น้ำหน้าอย่างแกไม่มีสิทธิ์ที่จะได้อยู่ในบ้านหลังนี้ เพราะแกมันเป็นแค่ลูกเมียน้อย”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทาสรักมาเฟียเถื่อน

ทาสรักมาเฟียเถื่อน

โรแมนติก

5.0

เขา...คือมาเฟียเถื่อน ผู้เย็นชา โหดเหี้ยม และไม่เคยปล่อยให้ใคร “รอด” หากข้ามเส้นของเขา เธอ...คือสาวสวยธรรมดา ที่ดันเข้าไปเห็น "บางอย่าง" ในคลับใต้ดินของเขาเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อ “ปิดปาก” เขาใช้ร่างกายของเธอเป็นข้อแลกเปลี่ยน แต่แทนที่จะลบเธอจากชีวิต... เขากลับ ขังเธอไว้ในหัวใจ แบบถอนตัวไม่ขึ้น “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหนีไปไหนอีกแล้ว เธอต้องอยู่...เพื่อให้ฉันรัก และปั๊มลูกทุกคืน!” จากเพียงแค่ “ทาสรักในเตียงมาเฟีย” เขากลับรักเธอ...จนกลายเป็นสามีที่คลั่งรักที่สุดในโลก ท่ามกลางแรงรัก อารมณ์ดิบ และคำว่า ‘กรรม’ ที่ผูกมัดทั้งสองไว้ เรื่องราวของเขาและเธอจะลงเอยเช่นไร... เมื่อหัวใจของคนเถื่อน ถูกผู้หญิงคนเดียวทำให้ “อ่อนโยน” ได้เพียงแค่รอยยิ้มของเธอ

แกล้งนักรักหมดใจ

แกล้งนักรักหมดใจ

โรแมนติก

5.0

เมื่อ ภูผา ทายาทนักธุรกิจพันล้าน ถูกส่งตัวมาอยู่ที่บ้านนอกกลางทุ่งนา เขาต้องใช้ชีวิตร่วมชายคากับ ดาหลา ลูกสาวกำนันจอมแก่นที่มองเขาเป็นแค่ "หนุ่มกรุงไม่เอาไหน" จากความหมั่นไส้ กลายเป็นความห่วงใย... จากแผงผักริมตลาดนัด สู่แผนเปิดโปงที่เขย่าทั้งวงการธุรกิจ เมื่อหนุ่มเจ้าสำอางต้องมาเลี้ยงน้องควายทองแท้ที่ชอบให้ขัดหลังเสียเหลือเกิน แท้จริงคือ CEO ตัวจริงเสียงจริง! ความรัก ความลับ และแผนร้ายที่ซ่อนอยู่หลังรอยยิ้มจะพาทุกหัวใจอบอุ่นไปพร้อมกลิ่นหอมของไอดิน และคำว่ารักที่งอกงามกลางทุ่งนา เพราะบางที...ควายตัวเดียว ก็พาเราพบรักแท้ได้

บอสเถื่อนหลงเมีย

บอสเถื่อนหลงเมีย

โรแมนติก

5.0

เพราะเธอช่วยชีวิตเขาไว้...โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ในนาทีที่เธอคิดว่าเป็นแค่การทำดีธรรมดา กลับกลายเป็นการสะกิดหัวใจของชายหนุ่มผู้เย็นชาที่ไม่เคยเปิดใจให้ใคร "ธามกร วัฒนเดช" บอสหนุ่มผู้เก็บงำความเจ็บปวดไว้ใต้ท่าทีเรียบนิ่ง เขาไม่เคยเชื่อในน้ำใจของใคร...จนวันที่หญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่งยอมเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเขา และเธอ... "แก้วจอมขวัญ อินทราวงศ์" พนักงานบัญชีคนใหม่ ที่ไม่รู้เลยว่าแค่ ความดีเล็ก ๆ ในวันนั้น จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล จากคำขอบคุณ กลายเป็นความห่วงใย จากเจ้านายผู้เย็นชา กลายเป็นผู้ชายที่เดินเข้ามาทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวทุกวินาที เขาค่อย ๆ เติมเต็มรอยร้าวในชีวิตของเธอ และเธอกลายเป็นคนเดียวที่เขาอยากปกป้องไปตลอดชีวิต "ถ้าคุณยังไม่กล้ารักผม งั้นขอให้ผมได้รักคุณก่อนนะ แก้วจอมขวัญ"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

รักร้ายจอมทระนง

รักร้ายจอมทระนง

มาชาวีร์
5.0

“แหวนไปไหน” “คะ” หญิงสาวรีบหดมือหนีในทันที “พี่ถามว่าแหวนไปไหน” คริษฐ์ยังย้ำคำถามเดิมแล้วจ้องหน้าคู่หมั้นสาวแบบไม่พอใจ “คืออยู่ที่ออฟฟิศมันต้องล้างแก้วกาแฟบ่อย ๆ รุ้งก็เลยถอดเก็บเอาไว้ค่ะกลัวมันจะสึกเสียก่อน” คำตอบของหญิงสาวค่อยทำให้คริษฐ์รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย “ถ้าถอดออกพี่จะถือว่ารุ้งขอถอนหมั้นพี่นะ” “ก็ไม่ได้ถอนสักหน่อย แค่ถอดเก็บเอาไว้เฉย ๆ” “งั้นก็ใส่เสียสิ เดี๋ยวนี้เลย” คริษฐ์ถลึงตาใส่แกมบังคับ “ใส่ก็ใส่ค่ะ” คนพูดตัดพ้อเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบกระเป๋าด้านข้างมาเปิดเพื่อหยิบแหวนหมั้นของตนออกมาสวมใส่ จากนั้นก็หันหลังมือให้เขาดู “พอใจหรือยังคะ” “ดี” “ว่าแต่พี่คริษฐ์มานั่งรอรุ้งทำไมคะ มีธุระสำคัญหรือเปล่า” หญิงสาววกมาหาคำถามแรกที่เธออยากรู้ แต่เขาดันจุดประเด็นเรื่องแหวนขึ้นมาแทรกเสียก่อน “แม่ให้พี่มาหาคู่หมั้นตัวเองบ้าง” ฟังเขาพูดแล้วรุ้งพรายชักเครียดขึ้นมาหน่อย ๆ “ถ้าคุณป้าพิมพ์ไม่บอกพี่คริษฐ์ก็คงไม่มาหารุ้งใช่ไหมคะ” “แล้วทำไมรุ้งถึงไม่ไปหาพี่เองบ้างล่ะ” “ก็รุ้งกลัวพี่คริษฐ์รำคาญ” บทสนทนาสิ้นสุดลงด้วยความเงียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย คริษฐ์ถอนหายใจเบา ๆ ส่วนรุ้งพรายก็ก้มหน้าต่ำลง ทำไมถึงได้รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก “พี่ไลน์หาอ่านแล้วทำไมไม่ตอบ” คริษฐ์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนหลังจากเงียบมาเกือบหนึ่งนาที “พอดีรุ้งมาอ่านตอนดึกแล้วไม่อยากรบกวนพี่คริษฐ์ค่ะ” “ตอบมาสักคำก็ยังดี อย่าทำเหมือนพี่ไม่มีตัวตนนะรุ้ง จำเอาไว้ด้วยว่าพี่เป็นคู่หมั้นของรุ้ง” “มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้นะคะพี่คริษฐ์” “อะไรกันที่ว่าไม่น่าจะเป็นแบบนี้” “รุ้งว่าเราถอนหมั้นกันดีกว่าไหมคะ ดูพี่คริษฐ์อึดอัดกับการหมั้นของเราเหลือเกิน ขนาดจะมาหารุ้งก็ต้องให้คุณป้าพิมพ์บังคับมาเลย” “แม่ไม่ได้บังคับพี่” “ไม่บังคับก็เหมือนบังคับนั่นแหละค่ะ ตั้งแต่ตอนเด็กแล้วพี่ คริษฐ์แทบไม่เคยขัดใจคุณป้าพิมพ์ได้เลย ถ้ามันเหนื่อยและยุ่งยากมากรุ้งขอถอนหมั้นไปเลยก็ได้ค่ะ” รุ้งพรายดึงแหวนออกจากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางแหมะอยู่ตรงหน้าของเขา คริษฐ์มองแหวนมองคนแล้วอารมณ์ของเขาก็เดือดดาลขึ้น บทจะอยากได้ก็วิ่งตามติดเป็นเงา บทจะสลัดทิ้งก็ง่าย ๆ แบบนี้เหรอรุ้งพราย “ใส่กลับไปเดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มแทบจะกัดฟันพูดออกมา “ไม่ค่ะ อ๊ะ! พี่คริษฐ์จะทำอะไรรุ้งไม่ใส่” รุ้งพรายถูกคริษฐ์กระชากมือมาแล้วจัดการสวมแหวนกลับที่เดิม “ใส่แล้วห้ามถอด ห้ามทำให้แม่พี่เสียใจรู้ไหม” “พี่คริษฐ์!” (รักร้ายจอมทระนง)

ขอโอกาสอีกครั้ง

ขอโอกาสอีกครั้ง

Arny Gallucio
5.0

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ" เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

จากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ

จากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ

ประตูฟ้ายั่งยืน
5.0

หลินเจียอีหญิงสาวในศตวรรษที่21ตกตายด้วยโรคระบาด วิญญาณของเธอได้ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ14 ที่มีชื่อเดียวกับเธอซึ่งสิ้นใจตายระหว่างเดินทางกลับบ้านเดิมของมารด ********* หลินเจียอีลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพบ้านที่ไม่คุ้นชิน เธอจำได้ว่าก่อนหน้านี้ได้เข้ารักษาตัวจากอาการติดเชื้อโรคระบาดที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เหตุใดถึงมาโผล่ในบ้านทรงโบราณ รอบกายเธอเต็มไปด้วยผู้คนแต่งตัวล้าสมัย ต่อมาเธอค้นพบว่าตนเองได้ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ 14 ซึ่งมีชื่อเดียวกันกับเธอ แต่ชะตากรรมของเด็กสาวผู้นี้ช่างน่าสงสารนัก บิดาเพิ่งลาโลก แม่โดนฮุบสมบัติแล้วถูกขับไล่ออกจากตระกูล ต้องระหกระเหินพาเจ้าของร่างที่ถูกทุบตีจนสิ้นใจระหว่างทางกลับมาบ้านเดิมที่แสนยากจนข้นแค้น ****ไม่มีฉากอีโรติก เริ่มล็อกเหรียญตอนที่ 25 ก่อนเข้าไปอ่านเนื้อหานิยายอ่านคำเตือนก่อนนะคะ (สำคัญมาก) 1. กรุณาแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพให้เกียรตินักเขียนและนักอ่านท่านอื่น หากแสดงความคิดเห็นด้วยถ้อยคำหยาบคายไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายหรือมุ่งประเด็นด่าทอนักเขียนเพื่อระบายอารมณ์ ความคิดเห็นจะถูกลบออก!! 2. นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน บุคคลและสถานที่ที่เกิดขึ้นไม่มีอยู่จริงในโลก เนื้อหาในนิยายมีทั้งสมเหตุผลและไม่สมเหตุสมผล บางตอนอาจมีฉากที่รุนแรง (ต่อสู้) โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 3. ตัวละครในนิยายมีทั้งดีและเลวแต่กต่างกันไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ห้ามคัดลอกดัดแปลงแก้ไขนิยายเรื่องนี้ทุกกรณี หน่วยเงินตรา 1000 อีแปะ 1 ตำลึงเงิน หน่วยวัดตวงน้ำหนัก 1 ชั่ง 500 กรัม หน่วยเวลา 1 จิบน้ำชา ระยะเวลาที่สั้นมาก ๆ 1 เค่อ 15 นาที 1 ก้านธูป 30 นาที 1 ชั่วยาม 2 ชั่วโมง 12 ชั่วยาม 24 ชั่วโมง ยามจื่อ 23.00-24.59 ยามโฉ่ว 01.00-02.59 ยามอิ๋น 03.00-04.59 ยามเหม่า 05.00-06.59 ยามเฉิน 07.00-08.59 ยามซื่อ 09.00-10.59 ยามอู่ 11.00-12.59 ยามเว่ย 13.00-14.59 ยามเชิน 15.00.16.59 ยาวโหย่ว 17.00-18.59 ยามชวี 19.00-20.59 ยามห้าย 21.00-22.59

โดนลูกติดผัวจับทำเมีย

โดนลูกติดผัวจับทำเมีย

nugkeanransawat
5.0

เรื่องของอารียาคุณครูสาวใหญ่วัย35กับหนุ่มน้อยลูกติดผัววัย19ที่ชื่อโจ โจเป็นเด็กช่างอาชีวะสายโหดและหื่นกาม เธอมักจะโดนลูกชายแอบลวนลามอยู่บ่อยๆ ทว่าเธอกลับเป็นสาวหัวโบราณที่ไม่กล้าแม้ปริปากบอกสามี ด้วยความกลัวว่าบ้านจะแตกสาแหรกขาดอารียาเลยปล่อยเลยตามเลย แค่คำพูดห้ามปรามทำให้คุณแม่พลาดท่าเสียทีให้ลูกเลี้ยงไปจนได้ เธอโดนโจจับกดจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปหลายหนจนตัวเองก็ติดใจเสียดื้อๆ ในที่สุดอารียาก็ต้องจำใจมีผัวถึงสองคนอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน คนแรกคือผัวที่ถูกต้องตามกฏหมาย อีกคนคือลูกติดผัวที่หื่นเสียเหลือเกิน

หวนคืนอดีตเปลี่ยนชะตาร้ายให้เป็นลิขิตรัก

หวนคืนอดีตเปลี่ยนชะตาร้ายให้เป็นลิขิตรัก

หลิ่งฟาง//พิมพ์สีทอง
5.0

รักคือทุกข์...ทุกข์ที่จะทำสตรีนางหนึ่งถูกจองจำไปตลอดกาลเพราะความโง่เขลา ชาติก่อนหมิงหลิ่งฟางตกตายเพราะเลือกเดินทางผิด ส่งผลให้ชะตากรรมของครอบครัวเข้าขั้นเลวร้ายถูกความอัปยศครอบงำตระกูล แต่แล้วสวรรค์กลับยินยอมให้นางได้คืนความเป็นธรรมให้แก่ครอบครัว ด้วยการนำดวงจิตจากยุคปัจจุบันของนางมาเปลี่ยนแปลงเรื่องราว ชาตินี้หมิงหลิ่งฟางไม่ขอเป็นคนโง่เขลา เพราะนางจะเป็นคนใหม่ที่ไม่ยอมหลงเดินทางผิด เอาแต่บูชาความรักจนครอบครัวถึงจุดยากลำบาก และแม้ว่านางจะไม่ได้รักใคร่ หยางจวินเฟย แต่นางก็ฉลาดพอที่จะเลือกฝั่งผู้ชนะ นางจะต้องทำทุกทางเพื่อผูกมิตรกับเขา เพื่อให้บุรุษผู้นี้กลายเป็นแผ่นฟ้าที่คอยคุ้มครองนางกับครอบครัวให้จงได้ หมดเวลาของนี้หมิงหลิ่งฟางผู้อ่อนแอและเจ้าน้ำตาแล้ว จากนี้นางจะทำทุกทางเพื่อให้ตระกูลหมิงรอดพ้นเภทภัย

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ