Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คุณแม่ยังสาวคุณพ่อซุปตาร์

คุณแม่ยังสาวคุณพ่อซุปตาร์

S.nook

5.0
ความคิดเห็น
105K
ชม
161
บท

จะเป็นอย่างไงเมื่อสาวน้อยอย่าง "รถเมล์" ต้องกลายเป็นคุณแม่วัยยังสาว และหนุ่มหล่ออย่าง "บิ๊กเอ็ม" ต้องกลายเป็นคุณพ่อซุปตาร์ เพราะเพียงความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนของทั้งคู่ทำให้เธอท้อง เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้งในวันที่ถ่ายแบบด้วยกัน ซึ่งหลังจากเหตุการณ์คืนนั้นมันก็ผ่านมาแล้วเป็นเวลา 2 เดือน เธอที่เพิ่งเข้าวงการกับเขาที่อยู่ในวงการถ่ายแบบมานานแล้วและเขากำลังจะเป็นดาราดัง แล้วอย่างนี้ทั้งสองจะทำอย่างไรกับเด็กน้อยที่กำลังจะเกิด 

บทที่ 1 บทนำ

ณ สตูดิโอถ่ายภาพ

รถเมล์ตื่นแต่เช้าเพื่อมาถ่ายแบบเป็นครั้งแรก งานนี้เป็นงานชิ้นแรกของเธอก็เพราะว่าเมื่อวันก่อนตอนที่เธอเดินเที่ยวเล่นในห้างอยู่ดีๆ ก็มีแมวมองเข้าไปทักเธอ ก่อนที่เธอจะตกลงและลองมาถ่ายแบบเป็นครั้งแรก

"สวัสดีค่ะ พี่ๆ ทุกคน" รถเมล์ทักทายทุกคนในสตูดิโอ

"สวัสดีค่ะน้องเมย์ มาทางนี้เลยค่ะ มาแต่งหน้ารอนายแบบกันก่อนนะคะ"

"ค่ะ พี่อร"

ผ่านไปราวยี่สิบนาทีที่เธอนั่งให้ช่างแต่งหน้าแต่งหน้าให้เธอจนเกือบจะเสร็จ นายแบบที่เธอถ่ายคู่กับเธอก็มาถึงที่สตูดิโอ

"สวัสดีครับ ขอโทษครับที่ผมมาสาย"

"ไม่เป็นไรค่ะน้องเอ็ม นั่งเลยค่ะจะได้แต่งหน้ากัน"

"ครับ"

"ชื่อกับเสียงคุ้นๆ แฮะ!" รถเมล์บ่นในใจ คงไม่ใช่หรอกมั้ง

ด้วยความสงสัยเธอจึงหันไปดู แล้วก็ต้องตกใจ

"รู้จักกันเหรอคะ" พี่อรถามเธอเมื่อเห็นว่าสีหน้าของเธอที่เปลี่ยนไปเมื่อเห็นพี่เอ็ม

"ก็ไม่นี่ครับ" เขาตอบปฏิเสธ

นี่อย่าบอกนะว่าเขาจำเธอไม่ได้ หรือแกล้งจำไม่ได้กัน ก็ใช่สิเธอมันไม่สวยนี่ถึงไม่น่าจดจำไงล่ะ ทำไมฉันถึงต้องมาถ่ายแบบคู่กับเขาด้วยนะ ถ่ายกับคนอื่นไม่ได้หรือไงกัน นี่มันนรกชัดๆ เลย

บิ๊กเอ็ม....

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่ผมต้องถ่ายแบบด้วยคือยัยรถเมล์จอมขี้แย ผมแทบจะจำไม่ได้เลยพอยัยนี่ได้แต่งตัวแต่งหน้าเข้าหน่อยก็ดูดีใช่เล่นเลย ใช้ได้เหมือนกันแฮะ ดูเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะเลย

"เสร็จแล้วค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

"นายแบบนางแบบพร้อมแล้วค่ะ เรามาเริ่มถ่ายกันเลย"

พี่อรบอกทีมงานการถ่ายแบบดำเดินไปเรื่อยๆ จนเกือบจะเสร็จ แต่เล่นเอารถเมล์อึดอัด

"น้องเมย์ครับ ขยับเข้าไปอีกนิดครับ ไม่ครับ อีกนิดหนึ่ง ใช่ครับ ดีมากครับ"

"จะนิดไปไหนคะ นี่ฉันจะสิงร่างเขาอยู่แล้วนะ เมื่อไหร่จะถ่ายเสร็จสักทีเนี่ย" รถเมล์ได้เพียงแค่บ่นอยู่ในใจเท่านั้น ตอนนี้อึดอัดมาก

"จะกอดแน่นไปมั้ยไอ้พี่เอ็มบ้า!" เธอก่นด่าเขาอยู่ในใจ อย่างอดไม่ได้ ก็หน้าอกของเธอมันชนเข้ากับแผ่นอกของเข้าเต็มๆ นะสิ ดูเหมือนเจ้าตัวจะชอบ ยิ้มหน้าบานเชียว

"น้องเอ็มครับ ก้มหน้าลงหน่อยครับ ครับ...อย่างนั้นล่ะครับ ดีมากเลยครับ"

มันจะใกล้เกินไปแล้ว รถเมล์เริ่มเขินและหน้าแดง หัวใจของเธอมันเต้นแรงขึ้นจนไม่เป็นจังหวะ

‘อากาศร้อนชะมัดเลย’

"โอเคครับ ภาพออกมาสวยมากเลย ขอบคุณนายแบบกับนางแบบ และทีมงานทุกคนมากครับ"

"สำหรับวันนี้เปลี่ยนชุดแล้วเก็บของเสร็จก็แยกย้ายกันได้เลยครับ"

"ครับ/ค่ะ"

"โอกาสหน้าหวังว่าผมจะได้ร่วมงานกับทุกคนอีกนะครับ"

"ครับ/ค่ะ"

ทุกคนแยกย้ายกันไปเก็บของเพื่อกลับบ้านกัน เธอเลยแยกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าบ้างเพื่อที่จะได้กลับไปพัก เธอรู้สึกปวดหัวยังไงชอบกล ไม่รู้ว่าทำไมสองสามวันมานี้เธอชอบเหนื่อยง่ายและเพลียมากด้วย เมื่อเช้าก็ตื่นนอนมาอ้วกด้วย

"เธอจะกลับยังไง"เขาถามฉัน

"ฉันเหรอคะ?" เธอชี้มาที่ตัวเอง ไหนบอกไม่รู้จักกันไง แล้วตอนนี้ไหงมาชวนเธอคุยด้วยได้

"ก็เธอนั่นแหละ ยัยรถเมล์จอมขี้แย"เขาพูดจากวนเธอ

"นี่นาย!" เขานี่มันกวนประสาทเธอที่สุดเลย

"แล้วสรุปว่าจะกลับยังไง" เขาถามเธอซ้ำอีกครั้ง

"นั่งรถเมล์กลับ" เธอตอบกลับไป

"คนอะไรชื่อรถเมล์แล้ว ยังจะกลับรถเมล์อีก" เขาพูดเบาๆ แต่รถเมล์กลับได้ยินมันชัดเจนเพราะอยู่ใกล้กัน

"นั้นมันก็เรื่องของฉันมั้ยไม่เห็นเกี่ยวกับนาย"

"เดี๋ยวฉันไปส่ง รีบไปแต่งตัวซะ" เขาสั่งเธอ

"ไม่ต้อง! ฉันกลับเองได้" เธอรีบปฏิเสธ

"ไม่มีใครเคยสอนเธอเหรอว่าห้ามเถียงหรือห้ามปฏิเสธผู้ใหญ่ ฉันจะรอเธออยู่ที่รถ ถ้าฉันไม่เจอเธอ เธอตายแน่!" บิ๊กเอ็มพูดเสร็จ ก็หันหลังเตรียมจะเดินออกไป

"คนเผด็จการ!!" เขาคิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงได้มาขู่เธอ

"ฮะ! ปวดหัวจัง"

อยู่รถเมล์ก็รู้สึกว่าโลกมันหมุนได้ ก่อนเธอจะวูบไปในที่สุด

"เฮ้ย! ยัยขี้แย" บิ๊กเอ็มเข้าไปรับรถเมล์ได้ทัน ก่อนที่เธอจะล้มลงไปกับพื้น โชคดีที่เขาหันกลับมา

"นี่ยัยขี้แย ตื่นสิยัยขี้แย" บิ๊กเอ็มเขย่าตัวเธอแต่ดูเหมือนเธอจะสลบไปแล้ว

"มีใครอยู่มั้ยครับ ผมขอยาดมหน่อย" บิ๊กเอ็มรีบตะโกนขอความช่วยเหลือจากทีมงานทันที

"เกิดอะไรขึ้นคะน้องเอ็ม" พี่อรถาม

"รถเมล์เป็นลมครับ พี่อรพอจะมียาดมมั้ยครับ ผมขอหน่อย"

"มีค่ะ นี่ค่ะยาดม"

"ขอบคุณครับ" ผมรับยาดมจากพี่อร เพื่อเอาไปให้ยัยขี้แย สักพักเธอก็เริ่มรู้สึกตัว

"อะ..เอ่อ นี่เมย์เป็นอะไรไปคะ" รถเมล์ฟื้นก่อนจะถามพี่อร

"เธอเป็นลมไปน่ะสิ" ผมตอบเธอไป

"เหรอ ขอบคุณ แต่ฉันจะกลับแล้ว ปล่อยได้แล้ว"

เมื่อเธอรู้ว่ากำลังอยู่ในอ้อมกอดเขา เธอจึงรีบประท้วงให้เขาปล่อยเธอทันที

"ฉันบอกเธอว่าจะไปส่งไง"

"พวกเราขอตัวกลับก่อนนะครับพี่อร" บิ๊กเอ็มอุ้มรถเมล์ออกไป

พี่อรยืนงง ไหนบอกว่าไม่รู้จักกันไง ทำไมดูสนิทสนมกันจัง ยังกับแฟนแน่ะ

หลังจากที่เธอโดนเขาอุ้มขึ้นรถมา เธอก็นั่งเงียบมาตลอดทาง เขาก็เงียบเธอก็เงียบ แต่สักพักเธอรู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาเพราะมันอยากจะอ้วก

"อุ๊บ! นายจอดรถก่อน!"

เธอรู้สึกว่ากำลังจะอ้วก มันอั้นไว้ไม่อยู่แล้วก่อนจะรีบสั่งให้เขาจอดรถ ไม่งั้นมีหวังอ้วกใส่รถเขาแน่

"เฮ้ย! เป็นอะไรของเธอน่ะ"

"บอกให้จอดรถก่อนไง!!"

"เดี๋ยวๆ จอดแล้วๆ อย่าเพิ่งอ้วกในรถฉันนะ" เมื่อเขาเห็นเหมือนเธอกำลังจะอ้วกเลยตัดสินใจจอดรถให้ทันที เขาไม่อยากให้เธออ้วกในรถของเขาหรอกนะ

"อ้วกก...อะ อุ๊บบ แหวะ!!" รถเมล์ลงจากรถไปอ้วกทันที เมื่อเขาจอดรถ เธอรีบลงจากรถทันที ก่อนจะอ้วกออกมาจนหมดไส้หมดพุง

"นี่เธอ อ้วก..." บิ๊กเอ็มเห็นรถเมล์อ้วก ทำให้เขาอ้วกตามเธอไปด้วย มันเป็นไปอย่างอัตโนมัติ

"ยัยขี้แย! เธออย่าอ้วกอีกนะ อุ๊บ! อ้วกแหวะ" เขาอ้วกมาอีกรอบ

"ก็มันห้ามไม่ได้นี่นา แล้วนายจะมาอ้วกตามทำไมเนี่ย"

"จะไปรู้มั้ย มันอ้วกของมันเอง นี่! เอาน้ำไปบ้วนปากซะ"

เขาหยิบน้ำจากรถมาสองขวดและยื่นให้เธอขวดหนึ่ง อีกหนึ่งขวดก็เป็นของเขาเพื่อใช้บ้วนปากกันอยู่ข้างรถ

"ขอบคุณ"

"เธอโอเคขึ้นยัง จะได้ไปกันต่อกัน"

"ฉันโอเคแล้ว ไปต่อได้เลย"

"งั้นก็ขึ้นไปรถได้แล้ว"

"อืม" เธอยอมขึ้นรถเขาไปอีกครั้งหนึ่ง ถ้าเพราะว่าตรงนี้ไม่มีรถผ่านมาเลยเธอคงไม่ไปกับเขาหรอก เธอจะหารถและกลับของเธอเอง

บิ๊กเอ็มขับรถไปยังหอพักของเธอ โดยมีเธอเป็นคนบอกทางมาก่อนที่เธอจะสั่งให้เขาจอดรถเมื่อถึงหอพักของเธอแล้ว

"ถึงหอพักของฉันแล้ว นายจอดรถตรงนี้แหละ ไม่ต้องเข้าไปด้านในหรอก"

"เธอพักอยู่ที่นี่เหรอ"

เขามองไปยังหอพักสภาพเก่าๆ ของเธอ เป็นผู้หญิงแท้ๆ พักที่แบบนี้ได้ไงกัน ทางเข้าก็ลำบาก

"ก็ใช่นะสิ ฉันไม่ได้รวยพอที่จะอยู่คอนโดหรอกนะ"

"แล้วพ่อแม่เธอล่ะ"

"พวกท่านอยู่ต่างจังหวัดน่ะ"

"เธออยู่คนเดียวเหรอ"

"ก็ใช่น่ะสิ นายจะให้อยู่กับใครกัน"

เป็นอะไรของเขาเนี่ย อยู่ๆ ก็มาถามอะไรแบบนี้ ยังกับผู้ปกครองของเธอ

"เธอไปพักผ่อนเถอะ ไม่สบายอยู่ไม่ใช่เหรอ กินยาซะด้วยนะ" เขาเตือนเธอ

"อืม นายไปได้แล้ว"

"โอเค แล้วเจอกันใหม่" เขาพูด แล้วขับรถออกไป

"เป็นบ้าอะไรของเธอเนี่ยยัยเมย์ ช่วงนี้แกเป็นอะไรวะ เดี๋ยวก็เป็นลม เดี๋ยวก็อ้วก"

"ประจำเดือนก็ยัง...ไม่มา"

ใช่! เธอลืมได้ไงกันว่าประจำเดือนของเธอมันยังไม่มา นี่ก็เกือบจะสองเดือนแล้วนะ หรือว่าเธอจะ…ไม่จริงนะ เป็นไปไม่ได้หรอกนะ ก็แต่คืนวันนั้นเองนะ...

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ S.nook

ข้อมูลเพิ่มเติม
เล่ห์ร้ายนายฟีนิกซ์

เล่ห์ร้ายนายฟีนิกซ์

โรแมนติก

5.0

เจ้านายคนใหม่อย่าง“ฟีนิกซ์” ที่แสนจะบ้าอำนาจสุดๆ แถมยังเอาแต่ใจ หื่น บ้ากามสารพัด ตีค่าทุกอย่างด้วยเงิน แม้แต่ความรัก ซึ่งเธอจะไม่ยอมเขาเด็ดขาด เธอจึงทำทุกอย่างเพื่อต่อต้านเขา ไม่ให้มามีสิทธิ์เหนือเธอ ในเวลางานยังพอทน แต่ถ้านอกเวลางานคนอย่าง“แพรพิรยา” จะไม่ยอมทนเด็ดขาด แล้วเขาถือสิทธิ์อะไรเข้ามาอยู่ร่วมใต้ชายคาเดียวกันกับเธอ อย่างหน้าด้านๆ เวลาไม่พอใจอะไรเธอหรือโกรธเธอ เป็นอันต้องใช้กำลัง ด้วยการจูบเธอบ้างล่ะ จับกดลงกับเตียงแล้ว….!? เธอบ้างล่ะ อย่างกับฉากละครในทีวีที่พระเอกกับนางเอกทะเลาะกันยังไงยังงั้นเลย คนเรามันต้องมีเหตุผลกันทั้งนั้น แล้วเหตุผลของเขาล่ะคืออะไรกัน บางครั้งเขาก็เป็นผู้ชายที่แสนจะอบอุ่นและอ่อนโยน และอะไรกันที่ทำให้เขากลายเป็นคนเจ้าอารมณ์และร้ายกาจได้ขนาดนี้กัน

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สยบรักดวงใจท่านอ๋อง

สยบรักดวงใจท่านอ๋อง

จิ่วเชียน
5.0

‘ลู่ซิงเหยียน’ ไม่คิดเลยว่าการอาสาช่วยโจรผู้หนึ่งหลบหนีออกจากจวนเจ้าเมืองเพื่อแลกกับชีวิตของตนเองนั้น จะทำให้โชคชะตาของนางผูกติดกับ ‘เขา’อย่างไม่มีวันแยกจาก ********************* ลู่ซิงเหยียนทำงานอยู่ภายในจวนเจ้าเมืองหลิวลี่ซือในฐานะสาวใช้ เพื่อสืบหาคนร้ายที่ทำให้ตระกูลลู่ของนางถูกประหารทั้งตระกูล ทว่าวันหนึ่งมีชายชุดดำบุกเข้ามาขโมยของในจวนเจ้าเมือง เพื่อแลกกับชีวิตของตนเอง ลู่ซิงเหยียนจึงอาสาช่วยเหลือโจรผู้นี้หลบหนี นางเสี่ยงชีวิตช่วยเหลือเขา นอกจากจะไม่ได้รับคำขอบคุณ เขากลับตามตอแย วนเวียนอยู่รอบกายนางเพื่อตอบแทนบุญคุณ แต่ไม่รู้เป็นเพราะซาบซึ้งใจหรือชิงชังที่นางบังคับให้เขาหลบซ่อนอยู่ในถังอาจมกันแน่!!! ************************** “หมายความว่าอย่างไร” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม ดวงตาเขียวปัด ฟังจากโทนเสียงคล้ายกับเป็นเสียงคำรามในลำคอเสียมากกว่า ส่วนเจ้าของคำถามบัดนี้จับจ้องสตรีตรงหน้าด้วยความโกรธจัดจนแทบอยากจะกระโจนเข้ามาบีบคอ “ปัดโธ่ ท่านมีทางเลือกมากนักหรือ นี่เป็นวิธีเดียวที่ข้าคิดได้แล้ว หากอยากหนีออกไปโดยไม่ถูกจับได้ก็มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น” แม้ปากจะกล่าวไปเช่นนั้น แต่ใบหน้ากลับหดเล็กยิ่งกว่าฝ่ามือ ลู่ซิงเหยียนเหลือบมองร่างสูงสลับกับถังไม้ขนาดใหญ่บนรถเข็นที่เต็มไปด้วยสิ่งปฏิกูลเน่าเหม็น ยามนี้เมื่อเปิดฝาที่ปิดอยู่ออกก็ยิ่งส่งกลิ่นน่าสะอิดสะเอียนจนรู้สึกคลื่นเหียนท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด นางเห็นร่างสูงยืนแข็งค้างอยู่ในเงามืดหลังพุ่มไม้หนาทึบ มือข้างที่จับมีดกำแน่นขึ้นกว่าเดิมจนน่าหวาดหวั่น ท่าทางโกรธจัดของเขาทำให้หญิงสาวรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในชีวิต คาดว่าภายในใจตอนนี้คงอยากปาดคอนางแล้วจับหมกลงไปในถังอาจมเป็นแน่ "ข้าจะฆ่าเจ้าซะ” เขาเอ่ยเสียงลอดไรฟัน ************************************** สวัสดีค่ะ ไรท์กลับมาแล้ววววว เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องยาวนะคะ แนวโรแมนติกดราม่านิดๆ + เกมการเมืองหน่อยๆ ไม่ทะลุมิติ ไม่ย้อนเวลาค่ะ ไม่อิงประวัติศาสตร์และยุคสมัยใดๆ นะคะ ตัวละครและสถานที่เกิดขึ้นจากจินตนาการทั้งหมดของไรท์ค่ะ

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

Odey Jagoe
5.0

เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"

ประกาศหาแฟน

ประกาศหาแฟน

Mathe Hackett
5.0

คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

มาชาวีร์
5.0

หลังผ่าตัดนักพรตเฒ่าผู้หนึ่งนั้น นางวูบหมดสติและเสียชีวิตลงไป ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที ก็อยู่ในร่างของคุณหนูปัญญาอ่อนที่มีชื่อเดียวกันผู้นี้เสียแล้วทั้งยังจำอดีตชาติยามเป็นปรมาจารย์เต๋าได้อีกด้วย +++ 1 : ไล่ออกจากอารามไท่ผิงกวน แคว้นจิ้น ราชวงศ์เซวียน อารามไท่ผิงกวน “ไป ๆ อาจารย์ขับไล่พวกท่านออกจากอารามแล้ว อย่าได้มาเหยียบที่นี่อีก” “ศิษย์พี่รองรีบปิดประตูเร็วเข้า !” ตุบ ! ห่อผ้าสองห่อถูกโยนออกมาจากประตูอาราม ปัง ! ตามด้วยเสียงปิดประตูลงสลักอย่างหนาแน่น สตรีนางหนึ่งยืนตัวตรงเป็นสง่า เสื้อผ้ากับเส้นผมของนางปลิวไสวดั่งไผ่ลู่ลม หลินซือเยว่เงยหน้าขึ้นมองป้ายชื่ออารามไท่ผิงกวนด้วยสายตาเลื่อนลอย อาศัยอยู่ที่นี่มานานเท่าใดแล้วนะ บางครั้งนางเองก็ลืมเลือนวันเวลาไปเหมือนกัน “คุณหนูเจ้าคะ ศิษย์น้องทั้งสองของท่านทำเกินไปแล้วนะเจ้าคะ เหตุใดถึงไล่พวกเราสองคนออกจากอารามได้เล่า” เผิงฉือกระทืบเท้าเบา ๆ ตรงไปฉวยห่อผ้าทั้งสองบนพื้น ขึ้นมาคล้องแขนตัวเองไว้ “หากไม่ได้รับคำสั่งจากอาจารย์ ศิษย์น้องทั้งสองคงไม่กล้าขับไล่ข้าออกจากอารามหรอก” น้ำเสียงของนางสงบนิ่งฟังแล้วสบายหูยิ่งนัก หาได้มีความโกรธเกลียดแต่อย่างใด “นั่นรถม้า” นิ้วเรียวสวยชี้ไปยังรถม้าคันที่มีคนนั่งเฝ้าอยู่ “ป้าเผิงไปถามดูว่าใช่รถม้าของเราหรือไม่” เผิงฉือไม่รอช้ารีบตรงไปหาคนเฝ้ารถม้าที่อยู่ใต้ต้นไผ่ในทันที ไม่ช้านางก็กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มนิด ๆ “เป็นรถม้าของเราจริง ๆ เจ้าคะคุณหนู คนขับบอกว่าเป็นคนของตระกูลหลินเจ้าค่ะ ได้รับคำสั่งจากท่านพ่อของคุณหนู ให้มารับคุณหนูกลับตระกูลหลินเพื่อไปแต่งงานเจ้าค่ะ” “กลับไปแต่งงานนี่เอง” นางเอ่ยเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ หันหลังกลับไปทางประตูอาราม ประสานมือค้อมตัวคำนับลาอาจารย์ เผิงฉือเห็นเช่นนั้นก็อดที่จะคำนับตามนางไม่ได้ ภายในอารามไท่ผิงกวน “อาจารย์เหตุใดถึงไม่บอกลากับศิษย์พี่ใหญ่ไปตรง ๆ ล่ะ ทำเช่นนี้นางไม่โกรธท่านไปจนวันตายเลยรึ” เหอกุ้ยแม้มีอายุยี่สิบแปดปีแล้ว ทว่าเขากราบเป็นศิษย์เจ้าอาวาสชุนหวังเหล่ยหลังสตรีผู้นั้น จึงได้เป็นเพียงแค่ศิษย์พี่รองเท่านั้น “นั่นสิอาจารย์ ศิษย์พี่ใหญ่นางไม่เคยออกจากอารามไปไหนไกล ท่านทำเช่นนี้ไม่ใช่ขับไล่นางไปสู่ความตายหรอกรึ” จางเจียเฟิ่งเห็นด้วยกับศิษย์พี่รองของเขา “ให้มันน้อย ๆ หน่อยเจ้าศิษย์โง่ทั้งสอง พวกเจ้าคิดว่าอารามไท่ผิงกวนแห่งนี้ สามารถอยู่รอดมาได้เพราะใครกัน หากไม่ใช่เพราะฝีมือของศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้า เห็นนางเงียบ ๆ แบบนั้น ความคิดนางกว้างไกลยิ่งนัก อาจารย์อย่างข้ายังเทียบนางไม่ติดด้วยซ้ำไป” เจ้าอาวาสชุนปีนี้อายุอานามปาเข้าไปหกสิบห้าปีแล้ว ทว่าร่างกายยังแข็งแรง อารามเต๋าแห่งนี้มีวิถีแบบไม่เคร่งครัด ใช้ชีวิตเยี่ยงฆราวาสผู้หนึ่ง สามารถแต่งงานมีครอบครัวได้ “อาจารย์นางอยู่ในอารามวาดยันต์กันภัยให้ชาวบ้านที่มากราบไหว้ ตั้งโต๊ะรักษาโรคภัยให้ผู้คนในตัวอำเภอฝู แต่หนนี้นางต้องกลับบ้านไปเพื่อแต่งงาน นางบริสุทธิ์ถึงเพียงนั้นมิถูกสามีจับกลืนกินจนไม่เหลือกระดูกหรอกรึ” เหอกุ้ยนึกภาพเทพเซียนผู้สูงส่งอย่างหลินซือเยว่ หากต้องร่วมเตียงกับบุรุษหยาบกระด้าง เพียงเท่านั้นเขาก็ทำใจไม่ได้จริง ๆ แทบอยากจะไปแย่งตัวศิษย์พี่ใหญ่ของตัวเองกลับคืนมา “เลิกคร่ำครวญได้แล้ว กลับไปกวาดลานอารามกับตรวจดูน้ำมันตะเกียงให้เรียบร้อย ศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้าไม่อยู่ เจ้าทั้งสองต้องรีบร่ำเรียนศึกษาหาความรู้ อารามไท่ผิงกวนจะได้เจริญรุ่งเรืองในภายภาคหน้าต่อไปได้” เจ้าอาวาสชุนทำเสียงดังใส่ลูกศิษย์ทั้งสอง “ไป ๆ ข้าจะสวดมนต์” โบกมือไล่ทั้งคู่ให้ออกจากห้องสวดมนต์ไป เจ้าอาวาสชุนรีบลุกไปปิดประตูลั่นกลอน ท่าทางลุกลี้ลุกลนจนผิดปกติ ย่องเบา ๆ ไปที่ใต้เตียงนอน ดึงหีบไม้เก่าเก็บออกมา ครั้นกดสลักเปิดออก ก็พบตั๋วเงินจำนวนสามพันตำลึงอยู่ในนั้น ตระกูลหลินที่ไม่ได้บริจาคน้ำมันตะเกียงมาหลายปี จู่ ๆ ก็ส่งตั๋วเงินมาให้ พร้อมกับขอรับคนกลับไปเพื่อแต่งงาน ช่วงนี้ชาวบ้านมาทำบุญที่อารามน้อยลง หลินซือเยว่ก็ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นกับนาง ถึงไม่ยอมลงจากอารามไปรักษาผู้คน รายได้เลยหายหดแทบจ่ายอาหารการกิน(สุรานารี)ไม่พอ ตั๋วเงินสามพันตำลึงนี่มาได้ทันเวลาพอดี ! แครก ๆ ๆ ๆ เสียงกวาดลานหน้าอารามดังขึ้นพร้อมกับเสียงบ่นของเหอกุ้ย “ข้ารู้ว่านางเก่งเอาตัวรอดได้ ข้าเพียงไม่อยากให้นางไปก็เท่านั้น” “ศิษย์พี่รองท่านอย่าได้เสียใจไปเลย ไม่ใช่ว่ามีแต่นางที่ต้องแต่งงานมีครอบครัว ท่านเองก็เถอะที่บ้านส่งคนมารับทุกปีไม่ใช่รึ” จางเจียเฟิ่งรู้ดีว่าตนและเหอกุ้ย ถูกครอบครัวลงโทษด้วยการส่งมาอยู่ยังอารามแห่งนี้ ทว่าเพียงชั่วคราวเท่านั้น “ตัวข้านั้นไม่เป็นไรหรอก เจ้านั่นแหละศิษย์น้องสาม ข้าได้ยินว่าที่บ้านของเจ้า เพิ่งหาคู่หมั้นหมายคนใหม่ให้เจ้าอีกคนแล้วไม่ใช่รึ” สองศิษย์พี่น้องหยุดกวาดลานอาราม แล้วหันหน้าไปมองตากัน จากนั้นพวกเขาก็ถอนหายใจดัง ๆ พร้อมกัน ไม่มีศิษย์พี่ใหญ่อยู่ด้วย นับจากนี้ไปยามทำความผิดใครจะออกหน้าคอยช่วยเหลือ ยามเงินหมดใครจะให้หยิบยืม ยิ่งคิดพวกเขาก็ยิ่งไม่สบายใจเป็นอย่างมาก บนถนนมุ่งหน้าสู่เมืองหลวง รถม้าไม้ธรรมดาไม่เล็กไม่ใหญ่ ไร้ป้ายชื่อตระกูลบอกกล่าว คล้ายไม่อยากให้ผู้อื่นล่วงรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ด้านในเป็นใคร เผิงฉือพยายามหลอกถามคนขับรถม้าอยู่หลายหน ถึงสถานการณ์ของตระกูลหลินในยามนี้ นางไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนไม่รู้จักใครสักคน คนขับรถม้าตอบว่า เขามีหน้าที่มารับคุณหนูรองกลับบ้านเท่านั้น เรื่องอื่นนั้นเขาไม่รู้จริง ๆ “ได้ถามหรือไม่ ใช้เวลากี่วันในการเดินทาง” หลินซือเยว่เอ่ยเสียงเนิบ ๆ “ถามแล้วเจ้าค่ะ เขาบอกว่าราว ๆ สิบวันก็ถึงเมืองหลวงแล้ว” “สิบวันเชียวรึ” หลินซือเยว่มองห่อผ้าที่วางอยู่ด้านข้าง มีเพียงของใช้จำเป็นของนางไม่กี่ชิ้น พร้อมกับก้อนเงินจำนวนห้าสิบตำลึง “คงต้องแวะซื้อของในอำเภอฝูเสียก่อน” เผิงฉือรีบเปิดม่านบอกกับคนขับรถม้า แต่เขากลับทำเสียงฮึดฮัดคล้ายไม่พอใจ “เสียเวลาเดินทางเปล่า ๆ” น้ำเสียงเขากระด้างกระเดื่อง

ต้องมนต์บุปผา

ต้องมนต์บุปผา

ซีไซต์
5.0

หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
คุณแม่ยังสาวคุณพ่อซุปตาร์
1

บทที่ 1 บทนำ

23/09/2022

2

บทที่ 2 ตอนที่ 1 เรื่องของคืนนั้น

23/09/2022

3

บทที่ 3 ตอนที่ 2 เรื่องของคืนนั้น NC++

23/09/2022

4

บทที่ 4 ตอนที่ 3 ผลของการพนัน NC++

24/09/2022

5

บทที่ 5 ตอนที่ 4 ยาคุมฉุกเฉิน

25/09/2022

6

บทที่ 6 ตอนที่ 5 สนามแข่งรถ

25/09/2022

7

บทที่ 7 ตอนที่ 6 ซื้อที่ตรวจครรภ์

25/09/2022

8

บทที่ 8 ตอนที่ 7 3+ ที่แปลว่าท้อง

25/09/2022

9

บทที่ 9 ตอนที่ 8 แพ้ท้องแทนเมีย

25/09/2022

10

บทที่ 10 ตอนที่ 9 ลาออกจากวงการ

25/09/2022

11

บทที่ 11 ตอนที่ 10 ไปฝากครรภ์

26/09/2022

12

บทที่ 12 ตอนที่ 11 ไปฝากครรภ์ 2

27/09/2022

13

บทที่ 13 ตอนที่ 12 เก็บของและย้ายไปอยู่ด้วยกัน

27/09/2022

14

บทที่ 14 ตอนที่ 13 ไปซื้อของให้เมีย

27/09/2022

15

บทที่ 15 ตอนที่ 14 ทำอาหารให้เมีย

27/09/2022

16

บทที่ 16 ตอนที่ 15 เรื่องวุ่นๆ วันถ่ายแบบ

27/09/2022

17

บทที่ 17 ตอนที่ 16 อยากออกไปเที่ยว NC+

27/09/2022

18

บทที่ 18 ตอนที่ 17 อยากออกไปเที่ยว 2 NC+

27/09/2022

19

บทที่ 19 ตอนที่ 18 ทำบุญด้วยกัน

27/09/2022

20

บทที่ 20 ตอนที่ 19 แมวมันกัด

27/09/2022

21

บทที่ 21 ตอนที่ 20 พี่สาวของสามี

28/09/2022

22

บทที่ 22 ตอนที่ 21 ไปห้างด้วยกัน

28/09/2022

23

บทที่ 23 ตอนที่ 22 ผลไม้ของเมีย

28/09/2022

24

บทที่ 24 ตอนที่ 23 เธอแย่งสามีของฉัน

28/09/2022

25

บทที่ 25 ตอนที่ 24 วางยาสามี

28/09/2022

26

บทที่ 26 ตอนที่ 25 งานแต่งพลอยไพลิน

28/09/2022

27

บทที่ 27 ตอนที่ 26 มารับตัวเจ้าสาว

28/09/2022

28

บทที่ 28 ตอนที่ 27 เหตุวุ่นวายในคืนเข้าหอ

28/09/2022

29

บทที่ 29 ตอนที่ 28 บทลงโทษแสนหวาน NC++

28/09/2022

30

บทที่ 30 ตอนที่ 29 ทำอาหารให้สามี

28/09/2022

31

บทที่ 31 ตอนที่ 30 คำขู่จากแพรวา

28/09/2022

32

บทที่ 32 ตอนที่ 31 เมื่อสามีฉันเป็นดาราดัง

28/09/2022

33

บทที่ 33 ตอนที่ 32 เป็นข่าวเพราะจูบจริง

29/09/2022

34

บทที่ 34 ตอนที่ 33 โรสรินจะไม่ทน NC+

29/09/2022

35

บทที่ 35 ตอนที่ 34 ช่วยฉันหน่อย NC++

29/09/2022

36

บทที่ 36 ตอนที่ 35 ตะคริวกิน

29/09/2022

37

บทที่ 37 ตอนที่ 36 เลือกรักผิดคน

30/09/2022

38

บทที่ 38 ตอนที่ 37 ผู้ช่วยของแพรวา

30/09/2022

39

บทที่ 39 ตอนที่ 38 ตกเป็นข่าวฉาว

30/09/2022

40

บทที่ 40 ตอนที่ 39 พี่ขอโทษ

30/09/2022