การยอมจำนน รักที่เกิดจากความปรารถนา

“ปึก!”

เอกสารปึกใหญ่ถูกโยนโครมลงกลางโต๊ะ เจ้าของห้องหัวเสียไม่แพ้กันคราวก่อนที่โดนคู่แข่งดักหน้าปาดหน้าเค้กไป เพระลูกน้องของเขาไว้ใจเอเจนซี่มือสมัครเล่นมากเกินไป

“ฟ้องเรียกค่าเสียหาย เอาให้พวกแมลงหวี่พวกนั้นหลาบจำ คราวหน้ามันจะได้ไม่กล้ามาล้อเล่นกับฉันอีก”

อลัน ริชาร์ด มหาเศรษฐีหนุ่มใหญ่วัยสามสิบห้า หนุ่มลูกเสี้ยวไทย-อังกฤษ-รัสเซีย เจ้าของส่วนสูง 185 เซนติเมตรหยัดตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง รองเท้ามันเงาพาเจ้าของก้าวเท้าเดินออกมานอกโต๊ะทำงาน นัยน์ตาสีเขียวมรกตจ้องลึกที่คนสนิทอย่างเอาเรื่อง

“สำหรับนาย ถ้าพลาดอีกครั้งเดียว ก็อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ทำงานกับฉันต้องไม่มีคำว่าพลาด”

ผู้กุมบังเหียนจีแอลกรุ๊ปคำรามเสียงเข้ม อลันก้าวขึ้นแท่นผู้บริหารและควบตำแหน่งเจ้าพ่อธุรกิจค้าเพชรรัสเซียแทนบิดามาได้ห้าปี หลังจากบิดาเสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน

เรื่องราวของบิดาถูกปิดตาย นางอลันดากลัวการสูญเสียจนถึงขึ้น สั่งห้ามให้ลูกชายยุ่งกับเรื่องนี้อีก และขอให้เขาหยุดรื้อพื้นเรื่องคดี เมื่อภรรยาเจ้าทุกข์ขอให้จบเรื่อง ทุกอย่างก็จบ

หากห้าปีในความอ่อนแอของครอบครัวและบริษัทที่กำลังง่อนแง่นเพราะการแย่งชิงตำแหน่งผู้บริหาร อลันก้าวเข้ามาในความขัดแย้งและการคัดค้านของหลายฝ่าย ด้วยคุณวุฒิที่ต่ำกว่าผู้ถือหุ้นหลายท่าน และวัยเพียงสามสิบที่เป็นปัญหาหลักก่อนเข้ารับตำแหน่ง แต่สามปีที่ผ่านมาเขาก็ได้พิสูจน์ความสามารถ พาจีแอลกรุ๊ปตีตลาดโลกกระจุย สร้างคู่ค้าและพันธมิตรระดับแนวหน้าของแต่ละประเทศไว้ทั่วโลก ไม่แปลกที่เขาจะได้รับฉายา “เทพบุตรนัยน์ตาเพชร”

เรื่องเสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม เขาเพียงมองตาผู้หญิงคนไหน เจ้าหล่อนคนนั้นก็พร้อมจะตะกายขึ้นเตียงกับเขา ไม่มีข้อแม้ ไม่มีการันตี แต่พวกหล่อนก็จะได้ค่าตอบแทนมหาศาล มากพอที่จะก้าวออกไปตั้งตัว เพียงแค่เขาพอใจ...

อีกหนึ่งคือนักบริหารแถวหน้าที่นักธุรกิจในวงการเพชรเกรงขาม อีกหนึ่งคือเพลย์บอยจอมเจ้าเล่ห์ ผู้หญิงค่อนโลกต่างอยากพาตัวเข้าหา แต่เขาไม่เคยพลาดท่าสักคน ผู้ชายสองบุคลิก ลึกลับหาตัวจับยากที่หลายคนไม่เคยรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขา

อลันละสายตาจากหน้าจอ มองลูกน้องสองคนที่เข้ามาพร้อมกัน ฟิลิป เป็นคนสนิทที่เขาไว้ใจที่สุด เป็นเสมือนพี่เลี้ยงที่สอนงานเขาด้วย

ส่วนแมทซ์ เป็นหนุ่มไฟแรงที่เพิ่งจบปริญญาโทมาไม่นาน คนที่อลันพร้อมจะเทข้อมูลทุกอย่างปลุกปั้นให้ผงาดในวงการธุรกิจ หากแต่เจ้าตัวกลับชื่นชอบความสงบ ชอบทำอาหารและคอยดูแลความเป็นอยู่ของเจ้านายมากกว่าเรื่องธุรกิจ

“วันนี้ยังเหลืออีกกี่นัด”

“วันนี้หมดแล้วครับ แต่พรุ่งนี้บอสต้องบินไปเปอเซียร์ แล้วบินต่อไปที่เมืองไทย” ฟิลิปเป็นคนตอบ

คิ้วหนาของอลันขมวดมุ่น เงยหน้ามองลูกน้อง “ที่เมืองไทยงั้นหรือ!”

“ครับ...สมาคมผู้ค้าเพชรเพิ่งแจ้งกำหนดการที่แน่นอนมาเมื่อเช้า” คำตอบยังออกจากปากของฟิลิปเช่นเคย หากแต่คนถามกลับหันไปจ้องหน้าแมทซ์

“นายช่วยตรวจเช็คคิวงานอย่างละเอียดด้วย ถ้าเป็นงานลวกๆ ไม่มีแบบแผน ไม่เป็นสากล นายยกเลิกสัญญาไปได้เลย แล้วข้อมูลที่ให้หา ได้แล้วใช่ไหม”

อลันบอกเป็นเชิงสั่งงานแมทซ์ ครั้งนี้เขาตั้งใจจะพาแมทซ์ไปด้วยคนเดียว มีงานบางอย่างที่เขาจำเป็นต้องทำที่เมืองไทย และฟิลิปก็ต้องช่วยดูแลงานทางนี้แทนเขา

“งานนี้จัดโดยสมาคมนักธุรกิจผู้ค้าเพชร งานระดับประเทศอย่างนี้ผมว่าไม่น่าห่วง ส่วนข้อมูลวางอยู่บนโต๊ะ” อลันหันกลับไปมองหน้าลูกน้องเชิงตำหนิอีกครั้ง