นิยาย ใกล้ แค่ พัน ลี้

ณ มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง

คณะวิศวกรรมศาสตร์

"เอ่อ พี่มิ้นท์คะ ฝนรบกวนเวลาสักครู่ได้ไหมคะ"

คำถามจากสาวน้อยหน้าตาน่ารักที่กำลังยืนยิ้มอยู่ด้วยอาการเอียงอายเรียกสายตาจากสองหนุ่มที่กำลังนั่งพูดคุยรอเวลาขึ้นเรียนให้หันมามองทันที ยกเว้นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยังคงนั่งนิ่งไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองต่อการมาของสาวน้อยหน้าตาน่ารักแต่อย่างใดจนเพื่อนๆถึงกับทนไม่ไหวต้องเอ่ยทักท้วงออกไป

"เพื่อนมิ้นท์ครับ น้องคนสวยเขามาหามึงอะสนใจน้องเขาหน่อยสิครับ"

คำพูดของ เซนท์ ทำให้ชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรค่อยๆหันมามองสาวสวยที่กำลังยืนส่งยิ้มหวานให้เขาอยู่ด้วยสีหน้าที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่า รำคาญ ทำเอารอยยิ้มของสาวน้อยค่อยๆเลือนหายไปจากใบหน้าทีละนิดเมื่อผู้ชายที่เธอแอบชอบไม่ได้รู้สึกยินดีกับการที่เธอเดินเข้ามาทักทายเพื่อทำความรู้จักกับเขาเลยแม้แต่น้อย

"เธอมีธุระอะไรกับฉันก็รีบๆพูดมา"

น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยถามเด็กสาวด้วยใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์ก่อนที่น้ำฝนดาวคณะบริหารธุรกิจปีสองจะรวบรวมความกล้าฮึดสู้อีกครั้งด้วยการเลือกที่จะเมินใบหน้าเฉยชาของเขาและเอ่ยถามมิ้นท์อย่างต้องการหยั่งเชิง

"เอ่อ เราไปคุยกันที่อื่นได้ไหมคะพี่มิ้นท์"

จบประโยคน้ำฝนก็มองมิ้นท์ด้วยสายตาออดอ้อนเหมือนที่เธอชอบทำทุกครั้งเวลาที่มีคนเข้ามาจีบซึ่งเธอมักจะอ้อนผู้ชายเหล่านั้นด้วยสีหน้าท่าทางแบบเดียวกันกับที่กำลังทำกับพี่มิ้นท์ ซึ่งผู้ชายทุกคนล้วนติดกับดักมารยาหญิงของเธอกันทั้งนั้นแล้วคนตรงหน้ามีหรือที่จะรอดจากสายตาออดอ้อนของเธอไปได้

"อย่าลีลาให้มันมากได้ไหม จะพูดอะไรก็รีบๆพูดมาฉันไม่ได้มีเวลามานั่งฟังเธอพูดทั้งวันหรอกนะ"

เพล้ง!!

เศษแก้วบนใบหน้าของน้ำฝนพลันแตกละเอียดอย่างไม่มีชิ้นดีเมื่อสิ่งที่เธอได้ยินนั้นตรงกันข้ามกับสิ่งที่เธอคิดเอาไว้โดยสิ้นเชิงในขณะที่มิ้นท์เมื่อเห็นใบหน้าของคนตรงหน้าดูจืดเจื่อนไปเขาก็ได้แต่กระตุกยิ้มมุมปากน้อยๆ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและเดินมาหาน้ำฝนที่รีบปรับสีหน้าอย่างรวดเร็วพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมาด้วยความดีใจอีกครั้งเมื่อมิ้นท์เป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเธอ

“แค่นี้ใกล้มากพอที่จะพูดธุระของเธอที่มีกับฉันได้หรือยัง”

มิ้นท์ที่จงใจเว้นระยะห่างระหว่างเขากับสาวสวยตรงหน้าเพียงเล็กน้อยยื่นใบหน้าไปกระซิบชิดใบหูของเธอทำเอาน้ำฝนถึงกับใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น ใบหน้าเนียนสวยพลันเงยขึ้นสบสายตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ของคนตรงหน้าราวกับต้องมนต์สะกด

"คือว่า เอ่อ น้ำฝนรบกวนขอเบอร์พี่มิ้นท์ได้ไหมคะ"