icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

Oh my boss ร้ายกาจนักรักบอสจัง

บทที่ 9 8

จำนวนคำ:1803    |    อัปเดตเมื่อ:11/03/2023

์เอามือลงก่อนบอกลาแก้เก้อ แต่ก็ยังไม่วา

วามสุขกันมากรึไง หาอะไรมายัดปากด

ศภายในรถที่เงียบสงัด ถูกทำลายลง

แบบไม่มีปี่มีขลุ่ยของเข

“หมาน่ะ ช

” ก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอต้องถอน

“แล้วคิดว่า

้านฉันก็เลี้ยงหมามาตลอด ฉันก็เลยรู้สึกคุ้นเคยกับพวกมันง่าย อีกอย่างพวกมันก็น่ารัก ฉันก็เลยหล

นมาถามด้วยความสงสัย เมื่อเรื่องที่สนท

่มีอะไร” สิ้นเสียงเข

ยนะ อะไรของเขาวะ” เธอแอบหันไปบ่นพึมพำริม

ช้านี้มีนัด แล้วทำไมมาบริษัทล่ะ

กไปแล้ว” พูดจบเขา

วเองเอ้าไปกี่ครั้งแล้ว แต่มันก็มีเหตุให้เอ้าจริงๆ นั่นแหละ ส่วนต้นเหตุ

ลิฟต์ก็พบดอกไม้สีแดงสดที่วางเด่นสะดุดตาอยู่บนโต๊ะ เธ

านข้อความพร้อมกับชื่อในการ์ดเบาๆ แต่แล้วก็ต้องผงะด้วยความต

ดอกไม้” ไม่ใช่แค่พูด

สก็เข้าไปในห้องสิค

รเอามันเข้ามาในพื้นที่ของผม เพราะมันอาจจะทำให

่อบอสฉันจะจัดการเอามันออกไปจากตรงนี้เองค่ะ” เธอรับปากหนักแ

ื่อนร่วมแผนกสมัยที่เธอยังทำอยู่แผนกนั้น แต่เท่าที่สังเกตขณะที่อีกฝ่ายเดินมาหาเ

อมกับยื่นกุหลาบแดงช่อโตไปให้ ทำเอาคนถูกพาดพิงถ

ไปสิจ๊ะ” น้ำรินรับไว้ด้วยรอยยิ้มเขินๆ ก่อนจะหันไ

ทีที่น้ำรินถือช่อกุหลาบหันมาทางรอ

้ ทำเอาเจ้านายหนุ่มถึงกับแอบยิ้ม เมื่อเธอไม่ใช่แค่กัน แต่ยังจับมือเขาไว้ ก็ไม่รู้ว่าเ

า” ศิศิราชวนเปลี่ยนเรื่อง พร้อมกับพยายามดันเจ้านายหน

าคะพี่ศิ” พูดยังไม่ทันจบ น้ำรินก็ก้มลงไปหยิบกระดาษแผ่นห

ด้อ่านข้อความในกระดาษแผ่นนั้น เขาที่ยืน

ุดเอาไว้แค่นั้น ก่อนจะหันไปมองน้ำ

่องที่กำลังจะพูด ทำเอาคนถูกไล่กลายๆ ถึงกับสะดุ้งโหยง และรีบจากไปโดยไม่ต้องรอให้พ

าดึงกระดาษแผ่นนั้นมาไว้ในมือ แล้วจ

” หลังจากพาเธอมานั่งด้วยกัน

าทำหน้างงๆ จริงๆ แทบไม่ไ

้าๆ นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่” ดูเหมือนเสี

“สัปดาห์ท

อนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเนี่ยนะ” ใช่! เขา

น่าจะมีใครนึกสนุกอยากอำ

บนี้เนี่ยนะเล่น นี่มันเข้าข่ายโรคจิตชัดๆ ‘

ารมณ์ ผมอยากจูบ อยากสัมผัส อยากทำให้เราเป็นของกันและกัน อีกไม่นานคุณจะต้องเป็นของผม แ

มันไม่ใช่แบบนี้นี่” เธอข

ได้มีแค่ข้อความเดียว?” เขาพยายามร

อนผู้ชายเขียนจดหมายบอกรักผู้หญิงปกติทั่วไป ก็เพิ่

ให้ตายสิ! ถ้ามันเข้าใกล้คุณได้มากขนาดนี้ มันไม่หยุดแค่ส่งจดหมายแ

ย่าพูดแบบนี้สิคะบอส

าออกไปไหนมาไหนคนเดียว ผมว่าผมไปรับไปส่ง

คะ” เธออดเกรงใจไม่ได้ จะให้เจ้านายมาคอยรับส่งเธอ

างเลือกที่ดีกว่านี้ล่ะ

ันไปลอบยิ้มอีกทาง รู้หรอกว่าสถานการณ์แบบน

้เป็นอันขาด ผมไม่อยากให้ไอ้โรคจิตนั่นมั

อสจะทำยังไงคะ” เธ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 13 บทที่ 3 24 บทที่ 4 35 บทที่ 5 46 บทที่ 6 57 บทที่ 7 68 บทที่ 8 79 บทที่ 9 810 บทที่ 10 911 บทที่ 11 1012 บทที่ 12 1113 บทที่ 13 1214 บทที่ 14 1315 บทที่ 15 1416 บทที่ 16 1517 บทที่ 17 1618 บทที่ 18 1719 บทที่ 19 1820 บทที่ 20 1921 บทที่ 21 2022 บทที่ 22 2123 บทที่ 23 2224 บทที่ 24 2325 บทที่ 25 2426 บทที่ 26 2527 บทที่ 27 2628 บทที่ 28 2729 บทที่ 29 2830 บทที่ 30 2931 บทที่ 31 3032 บทที่ 32 3133 บทที่ 33 3234 บทที่ 34 3335 บทที่ 35 3436 บทที่ 36 3537 บทที่ 37 3638 บทที่ 38 3739 บทที่ 39 3840 บทที่ 40 3941 บทที่ 41 4042 บทที่ 42 4143 บทที่ 43 4244 บทที่ 44 4345 บทที่ 45 4446 บทที่ 46 4547 บทที่ 47 4648 บทที่ 48 4749 บทที่ 49 4850 บทที่ 50 4951 บทที่ 51 5052 บทที่ 52 5153 บทที่ 53 5254 บทที่ 54 5355 บทที่ 55 5456 บทที่ 56 5557 บทที่ 57 5658 บทที่ 58 5759 บทที่ 59 5860 บทที่ 60 5961 บทที่ 61 6062 บทที่ 62 6163 บทที่ 63 6264 บทที่ 64 6365 บทที่ 65 6466 บทที่ 66 จบบริบูรณ์