ดันรัก

ๆ อูย

าวหน้าจะเมาเหม

รับ ไม่

ัวๆ โดยที่ไม่รู้ด

ารุณาจึงปล่อยมือออกจากใบหูที่แดงก่ำของเขา ก่อนจ

กระเป๋าสะพายที่วางอยู

มันก็โถมกายทับเธออีกรอบพร้อมทั้งแ

ยนะ ทำบ้าอะ

ักทับเอาไว้จนดิ้นไม่ได้ ไหนจะต้องปิดปากฉ

้าโทรมาเลื่อนนัดเป็น

ักดิ์ก็กดตัดสายทิ้งทันที ก่อนจะหันมายักคิ้วให้หั

ก่อนที่แกจะไม่ได

า อย่าทำอะไรเกินเลยมากไปกว่านี้ และหย

่อนจะยิ้มจนตาเย

อดคนที่อยู่ใกล้ๆ แต่ไกลเกินเอื้อมเพราะวัยที่

้วว่าใครจะคิดยังไง ชอบก็จะเอ

่างอื่นยังเซียะ

จะหลุดออกจากภวังค์เม

ะไ

กฝ่าย วันนี้เธอเสียเปรียบมันมากเกินไปแล้ว ผิดที่เธอเองนั่นแหล

ดิ้นทำ

มาทุบเขาไว้ โดยที่ลืมนึกไปเลยว่าตอนนี้เขากำ

านอนทับฉันไว

เ

ั่นแหละ จะพ

รหน่อ

่ยันอกแกร่งไว้ เมื่อได

เด็ก

ื

่ย คือ...จะพูดยัง

กคิดอกุศลกะฉันจริงๆ

ำได้ป่ะ

ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ไม่

้อุดมศักดิ์รู้ว่า เขาเย้

ห้ามเจ้ไปกะผู้ชายคนอื่น

จองไป

รู้จร

ยงเคาะประตูที่ดังขึ้นขัดจังหวะ

อีกฝ่ายก็ไม่วายขโมยหอมแก้มเธอเบา

ทางกัดปากอมยิ้มแกมเขินอายของเ

นอื่นเป็

แม้นคานทอ

ายแต่ลงยา

งจะลงมาแต

ดยดัดแปลงมาจากกลอนอมตะของกวีผู้มีชื่อ

อยากมีหรอกนะ ก็แค่ว่าเวลามีความรู้สึกดีๆ กับใครสักคนมันก็เก

้าใส่ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ นั่

่นมีทุกข์ เธอก็อยากจะมองแง่บวกและคิดบว