กางเกงลิงตัวนั้น ของฉันใช่ไหม!!?

้าเข้าไปยืนใกล้ ๆ ยิ่งสงสัยจนไม่อาจยั้งคิด ลมหนาวพุ่งเข้าไปย

งเกงลิง

าเดียว คำขอของเขาทำเอาทุกคนช

กี้แกพูดอะไรรู

นตรงหน้า แต่ลมหนาวกลับไม่ยอมแล้วยืนต่อพลางจ

ู้ด้วยว่ากางเกงลิงที่

า?

าวหาทำ เอ็คผู้ดึงสติกลับมาได้ก็หันไปมองเพื่

าแกไปเอากางเกงใน

นกบนราวตากผ้าอะ เลยไม่ค

ขาหันไปมองลมหนาวอีกครั้งก่อนเท้า

งในที่ฉันใส่เป็นขอ

ดอกเชิดหน้าขึ้นเหมือนไม่ยอมอ่อนข้อหากอีก

รูปดาวปักอยู่ เรารู้เพราะ

ดาวปักไว้อยู่ ฉันให

กำลังโกหกอยู่ พี่เพชรผู้ดูสถานการณ์ก็เริ่มเ

ากางเกงในตัวนี้เป็นของตัวเองอย่างพวกใบสลิ

รึเปล่าเถอะถึงมาอ้

็นของตัวเองอะ? ล

เองพร้อมเปิดหลักฐานที่เคยเตรียมไว้

๊ง

นาวต้องระสายตาไปดูและเห็นผู้ต้องส

าหนี

คิดไป แม้ร่างกายจะไม่ได้สูงใหญ่เท่าทั้งสอง แต่ลมหนาวก็เป็นถึง

! มันตามมาข้า

ไม่ไหวแล้ว ฉั

ว!! ไม

มุนตัวหลบวงแขนได้อย่างฉิวเฉียดก่อนดันตัวทิวให้หลบการวิ่งเพียงเล็กน้อยเขาก็เสียห

ิ่งนำไกลอีกนิด แม้จะซาบซึ้งใจ ทว่าเรี่ยวแรงที

กับอีแค่เกงใน ทำเป็นลื

่ได

อยากได้ก็ไปแจ้

งก็ไม่ใช่ พอเจ้าของอยากได้คืนกลับไม่ให

ข้างหน้า ในจังหวะที่คิดว่าน่าจะจับได้ ลมหนาวจึงทุ่

ด ต

ตอร์ไซค์ที่ขับตามมาจอดลง แต่ยังคงเงี

ว่าอาจทำเกินกว่าเหตุ ยังไงซะเขาก็รู้จักหอที่อีกฝ่ายอยู่จะไปเจรจาขอคืนทีหลังก็ไม่น่า

สาวรุ่นพี่ที่เขาแอบชอบอย่างพลอยก็อยู่ด้วย เอ็คหยัดตัวลุกขึ้นชันเข่าก่อนดึงเอากางเกงออกจากมือลมหนาวแล้วดึ

ให้หยุดเฉย ๆ ไม่ได้ตั้งใจ

เองที่ไปเอาของคนอื่นมาใช

ต้องรีบลุกขึ้นยืนเพราะเหมือนเขาจะเข

ะพูดคำนี้ออกม

พูดไปเมื

รนะ?

แทบจะสิงเป็นร่างเดียวกัน ลมหนาวคิดจะถอยออกอีกฝ่ายก็รั้งคอเ

่คืนให้ ก็คื

ถอะ ข

ด้ก็ไปแจ้งตำรวจเอาสิ หวังว่าหลั

ลิงเราเถอะ

ดดันเขาต่อเหมือนนี่เป็นทางเดียวที่เขาจ

าของเขามาจริง ๆ ก็คืนให้เขาเถอะ

อาร์มที่เพิ่งวิ่งตามหลังมาก็หอบ

ผมต่อหน้าเพื่อน ต่อหน้าคนทั้งร้

ล่อยเขาออกก่อนเถอะ เข

ันจะเลิกทวงกา

องเรา เราอยากได้คืนก็ไม

คิดบางอย่างได้ก่อนจะปล่อยมือออกจา

ยากได้คืนเพราะจะเ

ไปหลบหลังเพชรให้ยืน

าคืนเขาไปเถอ

ปแล้วยังจะเอาคืนอีก พี่ว

างี้…” เพชรหันไปหาลมหนาวก่อนพูดถาม “ถ้าน้

นว่าไม่ถือก่อนเพชรจะ

ีปัญหาแล้ว แกก็คืน ๆ เข

่ คืนไ

นใจ เขาเชิดหน้ามองฟ้าอยู่นานก่อนเสียงหวา

ไปเถอะน

ดว่าฉันจะลืมเรื่องที่แกทำฉันขายหน้าในร้านคาเฟ่ แล้

ไม่ได้แน่ แต่อย่างน้อยเขาก็คุยจนได้กางเกงลิงกลับคืน

คืนยังไงล่

ีฟที่ล็อกเกอร์ห้อ

ทางอื่น เอ็คถึงกับหรี่

หนิ เดี๋ยวเอา

เอาไปซักชั้นล่างอยู่แล้ว

่าจะให้ที่ห้อง อย่า

ทุกคนต่างระอากับเรื่องที่ทั้งคู่ก่อจนเริ่มทยอยเดิน

ี่ห้อง

ด้วยละกัน อย่า

กลุ่มเพื่อนแล้วหันไปคุยก

ว แกโอ

ึงแม้ว่าเพิ่งจะคบกันได้ไม่กี่เดือนก็พอเดาออกจากที่ของใช้ทุกชิ้นของลมหนาวจะต้องมีสัญลักษณ์หรือชื่อของเจ้าตัวแปะไว้ แม้ว่า

เดี๋ยวก็ได้

ของนั่นมันก็ของเรา ท

ขาอาจคิดว่าเป็นของตัวเองก็ได้ถึงได้เอาไปใส่ การที่แกไปทำเหมือนว่าเขาเป็นคนร

หมือนเริ่มเข้าใจก่อนผละตัว

ติแล้วก็อยู่เป็นเพื่อ

ร เรื่องแ

้นกลับมานั่งที่โต๊ะแล้ว แต่สิ่งที่แปลกไปจากเดิมคือมิ้นกำลังสะอื้นตัวโยนทั้งน้ำ

ะไรแก?” อาร์มกล่าวพลางหา

กัน แต่เมื่อกี้เขาเพิ่งโทรมายกเลิกนัดทั้งที่

่อคนที่เพื่อนกำลังเสียใจ

ละ แค่ผิดนัดครั้งเด

้เจอกันตั้งเดือนกว่า แค่โผล่หน้าม

มากินข้าวด้วย ลมหนาวต้องอยู่เพียงลำพังในบ้านกับกล้องดูแมวที่แม่เอาไว้คุยกับลมหนาว เขาจะคอยเฝ้ากล้องเพื่อรอได้ยินเสียงแม่คุยตอบจนบางวันถ

ม่ได้ไปมากก

พราะรู้ดีว่าเจ้าตัวคงปลอบใจตัวเองด้วยทุกเหตุผล

ริงข

่มซับน้ำตาที่เลอะหน้าให้

หาแกบ้างไหมตั้ง

งเลยอะดิ แต่ก

แล้วแกจะรู้ได้ไง

ก แต่เขาคงไม่มีใครหรอก

ากรรมคล้ายกัน เจ้าตัวเลยวางใจเรื่องที่เขาไม่มา มันคงไม

งแฟนบ้างเหรอ ไม่ไ

ะ ถ้าได้เจ

อยหวงแฟนเลยเนอะ

งคู่รู้จักกันตั้งแต่มัธยมต้นในงานกีฬาระดับเขต เพรา

นหลังจากนั้นโดยที่แม่ลมหนาวอนุญาตให้มีแฟนได้ แต่ผลการเรียนต้องไม่ต่ำกว่าเกณฑ์เข้ามหาลัยที

กความคิดความรู้สึกของลมหนาวหรอกนะ แต่เรื่องนี้มันอยู่ในระบบการเจริญเติบโตของเด็กทุกคน เพราะงั้นช่วยเผื่อใจ รักษาร่างกายและสุขภาพจนกว่าจะถึงอายุสิบแปดปีก่อนเถอะนะ ช่วงนั้นเป็นวัยก้ำกึ่งระหว่างวัยรุ่นกั

ู่ตลอด ยิ่งเพื่อนข้างกายอย่างมิ้นคอยมานั่งเสียใจให้คนที่แค่ไ

รากลับกันเถอะ ฟ้ายิ่งครึ้ม ๆ

ื้

*

มปลอดภัย เพราะนึกขอบคุณเขาอยู่ที่ช่วยหากางเกงลิงเมื่อเช้าให้ ลมหนาวจึงซื้อเครื่

นี่มาฝาก ขอบคุณนะครับที่ช

งก็รับไว้ละกัน หนูอยู่ห้องเจ็ดหนึ่งสี่ใช่ไหม? ถ

นผมหาเจอแล

่ะ? ลุงว่าลุงดูดีแ

รับ แต่ก็ขอบคุณนะ

เจอแล้ว

ื่อเย็น เขายังคิดไม่ตกเรื่องที่โกหกเพื่อนข้างห้องว่าอยู่ห้องอื่น แถมยังไม่รู้อีกว่าเขาจะคืนกางเกงลิงตอนไหนด้วย ลมหนาว

ยู่ห้องเจ็ด

าาา

หี้ยมดังข้างหูจากด้านหลัง พอเด้งตัว

ออ คื

ม่ออกก่อนก้มหน้าไม

หกเพราะกลัวโดนร

น้ารับแต่ไม

ยู่ที่นี่ได้อย่างสงบเลย ฉันจะทำทุกอย่างใ

ิ

่มก้าวเข้าหาเรื่อย ๆ จนลมหนาวต้องถอยหลังเข้าไปในลิฟต์ อีก

ั่นมันช

ัวเองอยู่ก่อนหันมาจ้องหน้าอีกฝ่ายตาไม่กะพริบจนลูกตาแทบจะถลน ลมหนาวต

เขาไม่รับ ลมหนาวต้องสู้กลับให้เขาเห็นว่าตัวเองไม่ยอมนะ อย่าปล่อยให้อีกฝ่ายได

้าง แต่พอบอกสาเหตุที่ต้องหวงไปหลายคนก็เข้าใจและให้อภัย ผิดกับคนตรงหน้าที่เจ้าตัวยังไม่ทันได้อธิบายอะไรเขาก็ไม่

ขาไม่ได้ ยิ่งจ้องนานความรู้สึกกดดันยิ่งทวีคูณ ความรู้สึกอึดอัดเอ่อล้นจนปริ่มในตาทำให้ความพร่าเบลอเข้าบดบังคนต

นอ้อนนั้นขอให้เขาหยุด แล้วเขาดันหยุด ทั้งที่อีกฝ่ายทำ

มันต้อง

ว

จ้องเขาต่ออย่างไม่ลดละ ทำเอาใจสั่นไม่เป็

ก็ไ

มควบคุมจังหวะหัวใจให้เป็นปกติจ

อนที่เอ็คไม่สนใจเขาแล้ว รีบเปิดประต

ายตาน่ากลัวแทบถลนของอีกฝ่ายใต้เงาร่างที่บดบังแสงไฟจนม

ให้เจออะไรอ