เขาวานให้ข้าเป็นสายลับ

ที

หายใจคว่ำตลอดเวลา รู้ดีว่าเนื้อแท้จริงแล้วคุณหนูของนางเป็นเยี่ยงไร แต่ก็ไม่เคยทำใจได

ลับตาปีนลงมายังได้เลย” จื่อรั่วเอ่ยอย่างภาคภูมิใจ

าเข้ามาปัดเศษใบไม้และกิ่งไม้เล

ร่กัน อีกทั้งต่อไปเราก็คงไม่ได้อยู่กันเพียงลำพังอีกต่อไปแล้ว ต้องก

บจวนตอนนี้ฟ้าใกล้มือสนิทแล้วถึงแม้จะเดินเส้นทางนี้จนคุ้นชินและทุกคนต่างรูจักกันเป็นอ

ข้าก็ถือว่าช้ากว่าสตรีคนอื่นทีเดียว” ไม่น่าเชื่

ื่อช่วงบ่ายยังร้องไ

ยอมอยู่เฉยๆ เยี่ย

จากลำคอขาวผ่อง ท

อนกับเมืองฝูโจวนะ ท่านจ

องคิดและคาดว่าข้าก็เป็นเชกเช่นเดียวกับคุณหนูในห้องหอตระ

รมาอยู่ไกลหูไกลตา ห่างไกลจากจากควบคุมแบบนี้ก็เป็นเรื่องดี ทำให้จื่อรั่วตกกรอบ เพราะหลังจากมาอาศัยอยู่ได้เพียงปีเดียว ด้วยอายุยังน้อยอยู่ในวัยซุกซน จึงแอบหนีแม่นมออกมาข้างนอกคนเดียวบ่อยๆ กว่าแม่นมจะรู้ตัว นางก็ปีนต้นไม้เล่นน้ำในแม่น้ำกับลูกชาวบ้านในตลาดแล้ว ชีวิตของจื่อรั่วที่เมืองฝู่วโจว ไม่เคยไร้เสียงหัวเราะ นางมีเพื่อนมากมาย น้อยเนื้อตำใจที่ได้เบี้ยหวัดเพียงแค่พอยังชีพแล้วอย่างไร จริงอยู่หากเทียงเคียงคุณหนูคนอ

นูจะไม่เผาสกุลจ

่วหันมาถามแม่นมจาง เพราะได้ยินเสียงงึมงำจากสตร

นว่าหวังว่าคนในสกุลจื

นป่านนี้ หากข้าไม่มีประโยชน์ไหนเลยจะให้ข้ากลับไป ข้าไม่คาดหวังว่าใครจะดีกับข้ามานา

อื่นๆ ถูกเก็บจนหมดแล้ว หลังจากตื่นนอนรุ่งสางก็เพียงเก็บขึ้นรถม้าออกเดินทางได้เลย การที่คุณหนูยอมกลับไปง่ายๆ ไม่ใช่นางไม่สงสัย ด้วยนิสัยใจคอของคุณหนูนั้น

เผาสกุลจื่อเพื

ต่เพียงภาวน