เขาวานให้ข้าเป็นสายลับ

ที

ยู่หน้าประต

ิ่มไหวระริกยกยิ้มด้วยความ

นรอที่เรือนรับ

รีตประเพณีของฮูหยินไม่น้อย แม้จะกลบข่าวลือด้วยการบอกใครๆว่าคุณหนูใหญ่นั้นร่างกายอ่อนแอเลือกที่จะรักษาด้วยอยู่บ้านเกิดมารดา จนในที่สุดวันเวลาก็กลืนข่าวพวกนั้นจนหมดสิ้น แทบไม่เคยมีใครพูดหรือถามถึงคุณหนูจื่อรั่วอีกเลย การเด

วไปตลอดทาง จวนสกุลจื่อนั้นเปลี่ยนไปมากนั้น ใหญ่โตโออ่ากว่าตอนที่นางอยู่จนแทบจ

่บ้านนอกนั้น คุณหนูถึ

ิกระรี่มองซ้ายมองขวา คงจะไม่เคยเห็น ก็อย่างว่าล่ะ เบี้

เครื่องเรือนไม่เคยเปลี่ยนมาตลอดสิบกว่าปี ข้าว่าข้ากลับมาคราวนี้ แม่ใหญ่คงจะเตรียมเรือนที่เหมาะสมกับฐ

าวเข้าเรือนรับรองทิ้งแม่บ้

เคยคาดคิดว่าจะถูกคุณหนูใหญ่โต้

ร่างบางที่ก้าวเข

้าอี้ประธานคือบิดาผู้ให้กำเนิด แก่ไปมากทีเดียว สตรีที่นั่งเคียงข้างจะเป็นใครไม่ได้ฮูหยินเอกผู้เคียงบ่าเคียงไหล่ค

นกันเอง

้าค

ในอีก 7 วัน ทางนู้นเต

แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องมากความ ในเมื่อม

้าได้หรือไม่ว่าต

บุตรชายคนเล็กของ

่ยินยอมให้จื่อรั่วออกเรือน จนกว่าบุตรสาวของนางจะได้แต่งกับตระกูลดีๆ ก็คือให้จื่อปิงเลือกก่อนนั้นเอง จื่อรั่วถึงจะมีสิทธิ์แต่งออกไป พอจื่อปิงอายุ 16 ก็แต่งกับบุตรชายคนเล็กของเจ้ากรมโยธา หลังจากจื่อปิงแต่งออกไปฮูหยินรักก็นำรายชื่อคุณชายมากมายมาให้เขาเลือก ทั้งที่แต่งฮูหยินแล้วและยังไม่แต่ง เขาใช้เวลาเลือกอยู่นานพอควร เพราะต้องเลือกคนที่จะมาเกื้อหนุนตระกู

นสวยฝุดฝาดราวกับเทพเซียน ไม่ใช่สินางคือมารจิ้งจอก ตอนที่มีชีวิตอยู่ก็แย่งความรักจากสามีไปจนหมด ใช้มารยาล่อหลอกให้จื่อเหลียงยอมแต่งนางเข้ามาเป็นฮูหยินรอง พอตายไปจื่อฮูหยินถึงได้พบกับความสุขเสียที แล้วทำไมยังส่งจื่อรั่วมาทำลายความสุขของนางอีก จื่อฮูหยินพยายามย