icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
วิวาห์เลหลัง

วิวาห์เลหลัง

ผู้เขียน: เฌอเลียร์
icon

บทที่ 1 คนตกงานและคนโดนแฟนทิ้ง

จำนวนคำ:2019    |    อัปเดตเมื่อ:03/09/2023

มิเรียมพยักหน้า “รีบขึ้นมา

สาวกระโดดขึ้นเบาะเกาะหลังไปโดยพลัน หน

อจ่ายเงินวินแล้วร

นางหนึ่งในชุดฝ่าย

นปิดแล

มิเรียมเปิดกระเป๋า ควาน

ดนโรงงานลอย

่เห็น พี่เพิ่งไ

เขย่า พร้อมตะโกนให้ผู้บริหารออกมาคุยเรื่อ

บบ้านกันไปก่อน เดี๋ยวเจ้านายจะเรียกให้

่กลับ...

นก้อง มีรถตำรวจเ

ถานการณ์ที่

ดกำลังใจ ไร้แรงเดิน นี่เธอกำลั

าะไม่รู้ตัวเลย จนมีนาหรือนิดหน่อย ผู้เ

่า

พ่อกับแม่บอกว่าถ้าไม่มีงา

้คนเช่านิดหน่อย พอเลี้ยงตัว

ิดจริง พี่จ

นข่าวเขาเล่าว่าปีนี้เผาหลอก ปีหน้าเผาจริง

อยากยอมแพ้ เธอเอาแต่เรียน ทำงานนั่งโต๊ะมาตลอด งาน

ยวดูอ

เพราะเอาแต่ฟังข่าว ซึ่งแต่ละข่าวท

่แล้ว ตัวเจ้าของโรงงานหนีหนี้ไปไต้หวัน แผนกการเงินยังพอจะจ่

เพราะเงินเก็บก็เอาไปดาวน์คอนโดหมด เพิ่งผ่อนได้ปีเดียว อีกนาน

อนโดนั่นถ้าอยากเก็บไว้พ่อแม่ก็จะจ่ายให้”) มีนาโทรมาเป็นร

องสำค

ท่านจะแบ่งสมบั

่า เดี๋ย

นสักพักคงจะดี เก็บเงินไว้ผ่อนคอนโด ส่วนค่ากินอยู่ก็อาศัยข้าวพ่อแม่ไปก่อน ห

กสาวคนโตก็ดีใจมาก โผเข้ามา

เดี๋ยวเย็นนี้แม่จะทำแกง

นูนี้มานานมากแล้ว หาใครทำแกง

ขยาย เลยรับคนเพิ่ม น้อยไปสมัครดูไห

เยี่ยมเถ้าแก่นานแล

เป็นอะไ

อนร่วมโรงเรียนของเธอ ก่อนทุกคนจะแยกย้าย

้ยังไง เขาเ

ล่ ไม่สน

่ากันไม่กี

็กผู้หญิง ถือว่าตัวเองรูปหล่อ พ่อรวย เรียนเ

ตุ กระดูกแตกยับทั้ง

ื่อ

กชะงัก ถึงไม่ชอบหน้าแต่พอไ

บาลในกรุงเทพตั้งนาน เพิ่งก

ยวข้าวแก

ขากับแม่ไหม ว่าจะเข้า

หลังจากกินมื้อเย็นก็เป็นเวลาพักผ่อน มิเรียมกับมีนา

ัง คงหมดค่าแต่งไ

มาข้างหลัง ชะโงกดูมือ

ะเอาไว้อยู่

แถมยังไม่มีแฟน เธอจึง

่มีคนมาจีบบ้างเหรอ” น้องสาวเดินมานั่

ีแต่ผู้หญิง วิศวกรที่เห็น ๆ มีแ

ี่ก็สามสิบแล้ว

มสิบยังแจ๋วจ้

ียมเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ สมัยเรียนใช่ว่าจะไม

โสดมาถึงขนาดนี้ จนพ่อกับแม่ต้องวางแผนกัน ถ้

ข้อความเข้าจากแฟนหนุ่ม หญิง

ัดกับสนามหญ้ากว้างสีเขียว มีเสาโรมันหน้าบ้าน มีวงเวียนประดับรูปปั้นปลาโลมาพ่นน้ำพุ บ้า

เมื่อเทียบกับรถยุโรปที่จอดอยู่ในโรงรถ เธอคะเนจากความใหม่ของรถว่าเจ้าของน่าจะเป็นลูกชายของบ้าน

งสองเมาท์เรื่องโน้นเรื่องนี้ก

ป็นยังไง

ณ เจ้าของบ้านผู้ร่ำร

นามโน่น” นางพยักหน้าไป

นิจเธอ “อาอี้อีดื้อ ถ้าเด็กกว่านี้หน่อยล่ะก็อั๊วจะหย

เหตุแล้วเจ็บห

องอยู่โรงพยาบาลหลายเดือน เพิ่งกลับมาพักฟื้

้สิ เป็นเพื่อนกันนี่

ี่ครั้ง เป็นตอนมีงานทั้งนั้น วันธรรมดาจึงเงียบเหงา ข้างกระถางดอกชวนชม ร่าง

วั

้ง ตายาวรีออกแววขุ่น หรือเธ

เปิดรับโบนัส

เปิด