ท่านแม่ทัพ หยุดแทงข้าเสียที

ะไร สวมเสื้อผ

สั่นระริกขณะที่กระโดดลุ

่ในห้องด้วยกันในสภาพไร้อาภรณ์เช่

งขาวผ่องในชุดบางเบา ฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดก็ยิ่งทวีความรุนแร

้นฉาง หากเจ้าคิดจะทำอะไรบ้า ๆ

า ในขณะที่ก้าวถอยห่า

ีกอย่าง...” แม่ทัพเซี่ยฉือยิ้มที่มุมปากอย่างนึกสนุก “คนอย่างข้ามีอะไรต้อ

กดิ์เป็นพี่ชายต่างมารดาของฮ่องเต้ สตรีแลบุรุษทุ

มหา

ก่ำด้วยความโมโห บุรุษหน้าหล่อ

๊ะ

ุ่มก็สาวเท้าเข้าประชิด แล้วมือใหญ

าต้องมาปรนนิบัติข้าให้คุ

ิบข้างหูองค์ชายน้อย

้า ปล่

ื่ออิงจะเอ่ยได้จบประโยค

.. อื

้อนเข้าที่ลำคอด้านหลังขององค์ชายน้อย กดให้แ

อ

ม่ทัพหนุ่มให้ซอกซอนรีดเอาความหวานในโพรงปากอุ่นอย่างฉ่ำใจ องค์ชา

ห

ย่างพึงพอใจ เมื่อลิ้มลอง

ือของเขาลูบไล้เล้าโลมร่างบางขององค์ชายน้อยอย่างถ้วนทั่ว คอ ไหล่ หลัง

ไฟสวาทให้ลามเลียร้อนผะผ่าวไปทั

ือ

ผลักแม่ทัพหนุ่มออก แต่เขาไม่อาจกระทำได้ร่างกายราวกับว่าไร้เร

กับลิ้นของเขาก่อกระแสความซา

ท่งมังกรพองโตขึ้นโดยธรรมชาติ รู้สึกปวดหนึบที่ท้องน้อยอย่

อ

ื่ออิงถึงกับ

ล้วจริง ๆ หรือนี่ ทำไมข้าถึงรู้สึ

เข้มมองหนุ่มน้อยที่กำลังหอบหายใจ ร่างอ่อนระทดระทวย กลีบปากขององค์ชายน้อยเจ่อขึ้นเพราะแร

ชื่ออ

ชวนพาให้ร่างที่ถูกเข

แฮ่ก ชะ ชื่

งตอบทั้ง ๆ ที่ยัง

พหนุ่มจะสั่ง หรือถามอะไร เขาก็ยอมจดหมดสิ้นเพียงเพราะสั

่จื่

นทุ้มลึกลงไปในใจคนฟัง พอ ๆ กับแววตาเร

้อมือให้ดวงหน้างดงามราวอิสตรีในมือหันตามร

ใส จมูกเรียวพาดลงมายังริมฝีปากอิ่ม พวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อราวกับกล

ซียนลงมาจุติห

ทัพหนุ่ม ราวกับว่าต้องมนต์ค

กเจ้าเป็นรอบที่พันแล้วว่าข้า

มื่อเริ่มปรับลมหายใจได้ จูบเร่

ยที่หอนายโลม ท่

ไร้ทางสู้ เขาจ

่อเจ

ๆ ที่มุมปาก ราวกับเรื่องที่อ

ูดจริ

ยน้อยร

่เสพสุขในวัง แต่กลับ

แค่นเสียงอย

เอาใบหน้าองค์ชายหลี่

ดากอาย “หากไม่เพราะเสด็จพ่อจะบังคับให้ข้าแต่งกับองค์หญ

นิ่ง ๆ ดวงตาของเขาราวกับจะกลืน

มีใครกล้าตะคอกเสียงดัง

ัยร้ายย่างกรายมาถึงตัวแล้ว

ว่าข้าก็ไม่เคยจูบก

้ตัวรีบตะครุบปากตัวเองเอาไว

จ ดวงตาวาววับ “อ่อ... แท้จริงแล้