แม่บ้านวัยกระเตาะ
เลเมื่อเพื่อนชวนลงทุน เขาเองก็พอมีเพื่อนฝูงอยู
ลย คุณว่ามันจะดีกว่าไห
ทุนเลย ไม้แกะสลักอะไรนั่นก็ไ
ของบ้านเรานะ ผมก็ควร
ณรอบรู้กว่าฉันเยอะ เอ
ค่ะ หนูมั่นใจว่าท
ว้มากมายถ้าธุรกิจรุ่งโรจน์ อย่างแรกก็คือการศึกษาของลูกสาว ต่อมาก็ปรับปร
เอมิลี่วิ่งไปหา
พื้นฐานเพราะสังคมที่นั่นแตกต่างจากโรงเรียนเดิมข
ี่หอมแก้มบิดาแล้วคิดถ
ิชาการ ทุนส่วนใหญ่จะมอบให้นักเรียนที่มีความสามารถด้านคณิตศาสตร์วิทยาศาสต
ล่องแคล่วก็เย็บปักถักร้อยแต่เรื่องแบบนี้ไม่มีค่าพอสำหร
ด้ความรู้ ได้เจอโลกกว้าง ได้เห็นวัฒนธรรม สังคม ความเป็น
แบบนั้น อยากจบ ม.
เพื่อนตอน ม. ต้น เ
นี่หนูไม่มีเพื่อนสัก
นแต่ไม่รู้จะช่วยยังไง มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับลูกสาวฝ่ายเดียว ลูกเปิดใจอยากมีเพื่อนมากๆ ไปโรงเรีย
ต้องย้ายโรงเรียนเพราะท
วย เอมิลี่ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่าเพราะเพิ่งมาเรียนวันแรกแต่เธอคิดว่าจะหัว
ุ่มเด็กหญิงที่นั่งกันอยู่สามคน เธอได้ยินเพื่อนๆ อ
เด็กหญิงผมยาวถักเปียสองข้างหัน
จักสักหน่อย”
รู้จัก” เ
ัก” เด็กผมเปียพูดใส่หน้าเอมิลี่ด้วยเสี
เธอเห็นว่าอยู่ห้องเดียวกัน ท
ก็ต้องเข้าหาเหรอ สำหรับฉันเธ
ยากมีเพื่อน” เอมิลี่บอกแ
็ไป อย่ามายืนเกะกะ ยัยตัวประหลาด” เอมิลี่วิ่งออ
ันมอบตัวและชังน้ำหน้ายัยตาสีเทาเป็นที่สุดเพราะคุณครูเอ็นดูม
มองข้ามแต่วันนั้นไม่มีใครสนใจ
เรียน เธอจะต้องกลับมาเป็นท
ป็นเพื่อนกับยัยนั่นต้องเดือดร้อนแน่ๆ เพราะคงไม่
องเอมิลี่จึงหดหู่ตั้งแต่ว
ีแต่คนรังเกียจต่อให้หน้าตาน่าร
ื่องนี้ดีกว่า ห
่เดินไปรับโทรศัพท์
กว่าต้องการพูดกับบิดา
ยด้วยนะคุณ” เอ็ดการ์บอ
่บ้าน
่ได้ น่าจะมาคุยเรื่องเงินทุนน
ห็นสมควรได้เล
หรอกเพิ่งจะบ่าย ดื่
เผื่อคุยกันน
รอก” เอ
วก็ดูปลาที่ตากไว้หน่อย” เมื่อจะมีคนแข
ที่ปลูกไว้หลังบ้านแล้วอ้อมไปด
ลาวางอยู่แต่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่ปลามีแมว
ล้จึงเห็นว่าตาของแมวตัวนั้นเก
่อย” เอมิลี่ร้องเรี
หนูไปเจอ
จะกินปลาแต่หนูห้ามทัน เร
จะรอดไหมเนี่ยตัวเล็กเหลือเกินแล
ทั้งเศษดำๆ และน้ำหนองสีเขียวแต่ยังดีที่เจ้าแมว
ห้มันกินได้ไห
กินอะไรนะคุณ” เอ็ดการ์ถามภรร
หน่อย ฉันก็ไม่แน่ใจว่ามันกินปลาทู
หรับเจ้าตัวนี้ยังเล็กนัก เธอไม่แน่ใจว่ามันจะเหมาะหรือไม่
” เมื่อเอมอรวางถ้วยที่พื้น เจ้าแมวดำก็โดดลงไ
่ เขาว่าจะให้โช
าร์ถาม ตอนนี้เขาอยา
ว่ากันมาแ
ทำยังไงกับ
นร่อนเร่มาจากไหนก็ไม่รู้ อาจจะแวะพักเพราะหิวก็เป็นได้ พอมีเรี่ยวแรงอาจจะเดิน
เขาก็ชมว่าแมวลักษณะดีเลี้ยงไว้จะให้คุณแน่นอน พอตกค่ำมันก็มาคลอเคลียร้อ
” คืนนั้นเอมิลี่ปูผ้าขนหนูให้แมวที่มุมหนึ่งข
ไม่ตื่น เอมิลี่รีบย่องลงมาด้วยใจลุ้นระทึก เธอมองไปที่มุมบ้านท
่ยืนคอตกอยู่ตรงบันไดแต่แล้วก็ดีใ