แม่บ้านวัยกระเตาะ
ด้วยเหรอคะ
ล่นแล้วแม่หนูเก็บมาคืนจ้ะ จ
ิงคนนั้นเอง เอมเ
นคุณห
่ะ เอมมาช
ไปโรงเรียนเหรอจ๊ะ”
่ะ” เอ
้าดาวน่ะเอม แต่คนเ
ถวให้ได้นะค
ณผู้หญิงอะไรกันลูก เ
อนป้าหรือยายสักนิด หนูไปต่อแถวให้นะค
ูจ้ะ ไม่รบ
ดีแล้วค่ะ เด็กๆ ร่า
าขอรบกวนหนูนะจ๊ะ
้ไหมเอม” นงนุชถามก่อ
้องมาเจอความทุกข์ใจสาหัส เธอประทับใจกว่าเดิมเมื่อรู้ว่าแม่หนูมีฐานะลำบาก
ยังงดงามอยู่” นงนุชจบเรื่องเ
ไม่มีญาติสัก
บัติเงินทองก็ไม่มีใครโผล่หน้ามา มีแต่มาดา
ติของแม่หน
านเบเกอรี่อยู่ที่ตลาดเก่า ตั้งแต่พ่อแม่จากไปเอมไม่เคยไปเหยียบที่
คำนี้ไม่รู้กี่รอบ เธอทุกข์ใจเ
วยได้เพียงเท่านี้ เสียดายที่
ถ้าไม่มีคุณป่านนี้แม่หนู
่ร้านจะสามปีไม่เคยมีปัญหาเลย เรื่อ
ื่อหมดใ
อมบอกว่าสิ้นเปลืองโดยเปล่าประโยชน์ ช
เกิน” กานดาถอนใจ ยิ่งได้ฟังเรื
ะ ให้เงินให้ทองสักวันก็หมดแต่ถ้าใ
่มีคนช่วยงาน
่ะคุณ อยู่ที่นี่ก็ไม่มีอนาคต ขายข้
ีกับแม่หนู” กานดาซึ้งใจมากที่
ะกลับไปคิดถึงการเรียนแน่นอนค่ะ” การต้องอยู่แบบปากกัดตีนถีบไ
ๆ ค่ะ แม่หนูไม่ควรต้องออกจากการศึกษ
ั้นๆ เปลี่ยนคนแปลกหน้าให้กลายเป็นคนรู้จักอย่างง่ายดายเพ
ะคุณผู้หญิง ที่เหลือ
มานั่งพักขาก่อนแล้วก็เรียกคุ
บคุณเขาไหม” นงนุชต
้ … กับคุณป้าเห
ช่วยหยิบจับเล็ก
คุณพ่อคุณแม่ข
นี่แหละ ป้าอยู่กับล
แก่สักหน่อยค่ะ
ลอยยิ้มไปได้อีกหลายวัน ว่าแต
แต่ป้านุชจะข
หลานสาวที่ป้าเ
เขาจะมาแล
านี่แหละเพราะใกล้โรงเรียน
ำอะไรบ้างคะ” เ
เล็กๆ น้อยๆ จ
ป็นแม่บ้า
้น” กานดาตอบแล้ว
ล้ตัวคอยรับใช้จะได้สะดวก” นงนุ
ัตย์ คุณนุชก็ยืนยัน ป้าอยากสบายใจบ้าง ไม่ใช่ต
คยขโมยของ
จ้ะเพราะเห
ขาเถอะเอม อนาคต
ป้าเมตตาหนูมาตลอด โอเลี้ย
กกันสักหน่อย คิดถึงก็มาหา ป
จ๊ะ” กานดาไปด้อมๆ มองๆ อาหารในตู้กระจก เธอสั่งมาหลายอย่างเพื่อตอบแทนน้ำใจ
พาป้าไปรู้จักบ้านได้ไหม
ก็ได้ค่ะ ห
ินไป ขับตากแดดเดี๋ยวเ
วัน จะได้เจอโอเลี้ยง
กลับมาช่วยเ
วกัน พาคุณ
์ขับตาม เธอไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้มาก่
งแล้
องชั้นแล้วเอ่ยชมข้อดีส่วนข้อไม่ด
ด้วยนะคะ ช
ห้ฟังจ้ะ คงจะน่
นโลกเลยค่ะ คุณป
ะ หนูสะด
ะ เชิญเข้
ือบลืมแล้วเชี
เอมิลี่ไม่กล้ารับไก่ย
นู ของฉันกับลูกชายแค่ตัวเดียว
เดียว กินไม
บอกเคล็
็ดลับ
น่ะ เอาไปผัดกับข้าวสว
ิงเห
ีกหรือสับให้เป็นชิ้นแล้วผัดกับข้าวก็
องลองทำ
ยวป้าถือให้
ไม่มีอะไรน่าดูเท่าไหร่”
้ะ บ้านช่องเรีย
ลยดูแลง่ายค่ะ คุ
ื่มใบเตยมาแก้วใหญ่แล้
ลับเย็นๆ โอเลี้ยง … พี่กลับมาแล้ว” เ
ับเชียว” กานดายื่นมือไปให้แมวดม เม
ลย” กานดายิ้มชอบใจเม
วซะอีกเพราะไม่ค่อยมีใครมาบ้
อเลี้ยงจะไม่
ัตว์มันรู้ค่
ล้ว เดี๋ยวก็ว่าไม่
่ะ ซื้อไก่ให้คนเพิ่
งหนู ป้าก็มาเห็นแล้ว จากนี้ไปมีอะไรให
ือห
นเคยกัน ให้เวลามันบอกเองว่าป้
้าไม่คิดร้ายแต่หนูไม่กล้า
่ได้เป็นพี่ชาย ป้าเอ็นดูหนูนะเอม หนูจิตใจดีแต่ก็น่าสงสารเหลือเกินเจอแต่เรื่องร้ายๆ ป้าเองก็แก่ตัวลงทุกวัน ไม่ได้พบความสุขควา
มื่อได้ฟังเรื่องราวของกานดา เอมิลี่จึงรู้ว่าภ
ด้รู้แบบนั้นเหมือนโลกหม่นหมองจะจางลง ที่ผ่านมาเธอสนใจแต่ต
ี่เธอต้องการจ