รักหย่า...อย่ารัก

ิ้งร่อยรอยความเย็นอยู่มากนัก อย่างน้

ย์ในแพร้านอาหารนัก โดยเฉพาะกลุ่มหนุ่ม ๆ ท

ร แต่ใครเล่าจะสน ในเมื่อพวกเขานั้นจะจบการศึกษาอยู่แล้ว

าเสิร์ฟอย่างนอบน้อมเอาอกเอาใจ เพราะรู้ว่าคน

ป็นระยะ ๆ บางคนก็ถ่ายคลิปโน่นนี่

ถึงงาน พร้อม

กเรา ! มีคนจ่ายเงินแล้ว

บริกรรีบมาขยับเก้าอี้เลื่อ

น้องเมี่ยงเอาของมาให้มึง

ตัวเป็นนักข่าวประจำคณะ ไม่มีเรื่องไหนลอดหูลอดตาไปได้ โดยเฉพา

รู้ว

่ชนิษฐาให้เขาเอาไว้ที่ตรงบนโต๊ะข้างจานอาหาร ท

อนรับปริญญาเพราะคนอาจจะเยอะ จึงเอามาให้เขา

คืนส่งข้อความถึงกันแล้วรับปากเป็นมั่

าะไหล่ขอ

มึงก็ไม่คิดถึง แต่กับคนที่เขาไม่

นที่คณิศรรักมาก และอยา

่อใครก็รู้ว่าหญิงสาวเ

ครสักคน คบผู้ชายในสถานะไม่ใ

ิศรก็ยังทำเป็นหูหนวกตาบอด กับพฤติกรร

ๆ มันมีค่าวะ รู้ว่า

คร ๆ ก็ได้กัน ไม่เว้นแม้แต่ลือกฤชที่ก็เคยถูกสุ

ดูอะไรอ

ยิ้มใหญ่ จ้องมองรูป

องพี่

ค้างนะคะ” แล้วฤดีรัตน์ก็

้าก็เหมือนสตาฟเอ

แกไม่คิดจะเปลี่ยนใจมาสนใจผู้

ดินผ่านไปผ่านมา รวมถึงที่ขี่จักร

ิษฐาส่าย

ณคลั่งไอดอลเ

าสักห

มลงไปกระซิบที่ข

าเป็นผัว” พูด

่นไส้ เอาไหล่ชนเพื่

าจร

อ้

บาลยันมหาวิทยาลัย นี่เป็นที่พักใจหนึ่งเด

หวังนะยะ อวยพรล

ที่โตเป็นสาวแล้ว เพราะเจ้าตัวไม่เคยมองผู้ชายที่ไหน

ัก แล้วแกละพี่แ

ล้ว นี่ไง” งัดเอามือถือออกมาแล้วเปิดรูปท

ี่

ว่า...นี

คลุมท้องที่ยืนอยู่ในเฟรมเหมือนบังเอิญ ปากของฤดีรัตน

องพี่แ

้ย! แบบนี้ก็ห

ดันมีเมียนี่แหละ” แ

ียแล้วไม่เอา มีเมียแล้ว

แม่มักเปิดเพลงเก่าให้ฟัง แล้วตัวเลยมักร้องเพลงย้อนยุค ใครจะมองฤดีรัตน์เชยอย

้ชายในโลกนี้มี

ป็นของคนอื่น เขียน

ยมุขอีก นี่แ

ป็นแค่เพื่อน เพราะฤดีรัตน์ทำตัวเล่น ๆ แ

่เสียดายหรอกหนา เก็บมานาน เก็บจนล้นจนรินจาก

ิษฐาจึงยกมือถือขึ้นมาถ

่องติ้กต้อก” ฤดีรัตน์เล่าว่าต

ด้เลยเ