ภริยา(ไม่)รักของนายหัว

าวกับโลกของวัชรมัยหยุดหมุน เธอทรุดกาย

ช่ไหมครับ แม่ไปอยู่ไห

ั้งสองหายไปนาน แล้วเป็นช่วงจังหวะที่ลูกค้าเข

กลกันต์เห็นข้างในหมด ภาพวัชรมั

งไม่รัง

วทำไมพ่อถึงทำคุณน้าคนสวยร

ปเปิดประตูห้องประชุม หูได

คิดถึ

รู้สึกตื้อตันตีตื้น

ครับปราบ.

ไหล่บาง วัชรมัยพร่ำบอกพร้

็จแล้วใช่ไหม จะกลับมาอยู

นฮัก หญิงสาวไม่ค่อยเข้าใจคำถา

มาแล้ว แม่จะ

วดหนึบ วัชรมัยเป็นผู้หญิงร้ายกาจ เช

ิ้

ลกันต์นั่งอยู่ที่โต๊ะ เพื่อนจึงมองหาจนพล

เครียดพร้อมขบหั

ย่างโ

มองเพื่อนกับหล

ุกอย่าง

มหวัง เด็กชายผละจากไหล่บาง ใบหน้ากลมแป้นเปื้อนน้ำ

อยู่บ้านกั

น้าอย่างเว้าวอน เธอยังไม่ท

ม่เสร็จเรียบร้อยดีครับ วัน

็ไม่อาจโกหกได้ แยกลูกออกไปก่อน แล

ต่อหน้าลูก ต้องมีจุดประสงค์บางอย่

ลับบ้านไปกับ

่มีสติเจรจาอะไร เรื่องความแตกที่เป็นแม่สกลกันต์นี่

ังไง ดูสิ หน้าพ่อลูกเพื่อนแทบจะแยกเขี้ย

ือนแม่เกล ที่บ้านปราบมีไฟวายนะครับ ยายพุดชอบใช้ตร

ความฉลาดของเด็กชายน้อยไปหน่อย ช่า

ให้ปราบช่วยไหม ลุงเชียรบอกปราบช่ว

ๆ ที่จ้องเป๋ง ทำเอาผ

าแต่ใจ ...แม่เขา

วลูกไปจากอกเธอ วัชรมัยดังใจหลุ

คิดถึงแม่ สัญญาระหว่างทำงาน ปร

ม ๆ ยกขึ้นเ

าบ.

ยงกดต่ำ เมื่อเห็นสถานการณ

เค แม่จะกลับ

อ้าปากค้าง กลัวเพื่อนโดนฆ่าหมกสว

ย้

ๆ จนแก้มกลมกระเพื่อ

ินนำออกไปออกร้าน ปลายสายตาเธอคนเป็นพ่อ ตาเข

าะหลังรถ ไผทที่ไม่อาจปิดบังความ

เพียงไหน สองแม่ลูกที่คุ

อะไรบ้าง ทำไมแม่ไปทำงานนาน

ท เขาสอนลูกดีมาก เลี่ยงไม่ให้ลูกรู้ส

ี่ทำให้คนมี

้จะไม่รู้เหมือนกันว่าหน้าที่นา

่เสกชุดเต้นรำให้ซินเดอเร

นซินเดอเรลล่า

่านเรื่องหวานแหว๋วมุ้งมิ้ง

ลอยากมีนางฟ้าแม่ทูนหั

งบวม จมูกแดง เธอเปิดกระเป๋าสะพายของตน ห

ช่ไหมครับ ทำให้ดูหน่

ดแล้ว เด็กชายแก้

รับ ตัดให้ปราบด้วย แถมให้เพื

รงานระดับเธอ เรื่องแค

น้าเชียรกับยายพุดด้วย” สกล

ๆ ขนาดนั้นไม่ได้หรอ

ู้ใหญ่สองคู่สบกัน

บ แต่แม่จะตัดเสื

ลือกใช้เวลาอันมีค่าที

ื้อผ้าเป็

ว่าแม่เป็นนางฟ้า เส

ครับ ก็แม่เป

ห.

เธอตาสุกใ

ป็นทั้งนางฟ้า เป

ครับ ไม่ใช

รียงกันราวไข่มุก ยกมือขึ้นย

ซาย...

้า ๆ ชัด ๆ มองมาร

มากคร

บคำชมก็ยิ้

าบแบ่งผ้าห่มสไปเดอร์แมนให้นะ ตอนนอนแม

ไหลรินออกรอบ ความรู้สึก

างเป็นเด

ายห่

ร้องนะคร

ว่าเธอร้องเพราะอะไร จึงตีความตามประส

ทอดมันกุ้งได้ไหม ปราบจ

บ ยายพุดใช้วิธีนี้บ่อยครั้ง เวลา

ขาไม่

ชอบของทอด เธอเคยบ่นกลัวอ

ิน ทุกอย่างที่ป

ิน ดิน ทราย ต้นหญ้าขึ้นต

มันกุ้งเหรอ เ

ิดหน่อยที่ใคร ๆ มักบอกเขาเหมือนพ่อ พอได้รู้ว่า

วัวหัวเราะ แม่

กว่าดนตรีใด ๆ ในโลกหล้า วัชรมัยนั่งฟังเพลิน อย

โตมาจอดลง ณ

้เสร็จก่อนนะ

จแยกเจ้าตัวดีออกไป จะได้มีเ

บ้านปราบหน

่งสายปิ๊ง

รา

ยติดคนง่ายไปแล้ว เจอกันแค่ไม่กี่

ที่แม่เกลกับดี

ยู่ น่ารักผิดกับ

วพ่อสอ

ให้ลูกอยู่ใกล้ผู้หญ

พ่อชอบ

์สะบัดห

ไม่ไ

เข้ม

อบทำหน้า

ังหัวคิ้ว คิ้วไผท

ชอบด

ไม่ไ

กลกันต์ไม่เคยพูดอะไรแบบนี้กับเขาเลย พอวัชร

ารบ้านปราบ

ความขัดแย้งร

ย้

ากเหม่ง จากนั้นจูงมือแม่เดินเข้าบ้านไป

วกระเป๋านักเรียนตาม

กเป็นสุขอย่างที่สุด ด้วยมารดาใจเย็น ค

มตลอด หอมหัวบ้

ห้องนั่งเล่นของลูกด้วย บังเอิญหูได้ยินยามวัชรมั

่านมาเธออาจไปอ

ทิ้งลูกไ

อยู่ภายใต้เสี

กเฝ้ารอแม่

ี้วัชรมั

ะราวกับไม่

ำนึกในการกระทำของตัวเอง ไผท

ยกันห

้านเสร็จ ความสนใจของสกลกันต์

นมาห้อ

ชรมัยบอกลูกว่าจะไปห้องน้

หมดในชีวิตที่มี เตรียมใจเผชิญหน