icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ภริยา(ไม่)รักของนายหัว

บทที่ 3 ฉันแค่อยากเห็นหน้าลูก

จำนวนคำ:2887    |    อัปเดตเมื่อ:19/12/2023

ที่สาธารณะ เขาจึงพาวัชรมัยออกไปข้างนอ

วิเชียร คอยคุมคนงานขนปุ๋ยท

ป็นร้านอาหาร และพอดีกับ

ีต้อน

ยังไม่ทันจบประโยค หน้าเจื่อนลงท

งประชุมหน

ากให้จำได้ว่าศรัญญาเป็นเพื่อนกัน มิ

ครับ อยากกินอะไรสั่งได้เลย

่ก็กินไ

อฟฟี่ห่อยักษ์ที่วางในตะ

ปรงฟันด้วยนะครับ ไม่งั้นคุณ

ก้มพอดี แสดงว่าเคยผ่า

..น้าขอคุยธุระกับพ

รัญญารับช่วงต่อ ยื

กด้

กไม่ออ

่ะ ตั้งสติ

นเบา ๆ ก่อนรุน

ออยู่หัวโต๊ะ แสงไฟดาวน์ไลต์เหลืองนวลที่สาดส

ถึงความมืดครึ้ม ไอเย็นและร

ยดีไ

นพูดน้อย เพราะฉะนั้น

ที่นี่อ

ความเคลื่อนไหว รู้สึกถึง

ะเอาอ

ามแสดงความมาดร้าย ...เหล่านี้

.มิ้งอย

สั่งน้ำตาไม่ให้ไหล ทั้ง ๆ ที่

ก เธอหมดสิทธิ์นั้นไปตั้งแต่

้หญิงตรงหน้า ท่าทางเธ

กินอย่างเธอไม่มีส

าเลือน ภาพคนตัวโตกลับโย้เย้ไม่เป็นร

อง มิ้

ิ่งตระหนักได้ตั้งแต่เผ

ฉันกับลูกเ

เผลอบีบคอใครตาย วัชรมัย...ผู้หญิงคนนี

แล้วเสียงเรียกขานกันอย

ป้อง ไม่

ิ้ม อ้อมก

นแน่นกลับถูกใค

ไว้ข้างหลังอ

็คือใครคนนั

มื่อวัชรมัยกับวารีผู้เป็นพี่สาวย้า

จ้าของร้านที่เป็นขาใหญ่ของที่นั่น หางานใหม่ก็ไม่มีใคร

ักชวนไปอยู่ด้วย วารีที่ทางเลือกเห

ให้อาศัยอยู่ตึกแถวของเขา วารีบอกอยากเป

แต่ไม่อาจห้ามได้ วารีมักบอกไม่ใ

เรียนมัธยมปลาย อยากเรียนอ

นไปทำไมตัดเสื้อในเมืองไทย ถ้าอยากเรียนจริ

ถึงขนาดนั้นหรอก ยังดีที่ในตลาดมีร้านตัดเสื้

ที่คุณหญิงคุณนายใส่เพชรระย

้าค่าอุปกรณ์ก็แพงเหลือเกิน เธอ

เสริมสวย ข้าง ๆ กันเป็นร้านขายอุปกรณ์การเกษตร มีหนุ

อายุยี่สิบเจ็ด ขณะวัชรมัยอายุสิ

้องชอบเธ

ไขข้อข้องใจให้เธอในวันหนึ่ง หลั

ด้ยังไงแก

มทัดหู แก้มแด

พี่ฉันบ่นพี่เขยอยู่บ่อย ๆ ยากนะที่จ

วเขาอาจชอบน

่ ผิวสีทองแดง ตาคม ใบหน้าเคร่งข

เมนูอะไร เอา

่นที่ไผทสั่งบ่อย ๆ ให้ เพื

ค็

วเหร

ง วัชรมันถ

มจริ

มวันจริงเหรอ ไม่บ่นอะไรเ

ันต่อมาวัชรมัยจึงขอโทษเรื่องรสชาติน้ำปั่นกับไผท เข

าวรู้เรื่องสามีเลี้ยงเมียเก็บ นางมาอาละวาดทำล

ฟ ค่ากินอยู่ ร้านประวัติเรื่องชู้สา

้องเป็นกะหรี่

ซิบนินทาไม่เว้นว่าง ศรัญญาถ

ี้นอกระบบมาเป็นค่าใช้จ่าย คนทวงหนี้หมวกก

ี่น้องช่างบีบรัด กระทั

นายหัวป้

ค่เด็กสาว ยังสับสนว่ารักหรือไม่

้มิ้งได้เป

บเขาเอง ยังไม่ได้อยากเป็นเ

แบบนี้ พี่กลัวสักวันจะหาไม่ทัน แ

องวารีทำสาวน้

อย่างจะดีเอง พี่รักมิ้งน

ะวัชรมัยอยู่ในที่ลับตาคนสองต่อสอง พี่สาว

มรับเธอเป็นเมีย

บสนก็ตกเป็นเมีย

ูกเมียหลวงของเสี่ยยิง ด้วยความหึ

ป็นอาทิตย์ เพราะเหล

งนั้นเป็นตอนจบม.หกพอดี เขากับเธอจึงตกลงกัน หา

ไม่ได้ออกไปไหน วัชรมัยจึงตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า เกือบจ

าจในจังหวัด มีความขัดแย้งเรื่องการซื้อข

จังหวัดอยากได้ เขาต้องหัวหมุนกับกา

ามเห็นเพื่อนสวมชุดนักศึกษา มีชีวิตวัยร

ินไปที่ตัวเอ

ียน อยากท

แบบเสื้

สึกแบบนี้ รู้ถึงหูไผทจนไ

ตราหน้าวัชร

เธอเป็นเมีย เป็

่เข้าใจว่าตัวเองผิด

างเริ่มมึนตึง มองวัช

ห็นอาการป่วยทางใจ สะสมนานว

กับจิตแพทย์ พรั่งพรู

ร้อมจะเ

พร้อมจ

องการ

การชีวิตวัย

นอ ให้อุ้มท้องล

ิทธิ์เลี้ยงดูลูก และหา

คิดว่าจะเป็นที่พึ่งสุด

ไม่สนใจความ

้ำว่านี่คือ

่อลืมตาขึ้นมาก็เห็นทนายมาพร้อ

ดินทางใบเดิมใบเดียวกับที่

กจากชีวิตนายหัว

ถไปกรุงเทพฯ ปิดฉากชีวิตการเป็น

อกไปจาก

นวดครึ้ม มาดคมเข้มขึ้นตามอายุ ดวงตาดุดันที่ม

อยากเห็

ด้ขอความเห็นใจ แต่มันเกะกะ

เธอ อย่าให้ลูกรับ

่พ้นหรอกนายหัวป้อ

ยะยิ้

ธอรังเกียจ ไม่ต้อง

ได้รังเ

ันต์เลยสักครั้ง แค่คิ

ไรล่ะ เงินเพิ่มเหรอ ฉั

มาหาเธอ มวลความกดดันที่อัด

เลยนะคะพี่ป้อง มิ้ง

งไม่เต็มร้อย วัชรมัยจึงเ

ม่

ก็ทะลุเข้ามาทำลายคว

บมาหาปร

ิ้มแป้น วิ่งทะลุ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ปราบไม่กินมะเขือเทศ โตไปไม่หล่อหรอก 3 บทที่ 3 ฉันแค่อยากเห็นหน้าลูก 4 บทที่ 4 ปราบคิดถึงแม่ 5 บทที่ 5 แม่ทำอะไรไม่ดีเหรอครับ บอกปราบสิ เดี๋ยวปราบเคลียร์กับพ่อให้ 6 บทที่ 6 เนี่ย...แม่ดูสิ พ่อชอบดุปราบ 7 บทที่ 7 ปราบอยากเจอแม่ พ่อพามาแม่มาหาปราบอีกได้ไหม 8 บทที่ 8 แม่กลับมาอยู่กับปราบตลอดไปแล้วใช่ไหม 9 บทที่ 9 จะได้อยู่กับลูก...จะได้อยู่กับปราบ 10 บทที่ 10 ทำไม เธอจะเก็บจูบไว้ให้ใคร 11 บทที่ 11 โป้ง! ปราบโกรธพ่อแล้ว 12 บทที่ 12 แม่เรากลับจากบนฟ้า จะมาอยู่กับเราตลอดไป 13 บทที่ 13 ไม่ใช่เมีย! 14 บทที่ 14 ปราบไม่ได้โดนทิ้ง! 15 บทที่ 15 โกหก! ลูกฉันเป็นเด็กดี ไม่มีทางทำอย่างนั้นแน่ 16 บทที่ 16 ลูกเมียกินอะไร ฉันก็จะกินอย่างนั้น 17 บทที่ 17 ฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าเธอไม่โกหก 18 บทที่ 18 แม่เป็นอะไรเหรอ ปราบเป่าเพี้ยง ๆ ให้ได้นะ 19 บทที่ 19 พี่ป้องเป็นแค่พ่อของลูก ไม่ใช่ผัวมิ้งเสียหน่อย 20 บทที่ 20 ฉันไม่มีวันให้อภัยเธอ 21 บทที่ 21 อืม...ให้แล้วไม่เอาคืน 22 บทที่ 22 ร้านนี้แหละ กลิ่นดี ต้องอร่อยแน่ 23 บทที่ 23 ฉันไม่กินขี้มือคนอื่นนอกจากเมียหรอก 24 บทที่ 24 ผมชื่อไผท...เป็นสามีมิ้ง 25 บทที่ 25 มิ้ง...นี่พี่เอง ผัวเธอนั่นแหละ 26 บทที่ 26 บทส่งท้าย27 บทที่ 27 บทพิเศษ สามคืน 128 บทที่ 28 บทพิเศษ สามคืน 229 บทที่ 29 บทพิเศษ สามคืน 330 บทที่ 30 บทพิเศษ สามคืน 431 บทที่ 31 บทพิเศษ สามคืน 532 บทที่ 32 บทพิเศษ สามคืน 633 บทที่ 33 บทพิเศษ ภริยา(ไม่)รักของนายหัว