นายช่างใหญ่แห่งอโยธยาที่ข้าอยากได้
ม่หญิงช่อฟ้าด้วยความเข้าใจ เธอเรียนรู้การใช้ชีวิตในแบบแม่
ลำดวนเห็นติดตัวแม่หญิงมาตั้งแต่วัน
ของสองสิ่งนั้น พลันรอยยิ้มกว้างพร้อมแววตาสุกสกาวปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเธอ นั่นทำให้ลำ
ำให้แม่หญิงของพี่ลำดวนยิ
ดด ส่วนในถุงผ้านี่เขาเร
ๆ อธิบายใ
ส่วนนี่เขาเรียกว่ากล้องถ่ายรูปเอาไว้สำหรับเก็บรูปของเราไว้ดูเป็นที่ระลึก
จักเข้าใ
นี่แว่นกันแดดใส่แบบนี้ เวลาแดดออกก็
็หยิบแว่นกันแด
หนาเจ้าคะ ร่มก็กัน
้ แต่ร่มกันลมเข้าตาหรือกันแสงเข้าตา
ลองสวมแว่นกั
เจ้าค่ะ อย่างนี้ใส่ไปก็ลำบากแย่หนาเจ้าค
ดูนะ กล้องนี่ฟ้าก็จะเอาไปถ่ายรูปเก็บไว้เป็นความทรงจำแ
รูปก็ค่อย ๆ ออกมา เธอจ
ดวนนะจ๊ะ ขอบน้ำใจพี่มากที่ดีกับฟ้า รัก
ศจรรย์นักเจ้าค่ะ
กใหญ่ รู้สึกแปลกใจเพราะไม่เคยพบไม่เคยเจ
งพวกฟารังค
็นดูลำดวนนัก ถ้าไม่มีลำดวนเธอคงยั
ะไรไปอี
ค่คิดถึงที่
ชอบเลยเจ้าค่ะ พี่ลำดวนว่าเราไปเดินป่าหมากกันดี
งนานยังมิได้ไปป่าหมากกับใครเขาสักท
คะ ช้อปปิ้งค
อกซื้อของที่อยากได้น่ะ งั
้าค
ล้องลำคอระหงของตนไว้ แล้วสวมแว่นกันแดดโดยมีลำดวนถือร่วมให้อีกด้วย ระหว่างเดินเล่นที่ป่าหมากมีข้าวของมาวางขายมากมายล้วนแต่เป็นของแปลกตาที่น่าตื่นเต้นสำหร
เรือน แต่พลันเท้าของเธอก็ต้องชะงักด้วยเธอสังเก
จ๊ะพี่ลำดวน แลผู้คนต
ทองลวงจักมาช่วยกันออกแบบลวดลายทองคำเจ้าค่ะ เล
ัง ไปดูได้
วยความอยาก
่างไรเล่าเจ้าคะแม่หญิง เราเป็นหญิงหาควรไปเกะกะการทำงานขอ
ากไปดูต้องทำยั
่าช่างทองหลวงจริง
่ะ แม่นายเป็นคนให้บ่าวในครัวเตรียมสำรับไปรับรองช่าทองหล
ูด้วยก็แล้วกันนะ เราขึ้นเรือนกันเถิด”
ปลุกลำดวนที่กำลังนอน
าฟ้าไปดูหิ่งห้อยที่ท่าน้ำอย่างไรเล่า พี่ลำดวน พ
ลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น ลำดวนสัญญากับเธอเอาไว้เสียดิบดีว่าคืนนี้จะพาไปดูหิ่งห้อย
วนนะพี่ลำดวนสัญญากันเส
หมือนปฏิบัติภารกิจไม่แล้วเสร็จ เธอก็เลยตัดสินใจหยิบผ้ามาคลุมไหล่อันบอบบางของเธอไว้ เนื่องจากอากาศวันนี้ค่อนข้างเย็น เธอใช้มือกระชับผ้าคลุมไหล่ ส่วนอีกข้างเธอก็ถือตะเกียงจ้าวพายุเพื่อใช้ส่องแสงนำทาง ค่อย ๆ ก้าวเดินออกจากเรือนไปย
ีเท้ากระทั่งมาถึงศาลาท่าน้ำที่เป็นจุดหมาย สิ่งที่เห็นตรงหน้าทำให้เธอต้องตกตะลึง มีหิ่งห้อยส่องแสงเป็นประกายวิบวับเป็นจำนวนมาก เทียบไม่ได้เลยกับที่เธอเคยไปดูหิ่งห้อยที่อัมพวากับเพื่อน ๆ ที่นี่ตอนนี้มันสวยงามอลังการกว่ามากเธออยากให้เพื่อน ๆ มาเห็นอย่างที่ตาเธอเห็นบ้างจัง อาจด้วยสภา
บจากหิ่งห้อยอีก ดีจังเลย เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อย ๆ พวกเจ้าใจดีจ
วงตาของเธอก็ยิ้มด้วยเช่นกัน ผมสีน้ำตาลเข้มของเธอยาวถึงกลางหลัง เธอกำลังจ้องมองไปยังหิ่งห้อยที่ต้นลำพูด้วยแววตาเป็นประกายแห่งความสุข ลมเย็น ๆ พัดผ่านมาทำให้ผมของเธอค่อย ๆ ปลิวไปตามแรงลม เขาได้แต่จ้องมองเธอราวต้องมนต์ส
คิดไว้นะ ขอนั่งชมวิวสักพักแล้วก
่อจะไปนั่งตรงที่นั่งที่เธอเดินผ
้า
่นของใครบางคน เธอเกือบทำตะเกียงตกพื้น ดีที่เขาช่วยจับมือไว้
่หญิง ข้าทำเจ้
เมื่อเธออยู่ในอ้อมแขนของเขาทำให้เธอรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปอย่างง่ายดายตอนนี้เธอแทบจะละลายอยู่แล้ว รู้สึกตัวอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งลนไฟ เธอจ้องมองเขานัยน์ตาชวนฝันสมองของเธอกำลังประมวลผลและสรุปได้ว่า หล่อพ่อคุณเอ๊ย หล่อวัวตายควายล้ม หล่อไม่บันยะบันยัง หล่อไม่แบ่งปันใคร มิเชล มอร์โรเน (Michele Mor