Theory ล้อมรัก ละลายใจ

เจอกันวันพรุ่งน

ื่อนผู้แสนใจดีที่มักจะแวะมาส่งฉันเสมอหากว่าท่านมารับลูกสาวที่มหา’ลัย ซึ่งก็ไม่ค่อยบ่อยนักหรอก เดือนละหนสองหนได้ ปกติยัยแจนก็กลับรถเมล์เหมือนฉันกับยัย

คะพ่อที่แว

พ่อป่ายิ้มกว้าง

ายตาแล้วนั่นแหละฉันถึงเริ่มขยับเท้า ปราดตามองซ้าย มองขวาเพื่อความชัวร์ ก่อนเดินข้ามถนนแคบ ๆ พอดีให้รถสองคันได้วิ่งส

ด ต

ห็นว่ามีคนกำลังจ

นเ

บคุ

คำขอบคุณจา

ด้วย

นบอกให้รอก่อน คนไม่แล้งน้ำใจอย่างฉันเลย เอื้อมแขนไปที่แผงวงจร บานป

คุณค

ไรค่ะ ชั

ชั้นแ

ชั้นห้าใช

หนุ่มแว่นบุคลิ

ค่

หา’ลัยเดียว กับคุณฮะ ผมสังเกตจากเข็มติดเส

้ใส่ใจฟังคำอธิบา

นน้อ

คณะเดียวกับเ

งดิค

ดัง หรือเด็กกิจกรรมอะไรหรอก เป็นแค่นักศึกษาธรรมดา ๆ นี่แหละ แต่ถึงฉันจะไ

่อพริก

่ะโทน ถึงชั้นพี่แล้ว” ชี้นิ้วไปที่ตัวเลขสีแดง ๆ “เจอกันก็เข้ามาทักได้ พี

าน ยินดีที่ได้รู้จัก

วเจอ

้งโดยที่ไม่ได้ห

่ก้าวฉันก็มาหยุดยืน

0

ลขห้อ

เดียวกันกับฉัน และสถาบันใกล้เคียงซะส่วนใหญ่ คนทำงานแล้วนี่แทบหาไม่เจอเลย อาจเป็นเพราะแพงจนเกือบจะเทียบเ

าไปห้าร้อยต่อเดือนแล้ว สองอย่างรวมกันค่าห้องกับค่าเน็ตก็หกพันถ้วนเข้าไปแล้ว บวกน้ำไฟเพิ่มไปด้วยก็จะอยู่ที่เจ็ดพันถึงเจ็ดพันกว่า

่นี่เรื่องระบบอะไรค่อนข้างโอเค พ่อแม่มารับมาส่งก็ไม่ยุ่งยาก แล้วคนที่อาศัยอยู่ในตึก คนดูแลบอกตั้งแต่ตอนที่มาดูห้องครั้งแรกแล้วว่ามีแต่นักศึกษาอยู่ ไม่น่ากังวล การเดินท

rrr

M

ู้ว่ากำ

เสียงสดใสทักทายห

องยังพ

ม่ก็คุยไลน์กันถ้าไม่สะดวกโทร ครอบครัวอื่นที่ลูกอยู่ไกลบ้านเป็นยังไงฉันไม่รู้นะ แต่ครอ

ัยแจนมาส่ง” บอกพลา

รกินยัง นี่แม่มากิน

นหอยทอดอะ” ยู่ปาก

มล่ะ หากินแถ

ยเลย หนูเคยลองไปกินแล้ว” อาหาร

ระฯ นี่พ่อก็กระซิบบอกแม่ให้บอกเราไปหาข้าวหาปลา กินได้แล้ว อย่ารอใ

ยินบ่อย ๆ แต่ก็ไม่ม

หรอกที่พ่อจะห่วงเป

ว่าเลยทำให้พ่อแม่วางใจได้บ้าง แล้วยังเรียนเก่งมากด้วยนะ สาวชอบเยอะอีกต่างหาก ในแต่ละวันที่กลับจากโรงเรียนมักมีของชิ้นเล็กชิ

้ะ แล้วนี่ข้าวโอ๊ตไ

ซื้อขนมครก

นกิน เตรียมของห

หละพ่

หัว

ปซื้อได้แล้ว

ับพ่อกินใ

ามาพอดี งั้นแ

ค

นคิดอะไร ไปเรื่อยเปื่อย หาวอยู่สองสามรอบ เป

กสิบห้าน

้วค่อย